De allerbelangrijkste vraag

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Lyme

Uiteraard.
Heeft het je iets opgeleverd? Dat Advaita klasje?

Waar neem je geen genoegen mee ? Ik weet wat ik ben.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Waar neem je geen genoegen mee ? Ik weet wat ik ben.

Je hoeft je niet te bewijzen, maar omdat de weg die je bewandeld hebt zich elders heeft afgespeeld, zou je degenen die dat niet hebben meegekregen van dienst kunnen zijn door er wat van te vertellen. Iedere idioot kan wel zeggen dat ie weet wat ie is. Het zal je waarschijnlijk veel moeite kosten om de mensheid tegemoet te komen, maar aangezien je er zelf geen schade van oploopt en het de mensheid een goede dienst zou kunnen bewijzen is het te overwegen om toch dat te doen wat je liever achterwege zou laten: eens wat mededeelzamer zijn over 'jezelf'.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je hoeft je niet te bewijzen, maar omdat de weg die je bewandeld hebt zich elders heeft afgespeeld, zou je degenen die dat niet hebben meegekregen van dienst kunnen zijn door er wat van te vertellen. Iedere idioot kan wel zeggen dat ie weet wat ie is. Het zal je waarschijnlijk veel moeite kosten om de mensheid tegemoet te komen, maar aangezien je er zelf geen schade van oploopt en het de mensheid een goede dienst zou kunnen bewijzen is het te overwegen om toch dat te doen wat je liever achterwege zou laten: eens wat mededeelzamer zijn over 'jezelf'.

Het is lekker scoren met zo'n voorzetje, iets wat je zelf kunt bedenken is dat iemands weg er totaal niet toe doet. Mijn intrinsieke opdracht heeft een ander gehalte dan het jouwe.
Dat blijft allemaal gewoon in stand na dat weten 'wat' je bent.

Iedereen vraagt wat het betekend te weten wat je bent en dan zeg ik bijna als automatisme 'dat is aan jou te ont-dekken'. Je kunt mijn weg niet bewandelen, ik heb nooit aan meditatie gedaan en dat zou voor jou wel eens heel goed kunnen zijn. Als je mij gaat na-apen bewandel je niet de voor jou ge?igende weg.

Wat er niet afhankelijk is van jou als persoon is je geloof in wat je denkt te zijn. Ook dat behoorde tot mijn weg maar dat deel van de weg kan iedereen bewandelen. Ik kom hier niet om interessant te doen over wat ik allemaal wel niet bereikt heb, ik kom je helpen.

Beschouw me rustig als de idioot die wel kan zeggen dat ie weet wat die is, je moet noch gaan vertrouwen op degene die zegt te weten wat ie is noch op de idioot. Het is aan een persoonlijk jouzelf om in de dualiteit te ontdekken wat je wel en wat je niet bent.

Alles wat je niet blijkt te zijn kun je wegstrepen en uiteindelijk hou je over (?) ....et voila la Tour Eifel, DAT en je weet dan net als ik 'wat' je bent. Het doet er voor jouw ont-dekken absoluut niet toe wat ik ben en het is ook geen kwestie van mij 'geloven' of 'vertrouwen' om het onderzoek te doen.

Dat is de reden dat ook een leraar zoals Osho niet werkt, het zijn alleen verlangen opwekkers. Veel mensen die hoopten in zijn schaduw te kunnen staan.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het is lekker scoren met zo'n voorzetje, iets wat je zelf kunt bedenken is dat iemands weg er totaal niet toe doet.

Juist omdat het er niet toe doet is er geen voorkeur om het er wél danwel niet over te hebben. In beide gevallen is het risico dat het niet begrepen wordt even groot. Ik denk dat de valkuil van Osho niet de jouwe is, want ik zie nog niet zo snel dat drommen mensen zich aan jouw voeten in aanbidding zullen neervleien.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door tineke

Datgene wat jij Waarheid noemt, beschouw ik als De Bron/Bewustzijn. En ik weet niet of Bewustzijn zichzelf "ziet" of ervaart als Waarheid (dat is m.i. ook een veronderstelling). Ik zie het belang dat aan waarheid/Waarheid toegekend wordt eerder als iets menselijk, als een streven naar iets vanuit angst voor het tegengestelde (de leugen, de illusie). Voor mij gaat het blijkbaar om het ware, de echtheid van het moment, en dat beschouw ik als van energetische aard en dus veranderlijk.

Hoi Tineke,
Bewustzijn ervaart zichzelf niet als wat dan ook. Het kent geen interpretaties, vergelijkingen, het toekennen van betekenis etc. Het IS simpelweg. Zo zie je maar weer hoezeer zowel jij, ik en iedereen altijd vanuit interpretatie leest. Daar is bijna niet aan te ontkomen. Verder mooi gezien dat Waarheid idd als Bron/Bewustzijn beschouwd kan worden. Het is ook maar weer een woord, waarbij geen invulling mogelijk is.

Het streven ernaar kán plaatsvinden vanuit een zoeken naar iets beters dan "dit", het leven zoals het is. Echter in mijn optiek, of liever gezegd vanuit intuïtie voelt het meer als het "zoeken" van Bewustzijn zelf via de menselijke vorm om zichzelf via de persoon te "herinneren".
Het egodenken eigent zich vervolgens deze zoektocht toe en denkt daar persoonlijk iets mee te bereiken.
Het ironische is dat als deze genade/realisatie plaatsvindt er niemand meer aanwezig is om wat dan ook in bezit te hebben.
En ja het gaat altijd om DIT moment, dat zie je goed.
Het gemanifesteerde, het leven met al z'n vormen dient te stromen.
Maar Iets daaronder blijft voor mijn gevoel stil en bewegingloos.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je hoeft je niet te bewijzen, maar omdat de weg die je bewandeld hebt zich elders heeft afgespeeld, zou je degenen die dat niet hebben meegekregen van dienst kunnen zijn door er wat van te vertellen. Iedere idioot kan wel zeggen dat ie weet wat ie is. Het zal je waarschijnlijk veel moeite kosten om de mensheid tegemoet te komen, maar aangezien je er zelf geen schade van oploopt en het de mensheid een goede dienst zou kunnen bewijzen is het te overwegen om toch dat te doen wat je liever achterwege zou laten: eens wat mededeelzamer zijn over 'jezelf'.

Renoir,
Ik vind dat Rob hier wel een punt heeft hoor. Ik heb al eerder gezegd dat ik je nauwelijks ken behalve wat teksten hier en daar. Soms ontstaat er een Aha-Erlebnis door, andere keren ervaar ik een enigszins drammerige manier om je realisatie aan de man te brengen. Zoals je zelf ergens toegeeft, het zijn (restanten?) van hoe je in elkaar zit. Niets mis mee.
Maar idd zeg nou zelf, iedere idioot kan roepen/beweren "te weten wat hij is"... Nu is het wat moeilijk om dit via verbaliteit over te brengen.
Dus vaak herken ik uitspraken die je doet, andere keren zou ik je energie wel eens in RL willen aanvoelen...
Ook zou het fijn zijn als je iets meer zou willen zeggen hoe het gekomen is "dat je weet wat je bent" en hoe zich dit vertaalt in je dagelijks leven.
En is het wel voldoende "om te weten wat je bent"?
Aangezien er nog wat andere componenten zijn die ik bij een "gerealiseerde" om dat flauwekulwoord maar eens te gebruiken, echt heb aangevoeld.
N.l. een diepe nederigheid, niet in de normale menselijke betekenis, maar het werkelijk nederig zijn omdat er geen enkele persoonlijke aanspraak meer aanwezig was.
Verder onvoorwaardelijke liefde, weer niet in menselijke betekenis. Een soort neutrale allesomvattende Liefde voor en als het Bestaan zelf.
En last but not least een uitstraling van volledig vertrouwen in het "weten van men is" in alles wat het leven brengt.
Wat tevens impliceert een acceptatie dat Bewustzijn de weg weet.
Zodat er geen neiging bestaat mensen op hun zgn. onbewustheid op een nogal klagerige manier aan te spreken of sterker nog ze letterlijk..af te schrijven.
Niettemin en ondanks het bovenstaande zeg je althans zoals ik het beleef vaak verrassend heldere dingen.

Dus Renoir, vertel eens wat meer over de weg die je bent gegaan zodat ik kan "voelen" of jouw aanspraken op realisatie zowel mij als anderen misschien een ingang geven om zich meer open te stellen voor je woorden?
Voorbeeld: je had ineens geen zin meer om te schrijven...

[moi]

Zijn er nog vragen?

Ik zie hier nog steeds het vliegen afvangen van elkaar?

Elkaar de les lezen, blijft ook zeer belangrijk,

Als iedereen weet hoe het zit, wat is dan nog de vraag?

Kan iemand mij dat vertellen? Wat is DE vraag?
En wie heeft het antwoordt?

Wat wordt bereikt met al dat gekissebis?

WEES HET EENS MET HET ONEENS ZIJN

Denken IS
Erover nadenken- een afwijking.

Zomaar even wat in mij opkwam.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het enige wat God in zijn almachtige Eenheid en door zijn alomtegenwoordigheid niet kan Tineke is zichzelf ontmoeten. Het is ten gevolge van het almachtig zijn dat hij zichzelf in hoedanigheden als wij in zoveel diversiteit kan ervaren.

Het is me er kennelijk om te doen dat wij onze goddelijkheid zien als onze ware aard, dat wij niet zijn wat we denken te zijn dat ik me daarvoor inspan. Als het onze opdracht is te zijn wat we zijn blijft dat gewoon bestaan, echter is het niet onze individuele bestemming en onze eigen invloed waarheen wij gaan.

Kijk hierbij voel ik waarheid.
Ook accepteer ik dat het "kennelijk" je rol is om te doen wat je doet.
Ik verwijs in dit verband toch even naar de bovenstaande vetgedrukte tekst.
Kun je ook werkelijk accepteren dat iedereen de weg gaat zoals "kennelijk" de bedoeling is?
Tot dusver mis ik dat een beetje.WiNk

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zijn er nog vragen?

Iedereen heeft zo zijn antwoorden Moi.

Maar inderdaad, wat is de vraag....

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zijn er nog vragen?

Ik zie hier nog steeds het vliegen afvangen van elkaar?

Elkaar de les lezen, blijft ook zeer belangrijk,

Als iedereen weet hoe het zit, wat is dan nog de vraag?

Kan iemand mij dat vertellen? Wat is DE vraag?
En wie heeft het antwoordt?

Wat wordt bereikt met al dat gekissebis?

WEES HET EENS MET HET ONEENS ZIJN

Denken IS
Erover nadenken- een afwijking.

Zomaar even wat in mij opkwam.

Je stelt wel een hoop vragen, Moi ...