Marie's perikelen

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Nou niet er weer op terug komen, je zei 'Blind zijn voor wat er speelt bij jou ondermijnt de aansporing het gedegen zelfonderzoek te doen.'.
Dus als ik een beter, naar jouw mening inzicht/gedrag toon, dan worden mijn woorden een aansporing het gedegen zelfonderzoek te doen. Je doet het voor mij, door mij, uit naam van mij. Ik ben de schakel in je ontwikkeling, vermits ik mijn inzicht aanpas of mijn gedrag verander.

Zoals vaker kenbaar gemaakt moet er evenwel zonder enige aansporing van buitenaf een drang zijn te weten te komen wat je bent. Mijn persoon doet er dus niet toe.
Doet het dat wel dan heb je de verkeerde motivatie te pakken.

Daar gaan we weer...

Ik kom nergens op terug, al heel de tijd heb ik het over dat 1. blind zijn voor wat zich nog voordoet en 2. aansporen tot onderzoek: elkaar niet echt bekrachtigen en dus heel wat discussie teweeg brengen in plaats van dat er iemand tot werkelijk intrinsiek onderzoeken komt. Vandaar de bladzijden en bladzijden hakkegetak.

Het gaat niet over mij. Ik heb eerder al geschreven dat wat al vastgesteld is als geen Waarheid, niet meer onderzocht kan worden op Waarheid. Het gaat in deze om wat er hier op het forum gebeurt en dat is gewoon puur gehakketak, helemaal geen onderzoek, en ook al helemaal geen werkelijk aanzetten er toe. Maar ook daar kunnen we nog wat bladzijden in discussie over gaan. Zonder mij dan maar.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het bestaat niet als doener, maar het is wel onze enige weg naar diepere en verder kennis van het zijn...

Zolang het er is, is het wat onderzocht moet worden, dit onderzoek dient niet om er kennis over op te doen (zelfkennis) of kennis op te doen over het zijn (zijnskennis), kennis bekrachtigd alleen maar de kenner; dat ik. Kennis opdoen verhinderd dat ik (zowel als doener, als als niet-doener) te onderzoeken op Waarheid.

[Bassie]

Onderzoeken is niet je gemak zoeken. (Met dank aan Guido)

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Niemand weet wat 'leven is, de mens is alleen in staat zich in te leven.. is dat eenmaal andermaal duidelijk, dan ga je al dat inleven weer inleveren. Geen weg van verlies noch winst, maar eenvoudig 'je' aanwezigheid 'klaren.

Zo lang je naast het leven loopt en in de schijn leeft weet je inderdaad niet wat leven is... Maar ik zou zeker niet beweren dat niemand het weet...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Zolang het er is, is het wat onderzocht moet worden, dit onderzoek dient niet om er kennis over op te doen (zelfkennis) of kennis op te doen over het zijn (zijnskennis), kennis bekrachtigd alleen maar de kenner; dat ik. Kennis opdoen verhinderd dat ik (zowel als doener, als als niet-doener) te onderzoeken op Waarheid.

Zo lang je je 'ik' niet overstegen hebt blijf je, ook als je volmondig beweert dat je weet dat het 'ik' niet zou bestaan... blijf je erin hangen...

Indien de kennis die je opdoet enkel dient om jouw 'ik' in stand te houden kan men moeilijk spreken over opgedane kennis, maar hou je het beter bij pure onwetendheid en zeker niet kennis...

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zo lang je naast het leven loopt en in de schijn leeft weet je inderdaad niet wat leven is... Maar ik zou zeker niet beweren dat niemand het weet...

dat wat alleen 'IS en waarnaast niets anders bestaat.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

dat wat alleen 'IS en waarnaast niets anders bestaat.

Dat is voor mij een verjaard concept dat enkel rekening houdt met het AL tegenover de aardse werkelijkheid...
Alles wat veranderlijk is, is tijdelijke en bestaat dus niet...
Oké, maar enkel voor de aardse werkelijkheid, waar de geesten nog niet verder gevorderd zijn dan juist die aardse werkelijkheid...
In het zicht van het AL is alleen de dood onveranderlijk.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zo lang je je 'ik' niet overstegen hebt blijf je, ook als je volmondig beweert dat je weet dat het 'ik' niet zou bestaan... blijf je erin hangen...

Die wat het 'ik' 'overstijgt' is nog steeds ik, die wat volmondig beweert te weten dat het 'ik' niet zou bestaan, is nog steeds ik, die wat niet meer erin blijft hangen is nog steeds ik. Het gaat om de Werkelijkheid van dat 'ik' te onderzoeken, niet om er iets mee te overstijgen of iets mee te beweren of kennis mee op te doen.

Dat blind of onverschillig zijn voor wat dat ik nog verder uitspookt, dat heeft niets meer met dat onderzoek te maken, dat heeft met iets anders te maken. Maar first things first, Marie.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Indien de kennis die je opdoet enkel dient om jouw 'ik' in stand te houden kan men moeilijk spreken over opgedane kennis, maar hou je het beter bij pure onwetendheid en zeker niet kennis...

Nou, dan bedoel ik net... die 'je' die dat ik wil overstijgen, of die 'je' die kennis opdoet is nog steeds ik, dus houdt dat 'ik' nog in stand. Onderzoek die dan op Waarheid, anders hou je het bij pure onwetendheid.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Dat is voor mij een verjaard concept dat enkel rekening houdt met het AL tegenover de aardse werkelijkheid...

Het concept is dus veranderlijk, het Al is ook veranderlijk, de aardse werkelijkheid is ook veranderlijk..

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oké, maar enkel voor de aardse werkelijkheid, waar de geesten nog niet verder gevorderd zijn dan juist die aardse werkelijkheid...
In het zicht van het AL is alleen de dood onveranderlijk.

Geesten die kunnen vorderen zijn dus veranderlijk.
Iets wat dood is veranderd nog steeds, uiteindelijk blijft er niks van over, verzwolgen door tijd. Tijd is veranderlijk..

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Alles wat veranderlijk is, is tijdelijke en bestaat dus niet...

Je zegt het..

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Die wat het 'ik' 'overstijgt' is nog steeds ik, die wat volmondig beweert te weten dat het 'ik' niet zou bestaan, is nog steeds ik, die wat niet meer erin blijft hangen is nog steeds ik. Het gaat om de Werkelijkheid van dat 'ik' te onderzoeken, niet om er iets mee te overstijgen of iets mee te beweren of kennis mee op te doen.

Dat blind of onverschillig zijn voor wat dat ik nog verder uitspookt, dat heeft niets meer met dat onderzoek te maken, dat heeft met iets anders te maken. Maar first things first, Marie.



Nou, dan bedoel ik net... die 'je' die dat ik wil overstijgen, of die 'je' die kennis opdoet is nog steeds ik, dus houdt dat 'ik' nog in stand. Onderzoek die dan op Waarheid, anders hou je het bij pure onwetendheid.

'IK' is een evolutionair element... Afkomen dat het niet zou bestaan is gewoon de hele evolutie ontkennen...
Voor mij geen probleem maar zeg dan simpel dat er niets bestaat en laat het niet bestaande 'ik' erbuiten...
En gelijk je kunt bewijzen dat het 'ik' niet zou bestaan; zo kan je bewijzen dat om het even wat dat je opnoemt niet bestaat...
Daar dan nog de kringredenering bijhalen dat elke redenering om zogezegd het bestaan van het 'ik' te bewijzen enkel slaat op de doodsangst van het individu of het 'ik' en dus als niet objectief moet ter zijde geschoven worden...

Ik heb verschillende malen uitgelegd vanwaar dat 'ik' komt en wat zijn doel en zijn werking is...
Dat het niet het "ik" is dat verkeerd is maar wel de mens die zichzelf in zijn verstand heeft opgesloten en de ene na de andere verdraaide gedachte hier als waarheid tracht naar voren te brengen...

Uit die kringloop van verkeerde gedachten komen, dat noem ik zijn eigen 'ik' overstijgen...