Wat is liefde?

[Darsho]

Zo mooi...

Wolter Keers leefde in een tijd waarin internet nog onbekend was en de oosterse bewustzijnsfilosofie nog slechts mondjesmaat tot het Westen was doorgedrongen. Hij was vaak een vraagbaak voor paters en zusters die uit waren getreden of nog in het klooster zaten. Zij worstelden met allerlei levensvragen en Walter gaf hen vol liefde en geduld antwoord in brieven waarin hij schreef over de liefde en het verlangen naar liefde, herkenning, wonderen, bidden, hoe de taal een obstakel vormt om te spreken over wat hij het Onvoorstelbare noemde. Hij vertelde hen wat hij te vertellen had over de tijd, de zin van het leven en de stilte.
Zo schreef hij over Liefde:

"Wat wij wezenlijk zijn, is dit nederigste van alle nederige dingen, dat waarin alle dingen verschijnen. Dat is het licht zelf. Niets is gewoner, gemener, alledaagser dan dat licht; daarbuiten hebben wij nooit iets gekend.
Liefde is het ontdekken van mijzelf (het licht) in de ander; de herkenning van de Stilte die ik ben in de ander. Dat is liefde.
Liefde kun je niemand geven, liefde kun je niet ontvangen;
je kunt water geen natheid geven, want water is natheid. Niemand kan je ook liefde geven, niemand kan liefde van je ontvangen, je kunt alleen in jou liefde herkennen en jij kunt in anderen liefde herkennen. Het ogenblik dat het gebeurt, zijn er natuurlijk geen anderen meer, want je herkent inderdaad, in de meest letterlijke zin, let wel, in de meest letterlijke zin: jezelf."

bron: Liefde op zoek naar zichzelf