Grenzen aangeven

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Is er iets mis met controle? Wat dan?

Wat is er goed aan controle?

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Volgens mij is alles betrekkelijk.
Je kan een 'grens' aangeven, vanuit ruimte en openheid.
Wat betreft 'geraaktheid en triggers' ben er niet vrij van.
Ik maak wel een keuze om me daar niet meer op te richten, en bewust mijn focus niet meer op de persoon te richten, maar op de inhoud.
Dat omdat ik nu daar klaar voor ben.

Hoe is dat bij jou?

Niets mis met grenzen aangeven. Maar in het kader van zelfonderzoek nu gelijk 112 bellen? ;)

Zonder dollen: prima om je grenzen aan te geven. In het kader van zelfonderzoek idd altijd goed om ego-behoefte aan controle te onderzoeken.

De inhoud, kan los van personen die iets benoemen, ook inhoudelijk, al lijkt het off-topic toch iets toevoegen aan zelfonderzoek. En iets helder maken wat voortkomt uit de (interne) strijd van een ik-je.

Geldt voor ons allen....

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Is er iets mis met controle? Wat dan?

Is de oorsprong van 'controle' altijd uit identificatie, of is er ook sprake van een natuurlijke instinctieve grens aangeven, zonder lading?
De instincte is iets natuurlijk.
Controle vanuit angst/ spanning, een grens aangeven omdat er 'een beeld' bedreigd wordt, is geen natuurlijke instincte.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Voor Bassie geldt hetzelfde, hij zegt dar hij geen grens ervaart, maar hij heeft steeds over de users.

Kabu was weer op dreef, en jij en Bassie deden ook gelijk mee, en via de Moderatie heb ik een kans gecreëerd, voor ons allen, om daar naar te kijken.

Laurens had het over jouw onderzoek als gepriegel in de marge.
Ik zie nu wat hij bedoelt. Sam, Bassie en Renoir zijn innerlijke grenzen voor jou. Sam schijnt dezelfde te zijn als Renoir. Wat kan jou dat in hemelsnaam schelen?

Wat ik steeds doe is vergelijken.

Hier vergeleek ik mijn eigen onderzoek met dat van Frans Langenkamp welke namens Boeddha schreef. Ik zag de zwakke punten in zijn betoog omdat ik hem vergeleek met mijzelf. Verder interesseert Frans Langenkamp mij niet, het gaat om zijn presentatie van zelfonderzoek.

Frans Langenkamp is geen grens voor mij. Ik bekijk louter zijn zelfonderzoek. Zoals ik die van jou ook bekijk (Inderdaad gepriegel in de marge) of zoals ik Kabu's onderzoek bekijk. (Psychedelica is niet de weg.)


De user Mihaela is steeds maar bezig grenzen aan het opwerpen in zijn ik/jij denken. Mihaela vs Bassie, Mihaela vs Sam, Mihaela vs Renoir. Zolang jouw denken ik/jij bevat zijn er grenzen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Is de oorsprong van 'controle' altijd uit identificatie, of is er ook sprake van een natuurlijke instinctieve grens aangeven, zonder lading?
De instincte is iets natuurlijk.
Controle vanuit angst/ spanning, een grens aangeven omdat er 'een beeld' bedreigd wordt, is geen natuurlijke instincte.

En daarom is er niets mis met controle. Het is neutraal.
Het gaat er om welk doel er gediend wordt.

Datzelfde geldt voor grenzen aangeven.