Just be

Hoi kaboutertjes,


Als je vraagt:

Valt er wel iets te doen, of valt er helemaal niks te doen?
Waarom ben ik nog niet verlicht? Ik snap het hele verhaal, maar er gebeurt niks!
Moet ik alles maar over me heen laten komen, omdat ik toch Bewustzijn ben dat zit te kijken?
Ik laat me nog steeds meeslepen door emoties.
Ik raak niet van mijn identificatie af!

Moet je weten:

Die verwarring ontstaat meestal omdat er gezocht wordt naar een blijvende oplossing op het veranderlijke vlak, namelijk dat van lichaam - denken - voelen.
Het denken biedt niet de gezochte rust en eenvoud en raakt gefrustreerd. En nu is het blijkbaar mogelijk dat er een totaal inzicht ontstaat, zelfrealisatie genaamd., waardoor de oplossingen niet meer in het denken gezocht worden.
Waardoor het hele mechanisme van het zoeken naar iets buiten jezelf, lam gelegd wordt. En dan wordt alles weer heel eenvoudig. Geen zoeken, geen twijfel, geen uitleg of verklaring nodig, gewoon: wat IS. Wat ik zie, bestaat. Wat ik niet zie, is er niet. Geen zorgen over de dag van morgen, geen spijt over gisteren.
Geen zoeken naar een oorzaak, naar een hoe of waarom.

Just be!


Heel veel liefs,

[Iona]

Op 22-7-2011 is eenzelfde lijntje gestart

Ik lees daar:

"Wat je bij mij ziet aan kwetsbaarheid, zie je bij jezelf, bij mij is het niet. Ik heb hiervoor extra tijd besteed aan het niet zijn van een 'ik' en alleen een 'ik' is kwetsbaar omdat er iets verloren kan gaan van een zorgvuldig opgebouwd zelfbeeld. Wel een zelfbeeld maar niet opgebouwd. Dus wat je ziet ben niet ik, je ziet in mij plaatsvervangend jezelf. De geraaktheid is ingegeven door jouw eigen perceptie, je eigen verhaal hoe het er bij jou zou uitzien als je mij was. Ik voor mij kan je meedelen niet geraakt te zijn."

Dit zegt mij momenteel veel.

Oorspronkelijk geplaatst door Rennie

Dat ik me ergerde is niet bepaald verholen en ook nog eens met het gebruik van woorden als 'vervelend', 'stoorzender' en 'potentieel gevaar' benadrukt. Ik was volledig bewust en bedoeld offensief bezig om daarmee 'n reactie uit te lokken. Op momenten dat er defensief gereageerd wordt heb je namelijk de meeste kans met je identificatie in contact te komen.

Daar waar het steekt daar zit een 'jij', en wanneer het 'ding' niet geprikkeld wordt laat het zich ook niet zien. Al zijn sommigen conflict vermijdend het broeit toch ondershuids door en ten lange leste komt dan vaak sneeky uiteindelijk toch het venijn.

Dat is een bekend zichzelf regulerend mechanisme voor de energieboost die niet omgezet kan worden in actie zodat het nu van binnen gaat vreten. Wanneer je iemand bent, een 'ik' dan kun je je daarvan bewust worden en aangepast gedrag aanleren zodat je jezelf niet schaadt. Makkelijker is het om op zoek te gaan naar dat 'ik' dat kennelijk geschaad kan worden. Als blijkt dat het er niet is zijn er veel meer van dit soort problemen verholpen.

Nu even over op jou, je zegt gevoelig te zijn voor het opmerken van irritatie. Omdat het jouw verhaal is zou ik niet extern op zoek gaan naar een oorzaak. Je moet je eigen verhaal op waarheid controleren. Ik zie gevoeligheid als een vergevorderd stadium van bewustwording, maar zo lang het beperkt is tot je zelf is het zelfmedelijden. Het kleine (je) zelf kan wel met wat minder aandacht uit.

Wat je bij mij ziet aan kwetsbaarheid, zie je bij jezelf, bij mij is het niet. Ik heb hiervoor extra tijd besteed aan het niet zijn van een 'ik' en alleen een 'ik' is kwetsbaar omdat er iets verloren kan gaan van een zorgvuldig opgebouwd zelfbeeld en dat heb ik niet. Wel een zelfbeeld maar niet opgebouwd. Dus wat je ziet ben niet ik, je ziet in mij plaatsvervangend jezelf. De geraaktheid is ingegeven door jouw eigen perceptie, je eigen verhaal hoe het er bij jou zou uitzien als je mij was. Ik voor mij kan je meedelen niet geraakt te zijn.

Het eerste stuk van de discussie werd ingegeven door mijn verhaal van hoe de woorden van Naadje van invloed zouden kunnen zijn op zoekers, in het tweede deel werd duidelijk dat het dat niet betrof.

Sorry, ik wil best meekijken maar zie het niet zo. Ik zie geen krachtmeting of machtstrijd, wat zou er aan macht te winnen zijn voor een niemendal, een niks. Ik begrijp wel dat jij het zo ziet want jij bent een iemand, die nog moet strijden voor het eigen hachje, maar vanuit hier ziet dat er anders uit.

Dat blijkt ook uit het volgende stukje waarin je zegt vanuit je 'geraaktheid' te reageren. Het ding, het ego, is op z'n hoede, het vraagt veel energie om een beeld dat er gevormd is in takt te houden. Het is begrijpelijk dat eenieder krampachtig het beeld wil vasthouden, er is zoveel in geinvesteerd, maar normaal is het niet.

Het laatste stukje is een mooie zelfonderzoek, een erg mooie beeld ook, het hoeft je beeld niet te zijn, het is je realiteit.

Ik wil het zelf altijd graag in de context lezen, vandaar dat ik het hier even neerzet als citaat.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Hoi kaboutertjes,


Als je vraagt:

Valt er wel iets te doen, of valt er helemaal niks te doen?
Waarom ben ik nog niet verlicht? Ik snap het hele verhaal, maar er gebeurt niks!
Moet ik alles maar over me heen laten komen, omdat ik toch Bewustzijn ben dat zit te kijken?
Ik laat me nog steeds meeslepen door emoties.
Ik raak niet van mijn identificatie af!

Moet je weten:

Die verwarring ontstaat meestal omdat er gezocht wordt naar een blijvende oplossing op het veranderlijke vlak, namelijk dat van lichaam - denken - voelen.
Het denken biedt niet de gezochte rust en eenvoud en raakt gefrustreerd. En nu is het blijkbaar mogelijk dat er een totaal inzicht ontstaat, zelfrealisatie genaamd., waardoor de oplossingen niet meer in het denken gezocht worden.
Waardoor het hele mechanisme van het zoeken naar iets buiten jezelf, lam gelegd wordt. En dan wordt alles weer heel eenvoudig. Geen zoeken, geen twijfel, geen uitleg of verklaring nodig, gewoon: wat IS. Wat ik zie, bestaat. Wat ik niet zie, is er niet. Geen zorgen over de dag van morgen, geen spijt over gisteren.
Geen zoeken naar een oorzaak, naar een hoe of waarom.

Just be!


Heel veel liefs,

Maar of je het wil of niet; dat just be, openbaart juist wat leven is, evolutie en alles inbegrepen...
Maar probeer er niet je verstand op te zetten; het verstand kan enkel dienen om ons er bewust van te worden...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Iona

Op 22-7-2011 is eenzelfde lijntje gestart

Ik lees daar:

Dit zegt mij momenteel veel.

Hoe dichter ik bij mijzelf kom en hoe meer ik alles van mij kan afzetten en mijn verbeeld zelfbeeld naast mij neer kan leggen hoe 'ikker' ik mij voel en hoe dat mij mateloos gelukkig maakt om zo deel te nemen aan het leven...