The beat goes on... and on.... and on..

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Uit je woorden blijkt dat je maar een beetje aan het raden bent, Laurens.
Ik heb het al zo vaak geschreven: het 'ik ben' of 'ik ben dat' is op universele wijze een zelf zijn. Waarmee de mens feitelijk twéé zelven heeft. Het bekende ego waar iedereen over beschikt en het universele 'ik ben'.

Het ego heeft een zelf-wereld verhouding, het 'ik ben' heeft alleen een verhouding met zich'zelf.

Het 'ik ben' is iets totaal anders dan 'ik ben dat' is hetgeen ik je middels een voorbeeld duidelijk probeerde te maken. Je kunt de voorgeschotelde gedachten gang gewoon volgen en er komt geen enkel raden aan te pas, het is een logisch opgebouwde conclusie en wat belangrijker is ze toont je ongelijk aan. Zo makkelijk voorgesteld dat je het alleen nog maar hoeft te onderkennen.

Bovenstaande voorgestelde constructie is bedacht om het bestaan van 'ik' in stand te kunnen houden. Een gekunstelde bescherming van een gedachte voorkomt altijd het correcte zien er van.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Onder 'ego' versta ik het lichaam en de zintuigelijke waarneming plus het conceptuele denken. Wie beweert geen ego te hebben die kletst maar wat, iedereen heeft een lichaam, conceptueel denken en zintuigelijke waarneming.

Ook Laurens is in staat om dit bericht met zijn zintuigen te lezen, want hij reageert er op. Dus Laurens heeft ook een ego, wat hij zelf ook moge beweren.

Het 'ik ben' of 'ik ben dat' is een aanwezigheid geheel buiten het ego om. Bewuste kennendheid.

Ook dit is gewoon weer een gekunstelde bescherming van je gedachtegoed met daarbij weer een onjuiste conclusie als zou reageren ego betekenen. Maar dat weet je zelf ook wel.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Goed voor jou... na hoevele jaren is dat geklaard?

Je houdt er soms nogal romantische ideeën op na, nu eens van armoede, dan eens van Laurens. Ik ben daarin nuchterder, en nee, ook in nuchterheid kun je 'wat is' niet vangen, maar het gaat nu even om wat zich voordoet in de droom.

Als het zowat 10 jaar moet duren eer het hier voor je geklaard is, dan valt er toch nog wat op aan te merken.

Ik zie wel ongeveer wat je wil bedoelen, en natuurlijk, kan je er op den duur wel de prima duiding in komen te zien, de duiding die zit in wat voor re-actie het allemaal uitlokt, maar zolang dat niet geklaard is, en excuseer, bij jou heeft het ook wel heel lang geduurd, ik herinner mij nog de privé berichten waarin je mij aanmoedigde tegen Laurens in te gaan, dan vraag ik mij toch af of dit wel effectief en efficiënt is. Het effect is dat het ego hier steeds maar meer opgezweept wordt, niet dat het daarom zo snel klaarheid geeft.

Ik zou het daarom toch niet te sterk romantiseren. Ik ben blij dat jij na al die tijd een houding gevonden hebt waarin jij noch hij van wakker kunnen blijven liggen. Waarin je dan gewoon weer jouw ding kan komen doen hier op het forum zonder in de perikelen terecht te komen waar je vroeger steeds maar weer in terecht kwam. Goed voor jou, dat zeker. En wie weet kan je iets van die geklaardheid doorgeven aan een Bassie, dat zou nog mooier zijn, maar dat zie ik toch niet zo gauw gebeuren, misschien ook een paar jaren geduld hebben.

Ik blijf er bij... er zijn andere opties. En die opties gaan nooit benut zijn als het hier zo maar door blijft gaan. Maar ik zie het dan ook weer niet gauw gebeuren dat dat gaat veranderen hier. Misschien wordt ik dan beter toch ook maar wat romantischer?

Wat je hier allemaal verteld, is nou juist die romantiek Dorje. Je denkt het te doen, daarom kom je maar niet tot het 'doen ervan..
De uitnodiging om tot dat 'doen ervan te komen worden je tig x getoond, maar dat tonen vertaal jij als een blokkade, en die door jouzelf opgeworpen blokkade is dan continu de springplank voor al je re-acties. Ook je instemmingen hier en daar verraden slechts eigenwaan.

Ego bij jou is zeer flexibel, daar kun je een hoop mee verbloemen, (Ego is uitermate inventief) maar juist vanwegen dat flexibele ego, zijn de reflectie weergaven van het 'ik zo doorzichtig als glas. Je speelt met kennis-gevoel in deze, maar je 'doet er niks mee.

Ik heb er 'niks voor hoeven doen.. out of the blue, 40 jaar geleden.
Dat hele proces van kennis en zoeken en ontdekken was 'Hier niet nodig. Mijn bevindingen met kennis, zoeken en ont'dekken kwamen 'na die spontane tja.. realisatie.
En vooral mijn betrokkenheid bij dit forum, heeft mij een hoop duidelijkheid gegeven omtrent de mogelijkheid dat het vanuit een droom toestand progressief ont'dekt kan zijn.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Maar er zijn twee vormen van bewustzijn dus voor een leek is de kans op verwarring groot (zoals eerder vastgesteld). Zo'n uitspraak is dus afkomstig van een afgerond gedegen zelfonderzoek en behoort tot de term 'weten' dat voorbij gaat aan kennis.

Er is maar één vorm van bewustzijn, daar heb ik je al vaker attent op gemaakt.
Dat je dat niet weet is dan ook weer veelzeggend. Je weet niet eens wat bewustzijn is....

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het afkomstig zijn van ego herken ik niet als waar. De praktijk van nachtelijke dromen is dat er een volledig eigen leven wordt geleid en dus niet door een 'ik' gestuurd wordt. Zo is dat ook in de droom die we als onze werkelijkheid zijn gaan zien.

In de nachtelijke droom wordt zichtbaar dat er iemand is. Maar jij bent niet bekend met lucide dromen heb ik al bemerkt. In de nachtelijke, lucide droom kijk je als 'ziener' naar je eigen geestelijk product.

Uiteraard hebben de figuren in de droom een volledig eigen leven, ze komen immers voort uit mijn eigen geest. Ze doen dingen die ik ze ooit heb zien doen. Daar is hun 'acteren' op gebaseerd. Het zijn dan ook figuren uit mijn eigen leven. Ik droom mijn eigen zus, niet die van jou. En ik droom haar in de actuele toestand, niet als een meisje van 10.

In de dagdagelijkse praktijk zijn er ook 'figuren' (mensen genaamd), doch i.t.t. de nachtelijke droom hebben die figuren een eigen wil en i.t.t. de nachtelijke droom nemen die figuren waar.

Kortom, je kletst weer eens onzin.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ontvankelijk zijn voor Waarheid kan ik je aanbevelen, dan heb je geen pantser meer nodig en zie je het afgerond zijn niet als bedreiging voor een geheel eigen verzonnen verhaal.

Waarheid heeft zich 10 jaar geleden aan mij te kennen gegeven. En gezien dat er van Waarheid maar één versie is, heb ik geen behoefte aan jouw 'waarheid' welke uit een ondeugdelijk onderzoek is voortgekomen. Jouw 'waarheid' kan niks anders dan een gedachte/aanname zijn. (Vandaar dat je denkt dat je God bent) De werkelijke Waarheid presenteert zich niet in het intellect.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wat mij betreft is er geen enkel conflict tussen ervaring van de werkelijkheid en Werkelijkheid.

Maar volgens jou hebben ze duidelijk niets met elkaar te maken???

Het eerste is een beleving, het tweede is wat is. Ik ontken het zich voordoen van de beleving niet, ik ontken enkel dat wat beleefd is van de werkelijkheid Werkelijkheid is en ontken dat er werkelijk iemand/ik bestaat die die werkelijkheid beleefd. Dat is de illusie, en dit is vast te stellen, pas dan vervalt de weerstand tegen het wegzetten van het ik als illusie. Niet door Boeddha te vertrouwen en na te praten, noch door mee te gaan in of tegen te gaan tegen mijn woorden.

Dus volgens jou is er geen enkel conflict, maar hebben ze gewoon niets met elkaar uit te staan...
Terwijl voor mij, in dit leven, kan je alleen via de dagdagelijkse werkelijkheid waarin wij mensen (willend of niet) leven doorstoten naar de WERKELIJKHEID en zijn ze dus wel degelijk, toch voor ons mensen, gelieerd...
Meer nog voor mij bestaat de WERKELIJKHEID zelfs niet zonder de werkelijkheid en omgekeerd...
De WERKELIJKHEID roept de werkelijkheid op en of wij dat nu willen of niet; anders zouden we gewoonweg niet bestaan...

Marie, ben je mij weer aan het verwarren met Guido?
Waar zou ik ooit beweerd hebben dat werkelijkheid geen zin heeft? Het heeft geen waarom, het heeft geen doel en geen plan, maar dat zegt niet over de zin. De zin is dat het is zoals het is en zo is het goed.

Ophouden met met woorden te spelen; iets dat geen waarom, geen doel of geen plan heeft heeft gewoonweg geen zin...

de zin is dat het er is; hewel dat kun je van het Leven zeggen; maar dat maakt niet dat dat Leven geen doel, geen waarom, geen plannen zou hebben.

Een ik weet dat inderdaad niet, een bekrompen mensenverstand kan inderdaad Werkelijkheid niet bevatten.
Eerlijk: het ik en de verbondenheid met het bekrompen mensenverstand moeten wegvallen om Werkelijkheid te zien. Dit ik hier is heel eerlijk t.o.v. zichzelf dat het een illusie is, een illusie kan NOOIT Werkelijkheid kennen. Wat dan wel?

Een ILLUSIE is er om doorzien te worden en daarna kan men Werkelijkheid zien... Dat is heel iets anders dan zeggen dat we de Werkelijkheid niet kunnen kennen omdat we, al dan niet, dank zij ons bekrompen mensenverstand in ILLUSIE zouden leven...
Niets is bovendien dwazer dan te zeggen dat je je bekrompen mensenverstand maar in de vuilbak te kieperen hebt om te kunnen zien...
Willend of niet; je zult het ermee moeten doen...
En draaiend en kerend zoals je wil, het zult jijzelf en niet een ander in jouw plaats, zijn, die het zal moeten doen... wil jij ooit in aanraking kunnen komen met de WERKELIJKHEID

Ik hou enkel het Leven in ere, niet die wat het zich denken toe te kunnen eigenen. Het leven heeft die bemoeiallen echt niet nodig, sterker ze zijn er niet werkelijk. Het zijn processen gevormd door overlevingsinstinct, maar zonder werkelijk bestaan. Ik had het voor lief genomen dat je dat begrepen had, had ik dat toch niet moeten doen dan?

Ik zou je volgen als je zei dat het Leven zich geen barst aantrekt van al die bemoeiallen en zeker niet van al die bemoeiallen die denken zich het leven te kunnen toe-eigenen... Dat ze dat doen omdat ze denken enkel op die manier te kunnen overleven geeft enkel hun dwaasheid aan...
Maar zoals alle illusies is dat opnieuw eentje, een halstarrige als je wil, die moet doorprikt worden...
Oké het zijn allemaal 'ikken', dwaze 'ikken' zo je wil... en verdomme dat ze meer kwaad dan goed voortbrengen; maar dat is nog geen enkele reden om dan maar het kind, het 'ik', met het badwater weg te gooien...
Zuiver je 'ik', doorzie alle dwaasheden, illusies die door eeuwen en eeuwen en eeuwenlang... verkeerd leven erop geplakt maar je 'ik', gezuiverd van al die illusies en dwaasheden is je korste en zekerste weg naar de WERKELIJKHEID, want in eerste instantie zul jij die WERKELIJKHEID moeten zijn en erin verzwelgen...

Er loopt dus niemand werkelijk voor spek en bonen bij. Dit kan vastgesteld worden en is in geen enkel conflict met dat er wel beleving is als iemanden. Maar je kan er niets mee beginnen met je bekrompen verstand, hoe dan wel?

Luister, dat we ze zijn wil zeggen dat dat bekrompen verstand te overwinnen is... Aan jou om de weg verder te zetten...

Ach Marie, ik breng toch helemaal geen waarheid naar voor, laat staan de enige waarheid. Ik breng alleen het geloof, de waan "ik ben" aan het wankelen en ga het niet invullen met iets anders. Het doet wat of het doet dat niet. Zo niet, even goede vrienden.

'Ik' is jouw deelname aan het Leven... Als jij die band wilt doorknippen en als jij denkt dat je zonder die band met het Leven WAARHEID gaat zien...???
Even goede vrienden

Nou Marie, je blijft maar terugkomen op het zijn van een ik. Bekijk nog eens je uitspraak die ik zomaar voor lief heb genomen. En ok, zolang het uitgesproken is, maar nog niet vastgesteld is, zal het blijven wankelen, vandaar rust beter niet tot dat het vastgesteld is. Blijf er tenminste voor open dat het vast te stellen is. Met wat? Dat valt te ont-dekken. Niet met een waan ("ik ben") allesinds. Moge dat duidelijk zijn

Wie blijft hardnekkig vasthouden aan zijn principes... 'Ik' die zeg dat mijn 'ik' wel degelijk bestaat, want ik kom hem op mijn vruchtbare zoektocht naar waarheid overal en met de dag meer tegen of jij die vasthoudt dat 'ik' niet bestaat en mij geen enkel maar dan ook geen enkel bewijs kunt geven daarvan, buiten illusies die onmiddellijk doorprikt zijn...

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Wat je hier allemaal verteld, is nou juist die romantiek Dorje.

Ik zou er niet van wakker liggen, Guido.
Jouw zienswijze is niet de mijne. Het botst hier gewoon met weergaven. Zolang jij of ik er maar niet wakker van liggen.
Ik lig er niet van wakker.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

En vooral mijn betrokkenheid bij dit forum, heeft mij een hoop duidelijkheid gegeven omtrent de mogelijkheid dat het vanuit een droom toestand progressief ont'dekt kan zijn.

Dat is mij al heel lang duidelijk, vandaar dat de droom toestand en betrokkenheid erbij er wel toe doet. Helder nu?

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar volgens jou hebben ze duidelijk niets met elkaar te maken???


Dus volgens jou is er geen enkel conflict, maar hebben ze gewoon niets met elkaar uit te staan...
Terwijl voor mij, in dit leven, kan je alleen via de dagdagelijkse werkelijkheid waarin wij mensen (willend of niet) leven doorstoten naar de WERKELIJKHEID en zijn ze dus wel degelijk, toch voor ons mensen, gelieerd...

...

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

vandaar dat de droom toestand en betrokkenheid erbij er wel toe doet.

Op de rest hoef ik daarom niet verder in te gaan.
Je blijft tegen alles van wal gaan, dat is geen gesprek, dat is een patroon. Je ziet het of je ziet het niet.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

De meeste mensen (Met name in de zogenaamde rijke landen) zijn voornamelijk gepreoccupeerd met een overleef/behoud strategie van een 'zelfbeeld', 'ik en.. (Gauw verveelde levenslust.)In omstandigheden waar het pure armoede betreft (In de beleving van de 'rijker' bedeelden.) is die luxe van een zelfbeeld strategie domweg absurd. Daar is het gewoon levenslust en.. de omstandigheid.

Omdat het continu begaan zijn met subjectieve invulling ('ik en..) die afstand overeind houdt. Een afstand die er feitelijk helemaal niet is. Het 'ik vervreemd de mens van wat er gaande is, niet wat er gaande is.

Het 'ik' ???
Of het spel van de machtigen die rond dat 'ik' gespeeld wordt???