Het is zoals het is.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik neem niet de moeite om op je te antwoorden, je hebt een psycholoog nodig of Aad die thuis is in kindmechanismen, ik heb het over iets totaal anders.

Ik snap heel goed dat je het hier niet over wilt hebben, maar of het nu moeite of moed is weet zonet nog niet.

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Nog maar een keertje in alle simpelheid, het ervaren.

Je kijkt naar een appel(bewustzijn),
je ouwehoerd over hoe hij zou smaken ( de zoektocht naar jezelf),
Je wilt weten hoe hij smaakt (Bewustzijnservaren),
Keer op keer op keer op keer (ego bewustzijn).

Zelf zul je een hap moeten nemen dan word je een Appel (ervaring),
Vragen stoppen. ( Je Bent Evaren ),
Je weet NU.

Zou toch van de zotte zijn dat je na deze ervaring nog blijft ouwehoeren over hoe een appel smaakt?
Of ben IK nu gek.

Oeps Moi dat klinkt anders niet heel erg interlectueel hoor.
Ow ja, vergat ff hoe dom ik ben

Wat een geweldig, mooi, prachtige tekst Moi!

ik wil een hapje uit mijn medemens.
Het is mij nog niet gelukt de smaak van 'mens' te proeven.
Ik zet jou tekst even om naar mijn thema; ( ik/ jij / liefde)

Ik zie jou (bewustzijn)
Ik ouwehoer over hoe jij zal zijn (de zoektocht naar mezelf)
Ik wil weten wie jij bent (Bewustzijnservaring)

Ik ben bezig met mijn hap, maar wat een moeilijk te verwerken hapje is dit! hahaha, ik zal wel van de zotte zijn, want na het happen blijf ik me afvragen wat me net heeft gesmaakt!! Ik kan het maar moeilijk bevatten.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je benoemd inderdaad erg veel, dus kennelijk heb je ook al die deelgebieden die je benoemd onder je aandacht. Wat ik ten principale bedoel is dat je het simpel moet houden en niet teveel zijwegen bewandelen. Ik kan niet echt diep in je concept, je verhaal, datgene wat je hier weergeeft meegaan want het wordt mij te complex, ik kan het niet meer volgen.

Ligt er ook een beetje aan hoe snel en complex en overzichtelijk je denkt.
Het lijkt misschien veel, voor mij een kwestie van nog geen seconde.
Maar ik snap je heel goed. Duidelijk hoor! Laten we het hierbij.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Aad, we komen in onze stellingen telkens weer op hetzelfde uit. Jouw realiteit is toch dat je, bijvoorbeeld qua inkomen, afhankelijk bent van die maatschappij. Dat wat zich in de maatschappij voordoet, al geldt dat dan mogelijk weer niet als je vegeteert en/of daarvoor een ondersteuning ontvangt, vraagt om een woordvoerder in de interactie met anderen die voor het ding, dat ego dan wel het lijf dat onderhoud behoeft, opkomt ?

Renoir, wie laat jouw hart kloppen?

Zou het lijf niet voor zichzelf op kunnen komen?

Wat ik enkel probeerde weer in evenwicht te brengen is, dat als je/men zegt; een ego is noodzakelijk of zoiets, dat dat voor alle ego`s een vrijgeleide is om niet naar 'zichzelf' te kijken, aan 'zichzelf' te twijfelen.

Het gaat niet om mij maar ik ervaar geen ego meer en zie toch dat alles vanzelf gaat, het lichaam doet gewoon zijn ding en een bepaalde bewustzijnstrilling doet zijn ding.

Dat is wel anders geweest, toen zat er een ik/ego tussen die nog van alles moest, het leven moest voldoen aan voorwaarden, het ego met zijn comfortzone waardoor het 1 prettig/veilig was en het ander niet, het ego dat zich afhankelijk voelde van dit of dat, etc, etc.

Voor mij was dat ego dus spanning/ellende.

Voor mij staat ego voor; overbodig beschermingssysteem oftewel een beschermingssysteem wat niet op de realiteit gebaseerd oftewel de comfortzone die denkt zichzelf nodig te hebben.

Mogelijk versta jij iets anders onder ego of zoiets.

Maar als dit ego is die dit typt dan vind ik dat best, ik heb daar geen wrijving mee, ik kijk wel uit en wel zonder uit te kijken.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Dat zou dus inhouden, dat je helemaal "functioneert" volgens het natuurlijke principe. Vluchten of vechten als bv. je leven wordt bedreigt? Klopt dit zo?
Want je moet er toch wel op uit om voedsel bij elkaar te scharrelen of te jagen?

Wat versta jij onder ego Aart? Ik denk/ervaar dat je tot een bepaalde hoogte zeker zonder kunt, maar helemaal? En je moet ergens beginnen.

Als ik doodziek wordt wil ik dus nog niet dood, als het (nog) anders kan.
En dat is al ego. Dat doodziek worden als gevolg van en dat niet dood willen?
En is het zo erg als je dat niet wilt omdat je er ervan bewust bent? Want ziek worden als gevolg van ziekmakende invloeden is ook niet natuurlijk.
Logisch als je daar wat aan wilt doen toch?

En is die idiote maatschappij niet juist een signaal om dat noodzakelijke kwaad ten behoeve van te gebruiken? Die idiote maatschappij wordt juist door jou (en mij) als idioot betitelt en daar kun je het wel of niet mee eens zijn. Ook weer ego toch?

Wij hebben d.m.v. ego deze maatschappij gecreerd en hebben d.m.v ego/denken ook de mogelijkheid om dit weer terug te draaien. Ervan afzijdig houden is in die zin ook een keuze. (ego?).

Zeg jij het maar.

Ulla, het lichaam heeft dat natuurlijke systeem dat er voor zorgt dat het lichaam functioneert en die acties onderneemt dat het zichzelf in stand houdt.

Het lichaam kent de dood niet, het lichaam heeft ook geen enkel probleem als het zelf constateert dat de tijd voorbij is (ouderdom, slijtage, teveel beschadigd bij bv ongeval) om de laatste zucht te zuchten.

Ulla, tot welke hoogte kun je niet zonder ego, noem voor jezelf eens een voorbeeld.

Ik constateer dat de maatschappij gebaseerd is op; ikke, ikke, ikke, tekort, tekort, tekort, negativiteit, verkrachting van de planeet, luierbewustzijn, etc, etc.

Hetzelfde als dat jij rondloopt met een blinddoek en op 1 been hinkelt en loopt te klagen dat het leven zo zwaar is.

Niets mis mee maar het leven kan heel anders.

De mens maakt van dit aardse paradijs een tering zooi, gewoon een feit, toch?

Zolang de mens niet wakker wordt uit dat door oude ervaringen opgedane mechanisme van tekort zal de mens niets terug kunnen draaien.

De mens leeft niet, hij/zij overleeft, rekt, rekt, rekt, weer wat nieuws, materiele verveling/ongenoegen, panisch voor de dood omdat ze niet leven.

Angst, angst en nog eens angst en dat enkel omdat er totaal geen realiteitszin is.

Maar ja, ga dat maar eens zeggen tegen dovemansoren, ik hou mijn mond.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Via mij natuurlijk,....ik heb alleen geen forum!!!!!!!!!!!







Maar serieus,....gewoon de weg die je gaat, en mijn weg is nu even dat ik de (volgens mij) belangrijkste bron over geslagen zie worden.

Haa, daar is onze nieuwe beheerder.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ulla, het lichaam heeft dat natuurlijke systeem dat er voor zorgt dat het lichaam functioneert en die acties onderneemt dat het zichzelf in stand houdt.

Het lichaam kent de dood niet, het lichaam heeft ook geen enkel probleem als het zelf constateert dat de tijd voorbij is (ouderdom, slijtage, teveel beschadigd bij bv ongeval) om de laatste zucht te zuchten.

Ulla, tot welke hoogte kun je niet zonder ego, noem voor jezelf eens een voorbeeld.

Ik constateer dat de maatschappij gebaseerd is op; ikke, ikke, ikke, tekort, tekort, tekort, negativiteit, verkrachting van de planeet, luierbewustzijn, etc, etc.

Hetzelfde als dat jij rondloopt met een blinddoek en op 1 been hinkelt en loopt te klagen dat het leven zo zwaar is.

Niets mis mee maar het leven kan heel anders.

De mens maakt van dit aardse paradijs een tering zooi, gewoon een feit, toch?

Zolang de mens niet wakker wordt uit dat door oude ervaringen opgedane mechanisme van tekort zal de mens niets terug kunnen draaien.

De mens leeft niet, hij/zij overleeft, rekt, rekt, rekt, weer wat nieuws, materiele verveling/ongenoegen, panisch voor de dood omdat ze niet leven.

Angst, angst en nog eens angst en dat enkel omdat er totaal geen realiteitszin is.

Maar ja, ga dat maar eens zeggen tegen dovemansoren, ik hou mijn mond.

Natuurlijk kunnen wij in principe zonder, want wij zijn eruit gevormd.
Uit een bewustzijn zonder ik en belangen. Dan moet je deze "angst" wel doorzien en nu op dit moment ook al helemaal terug willen naar wat je was voordat het ik "bezit" van ons heeft genomen. Of wij het hebben laten nemen. Dit is wel gebeurd en toen waren wij er ons nog niet van bewust.
Je hoeft je alleen maar af te vragen of je dat nu wilt en waarom wel en waarom niet.

Dat is nou juist het proces wat er gaande is en voor mijn gevoel ook gewoon ook gebeurt. Je kunt een ik identiteit en al je gedachten en denken niet doorzien als het niet eerst gevormd is. Iets wat er niet is hoeft niet doorzien te worden. En net als alle fysieke vormen, puur natuur en alleen maar lichamen is het ik ook maar een gecre?erde en gemanifesteerde illusie vanuit een en Hetzelfde Bewustzijn.

Weten jij en ik als kleine mens veel wat ons als Groot Bewustzijn voortstuwt? Als er een ding zeker is dat dat gewoon gebeurt. Het proces volgen en dit alles (willen)doorzien zal het steeds zichtbaarder maken en je minder laten plakken aan het de vorm van het ik.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

het lichaam ... de maatschappij ... De mens ...

Over wie en wat heb jij het hier Aart? Over jezelf, je buurvrouw en haar kroost, ...?
Je doet me denken aan die kerel die zich wil vermommen maar eerst uitlegt waaruit zijn vermomming bestaat. Een beetje zielig niet?

[Cynthia]

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Renoir, wie laat jouw hart kloppen?

Zou het lijf niet voor zichzelf op kunnen komen?

Wat ik enkel probeerde weer in evenwicht te brengen is, dat als je/men zegt; een ego is noodzakelijk of zoiets, dat dat voor alle ego`s een vrijgeleide is om niet naar 'zichzelf' te kijken, aan 'zichzelf' te twijfelen.

Het gaat niet om mij maar ik ervaar geen ego meer en zie toch dat alles vanzelf gaat, het lichaam doet gewoon zijn ding en een bepaalde bewustzijnstrilling doet zijn ding.

Dat is wel anders geweest, toen zat er een ik/ego tussen die nog van alles moest, het leven moest voldoen aan voorwaarden, het ego met zijn comfortzone waardoor het 1 prettig/veilig was en het ander niet, het ego dat zich afhankelijk voelde van dit of dat, etc, etc.

Voor mij was dat ego dus spanning/ellende.

Voor mij staat ego voor; overbodig beschermingssysteem oftewel een beschermingssysteem wat niet op de realiteit gebaseerd oftewel de comfortzone die denkt zichzelf nodig te hebben.

Mogelijk versta jij iets anders onder ego of zoiets.

Maar als dit ego is die dit typt dan vind ik dat best, ik heb daar geen wrijving mee, ik kijk wel uit en wel zonder uit te kijken.

Aad, het autonome zenuwstelsel is zonder twijfel best in staat om het lichaam te laten functioneren. Is er hulp van buitenaf nodig dan zend het signalen naar de hersenen om op zoek te gaan naar datgene waarin het zelf niet kan voorzien. Het regelt zich allemaal vanzelf ook zonder een persoon die meent daarvan de grote motivator te zijn.

Een baby hoeft maar te huilen en de moeder vervult als vanzelf haar rol het kind in zijn haar behoefte te voorzien. Het is de natuur zelf die de behoeftigen in zijn haar noden voorziet. Als levende wezens zijn wij elkaar dienstbaar door voedsel te zijn voor elkaar. Daar is voor de mens dan nog het spiritueel voedsel bij gekomen.

Maar wat de mens doet ontspoort vrijwel altijd in het extreme, we lijken wel niet te verzadigen. We hebben voor dat spirituele voedsel een hele vermaakindustrie op touw gezet. We zijn gaan geloven dat we de wereld naar onze hand kunnen zetten. En om je te kunnen handhaven in zo'n samenleving zijn er andere dingen vereist en moet je zoiets als een zelf neerzetten waar je vanuit kunt gaan ten opzichte van iets anders dat van een 'zichzelf' uitgaat.

Het zou weliswaar niet zo moeten zijn maar het is een overlevingsvereiste geworden een ego te hebben. Ik bepleit daarmee niet het bestaan van een ego maar zonder een ego heb je weinig overlevingskans en de natuur heeft nou eenmaal als eerste kenmerk overleven. Of jij dat nou wilt of niet het leven in jou wil leven.

Dat ego kan ook gewoon bestaan in spirituele zin want het is feitelijk gewoon de woordvoerder voor je lijf. Waar het aan schort is dat we van het ego een zelfstandige entiteit hebben gemaakt dat nogal veeleisend is geworden. Dus ik bepleit allesbehalve het ego maar z'n gang te laten gaan ik bepleit juist bewustwording van de grillen van het ego.

De aard van het ego is het beste te ont'dekken door zelfkennis en zelfonderzoek, daar mag het hier op het forum wat mij betreft over gaan. Niet om sparpartners te vinden om je ideeën op houdbaarheid te testen maar om in te leren zien dat het de toegedichte geweldige eigenschappen helemaal niet bezit.

Als je werkelijk diepgaand onderzoek doet naar je ware aard bestaat er helemaal niet zoiets als een ego, we houden met elkaar alleen maar die schijn hoog door elkaar in het zijn van een ego te bevestigen. Het is fake. Ik ben het zeker eens met je dat je afleert met een ego te werken en het dientengevolge dan ook niet meer ervaart, maar de meesten denken en werken vanuit ego en dan moet je ze, naar mijn idee, ook op dat niveau benaderen.

Niemand begrijpt je egoloosheid, ego ziet alleen maar ego.

Waar ik het weer minder met je eens bent is dat het lijkt alsof je de kunstjes van het ego wilt 'afleren' te doen. Je ageert tegen de comfortzone, het veilig willen voelen, het angstig zijn, afhankelijk willen zijn en dergelijken en dat zijn niet de 'hot items'. Sterker nog het zijn maar verschijnselen, het geeft aandacht aan iets wat je niet bent en waar je aandacht aan schenkt gaat groeien. Je schept dus een bezigheid met het vervolmaken van ego.