Ben je een slachtoffer of schepper.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

En dan hoop ik verder voor jou dat er uit de duistere diepten van de oceaan iets op mag duiken dat het bootje waar jij schipper van bent lek prikt en dat je snel naar de bodem mag zinken daar waar het leven zoals het er uit ziet in werkelijkheid ontstaat en zich vorm geeft.

Ik ben meer een oppervlakkig type ..., dat weet je toch?

[sagnaar]

In de 'werkelijkheid' scheppende zijn' heeft niets van doen met het hopen op het uitkomen van wensen noch met het realiseren van wensen, het heeft ook niets van doen met maken' of het cre?eren van iets.

Iets scheppen in de 'werkelijkheid' heeft alles van doen met een vermogen om te kunnen ...LATEN', en een subtiel gevoelige opmerkzaamheid voor het ...VERSCHIJNEN'.
Daarin kan ik nooit slachtoffer zijn !,ik kan alleen slachtoffer/kwetsbaar zijn waar 'ik' iets wil, maak of wens.

Als mens te bestaan zijn kwetsuren, gekwetst raken, slachtoffer zijn zowel fysiek als geestelijk in 1001 situaties en omstandigheden...onvermijdelijk.
Als het oorzakelijke 'gegeven' waarin ( om het romantisch te zeggen) mijn bestaan gedragen word...kan ik onmogelijk gekwetst worden door het 'vertoon' van bestaan.
Er is niets wat mij in essentie kan worden....aangedaan !.

[Naadje]

Mooi gesproken sagnaar/Caine.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door caine

Er is niets wat mij in essentie kan worden....aangedaan !.

Zo lang ik me niet bewust werd (wilde worden?) van het gegeven dat ik me op een planeet bevond waar niet iedereen vanuit die "essentie" dacht, voelde of handelde -omdat ik hier immers met "personen" te maken heb- kon ik me niet ten volle bewust worden van wat er eigenlijk in mijn leven "gebeurde" (of liever : wat ik LIET gebeuren). Er leefde binnenin blijkbaar ergens een voorkeur om mij niet echt als mens te "aarden"...
Op het fysische vlak zou je het kunnen vergelijken met het gegeven dat je lichaam langs alle kanten bloedende wonden "vertoont", terwijl je tegen je zelf zegt "ik ben niet mijn lichaam", maar dat vertrekt m.i. eerder vanuit een wanhopige poging om niet te moeten ZIEN en VOELEN wat er effectief en voor je ogen "aan het gebeuren" is. Dat lijkt mij niet direct te getuigen van gezond (menselijk) verstand als je weet dat je dat lichaam nodig hebt om hier "mens" te KUNNEN zijn. Het is natuurlijk wél de ideale oplossing wanneer je zo vlug mogelijk "in het niets" wenst te verdwijnen...
Voor mij gold bovenstaande niet voor mijn lichaam, maar voor mijn hart. Mijn houding en gedrag vertrokken vanuit de gedachte/overtuiging dat het "nodig" was om méér (sterker, liefdevoller, verdraagzamer, begripvoller, vergevingsgezinder,...) te zijn dan ik eigenlijk -als zijnde m?ns(elijk) -effectief BEN. Op deze planeet wonen mensen, en al "dragen" zij inderdaad allemaal een goddelijke essentie met zich mee, toch staat het hen vrij te KIEZEN of ze die essentie al dan niet "gestalte" geven. Willen geloven dat ALLES wat je hier op aarde ziet "het werk van God is" omdat alles nu eenmaal inderdaad Zijn essentie bevat, getuigt van het onvermogen of het niet bereid willen zijn om voor Hem te kiezen, maar daardoor werp je m.i. alleen maar stenen (obstakels) op je eigen goddelijke pad...

Nog een metafoor om te eindigen :
Jezus werpt momenteel op vele plaatsen in de wereld het kruis van zich af en zegt luid en duidelijk : "ik heb de moed en de kracht om mezelf te bevrijden" (in plaats van zich aan het kruis te "laten" nagelen, onderwijl roepend : "Mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten?")

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door tineke

Zo lang ik me niet bewust werd (wilde worden?) van het gegeven dat ik me op een planeet bevond waar niet iedereen vanuit die "essentie" dacht, voelde of handelde -omdat ik hier immers met "personen" te maken heb- kon ik me niet ten volle bewust worden van wat er eigenlijk in mijn leven "gebeurde" (of liever : wat ik LIET gebeuren). Er leefde binnenin blijkbaar ergens een voorkeur om mij niet echt als mens te "aarden"...
Op het fysische vlak zou je het kunnen vergelijken met het gegeven dat je lichaam langs alle kanten bloedende wonden "vertoont", terwijl je tegen je zelf zegt "ik ben niet mijn lichaam", maar dat vertrekt m.i. eerder vanuit een wanhopige poging om niet te moeten ZIEN en VOELEN wat er effectief en voor je ogen "aan het gebeuren" is. Dat lijkt mij niet direct te getuigen van gezond (menselijk) verstand als je weet dat je dat lichaam nodig hebt om hier "mens" te KUNNEN zijn. Het is natuurlijk wél de ideale oplossing wanneer je zo vlug mogelijk "in het niets" wenst te verdwijnen...
Voor mij gold bovenstaande niet voor mijn lichaam, maar voor mijn hart. Mijn houding en gedrag vertrokken vanuit de gedachte/overtuiging dat het "nodig" was om méér (sterker, liefdevoller, verdraagzamer, begripvoller, vergevingsgezinder,...) te zijn dan ik eigenlijk -als zijnde m?ns(elijk) -effectief BEN. Op deze planeet wonen mensen, en al "dragen" zij inderdaad allemaal een goddelijke essentie met zich mee, toch staat het hen vrij te KIEZEN of ze die essentie al dan niet "gestalte" geven. Willen geloven dat ALLES wat je hier op aarde ziet "het werk van God is" omdat alles nu eenmaal inderdaad Zijn essentie bevat, getuigt van het onvermogen of het niet bereid willen zijn om voor Hem te kiezen, maar daardoor werp je m.i. alleen maar stenen (obstakels) op je eigen goddelijke pad...

Nog een metafoor om te eindigen :
Jezus werpt momenteel op vele plaatsen in de wereld het kruis van zich af en zegt luid en duidelijk : "ik heb de moed en de kracht om mezelf te bevrijden" (in plaats van zich aan het kruis te "laten" nagelen, onderwijl roepend : "Mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten?")

Wel....
De gebeurtenissen overkomen ons als mens' zowel vanaf een schijnbaar buiten' als vanuit een schijnbaar binnen', m.b.t de sensaties aan 'ervaring'/'beleving' is er wezenlijk geen bepalend centrum met enige zeggenschap daarover.
De ondervinding dat die zeggenschap blijkbaar wel word 'ervaren',komt omdat het vanaf de eerste levensjaren scherper wordende 'zelf-beeld' zich gevoelens eigen maakt al naar gelang omstandigheden en 'belevingen' dat 'bewerken',.... aan een van nature open en beschikbare gevoels aard.

Waneer dat 'zelf-beeld' haar scherpte verliest' door ondervinding(en) anders dan door hersenletsel, handicap of neurologische haperingen...dan lost tegelijkertijd ook de gevoelens/emotie houvast op, waardoor op een enigzins volwassen leeftijd dat...Centrumloze', zich wederom laat kennen, meestal als de natuurlijke beschikbaarheid zonder' voorwaarden van je...gevoel.

De 'beleving'/'ervaring' van bv...Vrije Wil en/of Keuzes' OVERKOMEN JE..Wezenlijk heb je ze niet.
Wezenlijk ben je perfect vrij'...van zowel een vrije als onvrije Wil.

Het is dat natuurlijke Centrumloze.....Wat maakt dat je echt MENS' kunt zijn !, i.p.v ALLEEN een kwetsbaar 'zelf-beeld, wat onder alle, alle omstandigheden alleen maar slachtoffer kan zijn.

Liefdevoller, verdraagzamer, begripvoller, vergevingsgezinder willen zijn dan hoe je bent...zijn wensen, verwachtingen en verlangens van een 'zelf-beeld' wat in de veronderstelling is niet te voldoen aan de eizen' van een schijnbaar buiten' of een schijnbaar binnen' en daardoor gaat het 'zelf-beeld' zich verdelen' om...tegemoet te kunnen komen' aan wat de...wensen en verwachtingen zijn. Te nadrukkelijk en Te ingehouden bezeerd het ...natuurlijke gevoel' van Centrumloos beschikbaar zijn.
Omdat je wezenlijk Centrumloos beschikbaar bent, ben je gevoelsmatig onkwetsbaar....maar (paradoxaal) zeer gevoelig !, en het is die gevoeligheid die je de situaties en omstandigheden waar je 'je in kunt bevinden naar beste vermogens juist' laat inschatten.

Een verstandelijke (informatie) keuze, is heel iets anders dan de gevoelsmatige ('zelf-beeld') toe-eigening'......van wat je kiest !, het is het verschil tussen vrij en onvrij, en Vrij 'Zijn'.

Verder zit het met mijn kruis wel goed

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door tineke

Willen geloven dat ALLES wat je hier op aarde ziet "het werk van God is" omdat alles nu eenmaal inderdaad Zijn essentie bevat, getuigt van het onvermogen of het niet bereid willen zijn om voor Hem te kiezen, maar daardoor werp je m.i. alleen maar stenen (obstakels) op je eigen goddelijke pad...

Waarin zie jij dan dat dat getuigt van onvermogen of onbereidheid voor Hem te kiezen?

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik ben meer een oppervlakkig type ..., dat weet je toch?

Vanuit de positie waar ik sta lijkt dat idd zo te zijn.

[Tine]

Ik hou het hier voor bekeken... Steeds maar weer hetzelfde... Heen en weer (zoals ik zelf ook steeds weer-keerde natuurlijk) en op en neer... Je wordt daar uiteindelijk alleen maar MOE van...

Ik speel eigenlijk veel liever het echte "ping-pong" spel, met een echt balletje, en echte mensen... Dat geeft tenminste PLEZIER!

Amuseer jullie verder nog ...

[Vagebond]

Nou dank jewel Tineke dan ga ik als niet bestaand mens, nadat ik mezelf net geknepen heb en mijzelf luidkeels AU hoorde roepen, maar eens ,als niet bestaande onecht mens, een boterhammetje eten want mijn onechte niet bestaande maag geeft aan om werk verlegen te zitten....... lastig gevalletje naar mijn bescheiden mening.

Veel plezier met echt ping-pong spelen met een echt balletje en echte mensen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Ik hou het hier voor bekeken... Steeds maar weer hetzelfde... Heen en weer (zoals ik zelf ook steeds weer-keerde natuurlijk) en op en neer... Je wordt daar uiteindelijk alleen maar MOE van...

Ik speel eigenlijk veel liever het echte "ping-pong" spel, met een echt balletje, en echte mensen... Dat geeft tenminste PLEZIER!

Amuseer jullie verder nog ...

Haha... leuk iemand te zien werken met het onderscheid echt versus onecht ?