Onthechten......

[Nadje]

Er is hier een (persoonlijke) crisis (zijn er andere?) gaande. Maar een crisis is een kans. Een uitnodiging om te kijken/onderzoeken wat het je te vertellen heeft.

Ik ben aan het opruimen. Afstand doen van. Afsluiten. Leeg maken. Ruimte maken. In mijn hoofd, in mijn leven. Onthechten noemen ze dat. En ik merk dat koesteren en onthechten hand in hand gaan. Je koestert dat waarvan je weet dat het tijdelijk is en elk moment voorbij kan zijn of je ontnomen kan worden. Wat anders zou de koestering waard zijn?

En dat "loslaten" van de identificatie met het lichaam, is op dit moment ook even zo'n dingetje, wat speelt.

Voor niemand interessant verder. Wou het alleen even met jullie delen. Vraag me niet waarom.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het moet je na alles wat je hier op dit forum over realisatie hebt verkondigd toch duidelijk zijn waar hier de identificatie mee is. Even voor mijn beurt sprekende de 'wie' heeft een crisis maar dat ben je niet.
Dus: Watch and enjoy.

Uiteraard is dat zo. Maar onderzoek vindt toch ook enkel plaats op het terrein van de "wie"?

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Uiteraard is dat zo. Maar onderzoek vindt toch ook enkel plaats op het terrein van de "wie"?

Als je weet wat je bent wat wil je dan nog op het terrein van de 'wie' (wat je niet bent) onderzoeken? Alleen als je dat niet weet, kun je je hele leven lang op zoek blijven wat je in dat 'wie' beweegt. En dat bewegen is als het komen en gaan van de golven op het strand aan de zee. Er zijn mensen die het komen en gaan van de golven nooit moe worden, dus dan is toch het motto 'geniet van de rit'. Of onderzoek en stel vast dat je de 'wie' niet bent en dan is het motto 'ik stond erbij en keek er naar'.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Als je weet wat je bent wat wil je dan nog op het terrein van de 'wie' (wat je niet bent) onderzoeken? Alleen als je dat niet weet, kun je je hele leven lang op zoek blijven wat je in dat 'wie' beweegt. En dat bewegen is als het komen en gaan van de golven op het strand aan de zee. Er zijn mensen die het komen en gaan van de golven nooit moe worden, dus dan is toch het motto 'geniet van de rit'. Of onderzoek en stel vast dat je de 'wie' niet bent en dan is het motto 'ik stond erbij en keek er naar'.

Ik sta er ook bij en kijk ernaar. En ik zie "een iemand" die zich druk maakt. Of anders gezegd, die een verhaal maakt van wat er gebeurt. Is het nodig de verhalenverteller de mond te snoeren?

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik sta er ook bij en kijk ernaar. En ik zie "een iemand" die zich druk maakt. Of anders gezegd, die een verhaal maakt van wat er gebeurt. Is het nodig de verhalenverteller de mond te snoeren?

Alleen maar waarnemen is genoeg, het 'wat' je bent staat er boven, herken 'wat' je bent.