Veiligheid

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hey Ulla, ik zie er naar uit om ook iets van je te lezen op dit draadje...

Ik kom van ver weg .......en moet me nog inlezen, weet dus ff niet wat je bedoelt. Over veiligheid kan ik alvast kort zijn.

Ik voel mij in onze wereld niet altijd veilig, maar zit er nog maar zelden over in. Af en toe kan ik nog wel eens een buitje hebben maar is niets vergeleken bij waar ik vandaan kom. Wat ik toen niet eens door had.

Ik ben vrij realistisch en nuchter maar ook erg hoog gevoelig en kan derhalve simpele "onveilige" situaties als "onnodig" onrealistisch en overbodig spannend ervaren. Uiten en niet wegstoppen laat deze energie dan veilig wegvloeien. En kijken waar dat dan (nog) vandaan komt.

Het gaat mij overigens minder om mezelf dan om de mensen waar ik (nog) voor zorg en/of mee leef. (Ik weet nu al op het moment dat dat eventueel ophoud, het mij minder zal gaan schelen. Veel minder zelfs.) En als het enig sinds kan, neem ik rust. En ga in bezinning op in de verbinding met al wat is. En op zijn laatst als ik daar rust en ruimte voor heb. En daarmee wacht ik niet altijd tot ik thuis ben maar bij elke gelegenheid doe ik dat. Ook al is er niets bijzonders aan de hand.

In mijn basis ben ik dusdanig vol van wezenlijk noem het van mijn part gods vertrouwen dat ik weet als het niet anders meer kan ik mij over zal geven en zelfs vol Liefde sterven en/of loslaten als er niets meer anders op zit. En dat laatste is ook al gebeurd. Het gaat uiteindelijk alleen maar om de angst om dood te gaan. En dat terwijl ik niet eens het gevoel heb bang te zijn voor de dood en er altijd zelf nieuwsgierig en belangstellend naar was en ben.

Ik heb dat in jonge jaren gehad maar vertaald naar een bepaalde angst vorm en ben daar zonder hulp vanaf gekomen.

Ik weet al sinds vanaf kind zijnde dat ik niet die angst ben waarvan ik soms nog restjes wel kan hebben. En ik weet waar deze vandaan kwam het is niets meer vergeleken waar ik ooit doorheen ben gewandeld of beter gezegd gestrompeld. Maar altijd vooruit en nooit achteruit. Al moest ik kruipen, de slachtofferol ligt mij nu werkelijk niet.

Er is m.i. maar een weg en dat is die naar en vooral in het licht, welke steeds mooier en helderder wordt. Zelfs al voel ik mij onveilig, weet ik dat gewoon.

Wat je dan weer kort noemt......Ulla