Marie's perikelen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

...

Al die drukte hier... om niets.

Maar het is spijtig genoeg wel het enige dat we hebben...
Het enige waarvan we weten dat het er werkelijk is... en dan nog...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Gebruik van ego moet hier toch altijd weer even verduidelijkt.
Er is een 'ik' dat bestaat uit gedachten die beschermd worden door ego. Dus ego kan gewoon buiten deze constellatie blijven. Volstaan kan worden met ik.
Waar het ik uit gedachten bestaat, en de quote 'het directe zien is zonder gedachten' impliceert dat eveneens dat het direct zien zonder ik is.

Direct zien, zonder iemand om te zien is niet zien...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Direct zien, zonder iemand om te zien is niet zien...

Koffie zonder gebruik van koffiebonen is geen zuivere koffie.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Nog niet door dat indien 'ik', 'jij' niet bestaat dat dan niets bestaat???
De wereld, alles rondom ons is gewoon letterlijk verzinsel...
En dus in plaats van voortdurend af te komen dat 'ik' niet bestaat, blijft dan eerlijk en zeg dat van de realiteit rondom ons er niets is dat werkelijk bestaat...

En zelfs om dat allemaal te zeggen heb je een 'ik' nodig om jou dat diets te maken...

Lees je alleen maar datgene wat aan jou gericht is?
Ik heb dat allemaal hiervoor net uitgelegd in de conversatie met Guido.
Als je quote volg dan ook het daaraan voorgaande gesprek.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je mist de verbinding van het onmogelijke naar het gekende en dat is ook logisch. Ze noemen dat niet voor niks een paradox. Het kan niet en het gebeurt toch. Waar 'geweten' wordt dat alles vermeend is gaat alles gewoon weer over tot de orde van de dag. Voor realisatie water dragen, na realisatie water dragen. Maar nu in de wetenschap 'wat' je bent.

Natuurlijk, alles is vermeend maar we doen met z'n allen alsof, voor mij is het geen enkel probleem de ervaring te hebben en dat zoals door eenieder gekend 'genieten' te noemen. Het enige verschil is dat ik weet dat het geen 'ik' is die de ervaring doet. Voor mij is er genieten en het daarover schrijven is hetzelfde gebeuren in een veronderstelling/geloof dat het allemaal werkelijk plaatst vindt zonder dat 'ik' daarin de hand heeft.

Maar ik kan dat allemaal zeggen en je kunt dat als een spons opzuigen en de kennis met weer anderen delen het gaat er om dat het ont'dekt wordt en niet om nakraaien.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Lees je alleen maar datgene wat aan jou gericht is?
Ik heb dat allemaal hiervoor net uitgelegd in de conversatie met Guido.
Als je quote volg dan ook het daaraan voorgaande gesprek.



Maar ik kan dat allemaal zeggen en je kunt dat als een spons opzuigen en de kennis met weer anderen delen het gaat er om dat het ont'dekt wordt en niet om nakraaien.

Jij zegt :

Natuurlijk, alles is vermeend maar we doen met z'n allen alsof, voor mij is het geen enkel probleem de ervaring te hebben en dat zoals door eenieder gekend 'genieten' te noemen. Het enige verschil is dat ik weet dat het geen 'ik' is die de ervaring doet. Voor mij is er genieten en het daarover schrijven is hetzelfde gebeuren in een veronderstelling/geloof dat het allemaal werkelijk plaatst vindt zonder dat 'ik' daarin de hand heeft.

Wie zegt jou dat 'genieten' er wel zou zijn zonder een 'ik' om het gewaar te worden...
Ik bestaat niet, genieten bestaat evenmin...

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

...

Gewaarzijn met een hoofdletter is gewoon een synoniem voor het Directe Zien, het Zien zonder iets/iemand die ziet en zonder iets dat gezien wordt. Het is ook een synoniem voor Bewustzijn met een hoofdletter. Het is ook een synoniem voor Leegte. Het is ook een synoniem voor Alles en voor Werkelijkheid, allemaal één pot nat.

Gewaarzijn, ik ben de wereld gewaar maar bestaat zij ook echt. Dat maakt gewaarzijn afhankelijk van een persoonlijke interpretatie. Ook het direct zien er aan toeschrijven kan ik niet aanbevelen, althans niet als het synoniem is aan Bewustzijn. Bewustzijn doet nog steeds niks, het IS.

Het is nooit het Directe Zien dat iets constateert, het is het ik dat dankzij het Directe Zien constateren kan dat het geen Werkelijkheid heeft. Alleen dat. Hierdoor wordt het zich tijdelijk voordoen van dat ik niet ontkent, het relativeert het alleen maar.

Hang er nou niet meteen van alles aan het direct zien.
Direct zien moet aan bepaalde voorwaarden voldoen wil daar sprake van zijn. Dus het is niet zo dat direct zien bewerkstelligd dat het geziene geen werkelijkheid heeft. Dat is een ander proces dat er aan vooraf is gegaan. Er is ook geen tijdelijk voordoen van ik er bestaat geen ik en we doen maar alsof. Maar zo kan gezegd kan dat nooit toetreden, het moet ont'dekt worden. Evemin over gefilosofeerd trouwens, filosoferen maakt het ding niet waar.

Het ik kan alleen maar constateren dat het (er) niet Werkelijk is. Die constatering is geen verworvenheid van dat ik, het is het failliet van dat ik. Zolang het nog niet failliet is, moet het inderdaad, zoals Marie zegt, niet verworpen worden, maar is het de poort tot zijn faillisement. Als het falliet is, moet het ook niet verworpen worden, maar wordt het gewoon gezien voor wat het is: louter een tijdelijk verschijnsel, niets om drukte rond te maken.

Constateren is ten ene male onvoldoende om te kunnen stellen dat het 'ik' niet bestaat. Daarvoor is gedegen zelfonderzoek nodig naar het bestaan ervan.
Uiteraard is dat ont'dekken het failliet van ik, immers het bestaat niet.

Ik vind dat 'de poort tot zijn faillissement' erg mooi en ook juist. Het 'ik' is nodig om de aanzet te doen want dat is de status quo, het geloof van het bestaan er in. Dat zet je niet zomaar even opzij, dat moet zijn lading eerst kwijt. Daarbij is er een poortwachter, te weten het ego, dat je niet zomaar doorlaat. Er is dus eerst nog wel het een en ander te overwinnen voordat zelfs maar het gedegen zelfonderzoek kan aanvangen. Al dat gepruttel/ geeutel/gefilosofeer wat hier gaande is is een extra handicap omdat het bestaat uit nog niet onderzochte gedachten die al geweigerd worden op te geven.

Dat brengt ons bij het failliet dat volgens Dorje niet verworpen moet worden. Dat is eigenaardig want het is immers failliet en heeft geen zeggenskracht meer.
Het moet dan ook niet verworpen worden, het is al verworpen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Gewaarzijn, ik ben de wereld gewaar maar bestaat zij ook echt. Dat maakt gewaarzijn afhankelijk van een persoonlijke interpretatie. Ook het direct zien er aan toeschrijven kan ik niet aanbevelen, althans niet als het synoniem is aan Bewustzijn. Bewustzijn doet nog steeds niks, het IS.

Hang er nou niet meteen van alles aan het direct zien.
Direct zien moet aan bepaalde voorwaarden voldoen wil daar sprake van zijn. Dus het is niet zo dat direct zien bewerkstelligd dat het geziene geen werkelijkheid heeft. Dat is een ander proces dat er aan vooraf is gegaan. Er is ook geen tijdelijk voordoen van ik er bestaat geen ik en we doen maar alsof. Maar zo kan gezegd kan dat nooit toetreden, het moet ont'dekt worden. Evemin over gefilosofeerd trouwens, filosoferen maakt het ding niet waar.

Constateren is ten ene male onvoldoende om te kunnen stellen dat het 'ik' niet bestaat. Daarvoor is gedegen zelfonderzoek nodig naar het bestaan ervan.
Uiteraard is dat ont'dekken het failliet van ik, immers het bestaat niet.

Ik vind dat 'de poort tot zijn faillissement' erg mooi en ook juist. Het 'ik' is nodig om de aanzet te doen want dat is de status quo, het geloof van het bestaan er in. Dat zet je niet zomaar even opzij, dat moet zijn lading eerst kwijt. Daarbij is er een poortwachter, te weten het ego, dat je niet zomaar doorlaat. Er is dus eerst nog wel het een en ander te overwinnen voordat zelfs maar het gedegen zelfonderzoek kan aanvangen. Al dat gepruttel/ geeutel/gefilosofeer wat hier gaande is is een extra handicap omdat het bestaat uit nog niet onderzochte gedachten die al geweigerd worden op te geven.

Dat brengt ons bij het failliet dat volgens Dorje niet verworpen moet worden. Dat is eigenaardig want het is immers failliet en heeft geen zeggenskracht meer.
Het moet dan ook niet verworpen worden, het is al verworpen.

Met 'ik' verwerp je alles, want het is alleen je 'ik' dat kan gewaarworden, kennen, zijn...
Geen 'ik', geen 'zijn'... Enkel vermeend "zijn"

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Met 'ik' verwerp je alles, want het is alleen je 'ik' dat kan gewaarworden, kennen, zijn...
Geen 'ik', geen 'zijn'... Enkel vermeend "zijn"

Marie het komt mij volstrekt zinloos voor steeds maar weer op je te reageren. Ik verwerp niet alles ik doe onderzoek en komt tot ont'dekkingen. Ik kan hier bezwaarlijk volhouden dat 'ik' bestaat terwijl ik weet dat dat niet zo is.
Ik begrijp je weerstand wel want 'ik' wil niet aan zichzelf verliezen.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Direct zien, zonder iemand om te zien is niet zien...

Helemaal juist Marie, daarom is het Directe Zien dan ook geen 'zien'. Het 'zien' gebeurt altijd door iemand/iets die ziet. Directe Zien is meer een Directe Zijn. Het heeft niets te maken met iemand die iets ziet (ook niet met iemand/iets dat is).

Het wordt toch Zien genoemd omdat het het zien mogelijk maakt. Het verwijst naar het Zijn/Leegte/Werkelijkheid die het zelf/ik de mogelijkheid geeft de Onwerkelijkheid van zichzelf te zien.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ook het direct zien er aan toeschrijven kan ik niet aanbevelen, althans niet als het synoniem is aan Bewustzijn. Bewustzijn doet nog steeds niks, het IS.

Directe Zien ziet ook nog steeds niets, het is het Zien (maar dan zonder een iemand die iets ziet).

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Direct zien moet aan bepaalde voorwaarden voldoen wil daar sprake van zijn.

Directe Zien is een onmiddelijkheid zonder voorwaarden.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Er is ook geen tijdelijk voordoen van ik er bestaat geen ik en we doen maar alsof.

Kan ik ook goedkeuren.

Met het tijdelijk voordoen bedoel ik dat iets als een ik even verschijnt, zoals hier "ik schrijf met jou", maar dat het even snel weer verdwijnt, dat het geen continuiteit heeft, geen Werkelijkheid. Het concept, de gedachte ik ontstaat, verwijlt even, en verdwijnt weer, bestaat niet echt. Dit is geen filosofie, het is een vaststelling. Het wordt filosofie als de lezer aan de haal gaat met de concepten, in plaats van dat wat zelf vastgesteld is aangeraakt is, herkend wordt.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Constateren is ten ene male onvoldoende om te kunnen stellen dat het 'ik' niet bestaat. Daarvoor is gedegen zelfonderzoek nodig naar het bestaan ervan.

Kan ik ook goedkeuren.
We hoeven niet te gaan filosoferen over wat het begrip constateren juist inhoudt. Dat is maar bladvulsel, dat is er hier al genoeg.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat zet je niet zomaar even opzij, dat moet zijn lading eerst kwijt. Daarbij is er een poortwachter, te weten het ego, dat je niet zomaar doorlaat. Er is dus eerst nog wel het een en ander te overwinnen voordat zelfs maar het gedegen zelfonderzoek kan aanvangen.

Niets op aan te merken.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Al dat gepruttel/ geeutel/gefilosofeer wat hier gaande is is een extra handicap omdat het bestaat uit nog niet onderzochte gedachten die al geweigerd worden op te geven.

Woorden geven ALTIJD aanleidng tot gedachten, ook de woorden "doe het gedegen zelfonderzoek", het gaat niet om het proces van die gedachten waar het aanleiding toe geeft, dat is filosofie, maar of het iets aanraakt dat onderzocht is, of dat het dat onderzoek stimuleert.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat brengt ons bij het failliet dat volgens Dorje niet verworpen moet worden. Dat is eigenaardig want het is immers failliet en heeft geen zeggenskracht meer.
Het moet dan ook niet verworpen worden, het is al verworpen.

Het gaat hier gewoon om het zich voordoen van een conentioneel ik "ik schrijf met jou", dat hoeft niet verworpen te worden. Wat zich voordoet hoeft niet verworpen te worden, de Werkelijkheid ervan is wat verworpen is.