Dogmatiek en tweedeling.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Ik ben al 25 jaar bezig met zelfonderzoek, dus dat is een raar verwijt.
Alleen de uitkomsten staan sommigen hier niet aan, dat is het probleem.

Net zoals ik eergisteren die opmerking maakte aan Rob. Dan gaat ie weer draaien. Dat lijkt mij een stukje zelfonderzoek waard voor hem. Maar mensen die denken alles al te weten die onderzoeken niet meer.

Dat is de vraag niet of je uitkomsten al dan niet iemand aanstaan of niet.

De vraag is of je uitkomsten waar zijn.

Ben je op met je onderzoek op zoek geweest naar wat waar is of heb je, net als het gros van de mensheid, genoegen genomen met dat wat je goed uitkomt, het leven leefbaar maakt voor je, al dan niet goed in je straatje te pas kwam.

Wat ik zie is dat je voor je zelf een aantal zaken hebt aangenomen voor waar en dat je daarmee een systeem aan overtuigingen hebt opgebouwd die je door het leven helpen loodsen. De vraag is om net iets verder te gaan dan je al gegaan bent, om ook die overtuigingen op waarheid te onderzoeken.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dat is de vraag niet of je uitkomsten al dan niet iemand aanstaan of niet.

De vraag is of je uitkomsten waar zijn.

Ben je op met je onderzoek op zoek geweest naar wat waar is of heb je, net als het gros van de mensheid, genoegen genomen met dat wat je goed uitkomt, het leven leefbaar maakt voor je, al dan niet goed in je straatje te pas kwam.

Als ik 25 jaar zoek naar iets wat mij wel goed uitkomt, dan zou dat een beetje dom zijn van mij. Dan ben je bezig met het zoeken naar een (levens) overtuiging die je past. Die je uitzoekt zoals je een mooie jas voor de winter uitzoekt.

Een mens kan niet zonder overtuigingen en aannames, maar dat heeft met Waarheid niets van doen. Iets wat Waar is kan niet morgen onwaar zijn. Iets wat Waar is, kan niet bij mij waar zijn en bij jou niet of andersom. Waarheid is maar op 1 manier uit te leggen.

Wat ik zie is dat je voor je zelf een aantal zaken hebt aangenomen voor waar en dat je daarmee een systeem aan overtuigingen hebt opgebouwd die je door het leven helpen loodsen. De vraag is om net iets verder te gaan dan je al gegaan bent, om ook die overtuigingen op waarheid te onderzoeken.

Dat is precies wat ik ook zie bij velen hier. Men meent 'de waarheid' gevonden te hebben en vond het toen wel goed zo.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Als ik 25 jaar zoek naar iets wat mij wel goed uitkomt, dan zou dat een beetje dom zijn van mij. Dan ben je bezig met het zoeken naar een (levens) overtuiging die je past. Die je uitzoekt zoals je een mooie jas voor de winter uitzoekt.

Een mens kan niet zonder overtuigingen en aannames, maar dat heeft met Waarheid niets van doen. Iets wat Waar is kan niet morgen onwaar zijn. Iets wat Waar is, kan niet bij mij waar zijn en bij jou niet of andersom. Waarheid is maar op 1 manier uit te leggen.

De lengte van het onderzoek zegt niets over de uitkomst er van. Je kunt er 50 jaar mee bezig zijn en nog geen stap verder zijn. En het kan binnen korte tijd afgerond zijn.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Een mens kan niet zonder overtuigingen en aannames,

Is dat echt wel zo?
Was de eerste vraag die in mij opkwam toen ik het las.
Hoe kun je dit zo star geloven als je al weet dat dat de waarheid niet is?

[Sterre]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Advaita is niet wat je er van maakt. Maar dat kun je pas ontdekken als je je vooringenomenheid zou kunnen achterlaten en je jezelf de kans zou willen geven om het te onderzoeken. Dat geldt overigen niet voor het onderzoeken van advaita, maar voor alles wat je aan een onderzoek wilt onderwerpen. Die ervaring zal je niet onbekend zijn.

Alles valt aan onderzoek te onderwerpen en in twijfel te trekken. Ook advaita. Advaita is niets meer en niets minder dan een door mensen bedachte leer. Net zoals iedere andere leer of religie. Wat ik tot nu toe heb ontdekt over advaita en de goeroe's heb ik nog niet een wezenlijk verschil kunnen ontdekken met andere leren. Wel heb ik er stukjes wijsheid ingevonden, die ik ook in andere leren en religies ben tegengekomen. En stukjes humor bij sommige leraren. Maar das dan weer een menselijke en relativerende eigenschap.

Zelfs de wetenschap geeft nog steeds ruimte voor twijfel, en ontwikkelt zich steeds verder en soms in tegengestelde richting dan een oorspronkelijke hypothese, omdat niets 100% waterdicht is zolang wij als mens nog niet alle beschikbare kennis verzameld hebben.

En ik heb al ontdekt dat ik niet meer of minder vooringenomen ben dan jij: we (kunnen) blijven leren als mens, zolang we daar voor open blijven staan.

Overigens heb je gelijk, in die zin, dat je allerlei theorieën kunt gebruiken om je verantwoordelijkheid af te schuiven. Je kunt ook allerlei theorieën er op nahouden waarmee je juist verantwoordelijkheid toe-eigent. De vraag is wat is dan die verantwoordelijkheid, wie / wat is degene die die verantwoordelijkheid al dan niet heeft, waar begint het en waar houdt het op. Bestaat er wel zoiets als verantwoordelijkheid of is het iets wat we verzonnen hebben en al naar gelang het ons uitkomt die naar ons toe kunnen trekken of buiten ons kunnen leggen.

Ook (mijn) gelijk is relatief, er zullen ook mensen zijn die ervan overtuigd zijn dat het anders is. Verantwoordelijkheid is iets wat we ook het beste kunnen toetsen aan ons innerlijk. Geen mens kan verantwoordelijk worden gesteld voor de hele mensheid, maar we kunnen zelf obv ons eigen ge-weten prima aanvoelen wat we als onze verantwoordelijkheid aanvaarden. Feit blijft dat we ons verantwoordelijk voelen binnen onze eigen overtuigingen en (kern)waarden. Nature en nurture... Die waarden onderzoeken is wat ik bij mijzelf met grote regelmatigheid doe: is mijn overtuiging nog wel helpend? En is dat dan helpend voor anderen en/of mijzelf?

Zijn dat vragen die jij jezelf ook stelt Rob?

Zo zou je ook naar voorkeuren en afkeuren kunnen kijken. Natuurlijk zijn die er, als je oppervlakkig kijkt. Nadje heeft een voorkeur voor pindakaas zonder nootjes en ik heb een voorkeur voor pindakaas met nootjes. We zijn met zijn 2en en er staan dus netjes naast elkaar twee potjes pindakaas bij ons in de kast. Als je dat zou willen gebruiken om het bestaan van voorkeuren aan te tonen, dan heb je gelijk. Maar is daarmee de vraag naar het al dan niet bestaan van voorkeuren en het hebben van verantwoordelijkheid daarmee opgelost?

Ik doelde niet op voorkeuren die in de schappen van de AH thuishoren. Met voorkeuren bedoelde ik meer persoonlijkheidskenmerken, coping-strategieën e.d.

Ik heb een drukke dag voor de boeg dus ik ga zo op stap.
Ik kom er graag later op terug, als je dat wilt.

Ik had onverwacht een drukke en een klotedag.... Gelukkig komt er morgen weer een nieuwe. Met of zonder mij... In het laatste geval heb ik mazzel, kan het iig geen nieuwe klotedag worden...
Tja, je kunt maar beter zoeken naar de voordelen... ;)

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Is dat echt wel zo?
Was de eerste vraag die in mij opkwam toen ik het las.
Hoe kun je dit zo star geloven als je al weet dat dat de waarheid niet is?

Vrijwel alles wat uit het denken komt zijn overtuigingen en aannames.
Zou jij je leven willen voorzetten zonder te denken?
In het dagelijkse leven is het zeer praktisch om zaken aan te nemen.
Omdat je nu eenmaal niet alles kan onderzoeken.

Ik geloof dus niet star mijn aannames. Ook geloof ik niet star de Waarheid.
Waarheid is. Waar Waarheid is, daar stopt geloven.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterre

Alles valt aan onderzoek te onderwerpen en in twijfel te trekken. Ook advaita. Advaita is niets meer en niets minder dan een door mensen bedachte leer. Net zoals iedere andere leer of religie. Wat ik tot nu toe heb ontdekt over advaita en de goeroe's heb ik nog niet een wezenlijk verschil kunnen ontdekken met andere leren. Wel heb ik er stukjes wijsheid ingevonden, die ik ook in andere leren en religies ben tegengekomen. En stukjes humor bij sommige leraren. Maar das dan weer een menselijke en relativerende eigenschap.

Zelfs de wetenschap geeft nog steeds ruimte voor twijfel, en ontwikkelt zich steeds verder en soms in tegengestelde richting dan een oorspronkelijke hypothese, omdat niets 100% waterdicht is zolang wij als mens nog niet alle beschikbare kennis verzameld hebben.

Dan hebben we nu een misverstand over wat onderzoeken betekent. Wat jij bedoelt (als ik het goed begrijp) is dat er iemand is (een onderzoeker / subject) die onderzoek doet naar iets (het onderwerp van onderzoek / object). Dat is idd de gebruikelijke invulling van onderzoek. Wat hier bedoelt wordt is het onderzoeken van onderzoeker.

Oorspronkelijk geplaatst door Sterre

En ik heb al ontdekt dat ik niet meer of minder vooringenomen ben dan jij: we (kunnen) blijven leren als mens, zolang we daar voor open blijven staan.

Ook (mijn) gelijk is relatief, er zullen ook mensen zijn die ervan overtuigd zijn dat het anders is. Verantwoordelijkheid is iets wat we ook het beste kunnen toetsen aan ons innerlijk. Geen mens kan verantwoordelijk worden gesteld voor de hele mensheid, maar we kunnen zelf obv ons eigen ge-weten prima aanvoelen wat we als onze verantwoordelijkheid aanvaarden. Feit blijft dat we ons verantwoordelijk voelen binnen onze eigen overtuigingen en (kern)waarden. Nature en nurture... Die waarden onderzoeken is wat ik bij mijzelf met grote regelmatigheid doe: is mijn overtuiging nog wel helpend? En is dat dan helpend voor anderen en/of mijzelf?

Zijn dat vragen die jij jezelf ook stelt Rob?

Ik doelde niet op voorkeuren die in de schappen van de AH thuishoren. Met voorkeuren bedoelde ik meer persoonlijkheidskenmerken, coping-strategieën e.d.

Jazeker zijn dat vragen die ik mijzelf stel. Als ik iets interessant vind dan is het de psyche van de mens. Maar waar je op doelt is wat onderwerp is van de psychologie. Ik zou daar lange bomen over op kunnen zetten, want het is mijn vak en mijn hobby. Maar het onderzoek waar dit forum op doelt is radicaal zelfonderzoek en dat is wat anders dan het onderzoeksterrein van de psychologie. Psychologie is wat mij betreft een goede en nuttige voorloper van radicaal zelfonderzoek. Het helpt b.v. om te ontdekken dat de antwoorden niet buiten je te vinden zijn maar doet de zoeker binnen in zichzelf, dus bij zichzelf uitkomen. Radicaal zelfonderzoek gaat nog een stap verder en stelt de vraag: wie / wat ben ik (is die onderzoeker) nu eigenlijk. Het gaat over de 'eerste aanname' die aan alle andere vormen van onderzoek vooraf gaat, namelijk of er wel zoiets is als een persoon (als zelfstandige grootheid).

En dat is dan ook meteen het radicale er aan. Het is natuurlijk nogal wat als zou blijken dat de allereerste aanname waarop alle verdere onderzoek is gebaseerd niet blijkt te kloppen. Dat is overigens een nogal beangstigende vraag die mocht die al in de verte opdoemen veelal overgeslagen wordt omdat het alles wat daarvoor onderzocht en voor waar is aangenomen op losse schroeven stelt.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Ik ben al 25 jaar bezig met zelfonderzoek, dus dat is een raar verwijt.
Alleen de uitkomsten staan sommigen hier niet aan, dat is het probleem.

Net zoals ik eergisteren die opmerking maakte aan Rob. Dan gaat ie weer draaien. Dat lijkt mij een stukje zelfonderzoek waard voor hem. Maar mensen die denken alles al te weten die onderzoeken niet meer.

Allereerst, waar zie/lees jij een verwijt? Blijkbaar heb je ook nog ergens een probleem mee? Ik wees enkel terug naar jezelf. Dit nav je vragen aan Rob. Antwoorden kun je alleen in jezelf vinden, toch?

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterre

Ik hou maar op met advaita, gaat voorbij mijn voordeur... Zelfkennis vind ik leuker.

Ok?, ik ben oervervelend op het moment... (als dat geen zelfkennis is!)

Dat is inderdaad een mooi staaltje zelfkennis. Zoals, ook al vaker gezegd, advaita gaat daaraan (jouw voordeurtje) voorbij. Niks mis met zelfkennis toch? Het is hier een zelfkennisforum, tenslotte. Het heeft alleen weinig met (de) Waarheid omtrent jeZelf te maken. That's all.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Allereerst, waar zie/lees jij een verwijt? Blijkbaar heb je ook nog ergens een probleem mee? Ik wees enkel terug naar jezelf. Dit nav je vragen aan Rob. Antwoorden kun je alleen in jezelf vinden, toch?

Aannames (van mij) lieve schat?allemaal aannames.
Zo dwalen wij rond in het huis der illusies.