Vagebond - Pagina 123

Fer · 10 August 2019, 09:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ah, sentiment, gewoon mooi, of zat er meer achter? Dat laatste vraag ik omdat muziek mij vaak helpt ergens doorheen te komen, zal ik vast de enige niet in zijn...

Nog steeds op vakantie begrijp ik?
Pure nieuwsgierigheid: wandel-, fiets-vakantie of rondtrekken met de auto?

Kan je wierook wel appreciëren of hou je d'r niet van? WiNk

Gewoon mooi alhoewel er aan Vivaldi ook herinneringen vast zitten. Net afgestudeerd en was bij een van mijn eerste baantjes waar ik, met een Walkman, veel naar dit soort barok achtige muziek heb geluisterd. Ja we zijn nog wel een weekje onderweg, rondtrekken met de auto, fietsen mee en wandelen hoe het maar komt. We kijken per dag en vandaag wordt het Giethoorn. Ik kan wierook wel waarderen steek zo nu en dan wel eens een stokje aan.

Om nog even op het citaat terug te komen:

De last van iets begrijpen is niet begrepen worden, en de pijn en het verdriet door het zien van de gevolgen daarvan. Helpen lukt niet aangezien je het risico loopt meegesleurd te worden in sferen waar je absoluut niet meer in betrokken wilt raken, zowaar soms lijkend dat demonische krachten aan het werk zijn. Dit kan als bedreigend ervaren worden waardoor je maar beter niet kan proberen te helpen, zij het vervolgens wel machteloos en angstig toekijkend, hopend op een goede afloop.

Hierdoor was ik toch wel weer geraakt met een traantje hier en daar. Daarom stelde ik de vraag, maar dat wist jij natuurlijk al lang WiNk

Vagebond · 10 August 2019, 19:09

Een deel van de middag doorgebracht voor de gesloten poort der W's om nog eens te voelen wat het voor me betekend. Allereerst overheerst de totale verbijstering. Hoe dan? Waarom dan? Wat heb ik verkeerd gedaan? Ik heb niks verkeerd gedaan....Het moet bij hem liggen....vervolgens zie ik mezelf alle liefde die in me is in de poort stoppen, er verschijnen kussen, lieve briefjes ect. Ik ga met mijn rug tegen de deur zitten en een andere mezelf zit aan de andere kant met zijn rug tegen de mijne, we zijn bij elkaar ook al zit er een dikke deur tussen......
Vervolgens verslapt de aandacht en gaat deze hier over naar het luisteren van de verschillende requiems, Mozart, Brahms, Bach (Bach's requiem, nooit eerder beluistert maar wonderschoon zo bleek)

En dan, zoals elke dag wel even, kijk ik even bij W. naar binnen om te zien hoe het daar is....meestal is het niks maar vandaag....
Ja vandaag was het wat. Ik lees wat hij schrijft en raak direct totaal overstuur....flikker mij tablet aan de kant en vlucht naar een veiliger oord...

samenvatting van wat hij schreef: Hij vraagt vergeving voor zijn onvermogen de liefdevolle strijder te onderscheiden van de harteloze strijder omdat het een reflectie van zijn eigen verwarring was met het verleden waarin hij geprogrammeerd was gevoelloos en star te zijn....ect.

Ik ben direct geneigd mezelf buiten spel te zetten als figure non-grata. Dit zal niet voor mij gelden, roep ik direct uit, om mezelf te beschermen, ik wil kan niet geloven dat er iets van licht/warmte begint te schijnen/ontstaan bij de harteloze, zoals hij het zelf noemt....Ook ik ben slachtoffer van de harteloze, de gevoelloze en starre W's en dat wringt, ik kan het niet verdragen dat het wringt. Ik spring op begeef me naar de duistere veiligheid van mijn slaapkamer, wil ff door niemand gezien worden, geen licht om me heen. Ik lig ineen gedoken in foetushouding op mijn bed. Ik voel hoe mijn lieve warme vader als bij toverslag bij me is. Hij gaat achter me liggen en probeert me er doorheen te helpen. Hij laat me alle kussen zien die ik achter liet op de poort. Hij zegt:' je bent een goed mens, je moet jezelf niet minder maken omdat een ander jou mogelijk niet ziet, je weet overigens niet of hij je al dan niet ziet want dat laatste is nog altijd je eigen invulling.' Ondertussen probeer ik me vast te houden aan het gegeven dat W. e.e.a. mogelijk aan allen die met de harteloze, incluis mijzelf, te maken hebben gehad om 'vergeving' vraagt ( wil ik benoemen dat voor mij onder de vraag om vergeving vooral een excuus lijkt te liggen) Dus al ziet hij mij niet, het excuus is dan toch ook aan mij gericht, zo beschouw ik dan stiekem heel ver weg, daar waar niemand het ziet en er mij dus ook niet op kan aanklagen omdat ik dat recht niet heb ( ik heb hem al vergeven omdat ergens achter in mijn brein ik als wist dat hij mbt mijzelf vanuit een zeker onvermogen reageerde, en dus wie zou ik zijn, mijn eigen onvermogen in gedachten houdend..... dus zelfs als er geen Vagebond meedoet dan nog is en was de vergeving er al sinds lang) al hoop ik stiekem, ik durf het nauwelijks te zeggen, dat er mogelijk een flintertje van die excuses ook voor mij bestemd zou mogen zijn....

Ach ondertussen, het heeft wel even geduurd en moeten alle zeilen op de moment bij gezet worden, ben ik wel weer gekalmeerd, al klopt het hart nog altijd achter in de keel, ook mede door het

Agnus Dei van Bach: Mass in B minor: gezongen door Andreas Scholl
https://youtu.be/7uvXHBuEVW4
(de stem van een engel die zachtjes zijn adem over mij uitblaast)

Het is wat het is....maar dit was wel ff een een heftig binnenkomer.....

Vagebond · 10 August 2019, 19:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Gewoon mooi alhoewel er aan Vivaldi ook herinneringen vast zitten. Net afgestudeerd en was bij een van mijn eerste baantjes waar ik, met een Walkman, veel naar dit soort barok achtige muziek heb geluisterd. Ja we zijn nog wel een weekje onderweg, rondtrekken met de auto, fietsen mee en wandelen hoe het maar komt. We kijken per dag en vandaag wordt het Giethoorn. Ik kan wierook wel waarderen steek zo nu en dan wel eens een stokje aan.

Om nog even op het citaat terug te komen:

De last van iets begrijpen is niet begrepen worden, en de pijn en het verdriet door het zien van de gevolgen daarvan. Helpen lukt niet aangezien je het risico loopt meegesleurd te worden in sferen waar je absoluut niet meer in betrokken wilt raken, zowaar soms lijkend dat demonische krachten aan het werk zijn. Dit kan als bedreigend ervaren worden waardoor je maar beter niet kan proberen te helpen, zij het vervolgens wel machteloos en angstig toekijkend, hopend op een goede afloop.

Hierdoor was ik toch wel weer geraakt met een traantje hier en daar. Daarom stelde ik de vraag, maar dat wist jij natuurlijk al lang WiNk

Hey Ferdinand,

Leuk hoor zo gezellig even kletsen.
Man, een walkman? Dan ben jij ook al zo oud als Methusalem of niet dan?

Mbt de quote....

Ik had uit je vraag 'waarom dan' niet direct begrepen dat jij ook geraakt was door de quote, heb bij tijd en wijle wel helderziende gaven maar niet alles komt zomaar binnen, heeft vooraleer afstemming te maken WiNk.

Dus omdat ik het niet weet....de wedervraag:
Waar werd je door geraakt en ben je op de een of andere manier in aanraking geweest met een dergelijke situatie?

Fer · 11 August 2019, 10:25

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Dan ben jij ook al zo oud als Methusalem of niet dan?

.......veel ouder

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Waar werd je door geraakt en ben je op de een of andere manier in aanraking geweest met een dergelijke situatie?

Heel verhaal maar kort door de bocht ik heb me ooit met een forum voor depressieve mensen bemoeid met het idee daar misschien iets te kunnen betekenen. In het algemeen heb ik altijd de nijging te willen helpen maar dit gebeurt ook vaak als er helemaal niet om gevraagd wordt. Maar goed je denkt dus iets te begrijpen maar dit wordt niet gewaardeerd (begrepen) en je ziet de gevolgen daarvan. Op een gegeven moment kreeg ik zoveel shit over me heen (demonisch) dat ik vervolgens maar op een afstandje de boel bekeek (machteloosheid). Zelfde min of meer met onze dochter (vaak depri), willen helpen werkt niet, er gewoon zijn (maar dat heb ik je in een van de vorige berichten ook zien zeggen), er gewoon als een vriend zijn zonder iets te willen veranderen.

11 August 2019, 11:15

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Maar goed wat laat ik volgens jou dan afweten op dit moment?

Het is altijd beter iemand het antwoord zelf te laten geven c.q. te laten ontdekken, hetgeen je hierboven hebt gedaan. Gewoon simpelweg er voor iemand zijn.

Mihaela · 11 August 2019, 13:43

Ik vraag me echt af of het 'probleem' niet alleen in stand wordt gehouden zo..
Het is misschien dat ik zelf anders in sta. Van mijn vrienden verwacht ik alleen eerlijkheid, en wens me niet gepamperd te worden. Als ze iets opmerken, wat ik zelf niet zie, omdat ik in mijn 'verhaal' gezonken ben, ben ik blij met hun verhelderende blik. Als het ego er door gekrenkt wordt, dan is dat TOP!

Bij jonge mensen, met depressie, mensen die zich geen 'bewustwording' wensen, maar heel graag van de last van de depressie af willen zijn, begrijp ik zeker, dat je alleen maar een luisterende oor bent, en je ze wil laten voelen dat je er voor bent.
In het geval van Fer zou ik zelfs nog verder gaan. Je zoekt niet voor niets bepaalde type mensen, en je gaat ze niet voor niets ze op een forum proberen te helpen.Je doet dat omdat er een stuk in jou nog steeds hulp nodig heeft.
Iets wat jij zelf niet ziet bij jezelf, maar wel ziet bij een ander, ettert! ( Let op voor fysieke kwalen).
Altijd een 'vluchtroute', in de rol van helper schieten.
Nu ook met Vagebonden.
De zachte, begripvolle, 'heelmeester-rol'spelen, maar vooral boven staan.. De onkwetsbare.
Je denkt dat jij in je aanpak veranderd bent, maar eigenlijk wat je vroeger deed, was je je opdringen, en nu is dat veranderd in mensen naar hun mond praten.
Terwijl dit altijd nog steeds om jezelf gaat!

En wat betreft Vagebond, haar steeds behandelen als een stuk porcelijn, dat niet met de realiteit geconfronteerd wil worden, want anders breekt(het ego wordt snel getriggerd door kritiek) vind ik juist kleinerend, en haar in haar psychotische toestand helpen blijven.
Als iemand echt bewustwording streeft, mag je gerust haar vertellen hoe ze bezig is.
Maar misschien merkt Fer dat Vagebond alleen maar een klankbord wenst, een beetje flirten, en zeker geen kritiek duldt(wenst). Dus misschien zien jullie dat Vagebond geen bewustwording zoekt, maar een stortplaats voor haar 'verhalen'.
Een plek om zich thuis te voelen, want in haar binnenste is het psychotisch.(Wat een perfecte kans juist is om bewust te verstillen, in plaats van duizenden en een verhalen te verzinnen). Dit is het moment van verdiepen.

Er worden er steeds verhalen verzonnen over demonen en dat soort 'afleidingen', terwijl hier om bewustwording gaat.
Vagebond wringt zich steeds in bochten om maar niet te voelen, en jullie houden dat in stand Laurens en Fer.
Tja..Spelbreker, de waarheid-spreker M!

Vagebond · 11 August 2019, 13:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

.......veel ouder

Heel verhaal maar kort door de bocht ik heb me ooit met een forum voor depressieve mensen bemoeid met het idee daar misschien iets te kunnen betekenen. In het algemeen heb ik altijd de nijging te willen helpen maar dit gebeurt ook vaak als er helemaal niet om gevraagd wordt.
Maar goed je denkt dus iets te begrijpen maar dit wordt niet gewaardeerd (begrepen) en je ziet de gevolgen daarvan. Op een gegeven moment kreeg ik zoveel shit over me heen (demonisch) dat ik vervolgens maar op een afstandje de boel bekeek (machteloosheid). Zelfde min of meer met onze dochter (vaak depri), willen helpen werkt niet, er gewoon zijn (maar dat heb ik je in een van de vorige berichten ook zien zeggen), er gewoon als een vriend zijn zonder iets te willen veranderen.

Helder nu, en ....
Thanks voor het delen van dit Ferdinand

Vagebond · 11 August 2019, 14:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is altijd beter iemand het antwoord zelf te laten geven c.q. te laten ontdekken.

Nou dat lijkt mij een uitstekende les voor al die genen die een ander weigeren de ruimte geven zelf iets te ontdekken

Mihaela · 11 August 2019, 14:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Nou

Zoals de wurgplant dat pis-potje heet, de ruimte vult in de tuin, zo doe jij ook met je verhalen. De andere plant ernaast (hiermee wordt de bewustwording bedoeld), wordt er door gewurgd. Een goede
tuin-vrouw weet op tijd korte metten te maken..

Vul gerust de ruimte Vagebond!
Als het je tijd is (wat onwaarschijnlijk lijkt), kom je tot bewustwording..

11 August 2019, 15:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Vagebond wringt zich steeds in bochten om maar niet te voelen, en jullie houden dat in stand Laurens en Fer.
Tja..Spelbreker, de waarheid-spreker M!

Je zou je zo langzamerhand ook af kunnen vragen of er wel een probleem is, temeer indien er geen hulpvraag is. Mocht er niettemin (in jouw ogen) een probleem zijn zou je je af kunnen vragen of degene die dat aangaat wel om een oplossing daarvoor vraagt. Wat je altijd kunt doen is met je eigen verhaal komen dat een ander perspectief op de zaak werpt, maar dat kan heel goed als irritant worden ervaren omdat je daarmee de aandacht wegsnoept. In ieder geval is het onmogelijk jouw waarheid door iemands strot te duwen en zo wel draagt het niks bij indien het geen 'eigen' verworven inzicht is geworden. Verder is het ook ego indien eerlijkheid verlangd wordt en dat gekwetst is waar dat niet het geval is. Wanneer de energie goed is kun je stimuleren met iets of iemand in zee te gaan wanneer je eigen energie daar in het geheel niet mee in overeenstemming is.

10 August 2019, 19:09	#1222
Vagebond Kasuaris Geregistreerd: 8 November 2011 Berichten: 915	Binnenkomer.... Een deel van de middag doorgebracht voor de gesloten poort der W's om nog eens te voelen wat het voor me betekend. Allereerst overheerst de totale verbijstering. Hoe dan? Waarom dan? Wat heb ik verkeerd gedaan? Ik heb niks verkeerd gedaan....Het moet bij hem liggen....vervolgens zie ik mezelf alle liefde die in me is in de poort stoppen, er verschijnen kussen, lieve briefjes ect. Ik ga met mijn rug tegen de deur zitten en een andere mezelf zit aan de andere kant met zijn rug tegen de mijne, we zijn bij elkaar ook al zit er een dikke deur tussen...... Vervolgens verslapt de aandacht en gaat deze hier over naar het luisteren van de verschillende requiems, Mozart, Brahms, Bach (Bach's requiem, nooit eerder beluistert maar wonderschoon zo bleek) En dan, zoals elke dag wel even, kijk ik even bij W. naar binnen om te zien hoe het daar is....meestal is het niks maar vandaag.... Ja vandaag was het wat. Ik lees wat hij schrijft en raak direct totaal overstuur....flikker mij tablet aan de kant en vlucht naar een veiliger oord... samenvatting van wat hij schreef: Hij vraagt vergeving voor zijn onvermogen de liefdevolle strijder te onderscheiden van de harteloze strijder omdat het een reflectie van zijn eigen verwarring was met het verleden waarin hij geprogrammeerd was gevoelloos en star te zijn....ect. Ik ben direct geneigd mezelf buiten spel te zetten als figure non-grata. Dit zal niet voor mij gelden, roep ik direct uit, om mezelf te beschermen, ik wil kan niet geloven dat er iets van licht/warmte begint te schijnen/ontstaan bij de harteloze, zoals hij het zelf noemt....Ook ik ben slachtoffer van de harteloze, de gevoelloze en starre W's en dat wringt, ik kan het niet verdragen dat het wringt. Ik spring op begeef me naar de duistere veiligheid van mijn slaapkamer, wil ff door niemand gezien worden, geen licht om me heen. Ik lig ineen gedoken in foetushouding op mijn bed. Ik voel hoe mijn lieve warme vader als bij toverslag bij me is. Hij gaat achter me liggen en probeert me er doorheen te helpen. Hij laat me alle kussen zien die ik achter liet op de poort. Hij zegt:' je bent een goed mens, je moet jezelf niet minder maken omdat een ander jou mogelijk niet ziet, je weet overigens niet of hij je al dan niet ziet want dat laatste is nog altijd je eigen invulling.' Ondertussen probeer ik me vast te houden aan het gegeven dat W. e.e.a. mogelijk aan allen die met de harteloze, incluis mijzelf, te maken hebben gehad om 'vergeving' vraagt ( wil ik benoemen dat voor mij onder de vraag om vergeving vooral een excuus lijkt te liggen) Dus al ziet hij mij niet, het excuus is dan toch ook aan mij gericht, zo beschouw ik dan stiekem heel ver weg, daar waar niemand het ziet en er mij dus ook niet op kan aanklagen omdat ik dat recht niet heb ( ik heb hem al vergeven omdat ergens achter in mijn brein ik als wist dat hij mbt mijzelf vanuit een zeker onvermogen reageerde, en dus wie zou ik zijn, mijn eigen onvermogen in gedachten houdend..... dus zelfs als er geen Vagebond meedoet dan nog is en was de vergeving er al sinds lang) al hoop ik stiekem, ik durf het nauwelijks te zeggen, dat er mogelijk een flintertje van die excuses ook voor mij bestemd zou mogen zijn.... Ach ondertussen, het heeft wel even geduurd en moeten alle zeilen op de moment bij gezet worden, ben ik wel weer gekalmeerd, al klopt het hart nog altijd achter in de keel, ook mede door het Agnus Dei van Bach: Mass in B minor: gezongen door Andreas Scholl https://youtu.be/7uvXHBuEVW4 (de stem van een engel die zachtjes zijn adem over mij uitblaast) Het is wat het is....maar dit was wel ff een een heftig binnenkomer..... Wijziging aangebracht door Vagebond op 10 August 2019 om 20:04.

11 August 2019, 13:43	#1226
Mihaela Kasuaris Geregistreerd: 9 July 2011 Berichten: 626	Ik vraag me echt af of het 'probleem' niet alleen in stand wordt gehouden zo.. Het is misschien dat ik zelf anders in sta. Van mijn vrienden verwacht ik alleen eerlijkheid, en wens me niet gepamperd te worden. Als ze iets opmerken, wat ik zelf niet zie, omdat ik in mijn 'verhaal' gezonken ben, ben ik blij met hun verhelderende blik. Als het ego er door gekrenkt wordt, dan is dat TOP! Bij jonge mensen, met depressie, mensen die zich geen 'bewustwording' wensen, maar heel graag van de last van de depressie af willen zijn, begrijp ik zeker, dat je alleen maar een luisterende oor bent, en je ze wil laten voelen dat je er voor bent. In het geval van Fer zou ik zelfs nog verder gaan. Je zoekt niet voor niets bepaalde type mensen, en je gaat ze niet voor niets ze op een forum proberen te helpen.Je doet dat omdat er een stuk in jou nog steeds hulp nodig heeft. Iets wat jij zelf niet ziet bij jezelf, maar wel ziet bij een ander, ettert! ( Let op voor fysieke kwalen). Altijd een 'vluchtroute', in de rol van helper schieten. Nu ook met Vagebonden. De zachte, begripvolle, 'heelmeester-rol'spelen, maar vooral boven staan.. De onkwetsbare. Je denkt dat jij in je aanpak veranderd bent, maar eigenlijk wat je vroeger deed, was je je opdringen, en nu is dat veranderd in mensen naar hun mond praten. Terwijl dit altijd nog steeds om jezelf gaat! En wat betreft Vagebond, haar steeds behandelen als een stuk porcelijn, dat niet met de realiteit geconfronteerd wil worden, want anders breekt(het ego wordt snel getriggerd door kritiek) vind ik juist kleinerend, en haar in haar psychotische toestand helpen blijven. Als iemand echt bewustwording streeft, mag je gerust haar vertellen hoe ze bezig is. Maar misschien merkt Fer dat Vagebond alleen maar een klankbord wenst, een beetje flirten, en zeker geen kritiek duldt(wenst). Dus misschien zien jullie dat Vagebond geen bewustwording zoekt, maar een stortplaats voor haar 'verhalen'. Een plek om zich thuis te voelen, want in haar binnenste is het psychotisch.(Wat een perfecte kans juist is om bewust te verstillen, in plaats van duizenden en een verhalen te verzinnen). Dit is het moment van verdiepen. Er worden er steeds verhalen verzonnen over demonen en dat soort 'afleidingen', terwijl hier om bewustwording gaat. Vagebond wringt zich steeds in bochten om maar niet te voelen, en jullie houden dat in stand Laurens en Fer. Tja..Spelbreker, de waarheid-spreker M!