De laatste illusie

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

dan zal irritatie, boosheid, verdrietniet meer verschijnen.

De persoon kan veranderen maar volmaaktheid is slechts een idee.

[Nathan]

Kunnen we de dood van onszelf overwinnen?
Nee, mensen gaan nog altijd dood, zelfs deze planeet die Aarde heet zal verdwijnen.
Ook al hechten we ons aan dit lichaam met onze geest, het zal ons niet helpen.
Het lichaam is een verschijningsvorm binnen bewustzijn zelf.
Ook gedachten en gevoelens komen en gaan.
We zijn wat we waarnemen, de dood zullen we ook waarnemen, de dood van het lichaam maar het lichaam is niet het enige wat we kunnen waarnemen.
Het hele universum openbaart zich binnen onszelf.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

De persoon kan veranderen maar volmaaktheid is slechts een idee.

Wauw Nathan. Da's een mooie.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Je bent een hufter of niet.
Je hebt een huftiger gedrag of niet.
Sommige mensen verschuilen zich achter hun realisatie, wat dat dan ook mag zijn?
Ik weet van mezelf dat mijn gedrag bij anderen niet aardig kan overkomen, dat zij dan zo. Ik verschuil mezelf niet achter een zogenaamd ego (last hebben van) of een zogenaamde realisatie.

Wat een eyopener, hufter of hemels, het maakt niet uit wanneer het oordelende is verdwenen.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

De heftigheid/serieusheid van de oude stukjes opgeslagen energie is in die mate afgenomen of oude stukjes zijn opgelost dat het de natuurlijke ontspannen toestand niet meer beinvloed.

Het ontladen en afvoeren van energie, in welke vorm dan ook, lijkt me een hele natuurlijke toestand. Een natuurlijke toestand impliceert voor mij dan ook een toestand waarin inspanning en ontspanning elkaar afwisselen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

Voordat bij mij irritatie gaat ontstaan voel ik voor die tijd dat er een vernauwing optreed/dat iets ouds aangeraakt wordt.

Door dat voelen/zien/herkennen van dat hele proces komt irritatie niet tot uiting.

Niet dat irritatie er niet zou mogen zijn maar het komt door het natuurlijke proces van voelen/zien wat is/er plaatsvind, niet meer tot uiting.

De heftigheid/serieusheid van de oude stukjes opgeslagen energie is in die mate afgenomen of oude stukjes zijn opgelost dat het de natuurlijke ontspannen toestand niet meer beinvloed.

Ik schrijf dit omdat er bij veel mensen de gedachte is dat bv irritatie of boosheid of verdriet, etc een natuurlijk/menselijk iets is wat altijd zal blijven bestaan.

Als er voldoende bewustheid/openheid is hoe alles ontstaat en oude stukjes energie zich op natuurlijke wijze, is onderandere uiten (maar niet een vast blijven houden vanuit oude stukjes aan dat uiten) dan zal irritatie, boosheid, verdrietniet meer verschijnen.

Vooraf Aad ?
Ik heb er geen weet van dat er irritatie gaat komen en er komt ook nooit vooraf al een link op met het verleden. Voor een oorzaak moet ik achteraf gaan grasduinen in iets van het verleden. Als ik ga zoeken vind ik altijd wel een of andere verklaring die de aanleiding kan hebben gevormd. Maar of ik nou een oorzaak weet of niet dat doet niks af aan de omstandigheid dat ik geirriteerd kan raken.

In mij zit een, wat ik noem, poel van verdriet, over alles wat me is aangedaan en bij tijd en wijlen ben ik daar mee in contact. Ik vind dat prima.

Ik ervaar bij tijd en wijlen een boost van energie die je boosheid zou kunnen noemen en die is voor mij uiterst functioneel om de alsdan benodigde actie te kunnen ondernemen en de situatie gewassen te zijn. Hou ik me in dan slaat deze energie nogal destructief naar binnen en uit zich in de vorm van maagzuur.

[Nathan]

Bestaat egoisme?
Nee, maar je kunt wel heel veel rekening met jezelf houden.
Daarom is het van belang dat ons hart zich opent.
Liefde breekt grenzen af.

[glans]

dankjewel voor dit topic tot zover Nathan
je bent goed op dreef

(ik lees mooie dingen ook van anderen.)

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

dankjewel voor dit topic tot zover Nathan
je bent goed op dreef

(ik lees mooie dingen ook van anderen.)

Ja, leuk he.

[Nathan]

Verlichting is werkelijk het moment dat je je volledig vrij en heel voelt.
En geen een of andere residu na een ervaring.
Je kunt nameljk niet gelukkig worden, alleen gelukkig zijn.
Poets nu alles gewoon weg wat je niet bevalt, houdt dus vooral geen rekening met een of ander zogenaamd ego dat eerst nog overwonnen moet worden. Begrijp dat je bent zoals je bent, dat dat niet toevallig is, dat je je eigen gedachten en gevoelens niet hoeft te herhalen wanneer deze jou helemaal niet bevallen.
Vergeet niet dat je er al bent, ontspan en kijk dan wat je niet bevalt.
Misschien is dan alles gewoon al okee.