Gesprek over non dualiteit ...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Er is geen verandering noch stilstand want wat volkomen is heeft geen behoefte aan verandering of stilstand; volkomenheid hecht geen belang aan het beschikbare, het is dat-zijn (zonder voorwaarden).

Het is inderdaad zo volkomen en heeft geen behoefte aan verandering of stilstand maar het schept wel continu verandering en/of stilstand en het zal dat tot in het oneindige blijven doen, met of zonder ons als observerende kleine mieren...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het gedegen zelfonderzoek is eenvoudig het zelfbesef 'doorzien' en verwerken als van gedegen zelfonderzoek zijn. Dat-zijn is eenvoudig als van beschikbaarheid zijn zonder voorwaarden.

Het zelfbesef doorzien is beseffen (tot weten en kennis brengen) dat ik denk, ik voel, ik wil, ik doe, ik ... dat allemaal ben als gevolg van onmiddellijkheid.
Dit wil zeggen tussen het bewustzijn en ik-heid is er geen middel van doen, geen middel van zijn, geen middel van denken, geen middel van willen, geen middel van ... invullen en voortzetten.
Kortom, waarom is ik-heid dan niet volkomen dat-zijn wat bewustzijn is?
Ik-heid kan de volkomenheid van bewustzijn onmogelijk realiseren. Elke invulling of welke knopen die te ontwarren zijn ook, niets daarvan zal ooit de volkomenheid van bewustzijn realiseren. Ik-heid kan zich alleen maar voortzetten en voortplanten om te blijven bestaan.

Dat besef van ik-heid zijn is 'doorzien' van denkbeeldigheid, is 'doorzien' dat ik-heid een gevolg is als van onmiddellijk zijn door denkbeeldigheid. Dit is geen inzien maar ten volle beseffen dat ik denkbeeldig gevolg ben als van onmiddellijkheid.
Inzien wil de denkbeeldigheid onderzoeken en bevragen: Is dit leven of is dit dood, is dit absoluut of is dit relatief, ...

Doorzien is beseffen dat ik gevolg geef aan denkbeeldigheid door als onderwerp te bestaan en voort te bestaan. Doorzien is beseffen dat denkbeeldigheid een eerste begin is als van onmiddellijkheid.
Het besef dat onmiddellijkheid de oorzaak voor het hechten van denkbeeldigheid is, is onmiddellijk het doorpakken en verwerken als van ander begin.

De eenvoud van het gedegen zelfonderzoek bestaat in het doorpakken op onmiddellijkheid tot er verwerken is als van ander begin, tot het zelfbesef is verwerkt als van beschikbaarheid zijn zonder voorwaarden.

En dat allemaal zal ik zelf moeten doen en niemand anders kan het voor mij willen, noch kunnen doen. Dus hoe we het draaien of keren; inzicht of geen inzicht draait alleen maar en dan ook alleen maar om dat zo door iedere wijze verdomde 'ik'.
Ik koester dat 'ik' liever en ben zijn vriend en samen zullen we de uitweg uit dat 'ik' vinden, want liefde verlegt alle grenzen, ook de 'ik'-grenzen...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Volkomenheid heeft geen behoefte aan verandering of stilstand (Dit is doorzien)

! ! ! ...> m a a r <... ! ! !

het schept wel continu verandering en/of stilstand en het zal dat tot in het oneindige blijven doen, met of zonder ons als observerende kleine mieren... (Dit is terugkoppeling)

Z i e je in het citaat de terugkoppeling naar het inzien, het invullen en voortzetten tot in oneindigheid ?

D o o r z i e n is vaststellen dat de oneindigheid (de voorzetting) een g e v o l g is van onmiddellijkheid. De schepping is een gevolg en niet wat is, als van ander begin zijn van volkomenheid zelf.

D o o r p a k k e n is het verwerken van als van onmiddellijkheid en het als van ander begin zijn.
In het als ander begin zijn is er geen oneindigheid, is er geen schepping ... is er geen zijn dan volkomenheid als van d a t - v o l k o m h e i d - z i j n.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Geen knoop? Dan is er geen doorzien !

Wie beweert dit op basis van welke voorwaarden?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wie beweert dit op basis van welke voorwaarden?

Bewustzijn is als onmiddellijkheid 'hechten' in denkbeeldigheid (hier het beweren, het uitspreken van woorden).
Het als beschikbaar zijn zonder voorwaarden is als van onmiddellijkheid het uitspreken van deze woorden.
In de context van deze woorden gelden de regels en wetten van het spreken en redeneren.
Deze context is doorzien en op het doorpakken als van onmiddellijkheid is het verwerken de zelfrealisatie, niet van wie wat beweert en niet onder bepaalde voorwaarden; het is de realisatie als van dat-zijn, als van de volkomenheid van bewust zelf zijn. Het is als van ander begin zijn.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Z i e je in het citaat de terugkoppeling naar het inzien, het invullen en voortzetten tot in oneindigheid ?

D o o r z i e n is vaststellen dat de oneindigheid (de voorzetting) een g e v o l g is van onmiddellijkheid. De schepping is een gevolg en niet wat is, als van ander begin zijn van volkomenheid zelf.

D o o r p a k k e n is het verwerken van als van onmiddellijkheid en het als van ander begin zijn.
In het als ander begin zijn is er geen oneindigheid, is er geen schepping ... is er geen zijn dan volkomenheid als van d a t - v o l k o m h e i d - z i j n.

Wat ik in dat citaat zie is dat ik inderdaad nog altijd terugkoppel, maar niet meer in de honderste graad, maar misschien nog in de tweede of derde graad en dat ik dus al een enorme weg heb afgelegd. En met 'ik' bedoel ik hier mijn hele wezen, mijn hele zijn...
En ik weet ook dat er een dag komt dat ik niet meer terug zal koppelen en dat ik enkel nog zal zijn; zonder voorwaarden, zo je wil... Maar ik zal het dan ook met heel mijn wezen en met al mijn hebben en houwen zijn en niet alleen afhankelijk van het ene of andere bekomen inzicht... met een flikkerlicht dat onmiddellijk gaat branden wanneer ik dat inzicht even uit het oog heb verloren....

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Bewustzijn is als onmiddellijkheid 'hechten' in denkbeeldigheid (hier het beweren, het uitspreken van woorden).
Het als beschikbaar zijn zonder voorwaarden is als van onmiddellijkheid het uitspreken van deze woorden.
In de context van deze woorden gelden de regels en wetten van het spreken en redeneren.
Deze context is doorzien en op het doorpakken als van onmiddellijkheid is het verwerken de zelfrealisatie, niet van wie wat beweert en niet onder bepaalde voorwaarden; het is de realisatie als van dat-zijn, als van de volkomenheid van bewust zelf zijn. Het is als van ander begin zijn.

Bewustzijn is niet als het onmiddellijk 'hechten' aan denkbeeldigheid; 'bewustzijn' is zich gehecht weten. Dat dat gehecht zijn enkel een gehechtzijn is aan denkbeeldige ketens dat moet het gedegen onderzoek uitmaken; maar het volstaat niet om van op voorhand te zeggen dat die ketens enkel denkbeeldig zijn; het volstaat zelfs niet om dat van op voorhand te weten; enkel doorgedreven ervaring en inzicht zal die ketens doen vallen...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Bewustzijn is niet als het onmiddellijk 'hechten' aan denkbeeldigheid; 'bewustzijn' is zich gehecht weten. Dat dat gehecht zijn enkel een gehechtzijn is aan denkbeeldige ketens dat moet het gedegen onderzoek uitmaken; maar het volstaat niet om van op voorhand te zeggen dat die ketens enkel denkbeeldig zijn; het volstaat zelfs niet om dat van op voorhand te weten; enkel doorgedreven ervaring en inzicht zal die ketens doen vallen...

Er is 'niets en niemand tussen'(= onmiddellijkheid) bewustzijn en het hechten als ik-heid.
Of andersom: er is onmiddellijk(= niets en niemand tussen) bewustzijn en hechten als ik-heid.
De denkbeeldigheid is de ik-heid, het onderwerp dat verschijnt als inzicht, als denken, als bestaan ...

Dit is geen vooraf weten, geen op voorhand aannemen maar 'doorzien' als van onmiddellijkheid (zonder iets er tussen, zonder voorwaarden, zonder onderwerp).

Wat is, is als dat zijn, als van volkomenheid leeg en stilte, als van ander begin, als van gedegen zelfonderzoek, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wat ik in dat citaat zie is dat ik inderdaad nog altijd terugkoppel, maar niet meer in de honderste graad, maar misschien nog in de tweede of derde graad en dat ik dus al een enorme weg heb afgelegd. En met 'ik' bedoel ik hier mijn hele wezen, mijn hele zijn...
En ik weet ook dat er een dag komt dat ik niet meer terug zal koppelen en dat ik enkel nog zal zijn; zonder voorwaarden, zo je wil... Maar ik zal het dan ook met heel mijn wezen en met al mijn hebben en houwen zijn en niet alleen afhankelijk van het ene of andere bekomen inzicht... met een flikkerlicht dat onmiddellijk gaat branden wanneer ik dat inzicht even uit het oog heb verloren....

Het hele zijn is denkbeeldige zingeving.
Dit zijn steunt niet op inzicht maar is er als van natuurlijke onmiddellijkheid. Ik-heid ervaart het zelfbesef als natuurlijk en beleeft dit ik-zijn als existenti?le zingeving.

Daar is niets tekort of teveel aan, het ik-zijn omvat uitsluitend zijn denkbeeldigheid en is in staat deze denkbeeldigheid te doorzien en als van onmiddellijkheid te verwerken, te realiseren als van beschikbaarheid zonder voorwaarden (zonder ik-heid).
Wat verwerkt is, is als van beschikbaarheid, als van volkomenheid van niets en niemand afhankelijk.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

In de context van deze woorden gelden de regels en wetten van het spreken en redeneren.

Ok, meer moest ik niet horen.
Bedankt voor het antwoord te leveren in deze context van woorden.