Advaita in de praktijk, deel 2

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik denk dat ik advaita wel "snap". Ik weet niet wat ik ben. Ik heb werkelijk geen idee. Ik kan wel zien dat ik meer ben dan een lichaam , geest, gedachtes, gevoelens, dat waarin dat verschijnt. Maar ook dat ben ik. Ik ben het allemaal. En misschien is dat alles wel helemaal niks.

Voor mij betekende advaita een verschuiving van perspectief. Van de persoon(lijkheid), een tijdelijk verschijnsel, naar een eeuwig Zijn. Het betekent(de) een meer en meer kunnen loslaten van de identificatie met die persoon. Waardoor de persoon minder kramp(achtig) ervaart.

Vannacht nog even in een boek van Jan Koehoorn gelezen. En hoe glashelder ik Jan enerzijds vind, Jan stelt zich op het standpunt, dat als je weet wat je bent, er verder niets verandert voor de persoon. Alles gaat gewoon door, ups, downs...

Dat riep bij mij de vraag op, maar als je weet wat je bent (of niet bent) dan weet je ook dat jij, en jij alleen, verantwoordelijk bent voor hoe het verschijnsel persoon zichzelf ervaart, of wenst te ervaren.

Ik had er zojuist een discussie over met Rob. En het voert te ver om dat hier nu allemaal weer te geven, maar je zou kunnen zeggen stap 1 is weten wat je bent. Stap 2 is iets gaan doen met dat inzicht/ die kennis.

Ik zie mensen vanuit verschillende standpunten hierover discussiëren. Ik voor mezelf zie een soort van integratie tussen stap 1 en 2 .


Ik zie ook wel allerlei leuke dingen hier gebeuren. Maar ik ben in de minderheid begrijp ik. De meesten zijn voor een reces. Zul je net zien. Net nu ik op dreef kom. Maar ja, waarom zou de wet van de meerderheid moeten gelden? Zo zijn er, met elkaar, denk ik best een hele hoop leuke dingen te onderzoeken voor onszelf.

Er zijn hier zoveel mooie mensen, die allemaal van alles gezien en beleefd hebben. Waarom kiezen we er niet voor om elkaar te inspireren? Elkaars talenten naar boven te brengen en elkaar stimuleren om daar wat mee te gaan doen? Vertrouwen in elkaar uitspreken, ipv elkaar voor rotte vis uit te maken. Elkaar bemoedigen en ondersteunen. Juist in ieders eigen(heid) en specifieke verlangen en talenten?

Neem Mihaela. Een temperamentje. Met issues omtrent geweld. Toch is zij zeer goed in staat om de vinger op de zere plek te leggen. Juist vanwege haar issue. Datzelfde geldt voor Vagebond. Uiteraard alles vanuit mijn perceptie, dat spreekt. Ik meen overigens bij beiden een andere energie waar te nemen, maar dat zal ongetwijfeld slechts iets zeggen over mijn eigen energie. En dat klopt ook. T.a.v. hun beider bijdrages is er voor mij een verschuiving in perspectief opgetreden. Zo zou je het kunnen noemen. En natuurlijk zijn het ook drekbakken van het eerste uur. En tuurlijk mogen ze daar op gewezen worden. Maar mbt het hele Danique/Niets verhaal, vind ik hun observaties messcherp. Dames, een oprechte buiging.

Mihaela was gisteren weer aan het uitdagen. Dat neemt echter niet weg dat zij temperamentvol als ze is, een storm, zeg maar orkaan, kan ontketenen en door daar spontaan uiting aan te geven, is ze het ook onmiddellijk weer kwijt, de anderen in totale verbijstering en schok achterlatend. dan wordt er gesteld dat er een spelletje wordt gespeeld. En dat klopt soms of ten dele, maar dat doet niet per definitie iets af aan de oprechtheid van bepaalde gevoelens op dat moment. Dat roept de vraag op: Wat is wanneer waar? En aan wie/wat is dat ter beoordeling?

Tuurlijk is het uitstekend om iemand erop te attenderen dat hij/zij vlucht voor zichzelf dor de aandacht af te leiden naar een ander. Dat neemt niet weg dat de observaties mbt die ander derhalve onjuist zouden zijn. Integendeel, zou ik willen zeggen.

Vragen die hier simpelweg spelen nav de gebeurtenissen en die m.i. de moeite waard zijn om bij onszelf en elkaar te toetsen, zijn: Was ingrijpen door Renoir in desbetreffende situatie werkelijk noodzakelijk? En het gaat dan niet om het handelen van Renoir hierin ter discussie te stellen, maar hoe zie jij (ik) dat? Wat zou jij gedaan hebben? Wat zouden jouw overwegingen geweest zijn? En waarom, hoezo?

Kun je zeggen, dat heeft allemaal geen fuck met advaita te maken. Want dit zijn allemaal zaken die de persoon(ego) betreffen, maar daar stel ik dan tegenover dat er zonder persoon überhaupt niks is dat iets ook maar zou kunnen betreffen.

Nou ja, voor nu maar even genoeg denk ik. Het zijn dingen die hier spelen en zo je wilt waar ik mee "worstel" en tuurlijk is dat niet het juiste woord. Ik wil er geen gezeik en geouwehoerdraadje van maken. Daar zijn er genoeg van. Maar voor "serieuze" reacties sta ik volgaarne open. Het is iets wat ik graag voor mezelf wil onderzoeken.

Bij voorbaat dank. Ik reken op jullie medewerking.

Er zijn hier zoveel mooie mensen, die allemaal van alles gezien en beleefd hebben. Waarom kiezen we er niet voor om elkaar te inspireren? Elkaars talenten naar boven te brengen en elkaar stimuleren om daar wat mee te gaan doen? Vertrouwen in elkaar uitspreken, ipv elkaar voor rotte vis uit te maken. Elkaar bemoedigen en ondersteunen. Juist in ieders eigen(heid) en specifieke verlangen en talenten?

Ja graag! We zijn niet elkaars tegenstander, maar vullen elkaar aan.
Nadje, je zegt niet te weten wat je bent.
Achter elke gedachte, achter elk gevoel ligt iets dat zich gewaar is van die gedachte en het gevoel. Je kent die gedachte en dat gevoel. Dit kennen en gewaar zijn is bewustzijn. Je aandacht op datgene richten dat Kent en gewaar Is, kan een ingang zijn om er achter te komen wat je Bent.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Renoir, je moet egospel meespelen, je moet Nadje paaien, je moet tricky zijn. Vanwaar dit MOETEN? Er moet toch helemaal niets? Er bestaat in werkelijkheid toch niet zoiets als haast en najagen van doelen? Vanuit kosmisch standpunt bekeken zijn we toch geheel vrij om onze eigen ontwikkelingsgang te bewandelen, en in eigen tempo? En het hoogste standpunt zou toch de leidraad moeten zijn?
Ik ben het volledig met je eens dat ego een dominante positie inneemt, en daar iets aan moet veranderen. Maar je kunt dit m.i. niet forceren noch afdwingen door te vuur en te zwaard te gaan.
Ik zou er graag een boom met je over opzetten, bijv. als tweegesprek. Niet omdat ik iets van jou wil ontkennen, maar om e.e.a helder te krijgen. Ik begrijp namelijk weinig van de methode die je hanteert.

Moeten in de betekenis van dat ego dat eist.
En ik ben niet voornemens aan het dwingelandje ego gevolg te geven en daarom wil ego niet naar mij luisteren. Niet erg, want als het door de poortwachter ego moet is het mij sowieso niets waard. Ego heeft er een handje van het toch weer in een vorm die behoudend en aangenaam voor zichzelf is te buigen. Als je er oog voor krijgt zie je dat hier in werking. Dus ik ga me niet in allerhande bochten wringen ego te pleasen.

Als je zelfkennisonderzoek doet en ego niet buiten het onderzoek laat kom je dit tegen. Het ego blijkt achteraf altijd de grote verstoorfactor te zijn van het vermogen, dat iedereen in zich heeft, om op een natuurlijke wijze intelligent en helder te zijn.

Wanneer je ego aan het roer laat heeft dat consequenties, dan doe je niet wat goed voor je is, dan doe je wat ego van je verlangd. Dus in dat licht moet je de (on)vrijheid zien de eigen ontwikkelingsgang te bewandelen. Je komt helemaal niet eens toe aan je kosmische opdracht (die ik overigens intrinsieke opdracht noem) want ego verhuld ook wat je (onbezwaard van ego) anders gewoon als natuurlijk zou hebben gedaan.

Hoe het ook zei ego heeft een enorme potentie om zichzelf in stand te houden, het model is eeuwen beproefd, gepokt en gemazzeld.
Je zult het flink op z'n staart moeten trappen wil het z'n geheimen prijsgeven.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Wat advaita is, dat is hier helemaal niet aan de orde. Open een ander draadje of zoek ergens anders in een bestaand draadje naar aansluiting over wat advaita betekend.

Kort door de bocht is advaita het directe zien en dat onmiddellijke zien betekend 'geen twee' oftewel de 'je' bestaat niet. Dat kan onmiddellijk duidelijk zijn en ben je klaar.

Dat de 'je' niet bestaat daar kun je ook door eliminatie van wat je niet bent achter komen, dat is de praktijk van advaita en de naam van dit draadje.

Dus om terug te komen op je vraag. niet twee betekend voor mij dat ik alles ben en de losstaande 'jij' niet bestaat. Als ik je trol noem ben ik dat zelf het prikt me nergens. Als het dat wel doet dan moet er dus TWEE in mij zitten.

Maar nogmaals het steekt me niet dus ik ben EEN maar bij jou steekt het wel want je valt er over dus ben jij TWEE. Maar je ziet niet dat je TWEE bent want je hebt geen onderzoek gedaan naar je ware aard EEN te zijn.

Zo duidelijk ?

Nee schat totaal niet duidelijk, en weet waarom het niet duidelijk is? Nou het is niet duidelijk vanwege je laatste zin, want die laatste zin is niks meer dan gebrabbel. En weet je waarom het gebrabbel is Renoir? Nu het is gebrabbel omdat wanneer ik daadwerkelijk 1 zou zijn er geen sprake meer is van onderzoek in welke aard dan ook want dan weet ik wat ik ben.

Ik zie niet dat ik twee ben omdat ik 1 ben, wanneer ik geen 1 zou zijn dan zie ik dat ik twee ben. Ik kan dan redelijk ongestraft mijn buurman overhoop steken zonder te ervaren dat ik feitelijk mijn mezelf overhoop steek want dat ben ik dan niet want mijn buurman staat los van mij en is dus een ander.

Bij mij is het nu zo, dat ik besef dat wanneer ik mij buurman overhoop steek ik mezelf overhoop steek. Maar zelfs in dat besef kan ik nog volkomen onbewust zijn waarom ik in Godsnaam de behoefde voel mezelf onverhoopt te steken. En voor mij komen we dan voor mij bij de kern van de zaak waar het m.i. om draait, namelijk ik moet mezelf om de een of andere reden niet, Kortom ik lijd aan zelfhaat.

En de vraag is nu waar komt die zelfhaat vandaan, maw wat heeft die zelfhaat veroorzaakt in de eenheid En wanneer we dat vraagstuk dmv onderzoek hebben opgelost ja dan komt m.i. vrijheid in zicht...

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Schatje ik ben mezelf al in allerlei vorm en gedaanten tegen gekomen maar ik ben mezelf nog nooit tegen gekomen in een idioot zoals jij.

Eens moet het de eerste keer zijn

Voor mij betekent Advaita in de praktijk dat ik in jou idiotie mijn eigen idiotie op bepaalde vlakken tegenkom. Voor mij is er geen onderscheid tussen ons, nou ja een minimaal, nauwelijks te onderscheiden onderscheid, er zijn voor mij geen enorme kloven tussen mij en een ander.

Je geeft aan Adviata in de praktijk niet de werkelijke maar een leuke aanvaardbare eigen betekenis. Er kan sprake zijn van misvorming bij de onderscheidene entiteiten en dat is geen wonder bij al die waanzin die gaande is in de wereld. Daarom dringt de tijd om aan zelfkennis te doen.

Dus in mijn geval betekent het dan wanneer ik ergens een trillinkjes voel, of dat nu van mij is of van een andere mij bv in jou vorm dat er ergens onbalance/verstoring in Advaita, dus dat niet twee cq in de universele eenheid.

Weet je zeker dat het niet de vibrator is

Dat betekent dus, wanneer wij nog eens naar een vreedzaam samenleven willen evolueren, daar bedoel ik dus mee dat wij zullen stoppen met zelfdestructie, wij zullen moeten onderzoeken wat die onbalance (zelfdestructie) veroorzaakt heeft.

Het wordt al eeuwen geprobeerd om dat er middels de moraal in te pompen en bewezen is dat het niet werkt. Hoe lang wil je daar nog mee doorgaan ?
Verbeter de wereld begin bij je zelf leer de destructieve krachten in je kennen door aan Zelfonderzoek te doen. Stop met lullen hup aan het werk.

Ik voor mij kan dus niet zeggen dat ik de oorlog in Syri? niet ben. De oorlog in Syri? laat mij de onbalance in mezelf zien en dus moet ik aan bewustwording doen. Voor mij betekent Advaita in de praktijk dus dat ik niet kan zeggen dat ik de oorlog in Syri? niet ben, want op dit moment, vanwege mijn onbewustzijn ben ik de oorlog in Syri? en dus weet ik wat me te doen staat.

Wat er overal en in grote getale in de wereld gebeurt maakt je machteloos slaat je drive, je energie, er iets aan te doen lam. Blijf in je kleine wereld waar je wel moet anticiperen omdat je je daarin beweegt. Maak het niet te groot, onderzoek als het je belangstelling heeft tenminste, de oorlog in je zelf.

Nu mag jij in jou vorm natuurlijk best roepen dat ik niet aan bewustwording doe omdat ik niet weet wat ik ben. Ik doe aan bewustwording omdat ik weet wat ik ben en daar niet voor weg kan lopen. Ik kijk dus naar het journaal, waarin mijzelf mezelf kapot zie schieten zodat ik mezelf confronteer met mijn zieke gedachten die dat alles schept. Ik kijk naar jou en ieder ander en de manier waarop je communiceert zodat ik mezelf dan geconfronteerd zie mijn zieke gedachten en voor mezelf de oorzaak kan vinden en die dan vervolgens kan tackelen.

Je laat hier een zelfvernietigende actie zien om het binnen met het buiten in evenwicht te brengen, maar zo groot ben je niet. Je bent maar een klein instrument in dat grote geheel, je bent de weegschaal niet. Je bent niet verantwoordelijk, ook niet voor de wereld, nooit. Je neemt verantwoordelijkheid op je voor wat je bij machte bent te dragen, althans zo gaat dat. Je neemt er teveel van voor je rekening.

Maw Renoir ik zie mijzelf in alle vormen terug, geen enkele uitgezonderd...Dat betekent voor mij Advaita in de praktijk. Laat mij dan in jou ogen priegelen in de marge, ik weet tenminste wel waar ik mee bezig ben en waarvoor ik dat doe.

Je bent dat alles als geheel Vagebond maar je lijkt voor God te willen spelen.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Nee schat totaal niet duidelijk, en weet waarom het niet duidelijk is? Nou het is niet duidelijk vanwege je laatste zin, want die laatste zin is niks meer dan gebrabbel. En weet je waarom het gebrabbel is Renoir? Nu het is gebrabbel omdat wanneer ik daadwerkelijk 1 zou zijn er geen sprake meer is van onderzoek in welke aard dan ook want dan weet ik wat ik ben.

Je spant hier het paard achter de wagen. Er staat dat wanneer het prikt er TWEE is en het TWEE zijn is een reden tot onderzoek naar 'wat' je bent, te weten EEN. Als het EEN is dan is het EEN er staat niet dat er dan nog onderzoek zou moeten volgen.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Je geeft aan Adviata in de praktijk niet de werkelijke maar een leuke aanvaardbare eigen betekenis. Er kan sprake zijn van misvorming bij de onderscheidene entiteiten en dat is geen wonder bij al die waanzin die gaande is in de wereld. Daarom dringt de tijd om aan zelfkennis te doen.

Ik zie nergens iets dringen Renoir. Ik zie dat er aan bewustwording gedaan wordt en dat is mij meer dan voldoende momenteel. Ik ervaar niet de behoefde een ezel sneller te laten lopen dan ie loopt, want daar raakt het arme beest alleen maar van in de stress en dan verzet hij uiteindelijk helemaal geen poot meer. Het is een beetje fingerspitzengef?hl wanneer je ezel nu wel en/of niet dat tikje op de bil moet geven zodat hij niet in slaap valt onderweg.....

Weet je zeker dat het niet de vibrator is

Het bestaan van de vibrator en er gebruik van willen maken is een teken van onbalans. Ik heb niks met het willen uitleven van seksualiteit want het is een nutteloos iets cq energieverspilling m.i.

Het wordt al eeuwen geprobeerd om dat er middels de moraal in te pompen en bewezen is dat het niet werkt. Hoe lang wil je daar nog mee doorgaan ?

Schat ik hou me helemaal niet bezig met nutteloze zaken. Er zullen altijd werelden zijn waar wezens met een laag bewustzijn aanwezig zijn danwel de wereld zullen regeren. Het gaat om de enkeling die tekenen geeft van zich ergens van bewust te worden. De rest heeft helemaal mijn interesse niet, trekken aan een dood kalf laat ik liever aan jou over, hahaha

Verbeter de wereld begin bij je zelf leer de destructieve krachten in je kennen door aan Zelfonderzoek te doen. Stop met lullen hup aan het werk.

geloof dat ik in een eerdere posting net hiervoor al wat over geschreven heb. Dubbel werk lijkt mij een beetje zonde van de tijd.

Wat er overal en in grote getale in de wereld gebeurt maakt je machteloos slaat je drive, je energie, er iets aan te doen lam. Blijf in je kleine wereld waar je wel moet anticiperen omdat je je daarin beweegt. Maak het niet te groot, onderzoek als het je belangstelling heeft tenminste, de oorlog in je zelf

Idem als de reaktie hierboven, zie dus eerder posting.

Je laat hier een zelfvernietigende actie zien om het binnen met het buiten in evenwicht te brengen, maar zo groot ben je niet. Je bent maar een klein instrument in dat grote geheel, je bent de weegschaal niet. Je bent niet verantwoordelijk, ook niet voor de wereld, nooit. Je neemt verantwoordelijkheid op je voor wat je bij machte bent te dragen, althans zo gaat dat. Je neemt er teveel van voor je rekening.

Nee hoor, ik neem niet meer voor mijn rekening dan mijn bewustzijn me toestaat, verder idem als de reaktie hierboven, doorverwijzing dus naar posting net hiervoor geplaatst.

Je bent dat alles als geheel Vagebond maar je lijkt voor God te willen spelen.

Wie is God? Ik ervaar geen God.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Je spant hier het paard achter de wagen. Er staat dat wanneer het prikt er TWEE is en het TWEE zijn is een reden tot onderzoek naar 'wat' je bent, te weten EEN. Als het EEN is dan is het EEN er staat niet dat er dan nog onderzoek zou moeten volgen.

Zeker mij zal je dat niet horen ontkennen.....Je begon dan ook raar te brabbelen in de laatste alinea van de posting waar je hier aan refereert, en daar heb ik mijn reaktie op geschreven meer is het niet.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Renoir, je moet egospel meespelen, je moet Nadje paaien, je moet tricky zijn. Vanwaar dit MOETEN? Er moet toch helemaal niets? Er bestaat in werkelijkheid toch niet zoiets als haast en najagen van doelen? Vanuit kosmisch standpunt bekeken zijn we toch geheel vrij om onze eigen ontwikkelingsgang te bewandelen, en in eigen tempo? En het hoogste standpunt zou toch de leidraad moeten zijn?
Ik ben het volledig met je eens dat ego een dominante positie inneemt, en daar iets aan moet veranderen. Maar je kunt dit m.i. niet forceren noch afdwingen door te vuur en te zwaard te gaan.
Ik zou er graag een boom met je over opzetten, bijv. als tweegesprek. Niet omdat ik iets van jou wil ontkennen, maar om e.e.a helder te krijgen. Ik begrijp namelijk weinig van de methode die je hanteert.

Dat lijkt me een uitstekende suggestie. Ik heb er zelf ook over gedacht, maar het lijkt me prima dat jij doet. Ik dacht met deze topic een aanzetje te geven, maar het verzandt dan allemaal zo gauw weer. Een tweegesprek is beter.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Er zijn hier zoveel mooie mensen, die allemaal van alles gezien en beleefd hebben. Waarom kiezen we er niet voor om elkaar te inspireren? Elkaars talenten naar boven te brengen en elkaar stimuleren om daar wat mee te gaan doen? Vertrouwen in elkaar uitspreken, ipv elkaar voor rotte vis uit te maken. Elkaar bemoedigen en ondersteunen. Juist in ieders eigen(heid) en specifieke verlangen en talenten?

Ja graag! We zijn niet elkaars tegenstander, maar vullen elkaar aan.
Nadje, je zegt niet te weten wat je bent.
Achter elke gedachte, achter elk gevoel ligt iets dat zich gewaar is van die gedachte en het gevoel. Je kent die gedachte en dat gevoel. Dit kennen en gewaar zijn is bewustzijn. Je aandacht op datgene richten dat Kent en gewaar Is, kan een ingang zijn om er achter te komen wat je Bent.

Dank voor je suggestie Lia, maar ik denk dat je me niet helemaal goed begrepen hebt. Ik weet dat ik dat ben waarin alles verschijnt en verdwijnt, Gewaarzijn of Bewustzijn of Kennendheid. Geef er maar een naam aan. Maar ik kan het niet benoemen, want het kan nooit de lading dekken. Zo heb ik het bedoeld.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik denk dat je "iets" (in dit geval advaita) gebruikt om dingen juist uit de weg te gaan, als je iets als onbelangrijk bestempeld hoef je er niet meer naar te kijken.
Niet vanuit advaita is iets gepriegel maar vanuit jou,....en dat is verder ok natuurlijk.

Juist, en vervolgens Renoir afgeven op mensen die wel het lef hebben om zichzelf onder ogen te zien.
Zeker komt dat hevig over, oprechte zelfkennis dan, want het is geen pretje om jezelf echt te leren kennen, maar daar weet Renoir niets van, hij heeft dat stuk overgeslagen, en doet dat nog steeds.