17 July 2014, 10:13 | #101 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Ik aanvaard het idee van het opgeven van mijn Eigen zijn alleen in die zin dat ik in een groter geheel overga. Maar dat groter geheel steunt, nu toch nog altijd voor mij, op besef, inzicht; al is het dan misschien cosmisch besef of inzicht. U kunt mij misschien uitleggen waar ik het daar verkeerd zie? |
|
17 July 2014, 10:20 | #102 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Waarom werden we geboren, waarom zitten we met zoveel draden vast in deze aardse wereld, draden waar er vele van naar onze medemensen lopen? We moeten waarschijnlijk die draden doen oplossen; maar een gezegde uit een boek 'Dialogue avec l'ange' van Gitta Mallash, zegt dat van elke draad die ons vastkinkt aan de aarde de andere richting de hemel ingaat. Dus het gewoon willen doorknippen van die draden die ons vastkluisteren aan de aarde zou wel eens tegelijker tijd het doorknippen van de linken met de hemel kunnen zijn. Dat bedoel ik daar waar ik laat verstaan dat het misschien niet in complete afzondering gaat. Moet nu weg, op de rest antwoord ik later. Groetjes Marie |
|
17 July 2014, 10:23 | #103 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
|
|
17 July 2014, 10:30 | #104 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Maar waarschijnlijk bedoel je te zeggen dat je zelf ervaren hebt dat de 'wat ik ben' vanzelf overblijft nadat je aspecten van de 'wie ik ben' tot op de grond hebt doorboord. In je geschriften herken ik namelijk dat je bekend bent met het 'wat ik ben' alleen druk je je soms wat onhandig uit waar het de scheidslijn waar de 'wat' begint en de 'wie' eindigt betreft. |
|
17 July 2014, 10:47 | #105 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Mogelijk wil de metafoor van de draden je iets anders, je gehechtheid laten zien? |
|
17 July 2014, 13:25 | #106 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Akkoord met wat je zegt over de natuurlijke intelligentie, zowel bij dier als bij mens. Maar voor mij is de stap van dier-mens naar Mens (met een hoofdletter) het bewust-zijn en daarvoor hebben we, volgens mij het verstand nodig. De mens eens gekomen tot dat inzicht kan zich dan actief inschakelen aan de kant van de creatie; de kloof tussen schepsel en schepper is dan overbrugd. Dialogues avec l'ange - Gitta Mallasz, aubier. Ik denk dat het de moeite is, wanneer ik wat meer tijd heb om een draad over dat boek te openen. |
|
17 July 2014, 13:27 | #107 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Ik denk dat ik daarmee akkoord kan gaan. |
|
17 July 2014, 13:35 | #108 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
In het boek, waar ik nu voor de derde keer naar verwijs, nl 'dialogue avec l'ange' de Gitta Mallasz wordt uitgelegd dat 'Adam', de eerste mensen tot een zeker bewustzijn gekomen zich wouden losrukken van de draden, de beperkingen, die hen aan de aarde bonden maar tegelijker tijd verbroken ze zo hun banden met God en sloten ze zichzelf, uit schaamte voor zichzelf uit uit het Aards Paradijs. Zij verborgen zichzelf voor het aangezicht van God; zij veroordeelden zichzelf. Zij sloten zichzelf uit van hun diepste zijn. In feiten zij aanvaarden zichzelf niet meer en dachten dat ze met hun verstand het beter wisten en ze de schepping zouden kunnen verbeteren, buiten God (of buiten hun eigenlijke zelf). |
|
17 July 2014, 13:47 | #109 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Het was voor mij een hele openbaring toen wij onze eerste computer hadden waar ik uren dwaas op kon spelletjes spelen te ontdekken dat mijn onderbewustzijn al spelenderwijze naar de oppervlakte kwam en mij op korte tijd enorm veel bijgebracht heeft. Ook nu nog hou ik van die spelletjes om tot rust en tot meditatie en inzicht te komen. |
|
17 July 2014, 14:54 | #110 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Het verhaal van Adam vertaal ik in die zin, dat god in ieder van ons vertegenwoordig is en het losrukken het niet meer ondervinden van god in elkaar maar overgegaan in het aanbidden van de god in ons zelf en de vereenzelviging daarmee is. Die vereenzelviging staat, voor mij, voor het tot god verheffen van het almachtige ego en het daardoor niet langer meer bij machte zijn van het herkennen van god in elkaar, dan wel het Bijbelse aanbidden van het gouden kalf. De vraag is nu wat ons te doen staat, waarvan jij zegt een voorkeur te hebben voor de weg van het omvormen tot iets positiefs wat jou richting hemel doet opstijgen. Hetgeen bij mij de vraag oproept wat je je daarbij voorstelt te doen. |
|