Zen Master Thich Nhat Hanh

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Bij deze dan Nadje, alles wat jij meent mij of Puppetji te kunnen aanreiken, komt uit geraaktheid. Je wordt erdoor geraakt omdat jij iets van jezelf in Puppetji en in mij herkent, jouw eigen, in de spiegel die wij zijn.
Ik kan van jou niets aannemen, komt op mij als blabla over, omdat jij een spiegel tussen mij en jezelf zet, in plaats van jouw eigen gezicht aan mij te laten zien. Als jouw wangen de mijne aanraken ketst niets meer terug, terwijl de spiegel die jij tegen mijn gezicht aandrukt, koud is, en afstand schept.

Ja, en ik word boos, zeker mijn boosheid dat weer onder ogen gezien dient te worden, maar dat wat boven getypt is blijft gelden.

Ik herken het omdat ik dat zoals gezegd doorleeft en doorvoelt heb. Je kunt enkel iets herkennen als het voortspruit uit je eigen ervaring. Of het daaraan kunt toetsen. Ik laat jou niks zien. Ik spiegel alleen. De afstand en de kou die je ziet, heb je zelf geschapen. Ik voel geen afstand en geen kou. Heel mijn hart reikt uit naar jou, en als je dat niet kunt zien dan vind ik dat spijtig. Maar begrijpelijk. Ik heb er ook geen oordeel over. Wel een mening maar dat is iets anders. Waarom word je boos?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik herken het omdat ik dat zoals gezegd doorleeft en doorvoelt heb. Je kunt enkel iets herkennen als het voortspruit uit je eigen ervaring. Of het daaraan kunt toetsen. Ik laat jou niks zien. Ik spiegel alleen. De afstand en de kou die je ziet, heb je zelf geschapen. Ik voel geen afstand en geen kou. Heel mijn hart reikt uit naar jou, en als je dat niet kunt zien dan vind ik dat spijtig. Maar begrijpelijk. Ik heb er ook geen oordeel over. Wel een mening maar dat is iets anders.

Nadje, je beweert dat jij spiegelt zonder dat er van jouw kant afstand of koud uitstraalt. Ik voel dat wel, de koud en afstand dat jij schept als jij spiegelt.
Nu voel ik het verdriet, die de plaats neemt van de boosheid die normaal gesproken zou ontstaan. Is geen zielige verdriet nu die normaal gesproken in boosheid mondt bij mij , maar simpelweg compassie.
Waarom compassie? Ik zie dat jij nu echt aangegaan bent, het gesprek. Dat wat ik jouw aanreik kan jij niet zien, en het is Ok voor mij nu.
Alsnog, de afstand blijft tussen onze ego's, jouw als wezen kan ik je nu toelaten.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Waarom word je boos?

Omdat dit nu niet aan de orde is, laat ik nu. Kom ik mogelijk een ander moment op terug.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Nadje, je beweert dat jij spiegelt zonder dat er van jouw kant afstand of koud uitstraalt. Ik voel dat wel, de koud en afstand dat jij schept als jij spiegelt.
Nu voel ik het verdriet, die de plaats neemt van de boosheid die normaal gesproken zou ontstaan. Is geen zielige verdriet nu die normaal gesproken in boosheid mondt bij mij , maar simpelweg compassie.
Waarom compassie? Ik zie dat jij nu echt aangegaan bent, het gesprek. Dat wat ik jouw aanreik kan jij niet zien, en het is Ok voor mij nu.
Alsnog, de afstand blijft tussen onze ego's, jouw als wezen kan ik je nu toelaten.

Nou dankjewel. Dat is heel wat voor jou. Ik voel geen afstand. Ik voel verbondenheid. En nu ga ik naar bed.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Nou dankjewel. Dat is heel wat voor jou. Ik voel geen afstand. Ik voel verbondenheid. En nu ga ik naar bed.

Dag Nadje...