Wat raar eigenlijk?.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Goed idee! Ik ga vandaag meteen even bij de opticien langs.

Doe dat! Zo hoef je niet te voelen hoe jij nog door je 'ik' beïnvloed wordt.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Weer zo'n normering die kennelijk voor iedereen moet gelden.

Het is in feite alleen maar weggelegd voor degenen die kost wat kost willen weten 'wat' ze zijn en daar zonder zich te laten afleiden ook kunnen komen.

Volgens mij heeft de dik gemaakte zin meer iets van een normering weg. Voldoe je niet aan de door jou geschreven norm dan is 'verlichting' of iets in die 'geest' volgens jou uitgesloten. Toch?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Als ik er de tijd voor krijg kan ik een vorm van blij-heid creeeren na bewust lijden. Door het bewuste lijden kan ik op de (met mijzelf) afgesproken tijd blij worden. Ik merkte na het overlijden van mn moeder dat ik uitgelaten vrolijk was. Aan haar lijdensweg had ik bewust meegeleefd. En toen ze stierf was ik de dag erna uitgelaten vrolijk. Dat vond ik toen heel opmerkelijk. Later gebeurde dat nog een keer na een van de zwartste uren in mijn leven. Zolang het maar bewust en vrijwillig gebeurd, onstaat dat geheel vanzelf.

Hier ben ik gebruik van gaan maken.

Zou het een soort van opgelucht zijn kunnen zijn? Dat het "leed" geleden is.
Oftewel dat het klaar is?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Tja, dat hebben en zijn wordt nogal eens door elkaar gehaald.

Gisteren nog, zei ik tegen mijn vrouw: ik heb een grote lul.
Nee zei ze, dat ben je.

Hahaha.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Zou het een soort van opgelucht zijn kunnen zijn? Dat het "leed" geleden is.
Oftewel dat het klaar is?

Dat denk ik wel ja. En dit heb ik gebruikt in een periode met veel leed om dit leed bewust te ondergaan en via symbolen en rituelen ook weer (tijdelijk) af te sluiten. Zolang een mens nog niet helemaal doordrenkt is van "wat hij is", zal hij/zij altijd leed ervaren in de vorm van trauma, angsten, verdriet, woede enz.

Dit kan zo immens zijn dat je de ellende gewoon in stukjes verwerkt.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Dat denk ik wel ja. En dit heb ik gebruikt in een periode met veel leed om dit leed bewust te ondergaan en via symbolen en rituelen ook weer (tijdelijk) af te sluiten. Zolang een mens nog niet helemaal doordrenkt is van "wat hij is", zal hij/zij altijd leed ervaren in de vorm van trauma, angsten, verdriet, woede enz.

Dit kan zo immens zijn dat je de ellende gewoon in stukjes verwerkt.

Begrijp dus dat leed waar je het over hebt, nog niet is verwerkt? Omdat je het tijdelijk hebt afgesloten?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Begrijp dus dat leed waar je het over hebt, nog niet is verwerkt? Omdat je het tijdelijk hebt afgesloten?

Toendertijd wel. Inmiddels heb ik het kunnen afsluiten. Het was indertijd te groot om in 1 keer te doen. En ik had ook niet de kennis die ik nu heb.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Toendertijd wel. Inmiddels heb ik het kunnen afsluiten. Het was indertijd te groot om in 1 keer te doen. En ik had ook niet de kennis die ik nu heb.

Oke, fijn dan dat het nu klaar is.