'Wat is' en de mentale realisatie

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Check [X]

Communicatie is best een issue als het over waarheidsvinding gaat. Mea culpa!

Op zich is het best een interessant thema, dat zelf/Zelf. In enkelvoudig bewustzijn doet zich 'iets' voor wat Zelf is: het waarnemen zelf, het 'er zijn'.

Er zit alleen geen 'ik' in omdat het de ikjes waarneemt.

Maar als je het bekijkt vanuit de positie van de 7 miljard personen dan zijn er ook 7 miljard Zelven, het is echter 7 miljard maal dezelfde Zelf. Alleen weten 6,9 miljard mensen het niet.

Bewustzijn is op zich ondeelbaar, maar door de verdeling over alle mensen heeft het toch de illusie gewekt dat bewustzijn gedeeld is. Vandaar dat we er allemaal zijn ingestonken en ooit een zelf hebben ontwikkeld.

Zelfkennis is feitelijk de weg terug naar het ongedeelde bewustzijn.
Wat toch weer over alle mensen verdeeld blijft, ook indien ze allemaal zouden 'weten wat ze zijn'.

Het geheel is een spel van ontelbare vormen en maar één bewustzijn.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Bekvechten met onwetenden is ook zinloos, het blijft spelen.. in afwachting van uitzicht..

Van Waarheid gaat een aantrekkingskracht uit welke pas voelbaar wordt als men uit de aantrekkingskracht van het zelf komt. Daarvan zie ik geen enkel teken bij de onwetenden. Welles-nietes is het terrein van 'zelf'.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zelfkennis is toch het begin van de wijsheid zeggen ze... maar het wordt moeilijk als je het 'ik' eruit wegknipt... Hoe kan je dan nog verdere zelfkennis opdoen...

Het is het 'ik' wat zichzelf onderzoekt en uiteindelijk de onwaarheid van 'ik' vindt. Dat gebeurd op hetzelfde moment als dat men Waarheid vindt.

Degene die zich 'ik' noemt kan nooit tot Waarheid komen. Het is het onderzoek waardoor er de mogelijkheid bestaat dat het 'ik' tot ledigheid komt. Dat is ook de betekenis van niet-zelf: leeg van zelf.

Dan is de mens klaar om tot 'weten' te komen. Uiteraard geen mentaal 'weten' maar weten het bewuste zijn. Een 'zijn' waar er maar één van is verdeeld over vele mensen. Als ik een stukje op internet lees zie ik snel genoeg of zo iemand daadwerkelijk Waarheid heeft gezien of dat het de zoveelste fantast is.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En juist dat mis ik bij jullie GZOZ'ers, die aantrekkingskracht die verwijst dat men de bron van het leven nadert...
Jullie hele aanpak komt mij eerder doods dan levend over...
Het mist alle bezieling...

Dat schreef ik niet, ik schreef dat men Waarheid nadert. De aantrekkingskracht van Waarheid kan gevoeld worden als men de aantrekkingskracht van het zelf heeft verlaten.

Het zelf is de dood. Wie in zelf leeft, leeft eigenlijk in de dood. Maar dat zei Jezus ook al. Laat de doden de doden begraven. Alles wat wordend is heeft geen blijvende 'substantie' en is daarmee tot de dood bestemd. Jij bent een oude vrouw heb ik begrepen, dus een dezer dagen ga je uit jezelf al dood. In geestelijke zin kun je nu al uit het leven stappen. Wat betekent dat je iedere gehechtheid aan het wordende opgeeft. Ieder belang bij het wordende opgeeft.

Maar dat mag je helemaal zelf weten, het 'zijnde' kent geen enkel belang.
Ik heb er dus ook geen belang bij als jij het wordende verlaat en ik heb ook geen zin om te welles-nietessen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het 'ik' zoals het 'zelf', zoals het 'al' is ongrijpbaar... Alles om ons heen is in wezen ongrijpbaar...; maar het 'ik' kan wel, eens ontdaan van zijn waan waar jullie het altijd over hebben en waar jullie wat het 'ik' betreft in blijven steken, een enorm hulpmiddel zijn om tot waarheid te komen...
Denken dat het volstaat om verlost te zijn van dat zo verdomde 'ik' jullie wel waarheid kunnen zien... Het is niet alleen het 'ik' dat die waarheid verbergt; heel het menselijke en aardse gebeuren is een scherm waarachter de waarheid verborgen zit... Het 'ik' kan als uniek hulpmiddel je de waarheid leren zien...

Het zelf is ongrijpbaar tot dat het oplost. Het zelf is alleen met de wijsheid achteraf te begrijpen. Ik kan dus uitstekend het zelf begrijpen:

Het zelf is het wezen wat leeft van verleden naar de toekomst toe.
Het zelf is geschapen door het zelf en kan alleen door dat zelfgeschapen zelf weer ont-schapen worden.
Het zelf heeft belangen uit het verleden en wil deze voortzetten in een -gedachte- toekomst.
Alleen een zelf kan iets bezitten, niet alleen geld en goederen, het zelf bezit ook vrienden en andere mensen.
Alleen een zelf kent verwachtingen, wat niet meer dan een mentale toekomsprojectie is van het denken.
Het zelf kent alleen relationele liefde en soms ook dat niet eens.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Dat is dwaasheid om te zeggen dat jij er geen enkel belang zou bij hebben dat ik of iemand anders het wordende verlaat om één te worden met het zijnde... Jij kent het zijnde niet, anders zou je dat niet zeggen...

Het zijnde kent geen enkel belang, het licht wat er in zit ontsteekt zich zonder belangen en neemt de wordende ikjes waar.

Het zijnde kent ook geen oordeel, het neemt waar zonder te kiezen uit de waarnemingen.

Het zijnde neemt geen maat, het ziet de maat(en).

Het zijnde is nooit in beroering. Emotionele beroering neemt het zijnde waar, maar het is de emotionele beroering niet.

Kortom, het zijnde is volkomen stil, beweegt zich niet in de tijd, is nooit geboren en zal nooit sterven. Maar het zijnde is t.o.v. wat Marie 'zijn' noemt het tegendeel.

Verder kun je het zijnde alleen maar zijn en dan weet je wat 'zijn' is, eerder niet.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zijn is LEVEN Laurens, waaruit alles voorkomt en waarnaar alles terugkeert...
Dood is belangenloos; LEVEN niet...
Oké, het draait hier niet om onze aardse belangen, die inderdaad van weinig of geen tel zijn...
Maar de ziel van alle bestaan als belangenloos voorstellen, als koud en doods...
Kan men verder dwalen dan dat???

Ja precies. De dood is belangenloos en daarom is het 'zijn' ook alleen in de dood te vinden.

Dat belangenloosheid koud en doods is, is een voorstelling van jou (dat schrijf je zelf ook). Echter, het tegendeel is het geval.

Het 'zijnde' is een intimiteit welke het wordende ver te boven gaat.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

je moet de wil en de durf hebben om alleen waarheid, en dan ook maar alleen waarheid te aanvaarden...
Men denkt dat het volstaat om de boel om te keren om ergens te geraken... Iets wat totaal niet waar is...

Alles dient op waarheid te worden onderzocht marie, de 'moed', de 'wil', de 'durf', de 'omkering'. En bovenal de gedachten die zijn ontstaan over 'ik'..
Sterker nog: is het waar wat een 'ik' denkt!???!!

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarheid moet met heel je wezen, heel je kracht en heel je kunnen worden onderzocht en zeker niet alleen met je verstand want dan zal je altijd naast de waarheid grijpen...

Waarheid kan niet onderzocht. Waarheid staat immers niet tegenover de onwaarheid. Hoe lang ga je nog door met jezelf als onkundig etaleren?

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik hoor hier niets anders dan dat ik zou bezeten zijn van mijn 'ik'...

Bezeten is wel het goede woord, je bent hier dagelijks je 'zelf' aan het ophemelen. Je laat je 'zelf' paaien door Boni (Wie trapt daar nou in?).

Volstrekt hopeloos.