Twee vormen van 'zoeken'

[Darsho]

Forumlid Rob schreef vandaag over twee vormen van 'zoeken'.

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Jij was toch klaar met zoeken?

Maar toch niet dus, want naar aanleiding van dingen die je hebt meegemaakt heb je nog wat uit te zoeken schrijf je nu.
Vreemd. Ik veronderstel dat je op zoek bent dan naar de wond van je trauma (trauma is niet geuit gevoel).
'Nieuw' trauma dan, want je was klaar met zoeken.
Maar nieuw is het natuurlijk nooit. Want de wet van de resonantie zegt dat wij slechts in contact kunnen komen met datgene, waarvoor wij een resonantieruimte hebben.

Nu vroeg ik me af of andere afgeronden als Laurens en Bassie dit herkennen.
De twee vormen volgens Rob zijn:

1) wat je in essentie bent

2) de voortdurende (persoonlijke) ontwikkeling als onderdeel van dat wat altijd in verandering (ontwikkeling) is.

Zoeken naar de 1ste vorm kan afgerond worden, zoeken naar de 2de vorm nooit?
Als dit juist is zou dat heel wat discussies ophelderen op dit forum.

Want zoals we ook vandaag hieronder weer zien in de discussie tussen Laurens en Dorje, is er nog sprake van een doorpakken op de afronding volgens Dorje.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wat is je probleem?
Als de opdeling als Waar wordt gehouden is er nog sprake van terugkeren naar iets en valt dat zwaar.
Als gerealiseerd is dat de opdeling illusie is, is dit gewoon niet meer aan de orde, klaar.
Wat voor probleem kan je hier tegen hebben?

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Forumlid Rob schreef vandaag over twee vormen van 'zoeken'.

Nu vroeg ik me af of andere afgeronden als Laurens en Bassie dit herkennen.
De twee vormen volgens Rob zijn:

1) wat je in essentie bent

2) de voortdurende (persoonlijke) ontwikkeling als onderdeel van dat wat altijd in verandering (ontwikkeling) is.

Zoeken naar de 1ste vorm kan afgerond worden, zoeken naar de 2de vorm nooit?
Als dit juist is zou dat heel wat discussies ophelderen op dit forum.

Want zoals we ook vandaag HIER weer zien in de discussie tussen Laurens en Dorje, is er nog sprake van een doorpakken op de afronding volgens Dorje.

Een gedegen zelfonderzoek wordt afgerond, er zijn geen afgeronden. Er is geen discussie met Dorje gaande er is kritiek geuit dat het bij Dorje nooit af kan zijn.
De vraag is waarom je bezig bent/blijft gedane uitspraken te vergelijken.

De twee onderzoeken waar je het over hebt is het onderzoek naar 'wie' je bent en het onderzoek naar 'wat' je bent. Als zijnde een vat vol tegenstellingen kun je blijven zoeken naar wie je bent. Het onderzoek naar 'wat' je bent houdt op wanneer het gevonden is en je 'weet' wat je bent. Dorje meent dat op deze laatste toch nog een afronding mogelijk is.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Forumlid Rob schreef vandaag hier over twee vormen van 'zoeken'.
1) wat je in essentie bent.

Ik heb mij ook vaak de vraag gesteld waarom Rob deze formule gebruikt. Nooit schrijft hij iets over wat essentie voor hem betekent. In zijn formule maakt hij ook niet duidelijk wat hij onder 'zijn' verstaat. Vandaar dat het mij niet duidelijk is wat hij aanduidt met het 'wat' in zijn formule. Gaat het over 'zijn' dan heb gaat het over 'existentie'. Gaat het over 'essentie' dan gaat het over 'denken'.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Ik heb mij ook vaak de vraag gesteld waarom Rob deze formule gebruikt. Nooit schrijft hij iets over wat essentie voor hem betekent. In zijn formule maakt hij ook niet duidelijk wat hij onder 'zijn' verstaat. Vandaar dat het mij niet duidelijk is wat hij aanduidt met het 'wat' in zijn formule. Gaat het over 'zijn' dan heb gaat het over 'existentie'. Gaat het over 'essentie' dan gaat het over 'denken'.

De essentie kan ook niet gezegd of gedacht worden.
Daar is dat GZO nou juist voor.

Raden naar wat 'zijn' is op een forum helpt niemand verder.

Ook 'existentie' helpt je geen meter verder. Dan gebruik je een ander woord.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Ik heb mij ook vaak de vraag gesteld waarom Rob deze formule gebruikt. Nooit schrijft hij iets over wat essentie voor hem betekent. In zijn formule maakt hij ook niet duidelijk wat hij onder 'zijn' verstaat. Vandaar dat het mij niet duidelijk is wat hij aanduidt met het 'wat' in zijn formule. Gaat het over 'zijn' dan heb gaat het over 'existentie'. Gaat het over 'essentie' dan gaat het over 'denken'.

Ik vind dit heel bijzonder Nowee. Het lijkt net of we van 2 verschillende planeten afkomstig zijn. De vraag 'wie of wat we in essentie zijn' heb ik niet bedacht. Het is DE vraag die onze broeders en zusters al eeuwen voor ons zich gesteld hebben en waar alle grote religies en filosofieën uit Oost en West over gaan.

Het is heel basaal het begin van de zoektocht voor een zoeker die zich afvraagt: ik word geboren en ik ga dood, ... is dat dan alles? En dan komt vrijwel automatisch (of na enig onderzoek) de vraag boven: ben ik deze verschijning die voortdurend verandert en opkomt en weer verdwijnt ... of ben ik / is er nog iets anders?

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het is heel basaal het begin van de zoektocht voor een zoeker die zich afvraagt: ik word geboren en ik ga dood, ... is dat dan alles? En dan komt vrijwel automatisch (of na enig onderzoek) de vraag boven: ben ik deze verschijning die voortdurend verandert en opkomt en weer verdwijnt.

of ben ik / is er nog iets anders?

Voorbij aan alles is er leegte, is er onpersoonlijke liefde.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De essentie kan ook niet gezegd of gedacht worden.
Daar is dat GZO nou juist voor.

Raden naar wat 'zijn' is op een forum helpt niemand verder.

Ook 'existentie' helpt je geen meter verder. Dan gebruik je een ander woord.

Allemaal uitvluchten.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Allemaal uitvluchten.

Allemaal uitzicht.

[Peer]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik vind dit heel bijzonder Nowee. Het lijkt net of we van 2 verschillende planeten afkomstig zijn. De vraag 'wie of wat we in essentie zijn' heb ik niet bedacht. Het is DE vraag die onze broeders en zusters al eeuwen voor ons zich gesteld hebben en waar alle grote religies en filosofieën uit Oost en West over gaan.

Het is heel basaal het begin van de zoektocht voor een zoeker die zich afvraagt: ik word geboren en ik ga dood, ... is dat dan alles? En dan komt vrijwel automatisch (of na enig onderzoek) de vraag boven: ben ik deze verschijning die voortdurend verandert en opkomt en weer verdwijnt ... of ben ik / is er nog iets anders?

Kom nou toch Rob. Volgens je eigen woorden ben je bewustzijn. Ook als je lichaam dood is ben jij bewustzijn. De broeders en zusters uit het Oosten en Westen hebben die vraag gesteld en antwoorden gegeven, één daarvan was: Bewustzijn. Zo staat het in de boekjes geschreven die iedereen kan lezen. Voorgekauwde kennis en niet het resultaat van gedegen zelfonderzoek.

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik vind dit heel bijzonder Nowee. Het lijkt net of we van 2 verschillende planeten afkomstig zijn. De vraag 'wie of wat we in essentie zijn' heb ik niet bedacht. Het is DE vraag die onze broeders en zusters al eeuwen voor ons zich gesteld hebben en waar alle grote religies en filosofieën uit Oost en West over gaan.

Het is heel basaal het begin van de zoektocht voor een zoeker die zich afvraagt: ik word geboren en ik ga dood, ... is dat dan alles? En dan komt vrijwel automatisch (of na enig onderzoek) de vraag boven: ben ik deze verschijning die voortdurend verandert en opkomt en weer verdwijnt ... of ben ik / is er nog iets anders?

Ach, tegenwoordig wordt al op Mars gevlogen ... zover liggen wij toch niet uiteen?
De vraag die je stelt "wat is de essentie van wat je bent" is een eindeloze loop waaruit je niet tot een klaar en duidelijk antwoord komt. Je vraagt van twee delen een verklaring te geven van het één door het ander en omgekeerd. Je wil essentie verklaren met het zijn en vervolgens het zijn als een apart iets aan de kant zetten.
De oorsprong van onze taal is in een Indo-Germaanse omgeving tot bloei gekomen. De oorsprong van het woord (de stof van een gedachte) lichaam is "lig en chaam" wat zoveel betekent als "lijf van het zijn", vlees van het zijn. Van oorsprong zagen de mensen zichzelf als een eenheid van zijn onder twee aspecten, namelijk als een stof van vlees en als een stof van geest, van denken, van bewustzijn. In oorsprong wisten de mensen dat er niets anders was dan deze eenheid van zijn en de verklaring die zij zochten was een afdoende verklaring vinden voor de natuur van het zijn.
Het dualisme tussen essentie en existentie is pas enkele honderden jaren oud en is door Descartes als een laatste redmiddel aan de man gebracht om de religie met de opgang van de natuurwetenschappen te verbinden door een radicale scheiding tussen denken en ervaring in te voeren. De strijd tussen monisme en dualisme is nog niet gestreden aangezien nog steeds de vraag wordt gesteld wat nu juist de essentie is van wat ik ben.

Het zien van twee vormen van zoeken is zich ingraven in de strijd om het eigen denken en voorstellen te behouden. Het gedegen zelfonderzoek zoals het hier aangeprezen wordt is een zelfbedrog, een gedachte experiment van het eigen gelijk.

De vraag tenslotte waar het zelfonderzoek zich van bedient is de vraag naar een afdoende verklaring voor de natuur zoals deze is. Wat is natuur, daarover ging het van in het begin. Essentie en existentie als verklaringen zijn uitvindingen om een welbepaalde agenda uit te voeren.
Zelf onderzoeken is uitgaan van de natuur, van de eenheid die natuur is.