Gedachten

[Bassie]

Ik herhaal nog maar weer eens mijzelf (nu ik zie dat Dorje met mijn teksten aan de haal gaat):

Als personen (ego's) verschillen wij van elkaar. Daarom ga ik als een ego naar een verjaardagsfeestje. Juist om te kunnen verschillen van de andere ego's.

Maar dat ego heeft nergens een geestelijke werkelijkheid, ego is het acteren van een 'ik'. (Mits bekend met de werkelijkheid)

Ego is niks anders dan een beeld afkomstig uit het denken.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Het 'wat' kan geen onderwerp van aandacht zijn, onderwerpen van aandacht betreffen altijd de een of andere voorstelling..

To the point.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Met het oordeel over Bassie schep je eindeloos 'Dorje' welke daar positie over in neemt. Dat is wat er namelijk impliciet gebeurd als je een medemens oordeelt: dat is een andere ik dan ik!

Of zoals Laurens altijd zegt: Ik zie ego bij jou. Waarmee Laurens te kennen geeft te oordelen.

Zoals hier misschien?

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Hier verval je weer in dezelfde fout als dat je al 10 jaar doet.
Je kunt je niet bezig houden met 'wat' je bent.
Dergelijke zaken openbaren zich niet d.m.v. bezighouden, maar d.m.v. ontvankelijkheid.

De persoon/ego is duidelijk aanwezig bij je: je hebt hem zelfs op de troon gezet als Bewustzijn, Waarheid of God. Niet wetende wat het verschil is tussen bewustzijn en Waarheid (herhaling).

[Bassie]

Aandacht hebben voor de aandacht kan alleen als je het aandacht-hebben gewaar wordt terwijl je aandacht hebt voor iets anders. (Je gesprekspartner bijvoorbeeld)

Dan dringt de tweeledigheid van aandacht tot je door.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Zoals hier misschien?

Ik vel geen oordeel over Laurens (ik kijk wel mooi uit).
Voor mij is Laurens 'de waargenomen wereld'.
Ik neem waar dat hij al 10 jaar dezelfde riedeltjes afsteekt.
Dat is gelegen in het feit dat ik in 'tegenwoordigheid' 10 jaar terug in de tijd kan zien. (Omdat geschreven letters direct waar te nemen zijn)

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Voor mij is Laurens 'de waargenomen wereld'.

Daar zou je op kunnen 'doorpakken' , Dorje. (Als je oprecht belangstelling voor zelfkennis hebt)

Voor mij is Laurens 'de waargenomen wereld'. Maar vice versa is dat ook het geval. Laurens verkeert nog in onwetendheid omdat hij nog oordeelt. Ik heb het oordelen achter me gelaten. Ik schouw. (Schouwen is zonder oordeel, voor de onwetenden.)

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik vel geen oordeel over Laurens (ik kijk wel mooi uit).
Voor mij is Laurens 'de waargenomen wereld'.
Ik neem waar dat hij al 10 jaar dezelfde riedeltjes afsteekt.
Dat is gelegen in het feit dat ik in 'tegenwoordigheid' 10 jaar terug in de tijd kan zien. (Omdat geschreven letters direct waar te nemen zijn)

Nou, ik neem gewoon waar dat ego maar eindeloos blijft opspelen bij jou. En dat jij dit verantwoord met dat het maar een beeld is. Als gezien dat het maar een beeld is, hoeft dat toch niet meer op te spelen? Dan kan met dat beeld op een volwassen manier gecommuniceerd worden, of van gulle feestjes genoten worden zonder in eindeloze subjectieve discussies terecht te komen, dan speelt dat gewoon toch allemaal lekker niet meer.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wie!

Oh ja, "wie" bestaat niet...
Maar over duidelijk de ledigheid bestaat wel...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nee het verschil zit hem in het gehanteerde uitgangspunt. De een reageert vanuit zoiets als aanwezigheid en de ander vanuit de veronderstelling een 'ik' te zijn. Hier wordt alsmaar weer duidelijk dat vanuit die twee totaal verschillende hoedanigheden een elkaar bereiken niet tot de mogelijkheid behoort.

Laurens het ben jij die dat zegt... Ik heb daar geen moeite mee...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je bent de oceaan maar wilt de eigenheid van de druppel behouden.

Laurens wie zegt dat??? Jij niet ik...
Ik ben de oceaan, jij hebt jezelf buitengesloten...