Ego is een functie van het Geheel

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Looro, afgaande op al wat je zegt en op alles wat je verwerpt als een ander zijn mond open doet,...

Het is geen verwerpen Marie maar een aantonen van ego-belang dat niet doorzien aanname debiteert als werkelijkheid, als vaststaand waar het denkbeeldigheid is en veranderlijkheid.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

wat is God dan anders dan de ultime verheerlijking van het 'ego'???

Religieuze concepten zijn een hoeksteen voor existenti?le zingeving. De concepten zijn een wezenlijk bijdrage aan de levenszin en zelfvervulling. De verheerlijking is een logisch gevolg om te voldoen aan de zelfvervulling.
Met ego is het anders gesteld. Het bestaan ervan is denkbeeldig, in veranderlijkheid tot iets gedacht als van 'ik ben'.
Het is denkbeeldigheid doorzien (omkeerbaar maken) die de aanname onderuit haalt en stopt als belang om te zijn, om te verheerlijken, om te geloven ...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Als er juist iets niet gescheiden is van elkaar en zelfs onomkeerbaar verstrengeld is in elkaar dan is het wel God en het 'ik'...
Mijn enige weg naar God loopt juist via mijn 'ik'... 'Ik ben'... Ik heb alleen mijn 'ik' om tot God door te dringen, om één te worden met God... Ok?, dat mijn 'ik' dan totaal opgelost is in het Goddelijke, maar het blijft wel mijn enige weg naar hem...

Inderdaad, ego stelt er belang in om door te dringen in alles wat veranderlijk en denkbeeldig is. Waar 'ik' in doordringt is middels de concepten tot zichzelf. Het ik lost niet op in het goddelijke; het is god geworden. Van horizontaliteit (ik ben) heeft het ik zich opgericht tot verticaliteit (ik ben god) door gebruik van de middelen, voorwaarden die concepten zijn.

Gedegen zelfonderzoek is onmiddellijk; brengt geen concepten voort maar is als van ander begin, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.
Wat aangenomen wordt kan niet langer bevestigd noch ontkend worden. Wat aangetoond wordt in doorzien van ego is de omkeerbaarheid van denkbeeldigheid.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het is geen verwerpen Marie maar een aantonen van ego-belang dat niet doorzien aanname debiteert als werkelijkheid, als vaststaand waar het denkbeeldigheid is en veranderlijkheid.

Looro, het is niet omdat iets veranderlijk is dat het denkbeeldig moet zijn... Voor mij is alleen dood onveranderlijk...
Ok? wat ons aards leven betreft dat we beter niet blijven hangen in de dagelijkse aardse veranderingen en dat we naar het blijvende op zoek gaan, maar in fine is alleen dood onveranderlijk en is Leven (Leven met een hoofdletter om niet beperkt te blijven tot het aardse leven-dood spel) per definitie veranderlijk...

Religieuze concepten zijn een hoeksteen voor existenti?le zingeving. De concepten zijn een wezenlijk bijdrage aan de levenszin en zelfvervulling. De verheerlijking is een logisch gevolg om te voldoen aan de zelfvervulling.
Met ego is het anders gesteld. Het bestaan ervan is denkbeeldig, in veranderlijkheid tot iets gedacht als van 'ik ben'.
Het is denkbeeldigheid doorzien (omkeerbaar maken) die de aanname onderuit haalt en stopt als belang om te zijn, om te verheerlijken, om te geloven ...

Het spijt mij, Looro, maar hoe jij hier elk woord dat gezegd wordt automatisch toeschrijft aan de denkbeeldigheid van het 'ego'; als er iets door het 'ego' vervormd wordt en om zichzelf te bevestigen gebruikt wordt dan is het wel het godsdienstonderricht en de godsdienstbeleving...

Inderdaad, ego stelt er belang in om door te dringen in alles wat veranderlijk en denkbeeldig is. Waar 'ik' in doordringt is middels de concepten tot zichzelf. Het ik lost niet op in het goddelijke; het is god geworden. Van horizontaliteit (ik ben) heeft het ik zich opgericht tot verticaliteit (ik ben god) door gebruik van de middelen, voorwaarden die concepten zijn.

Dus ook hier zitten we weer op de verkeerde weg...

Gedegen zelfonderzoek is onmiddellijk; brengt geen concepten voort maar is als van ander begin, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.
Wat aangenomen wordt kan niet langer bevestigd noch ontkend worden. Wat aangetoond wordt in doorzien van ego is de omkeerbaarheid van denkbeeldigheid

.

Wat bedoel je met de omkeerbaarheid van denkbeeldigheid???

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

@Katerie: Gedegen zelfonderzoek is als werk zo eenvoudig. Gewoon luisteren als doorzien van ego(-belang). Gewoon en eenvoudig is ruim voldoende voor gedegen zelfonderzoek. Doen !

Gij zit goe gij, heb ik dus 25 jaar geleden het gzoz al afgerond zonder te weten dat het zo noemt. Zit ik al meer dan een jaar met tussenpozen op dit forum te lezen en mijne kop te breken waar jullie het over hebben, heb ik zelfrealisatie wat de heren afgeronde zelfonderzoekers beschrijven als 'als van ander begin' al lang gerealiseerd.
Houd een ander voor de zot met jullie abstracte zelfgefabriceerde geheimtaal h?!

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wat bedoel je met de omkeerbaarheid van denkbeeldigheid???

Omkeerbaarheid is de mogelijkheid terug te keren in de oorspronkelijke staat zonder beschadiging aan te richten aan de concepten van denkbeeldigheid.
In bericht #112 hanteer je verschillende concepten als leven, dood, ego, bovennatuurlijk Leven, .... De inzichten die je met deze concepten verwerkt, zijn een visie op een staat van beleven, een staat van zijn als ego, als van zichzelf.

De visie is omkeerbaar, is niet de oorspronkelijke staat maar kan doorzien worden tot in oorspronkelijkheid, niet als van ego maar als verwerken van onmiddellijkheid.
In oorsprong is er geen subject maar is er verwerken van onmiddellijkheid. Het subject is middel als van denkbeeldigheid.

Uit omkeerbaarheid volgt dat het subject noch bevestigd noch ontkend kan worden zonder de concepten geweld aan te doen. Het zoeken van zelfvervulling middels concepten is de aanhoudende strijd aangaan met voorstanders en tegenstanders.
Gedegen zelfonderzoek is als de oorspronkelijke staat waarin het verwerken als van onmiddellijkheid is, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Gij zit goe gij, heb ik dus 25 jaar geleden het gzoz al afgerond zonder te weten dat het zo noemt. Zit ik al meer dan een jaar met tussenpozen op dit forum te lezen en mijne kop te breken waar jullie het over hebben, heb ik zelfrealisatie wat de heren afgeronde zelfonderzoekers beschrijven als 'als van ander begin' al lang gerealiseerd.
Houd een ander voor de zot met jullie abstracte zelfgefabriceerde geheimtaal h?!

Als je dan gerealiseerd bent welk gezicht toon je dan? ...

Als van ander begin is geen realisatie tenzij als concept. De vergelijkende zin (als van) duidt aan dat de conceptuele zin doorzien is.
Als je zegt 'ik rijd met de auto' dan stap je toch niet uit de wagen om jezelf te zien rijden? Dat zou nogal een zelfrealisatie zijn.
Ander begin wil gewoon zeggen 'niet middels het conceptuele verwerkt'.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

@Katerie: Als je dan gerealiseerd bent welk gezicht toon je dan? ...
.

Dit gezicht:

Manlief Looro, wat jij er allemaal uitslaat, neerpent, om een punthoofd van te krijgen.
Zelfs Friedrich Weinreb kan nog niet aan je tippen.

Maar ik vermoed dat Marie nog vele vragen voor je heeft.
@Marie: Looro's zelfonderzoek... Eindelijk doen ! Je krijgt de kans van je leven om te weten te komen 'wat' je bent onder het gedegen meekijken van Looro.
Laurens die heeft het voor het grootste deel al lang opgegeven met je.

Ik kom volgend jaar misschien nog wel is kijken. Als je tegen dan ook zo'n Ben-speak uit je mouw schud als Looro ben je, 't is te zeggen, heb je, gzoz volgens hun kennis en begeleiding afgerond.
Dan ben je mentaal zelf-gerealiseerd.

't is simpel, zo lees je toch, je moet alleen maar willen. Looro steekt veel tijd in je te antwoorden. Wees een goede leerling dan, hij is met veel inzet je privé professor in het onvolprezen zelfonderzoek zoals je ziet aan zijn eindeloos geduld met jou en met iedereen die blijk geeft van te willen weten 'wat' hij is.

Dus zeker niet vergeten:

Gedegen zelfonderzoek is als de oorspronkelijke staat waarin het verwerken als van onmiddellijkheid is, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.

Looro

Print bovenstaande uit, hang het boven je bed, aan de binnenkant van je toilet deur, op je spiegel.
Looro herhaalt het tot in het oneindige, met de nodige variatie, dus het is zijn bedoeling dat het doordringt bij de lezers hier, vooral bij jou die hier nog wel x-aantal jaren verder gaat.

Ik houd het maar weer voor bekeken hier. Ben het weer beu.
Ik spoel de eindeloze verklaringen van Looro over wat zijn gedegen zelfonderzoek is door in mijn toilet.
Ik wil ze niet meer lezen, Heb alweer genoeg reclameboodschappen over het onvolprezen gzoz over mijn scherm zien rollen.

Met forumlid kweetniet houd ik het wel bij email uitwisseling.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik houd het maar weer voor bekeken hier. Ben het weer beu. Heb alweer genoeg reclameboodschappen over het onvolprezen gzoz over mijn scherm zien rollen.

I was born here and I'll die here, against my will
I know it looks like I'm movin' but I'm standin' still
Every nerve in my body is so naked and numb
I can't even remember what it was I came here to get away from
Don't even hear the murmur of a prayer
It's not dark yet, but it's getting there

- Bob Dylan : Not dark yet

.. Bye

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Omkeerbaarheid is de mogelijkheid terug te keren in de oorspronkelijke staat zonder beschadiging aan te richten aan de concepten van denkbeeldigheid.
In bericht #112 hanteer je verschillende concepten als leven, dood, ego, bovennatuurlijk Leven, .... De inzichten die je met deze concepten verwerkt, zijn een visie op een staat van beleven, een staat van zijn als ego, als van zichzelf.

De visie is omkeerbaar, is niet de oorspronkelijke staat maar kan doorzien worden tot in oorspronkelijkheid, niet als van ego maar als verwerken van onmiddellijkheid.
In oorsprong is er geen subject maar is er verwerken van onmiddellijkheid. Het subject is middel als van denkbeeldigheid.

Uit omkeerbaarheid volgt dat het subject noch bevestigd noch ontkend kan worden zonder de concepten geweld aan te doen. Het zoeken van zelfvervulling middels concepten is de aanhoudende strijd aangaan met voorstanders en tegenstanders.
Gedegen zelfonderzoek is als de oorspronkelijke staat waarin het verwerken als van onmiddellijkheid is, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.

In feiten draait het er om dat je jezelf niet als subject mag zien en dat alle zogenaamde aannamens die jezelf als subject gebruiken niet deugen...

Dat staat in schril contrast met het uitgangspunt van onderzoeken naar waarheid waarin alleen het 'ik' als uiteindelijke beslissende factor, als scheidsrechter optreedt en welke strekking ik aanhou.
Ik aanvaard uiteindelijk alleen iets voor ultieme waarheid als ik weet dat het de waarheid is, anders schuif ik het terzijde voor verder onderzoek of verwerp ik het...

Wat jij voorstaat is die scheidsrechter als onbekwaam en zelfs niet ter zake doende te doorzien.

Hewel, die pas kan ik niet zetten juist omdat ik als mens mijn verantwoordelijkheid opneem en mijzelf niet in mogelijke blinde terreur wil storten...
Wat niet wil zeggen dat ik mij niet kan overgeven aan hoger dan mij, 'niet mijn wil maar uw wil geschiede', maar ik zal controle blijven uitoefenen dat die overgave niet uitgebuit wordt...

Ik sta mijzelf niet toe een dag te moeten bekennen dat ik misdaden gepleegd heb omdat zogenaamde hogere machten dat bepaald hadden...

Dat kan van de pot gerukt lijken, maar de hele wereldse geschiedenis bewijst het tegendeel...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

In feiten draait het er om dat je jezelf niet als subject mag zien en dat alle zogenaamde aannamen die jezelf als subject gebruiken niet deugen...

Dat staat in schril contrast met het uitgangspunt van onderzoeken naar waarheid waarin alleen het 'ik' als uiteindelijke beslissende factor, als scheidsrechter optreedt en welke strekking ik aanhoud.
Ik aanvaard uiteindelijk alleen iets voor ultieme waarheid als ik weet dat het de waarheid is, anders schuif ik het terzijde voor verder onderzoek of verwerp ik het...

Het gaat niet om wat je wel of niet mag zien als subject. Het doorzien van subject, is de aanname ervan als belang stopzetten.

Het uitgangspunt dat je vervolgens poneert is een aanname die een onderzoeker heel slecht uitkomt.
Wanneer een onderzoeker al weet voor hij onderzoekt wat waar is en zelf beslist over wat waarheid is, is dat geen onderzoek maar een dictatuur van weten. De onderzoeker hier is slachtoffer van zijn eigen ingesteldheid.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wat jij voorstaat is die scheidsrechter als onbekwaam en zelfs niet ter zake doende te doorzien.

De onderzoeker is onbekwaam om uit zichzelf te beslissen wat de ultieme waarheid is.
Het onderzoek is altijd een zoeken naar middelen (belangen) waarmee waarheid kan aangetoond worden. D.w.z. is wat het onderzoek aantoont in overeenstemming met wat verschijnt (in geest en in lichaam).

Gedegen zelfonderzoek toont aan dat de middelen (belangen) van wat verschijnt (waarheid) denkbeeldig zijn, kunnen doorzien worden als van omkeerbaarheid.
Het denkbeeldige is geen scheidsrechter maar schept het belang (middel) om als scheidsrechter (ego) op te treden.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hewel, die pas kan ik niet zetten juist omdat ik als mens mijn verantwoordelijkheid opneem en mijzelf niet in mogelijke blinde terreur wil storten...
Wat niet wil zeggen dat ik mij niet kan overgeven aan hoger dan mij, 'niet mijn wil maar uw wil geschiede', maar ik zal controle blijven uitoefenen dat die overgave niet uitgebuit wordt... Ik sta mijzelf niet toe een dag te moeten bekennen dat ik misdaden gepleegd heb omdat zogenaamde hogere machten dat bepaald hadden...
Dat kan van de pot gerukt lijken, maar de hele wereldse geschiedenis bewijst het tegendeel...

Ik reageer omdat jij het zo mooi hebt opgeschreven. Wat jij en ik opschrijven zijn woorden die in onze geest verschijnen en vragen naar overeenkomstig gedrag, verantwoordelijkheid.
Maar is dat werkelijk zo of is dat maar een gang van zaken (geschiedenis) waarvan wij geloven dat het zo moet zijn?

Waarom zou uit omkeerbaarheid van het denkbeeldige terreur volgen of anarchie? Jij noch ik zijn verantwoordelijk voor wat beschikbaar is maar zijn daar zonder voorwaarden, zonder belang voor zorg en verantwoordelijkheid.

De bewijzen van de wereldgeschiedenis zijn de bewijzen van de overwinnaar en dat blijkt nog altijd het gevestigde ego te zijn. WiNk

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het gaat niet om wat je wel of niet mag zien als subject. Het doorzien van subject, is de aanname ervan als belang stopzetten.

Het uitgangspunt dat je vervolgens poneert is een aanname die een onderzoeker heel slecht uitkomt.
Wanneer een onderzoeker al weet voor hij onderzoekt wat waar is en zelf beslist over wat waarheid is, is dat geen onderzoek maar een dictatuur van weten. De onderzoeker hier is slachtoffer van zijn eigen ingesteldheid.



De onderzoeker is onbekwaam om uit zichzelf te beslissen wat de ultieme waarheid is.
Het onderzoek is altijd een zoeken naar middelen (belangen) waarmee waarheid kan aangetoond worden. D.w.z. is wat het onderzoek aantoont in overeenstemming met wat verschijnt (in geest en in lichaam).

Gedegen zelfonderzoek toont aan dat de middelen (belangen) van wat verschijnt (waarheid) denkbeeldig zijn, kunnen doorzien worden als van omkeerbaarheid.
Het denkbeeldige is geen scheidsrechter maar schept het belang (middel) om als scheidsrechter (ego) op te treden.

Laten we terugkomen op het instinct en de rol van het verstand...
Het verstand kan nooit het instinct, opgebouwd gedurende de hele evolutie en eigenschappen ervan uitgeschakeld of versterkt waar de evolutie ze overbodig maakte of juist niet, evenaren...
Het verstand weet nu nog niet, vb. hoe een trekvogel van A naar B kan vliegen zonder zich te verliezen, vl hoe een vogel, zonder de minste leerschool gekregen te hebben, de meest ingewikkelde nesten kan bouwen...
Nooit zal het verstand van een individu zijn instinct evenaren... en in dat instinct zit dan ook een enorme kennis ingebouwd, waarvan het meeste nu nog voor ons onbekend is...

En toch is het verstand van een onschatbare waarde voor de vooruitgang van de schepping als een geheel gezien...

Neem die trekvogel de dag dat de uitwendige omstandigheden van zijn omgeving fataal veranderen... Hewel die trekvogel met alleen zijn instinct en zonder verstand zal fataal mee gedecimeerd worden...

Indien die trekvogel verstand had en kon nagaan waarom hij die of die weg volgde en wat er veranderd is aan de omgeving dan kon het verstand dat deel van het instinct aanpassen om zich terug aan te passen aan de veranderende omstandigheden en op termijn te overleven en misschien zelfs er als espece op vooruit te gaan...

Maar dat verstand, dat later komt, dat verstand zal nooit het inzicht van het instinct kunnen evenaren...

Zo is het ook met de mensen; instinctief weten wij enorm veel, maar door de verkeerde werking van ons verstand is ons instinct aan de ene kant afgestompt, maar aan de andere kant zijn wij door ons verstand dat achteraf komt wel in staat de werking van ons instinct bewuster en effectiever te realiseren...
Dat is voor mij evolutie en dat is voor mij waar de mensen aan moeten meewerken...

Mijn uitgangspunt is dan ook totaal anders en indien ik jouw uitgangspunt zou volgen komt ik gewoon in een doodlopende straat terecht, een straat die volgens mij niet waarheidsgetrouw is en eerder op dwaling dan op inzicht gebaseerd is...