Marie's perikelen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Wat valt er te worstelen met Zijn?
Zijn is de ingrond (achtergrond van een scherm als de mogelijkheid om iets op te projecteren, i.c. de film) die niks anders doet dan er zijn. Er valt te worstelen met je bestaan, niet met Zijn.

Van je leven tot aan je dood bestaat je in dit leven... Het valt je misschien moeilijk maar je bestaat en met dat idee valt dan ook niet te worstelen...
Maar daar vele mensen zich, dikwijls totaal, verloren hebben in een schijnwereld en dus in een schijn-zijn wordt er wel degelijk geworsteld met het ZIJN...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik zou het ook niet weten, het lijkt wel op het vinden van de heilige graal.
Misschien krijg je het eeuwige leven als je er in slaagt het onder woorden te brengen.

Als je erin slaagt het onder woorden te brengen moet dan wel betekenen dat het helemaal niet onzegbaar is en als jij dat wil voorstellen als het vinden van de graal... mij niet gelaten...
en wie weet dat je dan je wel degelijk kunt inschrijven in het eeuwige leven van het ZIJN...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

In de oude advaita geschiedenis kwam het voor dat door al dat denken over een onmogelijkheid (de paradox) het denken spontaan ineens stil valt waarmee de zoektocht is beëindigd..

Neen, Laurens, de zoektocht is dan niet beëindigt, in tegendeel hij begint dan pas echt... Het dwaze zoeken, inderdaad dat kan dan beëindigt zijn...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zolang er geloof is in het bestaan van de wereld (en waarom zou je dat niet doen) is er bestaan in alles wat zich daarin voordoet ook in een 'ik' alsmede zijn schaduw het 'ego'. Hebberigheid van het (vermeende) ego maakt de (vermeende) wereld onleefbaar. Lees dagelijks maar de kranten.


Dat heb ik (je ?) recentelijk nog uitvoerig uitgelegd. Ik ga het niet voor je opzoeken.


De intentie te willen weten wat je bent is niet ingegeven door 'of het zin heeft'. Voor ego moet het zin hebben, het wil geen inspanning leveren zonder daarvoor uitbetaald te krijgen.


Zulke Bijbelse verhalen kunnen op velerlei wijze uitgelegd worden, wat wil je hiermee dan tot uitdrukking brengen? Om niet aan Waarheidvinding te gaan doen als zou dat je kennis vermeerderen? Dat doet waarheidvinding dus niet.
Door waarheidvinding leg je de kennis die je meen te bezitten juist af.


Gedegen zelfonderzoek wijst uit dat alles wat veranderlijk is niet waar is. Dat gaat héél ver want ook 'ik' is veranderlijk. Maar je moet dat zelf onderzoeken en niet van iemand aannemen.


Voor mij is de zondeval beschreven doordat de mens zich god ging wanen. Ineens wist 'ik' het allemaal beter en begonnen mensen elkaar naar het leven te staan (ego).


Het ongeluk komt binnen als je het anders wilt dan het is en het is 'ik' dat dat anders wil.
Zonder 'ik' overkomt het je gewoon er zijn geen verhaaltjes over hoe het anders had gemoeten.


Het is voor degenen die gedegen zelfonderzoek hebben gedaan helemaal geen vraag. Het 'ik' bestaat niet. De vermeende wereld kan worden waargenomen bij de gratie van de verschillen (goed en kwaad) dus dat is een gegeven. Alleen door hebberigheid van ego wordt dat onnodig versterkt.

Oké, Laurens, laat die vermeende wereld nu eindelijk eens los en leef in plaats van erin verloren te lopen...

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Waar we dus naar zoeken is reeds aanwezig.

Vandaar het contempleren op een paradox.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Subtiele, maar belangrijke correctie.

Niet voor jou, maar voor wat gevrijwaard is van jou, mij, Bassie, Guido, .... en alle fratsen die het zicht er op belemmeren.

Nou niet er weer op terug komen, je zei 'Blind zijn voor wat er speelt bij jou ondermijnt de aansporing het gedegen zelfonderzoek te doen.'.
Dus als ik een beter, naar jouw mening inzicht/gedrag toon, dan worden mijn woorden een aansporing het gedegen zelfonderzoek te doen. Je doet het voor mij, door mij, uit naam van mij. Ik ben de schakel in je ontwikkeling, vermits ik mijn inzicht aanpas of mijn gedrag verander.

Zoals vaker kenbaar gemaakt moet er evenwel zonder enige aansporing van buitenaf een drang zijn te weten te komen wat je bent. Mijn persoon doet er dus niet toe.
Doet het dat wel dan heb je de verkeerde motivatie te pakken.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Welnee.
Stel dat is het verdreven zijn uit het aardse paradijs, lost die kennis het probleem op? Kennis gaat niet over oplossen van problemen daar gaat het (er wat aan) doen over.

Kennis gaat over het zien van de waarheid in het doolhof van mogelijkheden...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nee. Datgene wat hier verliezen wordt genoemd is een aanvulling geweest en wij moeten juist bezien hoe wij die aanvulling kunnen kwijtraken.

Wij moeten inderdaad alle verhaaltjes die de mens zichzelf heeft wijsgemaakt verliezen om daarna inderdaad de waarheid, het echte ZIJN, te kunnen vinden...

Dieren leven in Waarheid want ze hebben geen persoonlijke waarheid. Ergo het gaat er om aan die persoonlijke waarheid te verliezen om in Waarheid te kunnen komen

.
Dieren volgen instinctief de weg van het ZIJN...
De evolutionaire vooruitgang maakt dat de mens het bewust kan doen...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Totaal de verkeerde insteek.
Met de waarom vraag waarom wij leven heeft het totaal niks van doen.



Wat stoethaspel je toch met inzichten zonder ook maar enig idee te hebben in de aard.

De dag dat wij werkelijk leven, die dag stellen wij ons geen vragen meer over het waarom, omdat Leven op zichzelf alle vragen oplost...
Wij kennen zulke ogenblikken al; maar het is helaas nog geen blijvende toestand; in tegendeel...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het bestaat ook al niet als er geen (gedegen) zelfonderzoek is gedaan, hoor. Toch speelt het wel op.

Het bestaat niet als doener, maar het is wel onze enige weg naar diepere en verder kennis van het zijn...