Mahziri's verlichting

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Ja, dat realiseerde ik me ook. Dat ik anders met de spanning omga. In het verleden was ik mezelf gelijk kwijt, dat kan natuurlijk niet, maar ik was op geen enkele manier meer aanwezig in de gedachten en het gevoel. Juist door heel dicht bij de trilling van mijn lijf te blijven ging ik er als het ware doorheen.
's Middags, net voor het weggaan gebeurde er nog iets, iemand benaderde mij met een klacht over hem. Ik voelde mijn lijf helemaal verhitten, dus geen getril, maar een heel andere reactie. Ik wist niet wat te doen. Dus toen heel alert gebleven op de hitte in mijn lijf en toen kwam er een oplossing. Ik heb de twee met elkaar in contact gebracht. Ik ben geen leidinggevende of zo, dus er tussen uit stappen vond ik prima. En toen, met die hitte en al het andere gevoel wat er was gedag gezegd en naar de auto gegaan. En daar kwam de grom en de vloek.
Daarna de CD speler aangezet met Alexander Smit erop. Is een hele leuke CD met veel humor.
En thuis is het eigenlijk gewoon leeg en stil. Het gebeuren is ergens in de verte. Ik kan het zo pakken, dat wel, maar ik heb er geen behoefte aan.
Het gaan vertellen aan iemand is het pakken.

Of mijn houding het veroorzaakt.....ja wellicht. De laatste tijd gebeurt er wel meer om me heen. Ik doe gewoon mijn ding en heb het naar mijn zin. En dan gebeurt het, opeens....

Dat gevoel van kracht willen vergaren is uiteindelijk nu ook minder, door het hier neer te schrijven en er over te praten. Om het te onderzoeken.
Dank je wel !!

Het enige wat ik me afvroeg was of je opmerkt dat er een soort van verschuiving plaats vindt. Wat ik vaak opgemerkt heb bij mensen die 'veranderen' is dat ze vaak van een houding naar een andere gaan, maar dezelfde 'problematiek' behouden. Bv, in plaats van onzeker en uit het veld geslagen worden, naar brutaal en fel voor zichzelf opkomen.
Ik zeg niet dat ik dat bij jou opmerk, ik vind alleen interessant om met jou verhaal mee te gaan.

Nog een punt waarover ik me afvroeg, is het of jij bewust bij stil kan staan bij gedrag bij jezelf dat 'spanningen' veroorzaakt. Niet met het doel om je gedrag te veranderen uiteraard, want alleen innerlijke verandering maakt uiterlijke verandering zichtbaar, maar juist omdat er nu meer ruimte is om jezelf te observeren, zie je bij jezelf gedrag of houdingen die om 'conflicten' vragen?.
Oorzaak en gevolg zeg maar..

Hoe zie jij het Jos?? Zie je dat er ook stukken zijn die in het verleden 'gekwetst' waren, en die nu zich gezonder uiten? Of word je je bewust van je kwetsuren, sta je meer in je kracht, maar alsnog is er iets wat wankelt?

Nog steeds een mooi proces Jos? dat je hier deelt..

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het enige wat ik me afvroeg was of je opmerkt dat er een soort van verschuiving plaats vindt. Wat ik vaak opgemerkt heb bij mensen die 'veranderen' is dat ze vaak van een houding naar een andere gaan, maar dezelfde 'problematiek' behouden. Bv, in plaats van onzeker en uit het veld geslagen worden, naar brutaal en fel voor zichzelf opkomen.
Ik zeg niet dat ik dat bij jou opmerk, ik vind alleen interessant om met jou verhaal mee te gaan.

Ja, dat kan inderdaad gebeuren.
Wat ik zelf merk is dat ik heel makkelijk het gesprek aan ga.
En als ik er achteraf naar kijk komt vanuit een soort impuls.
Voorheen vond ik wel dat ik ergens een gesprek over aan zou moeten gaan, dan ging ik erover nadenken en dat gaat natuurlijk vanuit een heel andere energie dan er gelijk over beginnen. Dan is het ook heel rustig wat ik zeg, het is niet gevoed door van alles. Het is gewoon alleen dat moment waarop ik aangeef dat ik erg schrok en graag wil weten wat er gebeurde met hem.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Nog een punt waarover ik me afvroeg, is het of jij bewust bij stil kan staan bij gedrag bij jezelf dat 'spanningen' veroorzaakt. Niet met het doel om je gedrag te veranderen uiteraard, want alleen innerlijke verandering maakt uiterlijke verandering zichtbaar, maar juist omdat er nu meer ruimte is om jezelf te observeren, zie je bij jezelf gedrag of houdingen die om 'conflicten' vragen?.
Oorzaak en gevolg zeg maar..

Nou, er hangt wel wat, dat zie ik wel.
De laatste tijd - nu overigens niet meer - kwamen steeds gedachten "de beste willen zijn" "gewaardeerd willen worden". Met Anthony heb ik hier al naar gekeken en het is een beweging die gevormd wordt door hetgeen er nog lag "niet goed genoeg zijn" etc.
Omdat ik het onderzocht heb zie ik alle gedachten die er mee te doen hebben. Ik kreeg en krijg veel waardering en in het begin baalde ik er van omdat ik dat stuk "gewaardeerd willen worden" nog niet doorzien had. Nu neem ik de complimenten niet meer mee maar ontvang ze met plezier in het moment.

Toch komen daar de conflicten op af. Conflicten vanuit de omgeving die mij aanraken. Het komt voor mij uit het niets. Wat er voor mij te oefenen is oefen ik volgens mij.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hoe zie jij het Jos?? Zie je dat er ook stukken zijn die in het verleden 'gekwetst' waren, en die nu zich gezonder uiten? Of word je je bewust van je kwetsuren, sta je meer in je kracht, maar alsnog is er iets wat wankelt?

Nog steeds een mooi proces Jos? dat je hier deelt..

Dat laatste, daar ben ik nu inderdaad naar op zoek.

Dit soort situaties zijn de kers op de taart, helemaal goed om dit stukje helemaal helder te krijgen.

Inderdaad uit het zich nu gezonder. Het uit zich. Er wordt een hoop duidelijk en er is nog van alles te onderzoeken.

Misschien wankelt er wel niks, dat kan net zo goed.
Lijkt het te wankelen omdat het allemaal behoorlijk nieuw is.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Opvallend hoe leeg het weer is naderhand. Niet omdat het moet, maar omdat het ontstaat.

Wat ik nu wel weer tegenkom - en dat kan ik nu even onderzoeken omdat er niemand in de buurt is - dat ik het verhaal wil vertellen. "Hij dit en hij dat en hij stomme vent".
Het lijkt of ik mezelf krachtiger wil maken - en dat laat dus zien dat ik er van uit ga dat ik krachtig moet zijn in deze situatie - door het verhaal te delen en "gelijk te krijgen".
Een paar weken geleden, bij een ander voorval op het werk had ik dat ook en merkte dat het vertellen me helemaal vast zette.

Wil ik wel wat feedback op hebben.
Ik heb het helder, ik zie het, maar wellicht komt er nog iets in je op wat kan aanvullen.

Ik denk dat dat vanzelf wel verdwijnen gaat. Als je de aard van de werkelijkheid gaat doorzien betekent dat niet per s? dat je direct dan ook maar alles als niet-waar doorziet. Sommigen is gegeven dat wel te doen, bij anderen duurt dat een tijd (alles schijnbaar uiteraard). Dat beschrijft Jan van Delden meestal heel duidelijk en met mooie metaforen. Hij noemt dat bijv "passeren", "de email niet openen". Vooral dat laatste vind ik een mooie beeldspraak, de email met de onderwerp regel wel voorbij zien komen en vervolgens niet openen.

In jouw voorbeeld verbindt je je er weer even mee (open je de email) en schiet je weer even in de identificatie maar inmiddels - voor zover ik je begrijp - zie je achteraf wat er gebeurde. Het komt vanzelf dat je het in het moment gaat zien en daarna - als het je gegeven is - dat het helemaal niet meer gebeurt. Maar dan interesseert het hele verlichtingsgebeuren je ook niet meer omdat je ook dat doorzien hebt als niet-waar .

Je moet maar zo zien, wat je ook ziet of denkt of voelt, je bent er onmiddellijk gewaar van, of je je nu wel of niet ogenschijnlijk met een stukje ervan verbindt. In dit gewaarzijn-zelf, in deze kennendheid, ben je altijd.

[Mahziri]

Wat schrijf je mooi! En wat komt het binnen! En wat begrijp ik je!
Dank je wel Maria.

De email (niet)openen, die houd ik erin

[Sterre]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Toch komen daar de conflicten op af. Conflicten vanuit de omgeving die mij aanraken. Het komt voor mij uit het niets,

Komen daar conflicten op af? Of zijn het conflicten die je van binnen ervaart (dat wat je raakt)?

Mijn ervaring is, dat als ik iets als conflict ervaar, dat ik dan iets binnenin mij heb te onderzoeken. Een volgende keer ervaar ik een soortgelijke situatie dan veel minder als conflicterend, totdat het zich uiteindelijk oplost. Dan wordt het inderdaad een ongeopende email. Ik neem het waar en laat het voor wat het is.

Mooie metafoor van die email. Tnx voor het plaatsen @Maria:)

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterre

Komen daar conflicten op af? Of zijn het conflicten die je van binnen ervaart (dat wat je raakt)?

Wat ik zie is dat mensen aangeraakt worden, raken daarmee mij aan en ik word aangeraakt en ervaar mijn eigen stukje in het geheel.

[Mahziri]

Gisteravond vond ik oude smsjes van Anthony op mijn telefoon.

Er is niets van jou. Er ontstaat iets of niets in de ruimte maar zodra deze ruimte afgebakend is door mijn ruimte ben je de energie aan het ontvangen die niet van jou is.Daaruit vloeit voort vecht of vlucht reacties.
Er is steeds niets aan de hand. De Zeef.

De Zeef is iets wat we ook vaker bespraken. Je bent een zeef waar alles doorheen gaat. Wat er blijft hangen wil onderzocht worden.

MOmenteel ben ik afwisselend uitgezoomd en dan plots weer even ingezoomd. Het verschil is enorm.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Gisteravond vond ik oude smsjes van Anthony op mijn telefoon.

Er is niets van jou. Er ontstaat iets of niets in de ruimte maar zodra deze ruimte afgebakend is door mijn ruimte ben je de energie aan het ontvangen die niet van jou is.Daaruit vloeit voort vecht of vlucht reacties.
Er is steeds niets aan de hand. De Zeef.

De Zeef is iets wat we ook vaker bespraken. Je bent een zeef waar alles doorheen gaat. Wat er blijft hangen wil onderzocht worden.

MOmenteel ben ik afwisselend uitgezoomd en dan plots weer even ingezoomd. Het verschil is enorm.

Waarom de focus op de verschillen?

[Mahziri]

Volgens mij had ik de focus op de uitzoom en de inzoom op het moment dat ze er waren. En wat opviel dat het verschil maakt.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Volgens mij had ik de focus op de uitzoom en de inzoom op het moment dat ze er waren. En wat opviel dat het verschil maakt.

En dat vond ik op mijn beurt weer opvallend.