21 February 2013, 16:58 | #91 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
Op dit moment kom ik bij mezelf veel dingen te zien na aanleiding van ons gesprek. Ik wil daar zo bewust mogelijk de aandacht aan geven. Er komt van alles voorbij, niets bijzonders hoor, gewoon mijn dagelijkse ervaringen en belevingen, maar geconcentreerd omdat ik het gesprek aanging. Allerlei rollen, maskers, ego-bewegingen die ik trots noem, afhankelijkheid, controle-drang, en nog een paar andere dingen die als spanning omschreven kunnen worden. Dit allemaal uiteraard bij mezelf. Ik liet gisteren dit allemaal naar boven komen, en vanmorgen weer. Om dat te kunnen aanschouwen merk ik dat het voor mij nodig is om het gesprek even los te laten, om naar mezelf goed te kunnen kijken. Omdat ik je aardig vind , echt serieus hoor.. (hihi), koos ik toch voor om je dit te laten weten, en niet zomaar geen reactie meer op dit gesprek te geven, of de tijd de nemen zonder iets te zeggen. Zelfs dat veroorzaakte wat spanning bij me, maar dat hoort er ook bij. Eigenlijk nadat ik gisteren besloot om niets terug te zeggen, maar het te ondergaan en bij mezelf te bekijken, kwam er veel naar boven, en nu is alles min of meer op zijn plek gevallen. Alsnog laat ik het nog even rusten. Ik ervaar nog steeds wat spanning omtrent dit gesprek, die ik bij mezelf graag wil aanschouwen. |
|
21 February 2013, 17:09 | #92 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Had het net tegen mijn man zo, wat goed dat wij gewoon dat buiten ons levensonderhoud verdienen precies dat doen en laten wat we willen. En niets moeten van onszelf als we geen zin hebben. En dat geldt natuurlijk ook voor wel of niet in gesprek gaan of wat je ook maar kunt bedenken. Althans zolang het goed voelt en er verder geen knelpunten zijn die het willen alleen maar tegenhouden. Ik ben voor nu ook uitgepraat , ben even met iets anders bezig. Begonnen aan mijn boek schrijven in de hoop dat dat ooit afkomt. Ik merk ook wel dat het fijner voelt als ik ook je "gewone" energie te voelen krijg. Buiten het gekissebis. En dat voelt goed. |
|
21 February 2013, 17:15 | #93 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 21 February 2013
Berichten: 0
|
Citaat:
Misschien niet zo aardig, maar ik geloof, in dit geval, niks van je goede bedoeling naar Ulla,....je kan gewoon je mond niet houden! De laatste dagen als passief lezer, heb ik me verbaasd over de stormvloed van letters van jouw kant,...ik denk die word niet goed, die heeft wat weg te poetsen, soms naar het manische toe. Voor mijn gevoel mis je iets maar durft je dat niet te voelen. H |
|
21 February 2013, 17:17 | #94 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Als dat serieus zo is mag ik mezelf wel eens na laten kijken. Weet dat ik soms erg naïef ben maar dat zou echt nieuw voor me zijn. |
|
21 February 2013, 17:24 | #95 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
|
21 February 2013, 18:50 | #96 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 21 February 2013
Berichten: 0
|
misleiding
Citaat:
Ik denk dat waar "gekissebis" een afleiding is van waar men werkelijk bang voor is, ook het "goedmaken" (wel/niet/wel/niet) een afleiding kan zijn. Maar ik ben dan ook een ster in het niet zo snel/makkelijk goed maken,.... Daar zit voor mij een soort mechanisme in van vergrote waakzaamheid voor schijnheiligheid. Uit ervaring van vroeger maar zeker ook van deze tijd, er word wat geneppert tegenwoordig. Liever geen complimenten dan 1 op 10 niet gemeend,..zoiets. Wel jammer voor mij, en voor degene die ze geeft(die 9 dan) |
|
21 February 2013, 22:18 | #97 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Zolang het knelt en ik het niet heb kunnen verwoorden maak ik zelfs niets goed voor de schijn. Eerlijk gezegd verbaas ik mij wel dat mensen zoiets überhaupt kunnen. Zo doen alsof. Mij niet gezien, al kan ik het wel als het er op aan komt en bv. gevaar dreigt. Het gekissebis knelt mij niet echt, want alles wat mij beknelt tussen Mihaela en mij bv. ligt toch bij mij. Bij anderen heb ik dat meestal ook. Daar kijk ik dan ook na. Ik maak haar niet verantwoordelijk voor mijn gevoelens en de daarbij behorende gedachten. Als dat wel gebeurt weet ik dat er iets echt niet goed zit bij mij. En dat ik even niet meer weet, wie ik ben. En me laat leiden door wat ik noem onverwerkte restjes puin, die nog opgeruimd willen worden. Wat mensen vaak niet snappen dat rook uit mijn oren ( zo noemt mijn man dit gekscherend) zelden iets persoonlijk is, ik moet het gewoon uiten. We hebbenhet er ook gewoon over en eigenlijk is het gewoon geinig en we hebben er ook lol om. Moest hij in begin ook even aan wennen, maar hij kan er ook wat van als uit zich dat bij hem totaal anders, niet in boosheid en gaat het om hele andere dingen. Maar ook blijheid uit ik heel spontaan of andere dingen. Wat dat betreft ben ik gewoon kind gebleven. En dat is best een fijn gevoel, al vraag ik mij soms af hoe zal het voor me zijn als ik als 80 jarige nog op een sleetje ga rijden en enthousiast jippie ga roepen op straat. Ik ken wel meer oude mensen die zo vrolijk doen en ik vind ze alleen maar leuk. |
|
21 February 2013, 23:03 | #98 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 21 February 2013
Berichten: 0
|
Ik geloof dat het meeste gedoe, boosheid, verdriet, enz bij niemand persoonlijk is, althans niet tegen de persoon waar het op dat moment tegen geuit word, dus idd ook die rook uit je euren niet.
Zolang die rook jou niet in de weg zit lekker laten roken. Ikzelf probeer mijn "overdreven" acties terug te brengen naar het kind in mij, wat soms aardig heftig kan zijn. Het op kindniveau "herbeleven" maakt me heel diep duidelijk waar de bron zit, en dat het niet van dit moment is. Je zal mij niet zomaar horen zeggen dat ik nu eenmaal zo "ben" |
22 February 2013, 01:04 | #99 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Ik heb dan gewoon even last van een knelling die eruit moet knallen. En de ene keer gaat dat rustig en is het even zeggen voldoende en een andere keer rookt het net iets meer. En ik ben erachter dat niet alles wat rookt ook rook is, soms is het gewoon een natuurlijke uiting van wat met het lichaam te maken heeft. Mijn kater geeft mij soms een haal ( niet echt super hard) als hem iets niet zint en ik langs loop. Ben ik net niet snel genoeg met het eten geven. Beetje teveel verwend? Daar doet mij het dan aan denken. |
|
22 February 2013, 16:33 | #100 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
|
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
Paranormal begaafd | Mihaela | Beginnend zelfonderzoek | 8 | 21 January 2021 21:38 |
DVD leven in helder bewustzijn. | Heerda | Eckhart Tolle | 294 | 7 October 2014 13:52 |