K. Wat is scheppen?

[Dorje]

Guido, wat heb je nodig om het fenomeen Dorje een prima voorbeeld te vinden?

(Retorische vraag voor de praktijk zelf)

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Guido, wat heb je nodig om het fenomeen Dorje een prima voorbeeld te vinden?

(Retorische vraag voor de praktijk zelf)

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

uit al jouw quotes tot nu toe, geef jij er blijk van je bezig te houden met een gedegen mentaal onderzoek. Prima, maar het heeft niks van doen met Gedegen zelfonderzoek.
Je zit opgesloten in je kundigheid alles te pareren met mentale argumentaties,(Riedeltjes) i.p.v. direct subjectieve constatering, wat korte metten maakt met elk riedeltje. Niet om te kwetsen of belachelijk te maken noch om aan positie te winnen...
Maar puur om de eenvoud van het Gedegen zelfonderzoek te tonen.

(...)

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Hoe kun je ervaren dat iets onveranderlijk is?

Niet. Het onveranderlijke maakt ervaren mogelijk.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Guido, wat heb je nodig om het fenomeen Dorje een prima voorbeeld te vinden?
(Retorische vraag voor de praktijk zelf)

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

uit al jouw quotes tot nu toe, jij er blijk van geeft je bezig te houden met een gedegen mentaal onderzoek. Prima, maar het heeft niks van doen met Gedegen zelfonderzoek.
Je zit opgesloten in je kundigheid alles te pareren met mentale argumentaties,(Riedeltjes) i.p.v. direct subjectieve constatering, wat korte metten maakt met elk riedeltje. Niet om te kwetsen of belachelijk te maken noch om aan positie te winnen...
Maar puur om de eenvoud van het Gedegen zelfonderzoek te tonen.

Wat heb je nodig om tot bovenstaande conclusie te komen?
Wat, o wat?
Hint1: het is direct, subjectief te constateren.
Hint2: het constateren is de "gedegenheid" van de "praktijk zelf". De eenvoudigste aanwijzing.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Niet. Het onveranderlijke maakt ervaren mogelijk.

Nu we dan toch "mentaal" bezig zijn: wat heeft het onveranderlijke nodig om ervaren mogelijk te maken?

Hint van Guido (hij heeft goede hints, dat moet je hem nageven): het is enkel direct, subjectief te constateren:

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

i.p.v. direct subjectieve constatering, wat korte metten maakt met elk riedeltje.

(...)

[Nowee]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Nu we dan toch "mentaal" bezig zijn: wat heeft het onveranderlijke nodig om ervaren mogelijk te maken?
Hint van Guido (hij heeft goede hints, dat moet je hem nageven): het is enkel direct, subjectief te constateren

Beste Dorje, elke discussie omtrent 'onmiddellijkheid' mist vaste grond wanneer de kern 'beschikbaarheid zonder voorwaarden' niet is vervuld.
Het onderzoek naar ego is bewust vaststellen van de bron(nen) waarvan het zogenaamde afgescheiden zelf, het ego zich bediend. De bron is het verhaal, de subjectieve verklaring van zichzelf. Om het gedegen zelfonderzoek uit te voeren is er de aanwijzing om de laatste grond van dit verhaal los te laten.
Wanneer het verhaal weg is (dood is zou K. zeggen), is er zoals Guido opmerkt 'direct' vervulling (vaststellen van beschikbaarheid zonder voorwaarden) in niet-twee (onmiddellijkheid).
Het gedegen zelfonderzoek is meer dan een mentale bezigheid (inventiviteit) waar het vervulling is van 'opperste intelligentie' in de zin zoals K. het uitdrukt aan het begin van dit draadje. Het is deze vervulling waarvan de subjectieve constatering afronding is.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Beste Dorje, elke discussie omtrent 'onmiddellijkheid' mist vaste grond wanneer de kern 'beschikbaarheid zonder voorwaarden' niet is vervuld.
Het onderzoek naar ego is bewust vaststellen van de bron(nen) waarvan het zogenaamde afgescheiden zelf, het ego zich bediend. De bron is het verhaal, de subjectieve verklaring van zichzelf. Om het gedegen zelfonderzoek uit te voeren is er de aanwijzing om de laatste grond van dit verhaal los te laten.
Wanneer het verhaal weg is (dood is zou K. zeggen), is er zoals Guido opmerkt 'direct' vervulling (vaststellen van beschikbaarheid zonder voorwaarden) in niet-twee (onmiddellijkheid).
Het gedegen zelfonderzoek is meer dan een mentale bezigheid (inventiviteit) waar het vervulling is van 'opperste intelligentie' in de zin zoals K. het uitdrukt aan het begin van dit draadje. Het is deze vervulling waarvan de subjectieve constatering afronding is.

Prima.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Niet. Het onveranderlijke maakt ervaren mogelijk.

Het 'verschil' tussen het veranderlijke en onveranderlijke is de veranderlijkheid. M.a.w de veranderlijkheid is het (Ik-loos) fantoom van ervaren.
Het onveranderlijke en veranderlijke is twéé, wat aan het ervaren an sich de sensatie geeft van één te zijn, in zich-zelf gesloten...héél. (Wat binnen het rigide (emotie)gevoelsleven nogal als een opluchting kan worden ervaren.)

Het ervaren (als fantoom) meet zich-zelf continu, zowel in de waak/droom en droomloze staat.
Er is niemand die dat meten doet, gelijk er niemand is die wel of niet eventjes het hart laat kloppen.

Dat ik/tijd/ruimteloos ervaren waar 95% van alle satsang gevers en zelf-realisatie sprekers zo prat op gaan, is slechts een eenvoudig op te merken verschijnsel binnen het vermogen tot ervaren.
Feitelijk een oppervlakkige sensatie van het mens zijn.

Gedegen zelfonderzoek pakt door op die sensatie.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Nowee

Beste Dorje, elke discussie omtrent 'onmiddellijkheid' mist vaste grond wanneer de kern 'beschikbaarheid zonder voorwaarden' niet is vervuld.
Het onderzoek naar ego is bewust vaststellen van de bron(nen) waarvan het zogenaamde afgescheiden zelf, het ego zich bediend. De bron is het verhaal, de subjectieve verklaring van zichzelf. Om het gedegen zelfonderzoek uit te voeren is er de aanwijzing om de laatste grond van dit verhaal los te laten.
Wanneer het verhaal weg is (dood is zou K. zeggen), is er zoals Guido opmerkt 'direct' vervulling (vaststellen van beschikbaarheid zonder voorwaarden) in niet-twee (onmiddellijkheid).
Het gedegen zelfonderzoek is meer dan een mentale bezigheid (inventiviteit) waar het vervulling is van 'opperste intelligentie' in de zin zoals K. het uitdrukt aan het begin van dit draadje. Het is deze vervulling waarvan de subjectieve constatering afronding is.

Beste Nowee,

Een beetje minder mistig, eenvoudiger aangewezen:

De bron waar ego zich van bedient, is het verhaal, de subjectieve verklaring van zichzelf en zijn conclusies. Om het gedegen zelfonderzoek uit te voeren is er de aanwijzing van deze bron. Deze kan direct, subjectief geconstateerd worden en pas dan kan het los gelaten worden (vedanta). Wanneer het losgelaten is, wanneer het verhaal weg is er niet-twee (a-dvaita).

Zolang er vasthouden is aan verhaal, wordt om het gedegen zelfonderzoek toch nog uit te "blijven" voeren deze bron (het verhaal, de conclusie) aangewezen:

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wat heb je nodig om tot bovenstaande conclusie te komen?
Wat, o wat?
Hint1: het is direct, subjectief te constateren.
Hint2: het constateren is de "gedegenheid" van de "praktijk zelf". De eenvoudigste aanwijzing.

Meer of minder hoeft er niet achter gezocht te worden. Het zoeken (naar verdediging) kan afgerond worden. Gedegen zelfonderzoek in al zijn oprechtheid (advaita vedanta) blijft dan over. Verdediging van verhaal (veda) valt dan weg. Intens medegevoel, liefde en dood blijven over.

[Guido]

(...)