Cynthia's kneuterhoekje

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

ik heb dat wel!
Ik voel mezelf en denk ook jou te voelen.
Wat natuurlijk belachelijk is, want jij voelt nog niet eens jezelf!
Hahaha. Maar oke! Een NIets! Dat is het ook! De massa waarin wij zijn. Het is allemaal leegte/ stilte maar ik zie wel bewustzijn!! Kijk dat is niet zichtbaar etc. maar het is. Voel jij je eigen bewustzijn Aart? Jou kernpuntje in dit geheel! Ik denk het toch wel! Je was je bewust van zus, hond, zee, bol oude kaas....... hmmm daar heb ik ook wel zin in. Ik heb nog niet gegeten dus dat ga ik nu maar even doen.

Bedankt aart voor jou beschrijving van het zelf!

p.s

Weet je wat ik nou ook zo leuk vind!
In de blup waarin wij zijn/is lijfloos bedoel ik dan.
Kunnen wij elkaar niet zo mooi ervaren als in het leven met lijf.
Leuk je zo te zien Aart!

Cynthia, neen ik voel niet het eigen bewustzijn, mijn kernpuntje in het geheel.

Ik zou zachtjes kunnen zeggen; er is enkel het geheel maar dat voelt niet okay want daarvoor moet ik 'in het denken kruipen', iets verzinnen, iets woorden geven die er in eerste instantie niet zijn, het is een achteraf geklets, in het moment is er niets te benoemen, terwijl alles er wel is.

KiSs

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Cynthia, neen ik voel niet het eigen bewustzijn, mijn kernpuntje in het geheel.

Ik zou zachtjes kunnen zeggen; er is enkel het geheel maar dat voelt niet okay want daarvoor moet ik 'in het denken kruipen', iets verzinnen, iets woorden geven die er in eerste instantie niet zijn, het is een achteraf geklets, in het moment is er niets te benoemen, terwijl alles er wel is.

KiSs

Dit moment is inderdaad leeg, er valt niets te benoemen, terwijl alles er wel is. Wat wel is, in deze leegt, is mijn waarnemen/bewustzijn, kernpuntje!

Waarom woorden geven? Omdat ik jou wil kennen in jou lijf! Hoe voelt het bij jou? HOe is het om jou te zijn? Waarom in het denken kruipen? Ervaren doet denken! Waarom woorden geven? Om uiting te geven aan.......

Ik probeer jou te snappen, maar vind het heel erg moeilijk op het punt dat jij geen bewustzijn ervaart. Dat heb ik niet! Ik ben me bewust in deze leegte! Maar oke ...... vele die mijn uittreding ook niet kunnen snappen. Dat ik het niet ervaar wilt niet zeggen dat het niet zo is, ik kan er gewoon niet bij. Ik vind je zeer bijzonder Aart

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Cynthia, jouw visie is wél de visie van bepaalde 'oergroeperingen' binnen het christendom. En ligt waarschijnlijk veel dichter bij de oorspronkelijke boodschap van de filosoof Jezus (z? zie ik hem, als filosoof!), dan de christelijke leer zoals-ie zich in de loop van de geschiedenis heeft ontwikkeld (voor zover er sprake is van één leer).

Welke oergroeperingen bedoel jij dan Pionne? Gaande de dag ontstond de behoefte meer te willen weten over deze groepering.

[Pionne]

Cynthia, er is heel geschreven hierover. Bijv. door Jacob Slavenburg, hij heeft veel boeken geschreven over dit onderwerp. En op de website van Bram Moerland kun je ook eens kijken, bijv. wat hij schrijft over de gnosis en het Thomas-evangelie.

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Cynthia, er is heel geschreven hierover. Bijv. door Jacob Slavenburg, hij heeft veel boeken geschreven over dit onderwerp. En op de website van Bram Moerland kun je ook eens kijken, bijv. wat hij schrijft over de gnosis en het Thomas-evangelie.

dank je wel Pionne!

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Moeilijke vraag, Looro.
Meestal komen we niet verder dan over bewustzijn te filosoferen, omdat we niet nog verder kunnen kijken.
Maar volgens Blavatsky is bewustzijn niet het oorspronkelijke begin. Volgens haar bestond er altijd dualiteit, namelijk geest en stof. Voorzover ik Blavatsky begrijp, ziet zij geest als "kosmisch vuur", en stof als materie/substantie. Afwisselend hebben die twee de overhand als tegengesteld werkende krachten/vibraties. Voorbeeldje/gelijkenis: bij de dood van een lichaam trekt geestvonk (deeltje vuur) zich tot nulpunt vibratie terug. Hierdoor valt lichaam/vorm uiteen. De materie verdwijnt echter niet. Het zet zich alleen om in andere substantie van welke aard dan ook. Bij een geboorte krijgt geest de overhand (wordt symbolisch de adem/geest ingeblazen) zodat er lichaam/vorm ontstaat.
De bedoeling is dat uit geest en stof een verbinding ontstaat, namelijke bewustzijn. Diverse stromingen/religies verwoorden deze verbinding als de Drie-Eenheid. Vader (geest) en Moeder (aarde, materie) leveren Zoon (bewustzijn) op. Het bewustzijn (als zoon/mens op aarde) zou zich dan bewust zijn van alle drie. Van vader en moeder (als dualiteitprincipe), alsmede van zichzelf als bewust Zijnde. Wat betreft dit laatste moet bewustzijn dus van zichzelf bewust worden.
Poeh, poeh. ik hoop het een beetje duidelijk te hebben opgeschreven.

Ik vind dit stukje heel erg aanspreken. Ik heb een uittreding meegemaakt en dat is mijn diepste ervaring met geest/bewustzijn/ziel? Mijn eigen unieke kleine puntje bewustzijn dat geen vorm heeft buiten dat lijf/stof/materie. Het waren mijn gedachten mijn persoonlijkheid, ik, zoals ik ben, hier in leven. Ik kon mij verplaatsen door mijn wil. Je schrijft dat het de bedoeling is dat bewustzijn van zichzelf bewust moet worden. Het is blijkbaar tijd dat ik er toch eens echt naar ga kijken. Het stomme is dat ik deze ervaring altijd heb laten liggen. Het ging mij mijn pet te boven. Maar vandaag weet ik dat de tijd rijp is. Ik ben dat bewustzijn, ik bestuur mijn lijf door wil, net zoals ik dat deed zonder lijf, mijn gedachten zijn dus krachten, net als Jezus dus zei, geloof, en het zal zo zijn. In het leven gaat het ook zo. Ik wil iets, ik doe iets, ik cre?er iets, maar de oorsprong is bewustzijn. Mijn verlangen is dus bewustzijn! Mijn verlangend hart is bewustzijn??? Phff.... wauw. Ik typ dit nu allemaal zo neer. Ik ga dit nieuwe inzicht eens laten bezinken. Kijken of het beklijft. Het lijkt of ik ineens door de draadjes van mijn leven een stukje kleed kan zien.


Interessant stukje,

"Hierdoor valt lichaam/vorm uiteen. De materie verdwijnt echter niet. Het zet zich alleen om in andere substantie van welke aard dan ook."

Zouden de dikke buiken in America de oorzaak zijn van de uitgemergelde in Afrika?

NIEUW INZICHTEN

Plaats ik dan op mijn homepage
Zodat ik hem lekker snel weer terug kan vinden!

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

Dit moment is inderdaad leeg, er valt niets te benoemen, terwijl alles er wel is. Wat wel is, in deze leegt, is mijn waarnemen/bewustzijn, kernpuntje!

Waarom woorden geven? Omdat ik jou wil kennen in jou lijf! Hoe voelt het bij jou? HOe is het om jou te zijn? Waarom in het denken kruipen? Ervaren doet denken! Waarom woorden geven? Om uiting te geven aan.......

Ik probeer jou te snappen, maar vind het heel erg moeilijk op het punt dat jij geen bewustzijn ervaart. Dat heb ik niet! Ik ben me bewust in deze leegte! Maar oke ...... vele die mijn uittreding ook niet kunnen snappen. Dat ik het niet ervaar wilt niet zeggen dat het niet zo is, ik kan er gewoon niet bij. Ik vind je zeer bijzonder Aart

Cynthia, dat zeggen de 3 psychiaters ook die mij behandelen.

Ik verwoord even met je mee.

Dit moment is is leeg, er valt niets te benoemen terwijl alles er wel is (wetende dat dit al weer een benoemen is en dat dit er niet is als het moment er is).

Wat er mijn inziens ook niet in het moment is, is 'in deze leegte is mijn waarnemen/bewustzijn, mijn kernpuntje.'

Dat is toch al een achteraf ingevuld van het moment?

Want in het moment heb jij volgens mij niet een kernpuntje gevoeld, toch?

Pas achteraf komt dat denken/mind met een 'ik/kernpuntje/waarnemen/bewustzijn, aanzetten, toch?

Puur in het moment zijn die er mijn inziens niet.

Tuurlijk kan ik de woorden gebruiken die jij gebruikt en zeggen; ik ben de ziel, een godsvonk, een stukje bewustzijn, een waarnemendheid, liefde, god, etc, etc maar voor mij zijn dat enkel hulpmiddeltjes tot een totaal los raken van ieder beeld van onszelf wat nog maar mogelijk is.

Dat noem ik vrijheid, een opgelost zijn in het geheel.

Maar dat zijn ook maar weer van die kloterige nietszeggende beperkende woorden die niet omschrijven wat enkel HET MOMENT is.

Beetje herkenbaar?

Het kan bij jou precies het zelfde zijn als bij mij en dat lijf stelt niet zoveel voor in de zin van, (er komt even geen woord) speciaal of zoiets, jou opgegaan zijn is het zelfde als mijn opgegaan zijn.

Tuurlijk heb ik gisteren met die warmte heerlijk een ijsje gegeten en zitten smullen maar het zegt me niets, wat het heerlijke is, is dat opgegaan zijn, een nergens meer mee bezig zijn.

Tuurlijk kan ik ook zeggen; ik ben me bewust in deze leegte, etc, etc MAAR dan 'ben ik uit het moment' dan 'heb ik even naar achteren moeten leunen', 'een stil moet zetten van het moment', 'een vernauwinkje gecreëerd' wat vandaar uit, iets waarneemt'.

Daar is niets mis mee maar zolang er nog iets opgehangen wordt aan iets, een iets is wat nog ergens belang bij heeft dan heeft dat zo zijn gevolgen.

M.a.w. het moment is altijd OKAY en 'dat wat we zijn is altijd OKAY'.

Ik dwaal af en zie alweer veel te veel zwart.

KiSs

Sorry, ik ben beetje zoenerig vandaag.

[Pionne]

Cynthia, hoi, ik kom even bij je op de koffie (geen suiker, wel melk, en dankjewel!).

Over spiritualiteit. Leuk dat jij ook in dat vroege christendom bent geïnteresseerd. Althans, dat maak ik op uit jouw vraag aan mij van een stukje terug. Ikzelf heb heel veel over dit onderwerp gelezen. Ik ben katholiek opgevoed (héél losjes, meer uit familie-gewoonte dan uit overtuiging) en zie mijzelf als niet gelovig. Van mijzelf vind ik het wél opmerkelijk dat ik in de loop der tijd qua geloof en spiritualiteit steeds sceptischer ben geworden en mijzelf zelf zelfs als athe?st ben gaan zien.

Aan de andere kant geloof ik tóch dat spiritualiteit in de mens zit, dat het een oerbehoefte is, zoals de behoefte aan seks. (Het grappige aan dit vergelijk is dan weer dat de behoefte in beide gevallen per persoon wel verschilt, maar vrijwel nooit helemaal afwezig is.)

Wat mijn eigen behoefte aan spiritualiteit betreft, die is zeker niet verdwenen. Ik 'geloof' niks, maar heb wel heel veel baat bij bepaalde zienswijzen. Jezus is voor mij een zeer geliefd filosoof. Desgewenst kun je aan Jezus' leer (vrijwel) alles symbolisch zien, dus ik kom er heel ver mee.

Verder lees ik veel over diverse stromingen. Zoals nu over voodoo (mijn dochter hield er een presentatie over op school, ik hielp haar en mijn interesse was gewekt! Ik heb er zelfs een boek over aangeschaft). Verder lees ik momenteel over het boeddhisme en over het sjamanisme. Mooi vind ik de overeenkomsten die je vindt in zoveel stromingen. Het idee 'alles is één' bijv.

Tot zover even. Ik stap maar weer eens op. Dank voor je gastvrijheid en tot ziens!

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Cynthia, dat zeggen de 3 psychiaters ook die mij behandelen.

Ik verwoord even met je mee.

Dit moment is is leeg, er valt niets te benoemen terwijl alles er wel is (wetende dat dit al weer een benoemen is en dat dit er niet is als het moment er is).

Wat er mijn inziens ook niet in het moment is, is 'in deze leegte is mijn waarnemen/bewustzijn, mijn kernpuntje.'

Dat is toch al een achteraf ingevuld van het moment?

Want in het moment heb jij volgens mij niet een kernpuntje gevoeld, toch?

Pas achteraf komt dat denken/mind met een 'ik/kernpuntje/waarnemen/bewustzijn, aanzetten, toch?

Puur in het moment zijn die er mijn inziens niet.

Tuurlijk kan ik de woorden gebruiken die jij gebruikt en zeggen; ik ben de ziel, een godsvonk, een stukje bewustzijn, een waarnemendheid, liefde, god, etc, etc maar voor mij zijn dat enkel hulpmiddeltjes tot een totaal los raken van ieder beeld van onszelf wat nog maar mogelijk is.

Dat noem ik vrijheid, een opgelost zijn in het geheel.

Maar dat zijn ook maar weer van die kloterige nietszeggende beperkende woorden die niet omschrijven wat enkel HET MOMENT is.

Beetje herkenbaar?

Het kan bij jou precies het zelfde zijn als bij mij en dat lijf stelt niet zoveel voor in de zin van, (er komt even geen woord) speciaal of zoiets, jou opgegaan zijn is het zelfde als mijn opgegaan zijn.

Tuurlijk heb ik gisteren met die warmte heerlijk een ijsje gegeten en zitten smullen maar het zegt me niets, wat het heerlijke is, is dat opgegaan zijn, een nergens meer mee bezig zijn.

Tuurlijk kan ik ook zeggen; ik ben me bewust in deze leegte, etc, etc MAAR dan 'ben ik uit het moment' dan 'heb ik even naar achteren moeten leunen', 'een stil moet zetten van het moment', 'een vernauwinkje gecreëerd' wat vandaar uit, iets waarneemt'.

Daar is niets mis mee maar zolang er nog iets opgehangen wordt aan iets, een iets is wat nog ergens belang bij heeft dan heeft dat zo zijn gevolgen.

M.a.w. het moment is altijd OKAY en 'dat wat we zijn is altijd OKAY'.

Ik dwaal af en zie alweer veel te veel zwart.

KiSs

Sorry, ik ben beetje zoenerig vandaag.

Wij leven het liefst in het moment! Daar ervaar wij, zijn wij en ja achteraf kunnen wij er met elkaar over chatten om onze nieuwsgierigheid naar ons wezen te mogen ontdekken!

O heerlijk zo'n zoenerige bui

Smak KiSs

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Cynthia, hoi, ik kom even bij je op de koffie (geen suiker, wel melk, en dankjewel!).

Over spiritualiteit. Leuk dat jij ook in dat vroege christendom bent geïnteresseerd. Althans, dat maak ik op uit jouw vraag aan mij van een stukje terug. Ikzelf heb heel veel over dit onderwerp gelezen. Ik ben katholiek opgevoed (héél losjes, meer uit familie-gewoonte dan uit overtuiging) en zie mijzelf als niet gelovig. Van mijzelf vind ik het wél opmerkelijk dat ik in de loop der tijd qua geloof en spiritualiteit steeds sceptischer ben geworden en mijzelf zelf zelfs als athe?st ben gaan zien.

Aan de andere kant geloof ik tóch dat spiritualiteit in de mens zit, dat het een oerbehoefte is, zoals de behoefte aan seks. (Het grappige aan dit vergelijk is dan weer dat de behoefte in beide gevallen per persoon wel verschilt, maar vrijwel nooit helemaal afwezig is.)

Wat mijn eigen behoefte aan spiritualiteit betreft, die is zeker niet verdwenen. Ik 'geloof' niks, maar heb wel heel veel baat bij bepaalde zienswijzen. Jezus is voor mij een zeer geliefd filosoof. Desgewenst kun je aan Jezus' leer (vrijwel) alles symbolisch zien, dus ik kom er heel ver mee.

Verder lees ik veel over diverse stromingen. Zoals nu over voodoo (mijn dochter hield er een presentatie over op school, ik hielp haar en mijn interesse was gewekt! Ik heb er zelfs een boek over aangeschaft). Verder lees ik momenteel over het boeddhisme en over het sjamanisme. Mooi vind ik de overeenkomsten die je vindt in zoveel stromingen. Het idee 'alles is één' bijv.

Tot zover even. Ik stap maar weer eens op. Dank voor je gastvrijheid en tot ziens!

Heel erg herkenbaar Pionne! Ik heb op mijn boekenplank van diverse religie boeken staan. Ook sieren diverse Boedha's, Krishna & Christus mijn woning. religies trekken mij aan en met name de overeenkomsten, daar kan ik mij erg in vinden en dan met name, dat alles een is en de liefde! In Advaita vind ik ook overeenkomsten. Maar dan zonder een god. Geloof ik in God? Hmm...... soms weet ik niet wat ik geloof hahaha. Het kan zelf wisselen. Er waren van die momenten dat ik me zo gedragen voelde dat ik zeker wist dat, dat God was. Maar er zijn ook momenten waarop ik andere delen wil bekijken zoals nu, het een zijn, bewustzijn, wat is het? He... wat een fijn bezoekje Pionne.