De enige revolutie...

[alsdan]

Oorspronkelijk geplaatst door earthling

Dit is ook zeer ver verwijdert van de psychologische revolutie.
Het gaat erom dat men in staat is zichzelf vanaf de wortel te transformeren tot een individu.
Een vraag die Jiddu Krishnamurti continu herhaalde, is dat mogelijk?
Vast en zeker, en dat wist hij ook maar het is aan elk mens zelf dat in zichzelf te verwezenlijken.
Individu betekent zoals jullie wellicht weten onverdeeld, heel, gezond en verantwoordelijk leven in relatie tot het geheel.

Neen, dat wist ik niet. Ik ken Jiddu ook niet

Nu ik weet ook niet of het de bedoeling is van Nathan om het verhaal of visie van Jiddu te vertellen of dat het zijn bedoeling is om zijn eigen verhaal of visie te vertellen vertrekkende vanuit de woorden de psychologische revolutie. En zo dus duidelijk te maken dat er een psychologische revolutie mogelijk is. Maar dat die eigenlijk verschillend is (onder invloed van zijn eigen bevindingen) van Jiddu's verhaal.

Nu ik kan wel volgen dat het verdwijnen van de denker inderdaad een psychologische revolutie is. En ik kan me voorstellen dat de aanwezigheid van de denker juist ongezond en verdeeld is.
Maar zoals gezegd ik ken jiddu niet.

[earthling]

Mischien moeten we niet denken dat de denker kan verdwijnen, denken is geen probleem maar moet wel zijn juiste plaats hebben.
We zijn tweedehands omdat we volgen, ideologie volgen maakt ons tweedehands.
En in dat licht is de denker juist hard nodig, zelf denken maakt kritisch.

[alsdan]

Oorspronkelijk geplaatst door earthling

Mischien moeten we niet denken dat de denker kan verdwijnen, denken is geen probleem maar moet wel zijn juiste plaats hebben.
We zijn tweedehands omdat we volgen, ideologie volgen maakt ons tweedehands.
En in dat licht is de denker juist hard nodig, zelf denken maakt kritisch.

Ik heb zo'n vermoeden dat Nathan eerder denkt aan het zelfloze hart dan aan de kritische geest. Waarbij ik niet gezegd wil hebben dat het zelfloze hart geen kritische geest heeft.
Maar een kritische geest zonder zelfloos hart is toch eerder een ego-trip.
Waarbij de onwaarachtige kritische ego-trip tot arrogantie,cynisme en nihilisme voert en de waarachtige kritische ego-trip tot het nederige niet-weten , gelukzalige aanvaarding en duister beminnende fatalisme.

Maar jammer genoeg is de denker een product van een (psychologische) noodtoestand die niet verdwijnt door de ego-trip maar wel door het zelfloze hart. Dat noch duister, gelukzalig, nederig, nihilistisch, cynisch en arrogant is.
(Tis te zeggen zo begrijp ik toch de boodschap van de wijzen, maar ja wat is wijs vraagt zich de kritische geest af, terwijl het wijzer is om naar de wijzen te luisteren dan zijn geest af te peigeren, maar het zijn toch vooral de dwazen die dat ontdekken)

[earthling]

tja wat Nathan denkt weet ik niet, ik kan ook niet voor hem spreken.
Bedoel je zelfloos hart als leegte?

In alle eerlijkheid, iedereen kan het zelfde zien als de wijzen onder ons want het is continu om ons heen, leven.
En leven is iets dat je in woorden kunt willen uitdrukken in de vorm van een beschrijving over hoe men moet leven of wat het wijste is om te doen in het leven, maar en dat is evens een qoute van Krishnamurti, de beschrijving is niet het beschrevene.
Als iemand honger heeft wil diegene niet een beschrijving van een boterham maar de de boterham zelf om te eten.
We zijn leven, dus waarom hebben we anderen nodig om te weten wat leven is of hoe we ons moeten verwezenlijken?
Is het niet de deugd die afwezig is? de onverantwoordelijke levensstijl van de mens (liefdeloos, onderscheidend, gewelddadig naar elkaar, de natuur en dieren die onze mede-aardelingen zijn?
Een mens die verantwoordelijk is, deugdelijk, zou hij nog vernietigen? doden, onderdrukken, onderscheid maken?

In mijn ogen hebben we heel wat inzicht nodig zonder arrogant te zijn.
En daarvoor is een zekere innerlijke vrijheid nodig, vrijheid van ideologie, van religie, van angst en begeerte, van de dood, de dood omdat onze psyche verbonden is met de wereld, en deze banden weerhouden ons ervan door de oppervlakte heen te breken.
Pas als we innerlijk sterven komen we in een staat van verlossing waarbij uitzicht inzicht word.
De wereld is vol van ideologie, religieus en politiek.
religie vertelt en leert hoe te leven, de priester, de guru, de verlichte, het boek.
Politiek regeert de wereld, een verdeelde wereld uitgedrukt in getallen met landen en hun legers, oorlog, rasisme, honger, armoede, slavernij.

[Ananta]

Oorspronkelijk geplaatst door earthling

Mischien moeten we niet denken dat de denker kan verdwijnen, denken is geen probleem maar moet wel zijn juiste plaats hebben.
We zijn tweedehands omdat we volgen, ideologie volgen maakt ons tweedehands.
En in dat licht is de denker juist hard nodig, zelf denken maakt kritisch.

Het gaat hier m.i. om het zien van het onderscheid tussen een 'geleende', niet onderzochte gedachte en het 'spontane denken' (zelfloze hart, zelf denken..)
De denker zelf bestaat natuurlijk ook alleen bij gratie van geleende gedachten over zichzelf...

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door earthling

We zijn leven, dus waarom hebben we anderen nodig om te weten wat leven is of hoe we ons moeten verwezenlijken?

Aks je weet wat leven is, weet je toch ook het antwoord op de vraag waarom we anderen nodig hebben om te weten wat leven is, of hoe ons te verwezenlijken.