Wel of geen therapie?

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Natuurlijk weet ik niet alles van mezelf, als baby maar bepaalde zaken kun je aardig inschatten, vooral wanneer je nu zelf naar baby's kijkt.
Mijn ouders hebben hun verhalen over mij en er zijn kinderfoto's waar je ook het een en ander aan af kunt lezen.
In wezen zijn we tijdloos en dat vind je terug bij jonge kinderen, baby's.

Inschatten, verhalen van ouders, kinderfoto's ....
kom op Nathan, daar kun je toch niets op baseren?

Heb je zelf kinderen en ben je aanwezigheid geweest bij het opgroeien van baby's?
Ik heb twee meiden die inmiddels volwassen zijn.
Foto's maak je voornamelijk op die momenten dat ze hun liefste glimlach laten zien. Niet wanneer ze sip kijken. Je maakt geen foto's wanneer ze krijsen van de pijn van een kinderziekte of een inenting daartegen.
Verhalen diepen we op uit ons geheugen en dat is uiterst selectief.
Ik onthou bij voorkeur de leuke of de ondeugende gebeurtenissen en verhalen.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Inschatten, verhalen van ouders, kinderfoto's ....
kom op Nathan, daar kun je toch niets op baseren?

Heb je zelf kinderen en ben je aanwezigheid geweest bij het opgroeien van baby's?
Ik heb twee meiden die inmiddels volwassen zijn.
Foto's maak je voornamelijk op die momenten dat ze hun liefste glimlach laten zien. Niet wanneer ze sip kijken. Je maakt geen foto's wanneer ze krijsen van de pijn van een kinderziekte of een inenting daartegen.
Verhalen diepen we op uit ons geheugen en dat is uiterst selectief.
Ik onthou bij voorkeur de leuke of de ondeugende gebeurtenissen en verhalen.

Het gaat er mij niet om dat kinderen, baby's vrolijker zijn dan volwassen of niet. Maar dat ze totaler zijn, heler. Spontaner!
Ieder levend wezen heeft met lijden te maken, dat's niets bijzonders.
Maar met ons verkeerde zelfbeeld zijn we de uiterlijke weg opgegaan naar gelukkig zijn.
Bij een kind zit het ego (ik ik) nog niet echt tussen het hart en lichaam in. Een kind voelt nog totaal. Maar het zelfbeeld groeit en dat is het ego wanneer dat zelfbeeld bestaat uitverkeerde informatie over wat vrij zijn is. Het zelfbeeld dient een dienend karakter te hebben, de vrije staat tegemoet te komen. Gaat het zelfbeeld domineren, dan krijg je een ander verhaal, een ander leven.

Ik ben getuige geweest van het opgroeien van kleine kinderen. Door middel van mijn familie. Natuurlijk ben ik ook mezelf bewust geweest, al van jonge leeftijd af.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Maar het zelfbeeld groeit en dat is het ego wanneer dat zelfbeeld bestaat uitverkeerde informatie over wat vrij zijn is. Het zelfbeeld dient een dienend karakter te hebben, de vrije staat tegemoet te komen.

Je bent een romanticus, Nathan ....
Voor dat wat over een zelfbeeld beschikt, is er geen vrijheid, geen vrije staat.
De onvrijheid ligt 'gevangen' in (hangt samen met) het zelfbeeld.
Dat is de reden waarom TP zegt dat door het werken aan het zelfbeeld
het verblijf in de gevangenis aangenamer gemaakt kan worden.
Daar is helemaal niks mee, het hoeft niet afgewezen te worden.
Waarom zou je het moeilijker maken als het makkelijker kan?
Maar zoiets als 'vrijheid' gaat het je niet opleveren.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je bent een romanticus, Nathan ....
Voor dat wat over een zelfbeeld beschikt, is er geen vrijheid, geen vrije staat.
De onvrijheid ligt 'gevangen' in (hangt samen met) het zelfbeeld.
Dat is de reden waarom TP zegt dat door het werken aan het zelfbeeld
het verblijf in de gevangenis aangenamer gemaakt kan worden.
Daar is helemaal niks mee, het hoeft niet afgewezen te worden.
Waarom zou je het moeilijker maken als het makkelijker kan?
Maar zoiets als 'vrijheid' gaat het je niet opleveren.

We worden in vrijheid geboren.
Door onze verlangens en onwetendheid raken we verstrikt in onszelf en over onszelf.
In de grond zijn we nog steeds vrij maar we zijn horende doof en ziende blind. Dat is het negatieve zelfbeeld, want dat besef, zogenaamde weten, leidt ons niet vanuit de duisternis naar het licht...
Iedere ervaring en inzicht dat wel juist is helpt ons. Dat noem ik het positieve zelfbeeld.
Dat zelfbeeld dient niet gebaseerd te zijn op enkel geloof en tweedehands kennis maar juist op eigen onderzoek, het eigen zelfonderzoek dient alle aannames uit te zuiveren. Dan kom je tot het ware antwoord, de juiste sleutel, het zelfbeeld dat werkt als een kompas.

Zonder de juiste zelfkennis blijf je dwalen binnen het bekende.
Bevrijding kun je alleen zelf bewerkstelligen, door een grondig zelfonderzoek.

Je bent het product van je eigen geest.

[Rozenhart]

Je kunt je eigen gezicht niet zien.
En wanneer je wil weten 'wie je bent', ga je op zoek naar die spiegel.
Maar de spiegel kan vol stof zitten of een lachspiegel zijn, of vol geplakt met plaatjes over 'wie je bent'.
Steeds kun je denken je eigen gezicht te zien maar dan blijkt die spiegel toch niet helemaal correct te wezen.
Uiteindelijk is de spiegel schoon en gaaf.
Dan kijk je in de spiegel en blijkt je helemaal niets te zien. Er is niemand.
Maar je was al niemand, je dacht enkel iemand te zijn. Je dacht iemand te gaan zien.
Deze spiegel is niet de Waarheid zelf, want dat was je zelf immers al. Maar je leefde in onwetendheid, en deze spiegel beeindigde deze onwetendheid.
Je kreeg de (zuivere) spiegel niet kado, deze kwam tot stand door zelfonderzoek.
Nu is er rust in je leven.
Al vertelde de spiegel niets nieuws. Maar onmaskerde slechts...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Iedere ervaring en inzicht dat wel juist is helpt ons.
Dat noem ik het positieve zelfbeeld.

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Dan kijk je in de spiegel en blijkt je helemaal niets te zien. Er is niemand.
Maar je was al niemand, je dacht enkel iemand te zijn. Je dacht iemand te gaan zien.

Het 'juiste' zelfbeeld is niet een positief zelfbeeld, maar geen - zelfbeeld.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het 'juiste' zelfbeeld is niet een positief zelfbeeld, maar geen - zelfbeeld.

Feitelijk zit er dan niets in je hersenen. Dus is er geen sprake van zelfkennis.
Je maakt het allemaal te abstract, dat is niet de praktijk.
Een radicaal inzicht weerspiegelt op dat moment de waarheid.

[Bigbear]

Oorspronkelijk geplaatst door Rozenhart

Je maakt het allemaal te abstract, dat is niet de praktijk.

Vervang het woordje je door ik en er ontstaat weer een prachtig inzicht!

Liefs en warmte, Henk

[Rozenhart]

In het Niemandsland weet niemand dat ie verlicht is of dat ie niet verlicht is.
In het Niemandslands zijn we als hele kleine kinderen, van geen goed en kwaad bewust.

Maar we leven hier op aarde en zijn niet langer hele kleine kinderen.
We vinden onszelf wel of niet verlicht.
In het Niemandsland ken je jezelf niet.
Hier doen we een poging... Noem dat zelfkennis.
Iedere leraar weet wat ie begrepen heeft, gerealiseerd heeft. Ook al viel er niets te realiseren, dat heeft ie dat toch op de een of andere manier moeten begrijpen.
Hij/zij wijst met een vinger naar de maan, ook al is de vinger niet de maan zelf.



Boven:
Nisargadatta op zeer jonge leeftijd.

[Rozenhart]

Oorspronkelijk geplaatst door Bigbear

Vervang het woordje je door ik en er ontstaat weer een prachtig inzicht!

Liefs en warmte, Henk

Liefs en warmte, RH