8 August 2011, 11:00 | #101 |
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
|
8 August 2011, 11:14 | #102 |
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Kunnen we de dood van onszelf overwinnen?
Nee, mensen gaan nog altijd dood, zelfs deze planeet die Aarde heet zal verdwijnen. Ook al hechten we ons aan dit lichaam met onze geest, het zal ons niet helpen. Het lichaam is een verschijningsvorm binnen bewustzijn zelf. Ook gedachten en gevoelens komen en gaan. We zijn wat we waarnemen, de dood zullen we ook waarnemen, de dood van het lichaam maar het lichaam is niet het enige wat we kunnen waarnemen. Het hele universum openbaart zich binnen onszelf. |
8 August 2011, 11:14 | #103 |
Passed by
Geregistreerd: 3 March 2011
Berichten: 0
|
|
8 August 2011, 11:32 | #104 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
|
|
8 August 2011, 11:37 | #105 |
Passed by
Geregistreerd: 3 March 2011
Berichten: 0
|
Het ontladen en afvoeren van energie, in welke vorm dan ook, lijkt me een hele natuurlijke toestand. Een natuurlijke toestand impliceert voor mij dan ook een toestand waarin inspanning en ontspanning elkaar afwisselen.
|
8 August 2011, 11:43 | #106 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Ik heb er geen weet van dat er irritatie gaat komen en er komt ook nooit vooraf al een link op met het verleden. Voor een oorzaak moet ik achteraf gaan grasduinen in iets van het verleden. Als ik ga zoeken vind ik altijd wel een of andere verklaring die de aanleiding kan hebben gevormd. Maar of ik nou een oorzaak weet of niet dat doet niks af aan de omstandigheid dat ik geirriteerd kan raken. In mij zit een, wat ik noem, poel van verdriet, over alles wat me is aangedaan en bij tijd en wijlen ben ik daar mee in contact. Ik vind dat prima. Ik ervaar bij tijd en wijlen een boost van energie die je boosheid zou kunnen noemen en die is voor mij uiterst functioneel om de alsdan benodigde actie te kunnen ondernemen en de situatie gewassen te zijn. Hou ik me in dan slaat deze energie nogal destructief naar binnen en uit zich in de vorm van maagzuur. |
|
8 August 2011, 12:36 | #107 |
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Bestaat egoisme?
Nee, maar je kunt wel heel veel rekening met jezelf houden. Daarom is het van belang dat ons hart zich opent. Liefde breekt grenzen af. |
8 August 2011, 12:41 | #108 |
Vicaris
Geregistreerd: 28 April 2010
Berichten: 44
|
dankjewel voor dit topic tot zover Nathan
je bent goed op dreef (ik lees mooie dingen ook van anderen.) |
8 August 2011, 13:05 | #109 |
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
|
8 August 2011, 13:13 | #110 |
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 0
|
Verlichting is werkelijk het moment dat je je volledig vrij en heel voelt.
En geen een of andere residu na een ervaring. Je kunt nameljk niet gelukkig worden, alleen gelukkig zijn. Poets nu alles gewoon weg wat je niet bevalt, houdt dus vooral geen rekening met een of ander zogenaamd ego dat eerst nog overwonnen moet worden. Begrijp dat je bent zoals je bent, dat dat niet toevallig is, dat je je eigen gedachten en gevoelens niet hoeft te herhalen wanneer deze jou helemaal niet bevallen. Vergeet niet dat je er al bent, ontspan en kijk dan wat je niet bevalt. Misschien is dan alles gewoon al okee. |