Vrijen en de hypotheek

[Hein]

Tony Parsons over 'vrije wil' in 'As It Is'.

Kun je iets zeggen over het maken van keuzes?

Als er helderheid is, wordt er gezien dat er nooit iemand was om tot helderheid te komen. Ook wordt er gezien dat er gedurende het leven dat zich daarvóór lijkt te hebben voltrokken nooit een ' kiezer' of een ' doener' geweest is. Alles wat zich heeft afgespeeld, van het allerkleinste tot wat de belangrijkste beslissing leek, had zich op geen enkele andere manier kunnen voltrekken.

Er is dus geen goede of verkeerde manier om iets te doen?

Er is helemaal geen sprake meer van goed of verkeerd. Er wordt gezien dat de zogenaamd afgescheiden entiteit slechts een droomfiguur is in een verhaal die geleefd wordt door de goddelijke energie het enige dat bestaat. Die schijnbaar afgescheiden entiteit heeft bepaalde neigingen en eigenschappen, en de keuzes komen tot stand door conditionering en achtergrond van die geleefde figuur.

Hoe zit het dan met vrije wil?

Er is helemaal geen vrije wil, domweg omdat er om te beginnen niemand is die een wil kan hebben of een keuze kan maken. Vraag je eens af waar gedachten vandaan komen; als je daar een tijdje naar kijkt, zul je zien dat ze niet van jou zijn. Ze komen op, schijnbaar uit het niets verrijzend, zijn even aanwezig en gaan dan op in het niets. Jij hebt met hun oorsprong niets te maken.

Dan kan ik dus net zo goed hier zitten niksen.

In zekere zin is dat een andere zogenaamde keuze. Je kunt er niets aan doen dat je ademhaalt en je kunt er niets aan doen als je opstaat en deze kamer uitloopt. Alles gebeurt domweg door jou heen. Wanneer deze realisatie omarmd wordt, is er een enorme opluchting alle schuld valt weg, je hebt nergens meer spijt van, en je ziet dat je hier naartoe bent gebracht om hier te zitten en dit te horen. Alle strijd kan wegvallen en de pogingen het leven naar je hand te zetten, heeft opeens geen aantrekkingskracht meer. Als je ontspant en het laat stromen dienen zich andere mogelijkheden aan.

Maar hoe moet ik de hypotheek aflossen?

Dat hoeft geen probleem te zijn. De manier waarop lichaam/geest functioneert blijft gewoon doorgaan. Het lijkt alsof er niets verandert, maar alles is getransformeerd. In spontane creativiteit, zonder angst, kan een diepe harmonie ontstaan met wat plaatsvindt. Dat moet echter altijd een secundaire overweging zijn en kan nooit gegarandeerd worden.

Maar hoe kan ik weten wat goed of slecht is voor mij en voor de mensen die mij lief zijn?

Dat kun je niet weten en dat heb je nooit geweten. Sta open voor het idee de rest van je leven in chaos te leven; geef op dat je alles zou moeten weten. Het is prachtig. Je kunt alleen volgen wat voor jou vanzelfsprekend lijkt te zijn. Je werk, je relaties, enzovoort hebben allemaal een bepaalde hoedanigheid die door jou heen opgewekt wordt door het bewustzijn. Je levensverhaal heeft zich voltrokken precies zoals het moest ? het is een absoluut passend geheel. Dat gaat zo door en niets van wat je doet is goed of slecht; het is gewoon ' wat is' . Ontspan dus maar en laat alles gebeuren ? want het gebeurt hoe dan ook. De opluchting zit ' m in het loslaten van die zogenaamde innerlijke stem die je vertelt hoe je zou moeten handelen of zijn. Laat die nu los, hier, nu. Het is een misvatting die domweg in de weg staat.
Wat je dierbaren betreft, je kunt alleen leven door wat jij begrijpt. Je bent op geen enkele manier verantwoordelijk voor iemand of iets. Er is hier niemand, en er is hier nooit iemand geweest, die verantwoordelijkheid kan nemen.

Bedoel je daarmee dat we nergens verantwoordelijk voor zijn?

Wat denk jij?

Ik denk dat ik geparticipeerd heb in de creatie van mijn dochter en dus moet ik haar helpen zo goed mogelijk haar weg te vinden in het leven.

Dat is waarschijnlijk het enige wat je op dit ogenblik doen kunt, maar wat bedoel je met participeren in haar creatie?

Ik was de minnaar van haar moeder en het was mijn zaad dat zich verenigde met haar eitje, en daar begon het allemaal mee.

Wie koos ervoor om met de moeder te vrijen?

Ik, hoewel het waarschijnlijk wederzijds was in die dagen (gelach).

Waar kwam de gedachte om te vrijen vandaan?

Het had meer weg van een drang.

Wat wakkerde de drang in jou aan?

Nu ik daarover nadenk leek het zomaar uit het niets te komen, en zo lijkt het nog steeds.

Laten we dus alsjeblieft maar aannemen dat de conceptie geheel en al buiten jouw wil om ging, het gebeurde gewoon.

Misschien, dat zou wel kunnen.
Waar werd en wordt die drang voor het eerst opgemerkt?

Er begint iets te trillen in mijn lichaam, gevolgd door de gedachte ' ik wil vrijen'.

Waar komt dat vandaan?

Dat weet ik eigenlijk niet.

Wie ontvangt die gedachte en is daar verantwoordelijk voor?

Ik.

Welk deel van jou?
Mijn lichaam en dan mijn gedachte.
En wie daarvan ben jij?

Een versmelting van die dingen.

Zo, jij bent dus een mengsel van verschillende impulsen en gedachten?

Zo voelt het wel.

Waar ben je je op dit moment van bewust?

Opwinding.

Ben jij opwinding?
(lange stilte)

Nee, het is goed, ik heb ' t al door.

Wat heb je door?

Ik zie dat Ik datgene ben dat de opwinding ziet gebeuren.

Tony Parsons
Uit: 'As it is', vertaald met toestemming van de auteur.