Ben je een slachtoffer of schepper.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

De vraag was, ben je slachtoffer of schepper.
Mijn antwoord: geen van beide.
Beide 'posities' zouden mijn rol in dat wat IS schromelijk overdrijven.

Over mindfucks gesproken ...
... de vraag op zich is al aan de mind ontsproten.

Net zo min als ik het verleden gemaakt heb, maak ik de toekomst.
Ik ben onderdeel van dat wat gebeurt
en dat wat gebeurt, gebeurt niet zonder mij.
Fixatie op welke rol dan ook is onzinnig
en een zoeken naar houvast die er niet is.

Dat hangt allemaal maar net af van uit welke positie e.e.a. benaderd. Jij lijkt mij e.e.a. vooral te benaderen vanuit de positie van de jas, daar bedoel ik mee het maaksel ipv uit de positie van de kleermaker, de schepper van de jas.

De schepper van de jas is geen slachtoffer, kan dat m.i. ook niet zijn, van zijn/haar eigen scheppels, zo lijkt mij.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Dat hangt allemaal maar net af van uit welke positie e.e.a. benaderd. Jij lijkt mij e.e.a. vooral te benaderen vanuit de positie van de jas, daar bedoel ik mee het maaksel ipv uit de positie van de kleermaker, de schepper van de jas.

De schepper van de jas is geen slachtoffer, kan dat m.i. ook niet zijn, van zijn/haar eigen scheppels, zo lijkt mij.

Interessante vergelijking.
Ik begrijp dat je je zelf graag als schepper ziet?

Maar de kleermaker is toch niet autonoom in zijn scheppen?
Hij is afhankelijk van de beschikbare stof, draad en naald, schaar en naaimachine.

Er zijn mogelijkheden en beperkingen,
daarbinnen speelt de dynamiek van het leven zich af.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Interessante vergelijking.
Ik begrijp dat je je zelf graag als schepper ziet?

Maar de kleermaker is toch niet autonoom in zijn scheppen?
Hij is afhankelijk van de beschikbare stof, draad en naald, schaar en naaimachine.

Er zijn mogelijkheden en beperkingen,
daarbinnen speelt de dynamiek van het leven zich af.

Rob ik zie mezelf niet als schepper, het is geen aangenomen rol, ik ervaar mezelf als schepper een ingeboren en natuurlijk gegeven een klein en subtiel verschilletje m.i.

Dat gehad hebbende, jij geeft er kennelijk voorkeur aan eerst uit te gaan van beperking en dan uit van mogelijkheden binnen die beperking. Mijn blik gaat iets ruimer dan dat. Ik ga niet uit van beperking, ik ga uit van een oneindig aantal mogelijkheden met de nadruk op oneindigheid waarin alles kan gebeuren, ervaren wordt/kan worden ect.

Daar uit voortvloeiende is beperking iets wat de schepper zelf schept of geschapen heeft. M.i. is slachtofferschap zo'n zelfbeperkend gegeven.

Wanneer ik er vanuit ga dat het materiaal waar ik mee werk de omstandigheden zijn waar ik mezelf in gebracht hebt ( ik ga dan uit van bewustzijn waarbij de kleermaker zelf zijn materiaal uitgezocht heeft en niet dat het materiaal hem/haar zomaar overkomt wat op zich ook geen bezwaar is). Dan kan het gebeuren dat deze materialen mij om de een of andere reden kunnen frusteren. Ik zou mezelf nu natuurlijk best slachtoffer kunnen gaan voelen van het feit dat ik materiaal aangeschaft heb dat mij frustreert en kan ook zijn dat ik het als een uitdaging zie om met die materialen te werken.

Het punt waar het om draait is dat de schepper slachtofferschap kan scheppen maar hij/zij zou evengoed een andere keuze kan maken bv een uitdaging , mbt bewustwording, kunnen zien in de omstandigheden

Om nu even terug te komen op wat je eerder schreef:

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

De vraag was, ben je slachtoffer of schepper.
Mijn antwoord: geen van beide.
Beide 'posities' zouden mijn rol in dat wat IS schromelijk overdrijven.

Over mindfucks gesproken ...
... de vraag op zich is al aan de mind ontsproten.

Net zo min als ik het verleden gemaakt heb, maak ik de toekomst.
Ik ben onderdeel van dat wat gebeurt
en dat wat gebeurt, gebeurt niet zonder mij.
Fixatie op welke rol dan ook is onzinnig
en een zoeken naar houvast die er niet is.

Ik vind dat jij je eigen rol als (bewust) wezen schromelijk onderschat. Je zegt feitelijk met je schrijven dat jij als mens geen enkele invloed uitoefend of zou kunnen uitoefenen op jezelf middels je handelen/denkwijze, iets wat mij volstrekte flauwekul lijkt te zijn binnen dat wat is wat het ook is aangezien je daden/denkwijze invloed hebben/heeft wat die daden/denkwijze ook zijn/is of hoe die uiteindelijk uitwerken.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik vind dat jij je eigen rol als (bewust) wezen schromelijk onderschat. Je zegt feitelijk met je schrijven dat jij als mens geen enkele invloed uitoefend of zou kunnen uitoefenen op jezelf middels je handelen/denkwijze, iets wat mij volstrekte flauwekul lijkt te zijn binnen dat wat is wat het ook is aangezien je daden/denkwijze invloed hebben/heeft wat die daden/denkwijze ook zijn/is of hoe die uiteindelijk uitwerken.

Dat ('geen enkele invloed') is niet wat ik schrijf.
Ik heb mij in het verleden zowel slachtoffer als schepper gewaand.
Beide posities zijn fixaties van een behoeftige geest.

Ik gebruik nu liever het beeld van een (sailing) ship on the ocean.
De mogelijkheden zijn ruim en er zijn beperkingen.
Een goed schipper kan met beide overweg.

[Mara]

We worden geboren op deze aarde gecreëerd door de energie van het universum.
Onze geest ontwikkelt zich en maakt zich een voorstelling van de wereld die aan ons verschijnt.
Dit is al een eerste creatieve daad die zich aan ons voordoet... het gebeurt namelijk automatisch.
Ik vind het oude woord "geest" zeer bruikbaar omdat het alle attributen samenvat die mogelijk maken dat we bewust zijn van onszelf en een wereld.
De geest is waarneming, opslag van wat waargenomen wordt in het geheugen, benoemen van wat waargenomen wordt door een taal, voorstellingsvermogen, bewust aandacht kunnen geven aan wat waargenomen wordt en intelligentie: het zinvol verband kunnen leggen tussen dingen en ideeën.
Creativiteit is mogelijk dank zijn ons voorstellingsvermogen. Wij kunnen ons een beeld maken van hoe we onze handelingen gaan organiseren en als gevolg van een leerproces altijd efficiëntere manieren bedenken.
Wij kunnen ons een voorstelling maken en ontwerpen bedenken voor allerlei attributen, gebruiksvoorwerpen en machines die het leven fysiek aangenamer maken en de handelingen efficiënter.
We kunnen onszelf verstrooien met het maken van verhalen,schilderijen, muziek en alles wat we bedacht hebben om een gevoel van schoonheid te beleven.
De menselijke geest is wel degelijk een schepper.

[Rob]

De vraag of we slachtoffer of schepper zijn valt in de zelfde categorie
als de vraag of er wel of niet een vrije wil is.

Er is willen, binnen een veld van (on)mogelijkheden.


http://www.youtube.com/watch?v=CzZKhXap-Z8

I've been wrong before
And I'll be there again
I don't have
any answers my friend
Just this pile of old questions
My memory left me here
In the field of opportunity
It's plowin' time again.

I'm going' back to my house
But I'm not goin' now
It's too early
to be leaving here, somehow
Let me bore you with this story
"How my lover let me down"
While I borrow seeds of sadness
From the ground.

In the field of opportunity
It's plowin' time again.
There ain't no way of telling
Where these seeds
will rise or when
I'll just wait
around 'til springtime
And then, I'll find a friend
In the field of opportunity
It's plowin' time again.

(helaas geen betere video beschikbaar van dit schitterende nummer van mr. Neil Young, zeker niet de verkrachting van het nummer door mw. Ilse de Lange ...)

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Mara

We worden geboren op deze aarde gecreëerd door de energie van het universum.
Onze geest ontwikkelt zich en maakt zich een voorstelling van de wereld die aan ons verschijnt.
Dit is al een eerste creatieve daad die zich aan ons voordoet... het gebeurt namelijk automatisch.
Ik vind het oude woord "geest" zeer bruikbaar omdat het alle attributen samenvat die mogelijk maken dat we bewust zijn van onszelf en een wereld.
De geest is waarneming, opslag van wat waargenomen wordt in het geheugen, benoemen van wat waargenomen wordt door een taal, voorstellingsvermogen, bewust aandacht kunnen geven aan wat waargenomen wordt en intelligentie: het zinvol verband kunnen leggen tussen dingen en ideeën.
Creativiteit is mogelijk dank zijn ons voorstellingsvermogen. Wij kunnen ons een beeld maken van hoe we onze handelingen gaan organiseren en als gevolg van een leerproces altijd efficiëntere manieren bedenken.
Wij kunnen ons een voorstelling maken en ontwerpen bedenken voor allerlei attributen, gebruiksvoorwerpen en machines die het leven fysiek aangenamer maken en de handelingen efficiënter.
We kunnen onszelf verstrooien met het maken van verhalen,schilderijen, muziek en alles wat we bedacht hebben om een gevoel van schoonheid te beleven.
De menselijke geest is wel degelijk een schepper.

Mara, een degelijk en schoon uitgangspunt voor het kijken naar de werkelijkheid.
De oude vraag blijft zich echter stellen hoe de geest overgaat in creativiteit. Is er tussen de geest en de stof een strikte scheiding (rationalisme) of zijn geest en stof vermengd in een context van verschijnselen (fenomenologie)?

Laatst hoorde ik iemand vertellen over zijn werken met van die mastodonten van machines , hoe overweldigend het telkens is om te beseffen dat zo'n kolossaal gevaarte alleen tot leven komt in de handen van de bestuurder.

Bedient de geest zich niet gelijkaardig, via bewustzijn om de materie levend te maken, te laten gebeuren en dat binnen een bepaald bereik, binnen een bepaalde context?
De materie is gemaakt van deeltjes en de geest maakt zich met bewustzijn.
Het is het in elkaar aanwezig zijn van deeltjes en bewustzijn dat er een schepping is.
In de orde van de deeltjes is er een lichaam, een ding en in de orde van het bewustzijn is er een feit.
Maar wat doet ding en feit zich vermengen tot een subject? Is dat niet de voorstelling, de projectie dat iets (subject) zo is.

De menselijke geest en de wereldse stof maken een schepping van hoe iets (een subject) kan aanwezig zijn, kan voorkomen in het bereik van elkaars zijn (de werkelijkheid).
Niet de geest schept de wereld, noch de dingen maken zichzelf: geest en stof vermengen zich om elkaars aanwezigheid te zijn. In dat vermengen is er een voorkomen dat voortdurend veranderd in het in- en uitademen van de schepper.

Looro

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dat ('geen enkele invloed') is niet wat ik schrijf.
Ik heb mij in het verleden zowel slachtoffer als schepper gewaand.
Beide posities zijn fixaties van een behoeftige geest.

Ik gebruik nu liever het beeld van een (sailing) ship on the ocean.
De mogelijkheden zijn ruim en er zijn beperkingen.
Een goed schipper kan met beide overweg.

Dat laatste daar ben ik het van harte mee eens.

En dan hoop ik verder voor jou dat er uit de duistere diepten van de oceaan iets op mag duiken dat het bootje waar jij schipper van bent lek prikt en dat je snel naar de bodem mag zinken daar waar het leven zoals het er uit ziet in werkelijkheid ontstaat en zich vorm geeft.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Beide posities zijn fixaties van een behoeftige geest.

Rob, niet alleen de geest is behoeftig, ook de stof, de materie van het zijn wil voorkomen en gestalte zijn, wil gedragen worden door de geest.
Ik ervaar mijn bestaan ook als een cyclisch, pulserend proces van maken en gemaakt worden, van slachtoffer zijn en schepper zijn.
Het is maar wat je waan noemt. De voorstelling, het verhaal zoals Renoir zegt, is relatief met betrekking tot wat gebeurd is. Maar het feit dat het verhaal gebeurt, is concreet en werkelijk.
Ik zou dus niet zoals Vagebond een lek slaan in het bootje want dat is een ontluisterend en vernietigend verhaal. Het verhaal moet verteld worden, de schipper moet de overtocht wagen.
Looro

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ok? bedankt ik zal deze andere stijlfiguur dan maar weer terug herinvoeren.

Tingelingeling ... dankjewel