De verlichte visie van Sagnaar

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Daarom moet je ook analyseren VOORDAT problemen zich aandienen. Omdat ik economie en geschiedenis interessant vind, (veel raakvlakken met psychologie) was de crisis voor mij geen verrassing. Ik heb me er niet alleen mentaal op kunnen instellen, maar ook preventieve maatregelen kunnen nemen.

En door het analyseren waren mijn verwachtingen ook niet zo hoog gespannen als bij mijn landgenoten. De crisis raakt mij in materieele zin ook. Maar omdat ik dat al verwacht had, ga ik er geestelijk niet erg onder gebukt. En wat de crisis betreft is mijn inschatting ook dat we het ergste nog krijgen moeten.

Ook in dit specifieke onderwerp zie je weer dat we slaaf zijn van onze verwachtingen.

Het meest interessante aan analyses, of beter nog analisten, is dat ze het zelden met elkaar eens lijken te zijn. Waar de ene wijsneus zegt dat het linksaf zal gaan, beweert de ander glashard dat het rechtsaf zal gaan. En achteraf hebben analisten vrijwel altijd gelijk of er was toch nog een factor dat niemand had kunnen voorzien waardoor het net iets anders liep.

Bayern heeft eerst met 4-0 (thuis) en daarna nog een keer met 3-0 (uit) van Barcelona gewonnen. De analist die dit voorspeld zou hebben zou met gillende sirenes zijn afgevoerd naar een gesloten inrichting. Dat is dan weer het aardige van de werkelijkheid, dat het zich soms net weer even iets anders voordoet dan verwacht.

In hoeverre zijn we in staat om middels analyse onze verwachtingen te managen? En wat is de drijfveer? Om, zoals je schrijft, mentaal voorbereid te zijn en geestelijk niet al te ernstig gebukt te gaan onder dat wat komt? En is dat niet een andere manier waarop we slaaf blijken te zijn van onze verwachtingen?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het meest interessante aan analyses, of beter nog analisten, is dat ze het zelden met elkaar eens lijken te zijn. Waar de ene wijsneus zegt dat het linksaf zal gaan, beweert de ander glashard dat het rechtsaf zal gaan. En achteraf hebben analisten vrijwel altijd gelijk of er was toch nog een factor dat niemand had kunnen voorzien waardoor het net iets anders liep.

Bayern heeft eerst met 4-0 (thuis) en daarna nog een keer met 3-0 (uit) van Barcelona gewonnen. De analist die dit voorspeld zou hebben zou met gillende sirenes zijn afgevoerd naar een gesloten inrichting. Dat is dan weer het aardige van de werkelijkheid, dat het zich soms net weer even iets anders voordoet dan verwacht.

In hoeverre zijn we in staat om middels analyse onze verwachtingen te managen? En wat is de drijfveer? Om, zoals je schrijft, mentaal voorbereid te zijn en geestelijk niet al te ernstig gebukt te gaan onder dat wat komt? En is dat niet een andere manier waarop we slaaf blijken te zijn van onze verwachtingen?

Het leuke van analisten is dat ze er ook naast zitten. Maar met scherp denken kom je een heel eind. Dat sommige analisten (op welk terein dan ook) er naast zitten geeft alleen maar aan dat er goede analisten en slechte analisten zijn. Als ik jouw redenering doortrek hoef je nergens meer over na te denken en is alles goed wat je doet. Dan hoef je ook geen zelf-onderzoek te doen, want misschien zit je er wel naast?

Analyseren over het leven wil niets anders zeggen dan goed om je heen kijken hoe anderen kwesties oplossen en welk succes ze er mee hebben. Of juist niet.
Tot op heden is die instelling mij prima bevallen. Als ik om mij heen zie dat handeling A in de meeste gevallen uitkomst B geeft, zou dat dan niet een succesvolle methode kunnen zijn?

Het gaat er ook juist om dat je verwachtingen REDELIJK zijn. Niet naar jezelf toe redeneren. (dat wil het ego graag) Zo leer je vanzelf je verwachtingen bij te stellen.

Uit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat een overgrote meerderheid van de automobilisten denkt dat ze tot de 50% betere rijders behoren. Dat kan natuurlijk niet kloppen. Men overschat zichzelf graag. (ego) Daarom is zelfkennis (en algemene kennis van de mens) belangrijk. Maar wel zonder "naar jezelf toe te rekenen", want juist dan schep je valse verwachtingen naar jezelf toe. En wordt je slaaf van je verwachtingen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Er is geen "ik", dus waarom zou ik vanuit het "ik" denken? "Ik" zoals ik mij hier manifesteer bestaat niet eens! Zodra je door hebt dat "ik" niet bestaat, hoef je ook niet meer uit zijn naam te denken.

De essentie wat ik, Rob, Maria en nu Moi je tracht te vertellen lijkt je maar te ontgaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Moi

Daarmee vertel je aan een elk hoe die smaken moet, terwijl je toch eerst een hap moet hebben genomen, dan vallen alle verklaringen van hoe die smaakt weg, wat blijft er dan over van je denken?

Alle wegen wijzen naar Rome, oftewel iedereen verteld je hetzelfde, je bent maar bezig met analyseren en hypothetiseren maar smaken doe je het niet.

Ik heb er geen moeite mee hoor, het houdt het forum levendig maar jou helpt het niet.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Daar gaan we weer. Je mind hoeft niet perse ego stuff te zijn. Je kan ook denken vanuit een neutrale positie. Zolang je vanuit het "ik" denkt is het ego stuff. Maar als je in staat bent om te analyseren buiten jezelf om creeer je in jezelf een beeld wat meer overeenkomt met de werkelijkheid.

Maar de meeste mensen beginnen pas met denken over iets als ze het persoonlijk raakt en dat is te laat.

Ik rij zowel fiets als auto. Vanuit die twee posities geeft mijn denken verschillende uitkomsten over een bepaalde situatie. Als je dat door begint te krijgen weet je dat je vanuit het "ik" kan denken of vanuit een neutrale of andermans positie.

Analyse kan (in mijn optiek) niet zonder (be)oordeel(ing). Je moet kunnen beoordelen wat "goed" en/of "slecht" is. Tenminste dat lijkt mij het doel van een analyse. Wat ging er goed, wat niet, wat had anders, beter gekund? Ik noem maar een voorbeeld. Kenmerk van neutraliteit is dat het geen (be)oordeel(ing) in zich draagt. Dat er zoiets bestaat als neutrale analyse lijkt me derhalve volledig uit de lucht gegrepen.

Datzelfde lijkt me te gelden voor (het) denken. Kenmerk van denken is (wederom in mijn optiek) dat het zich tussen uitersten beweegt. Kenmerk van neutraliteit is dat het zich steevast in het midden bevindt. Ik snap dus niet hoe jij die twee zo gemakkelijk op één hoop kunt gooien. Of je moet er totaal andere definities op na houden.

En dan je zin, ik heb 'm even vet gedrukt: maar als je in staat bent te analyseren( en wie is dat niet?) buiten jezelf om dan cre?er je een beeld wat meer overeenkomt met de werkelijkheid. Wat bedoel je daar in vredesnaam mee? Wat noem jij de werkelijkheid? Wat is jouw beeld van de werkelijkheid? Ieder beeld van de werkelijkheid is beperkt en illusoir. Of het nou het jouwe of het mijne betreft. Wat koop ik voor een illusoire werkelijkheid? Hoeveel werkelijkheidswaarde moet ik daaraan toekennen? En waarom zou het ene beeld derhalve meer waarde (kunnen/moeten)hebben dan een ander beeld? Of beter bevallen?

Een beeld, ieder beeld, is maar een beeld. Je hoeft het beeld niet te veranderen. Louter je kijk op dat beeld. En die kijk is niet illusoir, maar werkelijkheid. Dat is wat je ten diepste bent. Analyses en beelden zijn kleuterschoolwerk. Wanneer ga je voor het "echte" werk Niets? KiSs

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

De essentie wat ik, Rob, Maria en nu Moi je tracht te vertellen lijkt je maar te ontgaan.

Wat je zegt. Lijkt. Ik heb de heilige overtuiging dat er wel voorzichtigjes het e.e.a. tussendoor sijpelt bij Niets. Van datgene wat hem hier door die en gene wordt aangereikt. Maar dat zal ie natuurlijk nooit hardop zeggen. WiNk Nee, da's niet waar. Hij beweert zelfs het tegenovergestelde. Dat hij van iedereen hier wat leert en opsteekt. Waarom zouden we hem niet het voordeel van de twijfel gunnen? Ik geloof 'm op zijn woord. Maar het is een eigenwijs stuk vreten die Niets, dat ben ik direct met je eens. Daar krijgen we nog een flinke dobber aan. Niets, ik hou van je hoor, onvoorwaardelijk. Maar dat wist je al.

[Virgo]

Volgens mij is analyseren buiten jezelf om, proberen te analyseren vanuit het gezichtspunt van een ander. Of in ieder geval vanuit een andere invalshoek dan die je gebruikt vanuit je eigen comfortzone.

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Niets, ik hou van je hoor, onvoorwaardelijk. Maar dat wist je al.

We houden hier toch allemaal van elkaar? Ook als we het nog niet weten ;)

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

Volgens mij is analyseren buiten jezelf om, proberen te analyseren vanuit het gezichtspunt van een ander. Of in ieder geval vanuit een andere invalshoek dan die je gebruikt vanuit je eigen comfortzone.

Zo zie ik dat inderdaad ook. Maar het enige dat je er dus mee bereikt is dat je het, na analyse, ook vanuit de comfortzone van een ander(en) kunt bekijken. Maar je blijft ermee in de comfortzone zitten. Dat was dus net het punt.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Virgo

We houden hier toch allemaal van elkaar? Ook als we het nog niet weten ;)

Zo is dat. Hoe zit het met je "moedercomplex" by the way? Ik zag daar onlangs ergens iets van voorbij komen. Mihaela had wel een punt vond ik. Zelf toevallig nog analyses op los gelaten?

[Virgo]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Zo is dat. Hoe zit het met je "moedercomplex" by the way? Ik zag daar onlangs ergens iets van voorbij komen. Mihaela had wel een punt vond ik. Zelf toevallig nog analyses op los gelaten?

Volop geanalyseerd Nadje (analyseren is mn tweede natuur;) ): van binnen naar buiten en weer terug. Tnx voor je belangstelling.