14 July 2012, 00:55 | #101 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Denk je bv. dat ik wil zeggen, dat geweld acceptabel is? Dat is in ieder geval niet wat ik wil zeggen. En neem je jezelf ook wel de moeite dan verder te kijken dan wat je denkt, dan dat ik het als OK wil bestempelen? En denk je dat niet alleen maar dat ik het als oke wil bestempelen? Ik heb een hekel aan alle vorm van geweld, maar zie wel in, dat het bestaat en voor mijn gevoel voortkomt vanuit een vorm van angst. Juist het niet accepteren van geweld maakt ook deel uit van wat ons vanuit ons wezen/liefde/bewustzijn drijft. Wij zullen er nooit omheen kunnen. En als Liefde zelf niet oordeelt, dan oordeelt zij nergens over, ook al is geweld niet de oplossing die tot bewustzijn leid. Alleen Liefde leidt tot Liefde, maar dat betekent nog niet dat alles wat er niet op lijkt geen Liefde is. Liefde zelf is alleen maar een zjins toestand. Oordeel is iets wat vanuit een denken/ik gebeurt, maakt niet uit wat het is. |
|
14 July 2012, 01:01 | #102 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Ik geloof dat de lichaam zelf een grens is. Tot de laatste adem, is er altijd een grens.
Er zijn bij mij nog steeds grenzen. Alles wat als grens voelt, wil ik wagen om ook bij mezelf te toetsen, of het mogelijk is me door eerst bewust van te worden, lichter te maken, onbegrensder te worden. Zoals bijvoorbeeld met Keen, toen hij scheldwoorden gebruiken. Ik vind nog steeds niet Ok als iemand vloekt. Maar als ik me er door geraakt voel, zie ik als mijn eigen grens, mijn eigen geraaktheid. Uiteindelijk kan me er wat bij voorstellen dat er mensen zijn die bijna onbegrensd zijn. Het betekent niet dat men vervolgens alles toelaat, maar wel dat de oordeel verdwijnt, en de geraaktheid wordt niet meer naar de ander terug gespiegeld. |
14 July 2012, 01:02 | #103 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
En dan is het wel de kunst om dat ook dat kunnen en willen zien. En dat mis ik bij jou vaak. Ik zie en voel veel dingen helder zowel bij mezelf als bij anderen. Op het moment dat ik zelf teveel bij betrokken ben, is het veel lastiger om zuiver te zien. Zo heb ik vaak een juist gevoel ergens over, maar als ik dan toegeef aan de gedachten erover vertroebelt dat. Terwijl ik het wel weet. In dat soort situtaties neem ik afstand en laat het even voor wat het is. |
|
14 July 2012, 01:06 | #104 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
Gelul weer Ulla. Wat niet Liefde is, is gewoon geweld. Kan je daar geen liefde van maken. Ok, is misvormde energie, en daar diep in de energie is nog steeds een stuk god. maar pff.. Tis voor mij te ver gezocht ieder keer. Er is voor mij geen enkel excuus voor geweld. Geweld is geweld. Kan inderdaad niet om jouw woorden heen. |
|
14 July 2012, 01:12 | #105 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
Maar onder woorden brengen, is het weer wat anders. Er zijn er die het duidelijk(er) formuleren, maar nog steeds vol met onbewustheden rond huppelen. Ja, ik ben nog steeds heel onbewust van alles en nog wat. Alsnog zie ik zoals jij ook dat meent te zien, wat bij de ander scheelt. Dat is de kunst, om iets van de ander aan te nemen, uit de troebele van de ander, iets te filteren, en iets mee te doen. en ook nog iets anders, ieder die hier dag in dag uit komt is gewoon verslaafd aan bla bla bla bla.. Ik en JIJ ook. |
|
14 July 2012, 01:16 | #106 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Het gelul is jou oordeel. Wil je het zo zien, ook geweld. Ik ervaar het zelf vaak als geweld, als mensen moedwillig niet willen begrijpen.. zoals jij nu en dat voelt voor mij net zo min prettig. En ook als een vorm van geweld. Ik deel jou beleving in deze dan ook, dat je eigenlijk alles als geweld ervaart, wat niet op Liefde lijkt, maar heb zelf ervaren er doorheen te prikken. Want jou ( en mijn) strijd tegen al dat geweld is net zo goed een schreeuw om Liefde, om aandacht, al dat geweld niet meer te willen. Ik wordt er zelf ook kotsmisselijk van als ik alleen al het nieuws aanzet, of een glimp opvat van een of andere gewelddadige film. Ik snap ook niet wat mensen daar leuk aan vinden. Voor mij zeer herkenbaar. Maar Liefde vind je niet in alle strijd tegen alles. Het heeft juist ook te maken met je eigen angst voor wat dan ook. Liefde vind je juist door de eeuwige strijd te staken en zelf Liefde te leven. Wat niet weg neemt dat elk optreden geen Liefde meer is. Het is helaas (nog) niet mogelijk te overleven, zonder enige grens aan te geven. |
|
14 July 2012, 01:17 | #107 | |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Citaat:
|
|
14 July 2012, 01:25 | #108 | ||||
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Liefde is voor mij ook het geweld in mezelf durven zien, en dan mezelf lief hebben in mijn geheel. |
||||
14 July 2012, 01:32 | #109 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
Ok. ik ga daar niet over discussiëren, het is jouw grens, die door de Organisatie hier wel bewaakt werd. Toen ik mijn grens aangaf wat betreft Keen zijn uiting werd dan goed gepraat door de meerderheid, daarin voel ik me door jou, en door bijna iedereen hier op het forum tekort in gedaan. Weer een punt van mezelf waarnaar ik kan kijken. Mijn geraaktheid door het vloeken, en mijn in de steek gelaten voelen door de groep. Geen deel maken van de groep zoals ik zou willen. Allemaal punten van mezelf. Twee eigen gevoelige plekjes van mezelf. Bekende kwetsbaarheden, maar alsnog gevoelig. Maar buiten de details om, waar ben jij bang van? Geeft jouw grens ook iets over jouw angst aan? |
|
14 July 2012, 01:38 | #110 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
|
|