Duister en Licht in gesprek

[Sam]

Wie weet komen de zelfonderzoek-weigeraars ooit hun eigen licht tegen!

https://www.youtube.com/watch?v=FZXMVlwUSVE

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

En helemaal mijn eigen werk! Geen andere schuldige dan het zelf wat ik zelf had geschapen.

Ohlala, het zelf geschapen 'zelf' als schuldige.
Onschuld is een zijnstoestand, die onveranderlijk waar is, wat het 'zelf' in onze ogen ook maar gedaan heeft of heeft nagelaten.
Amen.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Deze notie is onwaar gebleken. Het zelf bleek in relatie te staan met andere zelven. Het zelf bleek niet "op zich zelf" te kunnen bestaan, maar verhield zich voortdurend met andere zelven. De oorzaak bleek te liggen in het zintuigelijk waarnemen van andere zelven.

M.a.w. , omdat het verschijnsel Bassie in staat was om met de zintuigen van verschijnsel Bassie andere zelven waar te nemen, had het verschijnsel Bassie zich een 'zelf' geschapen.

Een zelf wat zich af meet aan de andere zelven. Wat een lachwekkend en trieste creatie had ik geschapen...... Een 'zelf' die andere zelven nodig had om te kunnen bestaan. Een zelf die andere zelven nodig had om zich superieur te kunnen voelen. En die zich soms ook inferieur voelde omdat hij zich minder waard voelde dan andere zelven.......

En helemaal mijn eigen werk! Geen andere schuldige dan het zelf wat ik zelf had geschapen.





Er is een moment geweest dat ik besloten heb om op pad te gaan. Wat zou mijn geluk voor waarde hebben als een ander ongelukkig is? Niets anders dan de deugd was mijn drijfveer. Ik gooide alles weg inclusief geluk.

Respect.... en herkenning....

Wat als onze behoefte aan geluk medemensen in het ongeluk stort? Kunnen we met dat weten onszelf nog recht aankijken in de spiegel?

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Respect.... en herkenning....

Wat als onze behoefte aan geluk medemensen in het ongeluk stort? Kunnen we met dat weten onszelf nog recht aankijken in de spiegel?

Op enige wijze dient de mens met zijn verleden af te rekenen.
Niet om zijn geweten te sussen, niet om een eigenbelang te dienen.
Maar omdat voor een 'zelf' een rekening die nog open staat vroeg of laat betaald dient te worden.

Anders komt men 'zich zelf' tegen, zoals dat zo mooi heet in het Nederlands.
Dan kun je jezelf maar beter recht aankijken in de spiegel en zien dat de spiegel leeg is.

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Maar omdat voor een 'zelf' een rekening die nog open staat vroeg of laat betaald dient te worden.

Wat is dat voor een gezwets! In wezen is er niets gebeurd.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Wat is dat voor een gezwets! In wezen is er niets gebeurd.

Wat ik al eerder heb uitgelegd. Stel: een man heeft een vrouw verkracht, lang geleden. (Of op een andere wijze misbruikt) Dan drukt die gebeurtenis op het gemoed van die man op onbewust niveau. De man kan spijt hebben, maar dat helpt niet. De man kan zichzelf wijs maken dat de vrouw het 'wilde'. Of mss heeft hij de vrouw wat geld of wat anders toegeworpen, het helpt allemaal niet.

Wat er met een dergelijke ingrijpende gebeurtenis gebeurd is een schepping. De schepping van twee zelven: de dader-zelf en het slachtoffer-zelf.

Voor het slachtoffer is er de weg van vergeving. Vergeving is feitelijk een act ten gunste van het zelf. Door een (mis)daad te vergeven kan het 'zelf' oplossen. De (mis)daad is dan wel gebeurd, maar er is dan 'niemand' meer die er het slachtoffer van is.

Het is dus contra aan wat je beweerd: alles gebeurd wel, maar er is nooit iemand die het 'doet'.

Alleen heeft de dader een probleem: door de misdaad heeft de dader een 'zelf', een 'iemand' in leven geroepen. Maar de dader kan niet het slachtoffer vergeven. Zolang de dader geen rekenschap aflegt van zijn verleden blijft hij eindeloos reflecteren op zijn verleden. De dader heeft een dader-zelf geschapen wat alleen de dader ongedaan kan maken. De dader blijft voor altijd in de ik-illusie als hij geen actie onderneemt ten opzichte van zijn eigen verleden.

Want het enkelvoudig bewustzijn (het zelfloze) kan niet bestaan in verleden of toekomst. Het is het meervoudig bewustzijn wat meent een zelf te zijn en wat een verleden met zich meedraagt en wat dat verleden naar een toekomst met zich mee moet dragen.

[Bassie]

Meervoudig bewustzijn is eigenlijk synoniem aan het zintuigelijk bewustzijn.
Door het zintuigelijk bewustzijn lijkt het alsof ontelbare zelven elkaar waarnemen en allemaal een individueel bewustzijn hebben.

En dat is ook zo!

Er schuilt alleen een adder onder het gras. Bewustzijn is weliswaar individueel, maar ook enkelvoudig van aard. Ik kan wel gaan schrijven wat ik met enkelvoudig bedoel, maar dat kan alleen ten volle begrepen worden door het enkelvoudig bewustzijn te realiseren.

Je realiseert iets wat in feite al bij ieder mens aanwezig is. Maar door het zintuigelijk waarnemen lijkt het anders. De schijnbare werkelijkheid van het zintuigelijk waarnemen kan alleen stoppen door te deugen. Niet deugen om iets te bereiken, maar deugen zonder reden, belang of whatever......

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Voor het slachtoffer is er de weg van vergeving. Vergeving is feitelijk een act ten gunste van het zelf. Door een (mis)daad te vergeven kan het 'zelf' oplossen. De (mis)daad is dan wel gebeurd, maar er is dan 'niemand' meer die er het slachtoffer van is.

Het is dus contra aan wat je beweerd: alles gebeurd wel, maar er is nooit iemand die het 'doet'.

Wanneer het slachtoffer laat zien dat, wat de ander ook doet, hij / zij niet gekwetst kan worden, dan is er niets gebeurd, en heeft de ander ook geen 'onvergeeflijke daad' begaan. Het slachtoffer is onkwetsbaar en de ander is schuldeloos. Want als er geen gevolg is ' de gekwetstheid, geraaktheid ' is er ook geen oorzaak ' de kwetsuur door de ander. Er is dus letterlijk niets gebeurd. En er hoeft dus niet vergeven te worden. Dit is hogeschoolwerk.

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik kan wel gaan schrijven wat ik met enkelvoudig bedoel, maar dat kan alleen ten volle begrepen worden door het enkelvoudig bewustzijn te realiseren.

Doe toch maar een poging in dit topic > Enkelvoudig bewustzijn.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Wanneer het slachtoffer laat zien dat, wat de ander ook doet, hij / zij niet gekwetst kan worden, dan is er niets gebeurd, en heeft de ander ook geen 'onvergeeflijke daad' begaan. Het slachtoffer is onkwetsbaar en de ander is schuldeloos. Want als er geen gevolg is ' de gekwetstheid, geraaktheid ' is er ook geen oorzaak ' de kwetsuur door de ander. Er is dus letterlijk niets gebeurd. En er hoeft dus niet vergeven te worden. Dit is hogeschoolwerk.

Je hebt mijn reactie niet begrepen. Voor het slachtoffer is er de weg van vergeving, voor de dader is die weg er niet.

Je verklaart de dader voor schuldloos. Maar dat is de kwestie helemaal niet. De dader heeft zichzelf veroordeeld tot een bestaan in 'zelf'. Daarmee blijft het desbetreffende dader-zelf in illusie, wordendheid en onwetendheid dwalen.

Het is me steeds meer duidelijk dat je streeft naar een of andere intellectuele uitgang. Dat zal niet lukken, jouw zelf zal zich telkens opnieuw herscheppen als je niet los komt van het verleden.

Jouw zelf is een centrum tussen het verleden wat je niet kan los laten en de toekomst die (nog) niet bestaat.