Wat een kolder.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Ik ben de Bron Nadje?

Ik snap wat je bedoelt met het gevaar dat de roeping het doel op zich gaat worden. Dat is nou precies wat ik waarneem bij Renoir. Een reden te meer om hem scherp te observeren, want zo wil ik niet worden. Ik ben mij er van bewust dat ik (in mijn gedrag) veel op hem lijk.

Anyway, toch bedankt voor je reactie. Want hier wijs je terecht op.

Graag gedaan. Grappig toch hoe we altijd makkelijker de vinger op de zere plek kunnen leggen bij een ander, dan bij onszelf. Dat geldt uiteraard ook voor mezelf. Jullie lijken inderdaad veel op elkaar. Vandaar ook dat botsen. Toch blijf ik het mooi vinden om te zien hoe jullie toch steeds opnieuw weer toenadering zoeken tot elkaar. Dat is voor mij puur genieten.

Wil ik hierbij van de gelegenheid gebruik maken om jou te bedanken voor het wijzen op reacties die voortkomen uit (een m.i. misplaatste vorm van) loyaliteit. Waar ik zelf ook niet altijd geheel vrij van ben. Laat dat gezegd zijn. Ik merk aan mezelf dat jij me daar een duwtje mee in de rug hebt gegeven om me daar wel vrij van te maken. Dat kan voor sommigen dan misschien vreemd overkomen en daardoor (ten onrechte naar mijn idee) gelabeld worden als zijnde meedoen aan verdeel- en heerspelletjes. So be it.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Keuzes maken vóór een ander kan nooit een daad van liefde zijn.

Dit is overduidelijk een impulsreactie en sluit ook iedere mogelijke overweging uit dat het wel eens totaal anders zou kunnen zijn.

Alleen in het relatieve vlak al betekend dat dat je bijvoorbeeld als moeder dan maar geen beslissingen voor je kind moet nemen om het ergens voor te behoeden.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dit is overduidelijk een impulsreactie en sluit ook iedere mogelijke overweging uit dat het wel eens totaal anders zou kunnen zijn.

Alleen in het relatieve vlak al betekend dat dat je bijvoorbeeld als moeder dan maar geen beslissingen voor je kind moet nemen om het ergens voor te behoeden.

Gaat het er uiteindelijk niet om, in te zien dat je je kind niet kunt behoeden?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Dit is overduidelijk een impulsreactie .

Dat was het zeker niet. Ik ben, zoals bekend, hulpverlener van beroep en een goede hulpverlener is in mijn optiek vrij van het "helperssyndroom".

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Wat je kunt doen is er (voor iemand) zijn/Zijn. En als iemand zich daardoor getroost weet is dat mooi. Dat daarmee in wezen (aan het wezenlijke) niks verandert, doet daar niks aan af.

Helemaal goed.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Volgens mij is er hier werkelijk niemand die aan jouw goede bedoelingen twijfelt. Verder is er ook (nog) niemand vertrokken. Hoewel ik lees net dat Glans e.e.a. overweegt, maar ik geloof niet dat zij zich nu speciaal door Niets heeft laten wegjagen. En als je refereert aan Maria, die is alle geneuzel volgens mij al veel langer beu. Bondgenoten verzamelende? De criticasters hebben dat altijd al op jou gehad, wat dat betreft is er Niets nieuws onder de zon.

Ik heb liever dat je voor je zelf spreekt aangaande iemands bedoelingen. Ik zelf twijfel zelfs aan mijn goede bedoelingen wanneer ik de reacties hier zo lees, dus zo'n overweging dat ik niet de enige ben is zo gek nog niet.

Ik zou willen dat er mensen vertrokken die de mogelijkheid van zelfonderzoek en activiteiten voor het doorzien van het ego niet kunnen delen. Wat heeft het nou voor een zin om hier te komen kakelen als het je mening is dat er niks kan worden gedaan, dan wel dat het ego doorzien geen zin heeft ?

Het vertrek van die genen die er zo over denken is wat mij betreft een daad van liefde, omdat het ruimte en kansen geeft voor degenen die dat wel willen en zich daarover graag zouden uitlaten wanneer de sfeer daar aanleiding voor geeft. Wat betreft Maria kan ik meevoelen dat je het bij zoveel domheid op een gegeven moment gewoon opgeeft nog te reageren, moet je dan naar het vertrek van Maria gaan kijken of naar je invloed daarop, je eigen geneuzel ?

Het gouden kalf aanbidden? Schei toch uit. Waar zie je dat in godsnaam?

Die opmerking is parels voor de zwijnen voor de ogendichtknijpers, degenen die niet bewust willen worden, die het antwoord onmiddellijk al klaar hebben, voor jou dus. Gewoon je klep houden en kijken dan zie je wat.

Ik zou de door jou zo veelgeprezen 4 vragen van Byron Katie nog eens op mezelf loslaten, want je hele reactie staat bol van de (de door jou zo verfoeide) aannames.

Alles is relatief waar, natuurlijk ook mijn aannames. Ik heb het dan ook niet over Waarheid want, nogmaals voordat er bereidheid is daar onderzoek naar te doen moeten hier eerst nogal wat belemmeringen worden opgeruimd.
Dat je dat niet ziet is niet erg maar ik zou maar niet zo hoog van de toren blazen.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

En ook Glans haar geraaktheid kan fake (een illusie) zijn. Maar zolang dat niet bewezen is, trek ik haar integriteit niet in twijfel.

Hier beste Niets speel je voor god.

Wanneer iemand, Glans in dit geval, dit zegt te ervaren is het haar waarheid en niet iets wat jij verondersteld wordt te kunnen en mogen beoordelen.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Gaat het er uiteindelijk niet om, in te zien dat je je kind niet kunt behoeden?

Dat inzien klopt. Juist daardoor voorkom je soms wel erger tot heel erg en kun je het wel degelijk behoeden. En dat heb ik toch echt niet uit een boekje.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Als Renoir de Waarheid (de echte) zou kennen, kan hij slechts handelen vanuit 1 gedachtengoed.

Dat is in zoverre waar dat Waarheid geen gedachtengoed is.

[Rennie]

Exact.

Fout.