Vagebond

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nu is het tijd om even lekker te beppen en ons mens te voelen.

Euh...even?
Ik voel me altijd wel mens.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Euh...even?
Ik voel me altijd wel mens.

Ach..
Het zal de geboren denker in Renoir zijn

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Komt wel goed en is wel goed te doen. En het kan best zijn dat je ouders elkaar (onbewust) bevestigen/ versterken in hun klachten. Dat werkt al bij kleinere dingen zo, als je dat niet doorhebt. Maar dat had je zelf ook al opgemerkt, begrijp ik.

Hoe dan ook, hoop dat je ouders gauw weer lekker thuis mogen zijn.

Dat hoop ik ook voor ze, kunnen ze weer gezellig samen op het balkonnetje van hun appartement van het uitzicht genieten

Mijn vader is niet zo'n klager hoor. Die accepteert zaken gewoon zoals ze zijn, nou ja afgezien dan van het feit dat er van vakantie dit jaar niks meer zal komen daar baalt hij als een stekker van want dat is hij niet gewend, hahahahaha. Nu ligt hij in Amsterdam in het ziekenhuis en daar doet hij het zelfde als in Zutphen in het ziekenhuis namelijk een beetje radio luisteren, een beetje tv kijken en wat lezen als hij zich een beetje oké voelt fysiek. Hij vind het niet erg dat er geen bezoek komt en aanverwante zaken, mijn moeder wil dat alleen niet horen en vind het zo zielig voor hem dat hij daar maar een beetje alleen ligt.

Ach die man (mijn vader) is zelfstandig, stapte tot voor jaren geleden nog op de bonnefooi op de fiets met tent en bepakking om een beetje rond te fietsen in Nederland en zag wel wanneer hij dan weer thuis kwam, maar daar heeft hij nu geen zin meer in - de botten worden toch te oud zo langzamerhand denk ik -, wel gaat hij nog regelmatig wandelen in zijn eentje of pak de trein naar ergens of waar naar toe om een museumpje te pakken. Mijn moeder gaat nu meestal niet meer mee vanwege haar fysiek en het niet tot last willen zijn. Ze kunnen prima met elkaar maar ook prima zonder elkaar, vrijheid, blijheid is het bij ons.

Hoe dan ook mijn moeder is na de slechte dag van gisteren weer een stuk relexter. De naeffecten van de narcose beginnen wat weg bij mijn vader te vallen dus hij is weer eens stuk helderder en dus komt wat er tegen hem gezegd weer een stuk beter binnen en vandaag heeft hij al weer even op een stoel naast het bed gezeten vertelde mijn moeder. Hij beseft nu dat het nog wel even gaat duren voor hij weer naar huis kan.

Mijn moeder is nu ook op de hoogte dat mijn zusje afgelopen weekend onwel is geworden tijdens het autorijden en daarom geen lange stukken durft te rijden want dat ik nog maar even voor haar verzwegen vanwege mijn vader. Ik wist dan omdat ik bij haar geinformeerd had of zij evt naar Amsterdam zou kunnen reizen met medeneme van mijn moeder wat zij dus niet aandurfde.

Met een beetje mazzel gaat mijn moeder vanmiddag gewoon zoals elke week sjoelen met haar vrienden van de sjoelclub, dat zal haar wat afleiding geven.

Ach ja en zo neemt het relatieve leven zijn gewone gang weer op en komt alles vanzelf weer op zijn pootjes terecht zoals het terecht behoort te komen .

O ja dat van dat bevestigen, nee zo zitten mijn ouders niet elkaar. Mijn moeders klachten zijn fysiek legitiem en bewezen aanwezig vanwege twee hartinfarcten en een herseninfarct en beperken haar reeel in haar bewegingsvrijheid. Hoewel nu zij met een rollator op pad kan ze zich overal en nergens kan neervleien zodra die hartritmestoornissen haar overvallen, want daar wordt ze dus echt heel beroerd van en kan ze dus niet meer op of onder, geeft haar dat rust. Mijn ouders zijn ook bezig geweest of nog dat weet ik niet om een scootmobiel aan te schaffen zodat zij evt. nog mee kan om te gaan wandelen want dat gaat anders niet meer. Zoals ik al zei maken stress en zorg de zaken alleen maar erger, en meer willen dan ze kan geeft haar enorm veel stress. Hoewel het natuurlijk ook voor mijn vader niet leuk is gaat hij er een stuk relaxter mee om. Hij zegt:" Marietje het is nu eenmaal zoals het is accepteer dat nu toch eens!" Als het aan mijn moeder lag zou ze nog de marathon gaan rennen waar ze vroeger daar nooit aan gedacht zou hebben, ze ziet zichzelf bij wijze van spreken nog samen met mijn vader in een tentje ergens op de hei zitten bij een kampvuurtje. Niet te stoppen of tot door te dringen, een plaat voor haar hoofd van hier tot tokio dat die dromen niet meer tot werkelijkheid zullen komen omdat zij dat zo graag wil. Als ik met haar op pad ging toen dat nog mogelijk was ging ik expres langzaam lopen en ik weet dat mijn vader dat ook doet, rende zij honderd meter voor mij uit om dan vervolgens 20 min op apegapen te liggen. En maar verbaast zijn dat rennen niet bepaald haar situatie ten goede komt, tja, tis zo'n schat :-)

Mijn vader geeft zo heel af en toe, als ze teveel begint te drammen, nog wel eens toe alleen om haar te laten ervaren hoe onrealistisch ze is in wat zij wil. Tis allemaal gecalculeert en beredeneerd in zijn geval dan. Ik ben er van verzekerd dat hij precies weet waar en hoe hij snel hulp kan vinden in het geval dat...

Nee van bevesting in hun klachten is bij hen geen sprake. En zoals ik al gezegd had mijn vader was nooit ziek en een klager is hij al helemaal niet, ook nu niet, ja behalve dan dat niet op vakantie kunnen da's heel erg als je graag op vakantie gaat, hahahaha.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

Van harte beterschap voor je vader.
Sterkte voor degenen die dicht bij en om hem heen staan.

Thanks hé Glans, ik zal het aan hem doorgeven

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Ach..
Het zal de geboren denker in Renoir zijn

H? Keen behoor jij niet nog ergens op een oceaan rond te dobberen onderweg naar Dome Canada ofzo? Of ben je speciaal voor mij terug aan wal terug gekomen om mijn verhaaltje te lezen, hahahaha

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Euh...even?
Ik voel me altijd wel mens.

Ik vraag me nog steeds af dat je, zei het in een ander draadje, zegt mij niet te begrijpen, dus ben ik nogal kritisch met het toekijken op wat je begrijpt.

Er staat dus even 'lekker te beppen' en niet even 'mens te voelen'. Wel goed lezen h

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Keen

Ach..
Het zal de geboren denker in Renoir zijn

Ik heb er geen problemen mee een geboren denker te zijn.
Ik denk graag, ik schep er genoegen in te denken.

(wat een vreemde suggestieve opmerking weer trouwens,
zeg toch gewoon wat je wilt zeggen in plaats van maar wat te suggereren)

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Dat hoop ik ook voor ze, kunnen ze weer gezellig samen op het balkonnetje van hun appartement van het uitzicht genieten

Mijn vader is niet zo'n klager hoor. Die accepteert zaken gewoon zoals ze zijn, nou ja afgezien dan van het feit dat er van vakantie dit jaar niks meer zal komen daar baalt hij als een stekker van want dat is hij niet gewend, hahahahaha. Nu ligt hij in Amsterdam in het ziekenhuis en daar doet hij het zelfde als in Zutphen in het ziekenhuis namelijk een beetje radio luisteren, een beetje tv kijken en wat lezen als hij zich een beetje oké voelt fysiek. Hij vind het niet erg dat er geen bezoek komt en aanverwante zaken, mijn moeder wil dat alleen niet horen en vind het zo zielig voor hem dat hij daar maar een beetje alleen ligt.

Ach die man (mijn vader) is zelfstandig, stapte tot voor jaren geleden nog op de bonnefooi op de fiets met tent en bepakking om een beetje rond te fietsen in Nederland en zag wel wanneer hij dan weer thuis kwam, maar daar heeft hij nu geen zin meer in - de botten worden toch te oud zo langzamerhand denk ik -, wel gaat hij nog regelmatig wandelen in zijn eentje of pak de trein naar ergens of waar naar toe om een museumpje te pakken. Mijn moeder gaat nu meestal niet meer mee vanwege haar fysiek en het niet tot last willen zijn. Ze kunnen prima met elkaar maar ook prima zonder elkaar, vrijheid, blijheid is het bij ons.

Hoe dan ook mijn moeder is na de slechte dag van gisteren weer een stuk relexter. De naeffecten van de narcose beginnen wat weg bij mijn vader te vallen dus hij is weer eens stuk helderder en dus komt wat er tegen hem gezegd weer een stuk beter binnen en vandaag heeft hij al weer even op een stoel naast het bed gezeten vertelde mijn moeder. Hij beseft nu dat het nog wel even gaat duren voor hij weer naar huis kan.

Mijn moeder is nu ook op de hoogte dat mijn zusje afgelopen weekend onwel is geworden tijdens het autorijden en daarom geen lange stukken durft te rijden want dat ik nog maar even voor haar verzwegen vanwege mijn vader.

Ach ja en zo komt alles vanzelf weer op zijn pootjes terecht.

O ja dat van dat bevestigen, nee zo zitten mijn ouders niet elkaar. Mijn moeders klachten zijn fysiek legitiem en bewezen aanwezig vanwege twee hartinfarcten en een herseninfarct en beperken haar reeel in haar bewegingsvrijheid. Hoewel nu zij met een rollator op pad kan ze zich overal en nergens kan neervleien zodra die hartritmestoornissen haar overvallen, want daar wordt ze dus echt heel beroerd van en kan ze dus niet meer op of onder, geeft haar dat rust. Mijn ouders zijn ook bezig geweest of nog dat weet ik niet om een scootmobiel aan te schaffen zodat zij evt. nog mee kan om te gaan wandelen want dat gaat anders niet meer. Zoals ik al zei maken stress en zorg de zaken alleen maar erger, en meer willen dan ze kan geeft haar enorm veel stress. Hoewel het natuurlijk ook voor mijn vader niet leuk is gaat hij er een stuk relaxter mee om. Hij zegt:" Marietje het is nu eenmaal zoals het is accepteer dat nu toch eens!" Als het aan mijn moeder lag zou ze nog de marathon gaan rennen waar ze vroeger daar nooit aan gedacht zou hebben, ze ziet zichzelf bij wijze van spreken nog samen met mijn vader in een tentje ergens op de hei zitten bij een kampvuurtje. Niet te stoppen of tot door te dringen, een plaat voor haar hoofd van hier tot tokio dat die dromen niet meer tot werkelijkheid zullen komen omdat zij dat zo graag wil. Als ik met haar op pad ging toen dat nog mogelijk was ging ik expres langzaam lopen en ik weet dat mijn vader dat ook doet, rende zij honderd meter voor mij uit om dan vervolgens 20 min op apegapen te liggen. En maar verbaast zijn dat rennen niet bepaald haar situatie ten goede komt, tja, tis zo'n schat :-)

Mijn vader geeft zo heel af en toe, als ze teveel begint te drammen, nog wel eens toe alleen om haar te laten ervaren hoe onrealistisch ze is in wat zij wil. Tis allemaal gecalculeert en beredeneerd in zijn geval dan. Ik ben er van verzekerd dat hij precies weet waar en hoe hij snel hulp kan vinden in het geval dat...

Nee van bevesting in hun klachten is bij hen geen sprake. En zoals ik al gezegd had mijn vader was nooit ziek en een klager is hij al helemaal niet, ook nu niet, ja behalve dan dat niet op vakantie kunnen da's heel erg als je graag op vakantie gaat, hahahaha.

Heb ook zeker niet bedoeld dat hun klachten en ziekte niet legitiem zijn.
Vanuit wat ik zo om me heen zie, heb ik gewoon gemerkt, dat bestaande klachten en ziekteverschijnselen kunnen verergeren door allerlei factoren die te maken hebben met je psychische gesteldheid en op welke wijze je op dingen kunt reageren.

Wat uiteraard niet betekent dat fysieke gesteldheid en andere factoren geen inbreng hebben. Elke situatie is verschillend en voor mijn gevoel is het vaak een combinatie van verschillende factoren. En dat is natuurlijk getoetst aan mijn eigen beleving en dat uit mijn omgeving. Heb het aan eigen lijve ervaren hoe zelfs onschuldige klachten kunnen verergeren, vandaar.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Heb ook zeker niet bedoeld dat hun klachten en ziekte niet legitiem zijn.
Vanuit wat ik zo om me heen zie, heb ik gewoon gemerkt, dat bestaande klachten en ziekteverschijnselen kunnen verergeren door allerlei factoren die te maken hebben met je psychische gesteldheid en op welke wijze je op dingen kunt reageren.

Wat uiteraard niet betekent dat fysieke gesteldheid en andere factoren geen inbreng hebben. Elke situatie is verschillend en voor mijn gevoel is het vaak een combinatie van verschillende factoren. En dat is natuurlijk getoetst aan mijn eigen beleving en dat uit mijn omgeving. Heb het aan eigen lijve ervaren hoe zelfs onschuldige klachten kunnen verergeren, vandaar.

Ulla bovenstaande had ik zelf al verschillende keren aangegeven in mijn verhaal dus dat was mij al duidelijk. Bovendien had ik ook al aangegeven dat mijn vader normaal gesproken een gezonde en vitale man is en dus normaal gesproken geen klachten heeft, dus dat bevestigen van elkaar in hun klachten klopt dus van geen kant, want dan zouden ze alletwee klachten moeten hebben en dat is niet zo dus...Mijn vader ligt nu gewoon in het ziekenhuis omdat hij idd ziek is en dus tijdelijke lichamelijk ongemak heeft als gevolg van....

Maar misschien was dat jou nog niet helemaal duidelijk dat kan

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ulla bovenstaande had ik zelf al verschillende keren aangegeven in mijn verhaal dus dat was mij al duidelijk. Bovendien had ik ook al aangegeven dat mijn vader normaal gesproken een gezonde en vitale man is en dus normaal gesproken geen klachten heeft, dus dat bevestigen van elkaar in hun klachten klopt dus van geen kant, want dan zouden ze alletwee klachten moeten hebben en dat is niet zo dus...Mijn vader ligt nu gewoon in het ziekenhuis omdat hij idd ziek is en dus tijdelijke lichamelijk ongemak heeft als gevolg van....

Maar misschien was dat jou nog niet helemaal duidelijk dat kan

Mijn bericht waar je nu op reageerde was ook niet meer gericht op je ouders, maar in zijn algemeenheid. En ja het was mij duidelijk.