Wat is er toch mis met het NU?

[Ogenblik-sem]

Het punt is idd, zoals Frog al stelde, dat hersenen levende dingen zijn en geen dode opslagplaats/archief.
Ze maken deel uit van jij als geheel levend wezen.

Men leert ook niets (leren=mentaal) men wordt gerijpt zoals alles gerijpt wordt.
Rijpen gebeurt door miljarden samenwerkende factoren.
H?e het rijpen gebeurt is afhankelijk van die miljarden factoren.

Je kunt dus niet zomaar zeggen: Waarom DOE jij 't verleden oprakelen.
Hersenen reageren zoals ze reageren en hierbij wil ik als voorbeeld noemen de ernst van het z.g. PTSS (Post Traumatische Stress Stoornis).

Iemand die niet bekend is met neurologische toestanden zal idd al snel menen dat het geheugen idd een opslagplaats/archief is dat maar opgeruimd hoeft te worden.

Dat is in mijn optiek domweg onwetendheid en van daaruit maar roepen wat je zelf zo'n beetje bij elkaar denkt.
En ook dat 'bijelkaar denken' DOET niemand, anders zou niemand zo'n blunders maken.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dat is het verschil met anderen, je waarheid hoe WAAR(HEID) ook, opdringen als een rationeel gegeven (om na te kraaien), dan wel om anderen de gelegenheid geven je waarheid (die WAARHEID is en die je nu als zodanig ervaart het dichts benaderd) te laten ont'dekken, zodat het in staat is een eigen bevinding te worden in plaats van een dictaat.

Precies daarom stelde ik die vraag Renoir.
Het klopt nl. niet.

Op vragen stellen komt veelal de reactie dat men (alleen maar/teveel) vragen stelt en niet zegt wat men zelf ervan vindt.
Dat is mijn ervaring.

Nee, dat werkt helemaal anders hoor.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Precies daarom stelde ik die vraag Renoir.
Het klopt nl. niet.

Op vragen stellen komt veelal de reactie dat men (alleen maar/teveel) vragen stelt en niet zegt wat men zelf ervan vindt.
Dat is mijn ervaring.

Nee, dat werkt helemaal anders hoor.

Zijn al jouw ervaringen in deze eensluidend ?
Met andere woorden kun je dit (zoals voor je gebruikelijk) generaliserend wel zo stellen ?

Wellicht dat er nog anderen zijn met andere bevindingen, voor wie de zaken veranderlijk zijn of nog open liggen (geen vastgeroeste ideeën). Daarvoor doe ik mijn kunstje 'gedachten en ideeën' aan het wankelen brengen.

[Frog]

Sterk autobiografisch geheugen door afwijkende hersenstructuur

UTRECHT ? Mensen met een zeldzaam vermogen om zich elk detail van hun eigen leven te herinneren, blijken een sterk afwijkende hersenstructuur te bezitten.

Enkele jaren geleden ontdekten wetenschappers dat er een kleine groep mensen bestaat met een bijzonder sterk ontwikkeld vermogen om de tijdlijn van hun eigen leven te reproduceren.
Er zijn volgens verschillende bronnen 6 tot 20 mensen bekend met dit 'Highly Superior Autobiographical Memory (HSAM)', ook wel aangeduid als hyperthymesia.

Levensverhaal
Voor de Amerikaanse hersenonderzoekster Aurora LePort van de Universiteit van Californi? te Irvine was het interviewen van de mensen met HSAM 'verbijsterend'. "Je geeft ze een datum, en ze hebben meteen een antwoord. De dag van de week herinneren ze zich direct; ze denken er niet eens over."
Volgens LePort kan onbeperkt door het levensverhaal worden gewandeld, waarbij de talenten '99 procent nauwkeurig' zouden zijn.

Decimalen van pi
In tegenstelling tot andere mensen met zeer goede geheugens is hun talent echter uitsluitend gereserveerd voor autobiografische gebeurtenissen. Ze scoren niet bovengemiddeld bij standaard geheugentests, waarbij mensen willekeurige zaken moeten onthouden.
"Ze zijn 180 graden verschillend van de normale geheugenkampioenen die zich vele decimalen van het getal pi kunnen herinneren, of andere lange cijferreeksen", zegt LePort.
"En dat maakt het onderzoek juist zoveel interessanter; het laat echt zien dat we hier stuiten op een heel specifiek soort geheugen."
Bekijk een interview met een bekende HSAM-persoon:

Dichtere hersenmassa
LePort heeft samen met collega?s bij 11 mensen met HSAM de hersenen gescand en bij hen allemaal belangrijke afwijkingen gevonden in negen hersengebieden. Daarnaast blijken de onderzochte personen door extra witte stof over een hechtere verbinding tussen de centrale hersenen en de frontaalkwab te beschikken.
De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het vakblad Neurobiology of Learning and Memory.
Door: NU.nl/Bitsofscience.org

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Frog

Zwart-wit gezien, klopt dit niet, zoals jij het hier omschrijft.
Wat ik begrepen heb is het geheugen veel meer in beweging, leeft meer, dus niet een 'opslagplaats'. Met andere woorden, je bent je geheugen eerder dan dat het iets zogenaamd doods is, een of andere 'opslagplaats'.
Dus we zijn ons geheugen al vanaf het begin, we herschrijven (al zijn het maar bepaalde details, van details) alles zo'n beetje in regelmaat.
Mijn versie over een gebeurtenis en jouw versie over een gebeurtenis zijn nimmer hetzelfde. Ook al zeggen we vrijwel hetzelfde. Voorbeeld: In mei 2000 zagen we allebei dat er een boom werd geplant in Haarlem, op Plein-45. Maar hoe stond jij er in 2000 voor? Bijvoorbeeld financieel en emotioneel. En wat is jouw band met Haarlem? Zo kun je een oneindig rijtje maken...
Met andere woorden, dat beeld van die boom die geplant werd, is eenvoudig en complex.
En hoe scheid je eenvoudige feiten van onze persoonlijke achtergrond?
Op papier staat er dan: Er werd in mei 2000 een boom geplant, op Plein-45 in Haarlem.
Maar wat heb ik met bomen toen en nu? En hoe was mijn lichamelijke gezondheid op dat moment, was ik toen niet ook grieperig? Et cetera. En wanneer ik nu aan dat moment in mei 2000 denk, ben ik niet grieperig, misschien krijg ik wel daardoor en wat ik later over die gebeurtenis in de krant heb gelezen, toch iets anders in mijn geest, niet waar?

Wat mogelijk een revolutie kan zijn binnen onze beleving is de ontwikkeling van ons vermogen om feiten te leren onderscheiden van onzin/onwaarheden/onjuistheden. Je steeds weer afvragen: Hoe weet ik dat?
We worden namelijk niet geboren met kritisch denken. Dat vraagt een bepaalde opvoeding.
Twijfel is van groot belang bij ons onderzoek. Maar wanneer twijfel bijvoorbeeld wordt gezien als iets boosaardigs, komen we niet echt verder met het ontwikkelen van ons vermogen om echt kritisch te denken, niet waar?
Ouders willen mogelijk liever volgzame kinderen.
Docenten willen mogelijk liever volgzame leerlingen.
De regering wil mogelijk liever volgzame burgers.
De godsdienst wil mogelijk liever volgzame leden.
Pas wanneer we ons weten los te maken van 'de groep' en we gewend zijn om onze geest op de feiten te richten: Hoe weet jij dat? Hoe weet ik dat? Wat weten we werkelijk? Wat is waarschijnlijker? Wat is onwaarschijnlijker?... krijgt de waarheid een kans in ons leven.

Geheugen is maar geheugen, een bepaalde werkzaamheid maar het is absoluut niet wat je bent.

Bewustzijn, natuurlijke intelligentie ligt niet in schappen/in de hersencellen, er kan hooguit van de opslagplaats/hersencellen praktisch gebruik gemaakt worden.

Okay, 99,999% der mensheid denkt daar anders over maar die zitten gewoonweg in een andere bewustzijnstrilling.

In de natuurlijke staat zien we iedere gebeurtenis hetzelfde, we zien dan werkelijk wat is en kleuren een gebeurtenis niet meer in vanuit onze opslagplaats.

Die opslagplaats krijgt een lading vanuit angst/beschermingslaag en daarom hechten we er zoveel waarde aan.

We denken zelfs de opslagplaats te zijn, hoe angstig zijn we dan en waar is het NU.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Als het verleden van invloed is op wat je ervaart in het NU is de 'waarom' vraag een oprakelen van iets uit het verleden. Misschien heeft dat oplossend vermogen, misschien is het trauma.

Het 'Waarom doe je dat toch ?' is een vreemde vraag omdat niemand er voor kiest belast te zijn met het verleden en daar in het NU de nare consequenties van te ondervinden.

Zou het kunnen dat wij die keus niet hebben ?

Renoir, je laat me geen keuze.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Het punt is idd, zoals Frog al stelde, dat hersenen levende dingen zijn en geen dode opslagplaats/archief.
Ze maken deel uit van jij als geheel levend wezen.

Men leert ook niets (leren=mentaal) men wordt gerijpt zoals alles gerijpt wordt.
Rijpen gebeurt door miljarden samenwerkende factoren.
H?e het rijpen gebeurt is afhankelijk van die miljarden factoren.

Je kunt dus niet zomaar zeggen: Waarom DOE jij 't verleden oprakelen.
Hersenen reageren zoals ze reageren en hierbij wil ik als voorbeeld noemen de ernst van het z.g. PTSS (Post Traumatische Stress Stoornis).

Iemand die niet bekend is met neurologische toestanden zal idd al snel menen dat het geheugen idd een opslagplaats/archief is dat maar opgeruimd hoeft te worden.

Dat is in mijn optiek domweg onwetendheid en van daaruit maar roepen wat je zelf zo'n beetje bij elkaar denkt.
En ook dat 'bijelkaar denken' DOET niemand, anders zou niemand zo'n blunders maken.

Liefje, er hoeft niets opgeruimd te worden, bij voldoende bewustheid zie je de dingen voor wat ze zijn.

Die bewustheid doet je de opslagplaats/verleden als simpele opslagplaats/verleden zien.

Die bewustheid laat je zien waarom er lading zit op dat verleden/opslagplaats.

Beter gezegd; laat zien dat er praktisch altijd geleefd/gereageerd wordt vanuit dat verleden/beschermingslaag/opslagplaats. Maar dat dat niet hoeft, bij voldoende bewustheid.

[Frog]

Oorspronkelijk geplaatst door Bewustzijn

Geheugen is maar geheugen, een bepaalde werkzaamheid maar het is absoluut niet wat je bent.

Zeker, heb ik ook nooit zo bedoeld.

Oorspronkelijk geplaatst door Bewustzijn

We denken zelfs de opslagplaats te zijn, hoe angstig zijn we dan en waar is het NU.

Je bent niet wat je waarneemt.