Mahziri's verlichting

[Mahziri]

Wil je uitleggen wat je opvallend vond?

[Mahziri]

Zoals de laatste weken constant gebeurd krijg ik uitleg, antwoord, verdieping, door de beweging van het bewustzijn door mij heen.
Nu ook weer, naar aanleiding van bovenstaande lees ik in Wolter Keers' Vrij zijn:

Wel, hoe kom je nu tot vrijheid van het bijgeloof, dat je allerlei dingen bent? "Als je jezelf onderscheidt van die dingen", noemt men hier en in één adem door met "en vrede vindt in het Bewustzijn". Met andere woorden : er is niets anders nodig dan dit onderscheid te maken. U weet, dat het woord jnana "onderscheid" betekent, onderscheid tussen wat je bent en wat je niet bent,. Als je dus ziet dat je niet lichaam en/of geest bent, dan is op dat zelfde moment die verweving verdwenen. Op dat ogenblik is er alleen maar vrijheid. Op dat ogenblik dat je je er rekenschap van geeft dat je er de waarnemer van bent, verdwijnen onmiddellijk de waarnemingen die je zojuist "mijn lichaam"noemde of "mijn persoonlijkheid" of "mijn gevoel" en dergelijke. En neemt het Bewustzijn ogenblikkelijk weer vormloosheid aan, om het zo maar even te zeggen. Op dat moment is er allen maar Vrijheid.

En dat is wat ik bedoel, dat ik het onderscheid maakte en me daar bewust van was/ben.

[Mahziri]

Zo'n diepe ontroering van herkenning als ik de teksten van Wolter Keers lees!

Even een stukje:

Het materiaal waaruit een gedachte, of een waarneming, of een gevoel zich vormt, bepaalt tegelijkertijd het, laat ik het maar eens zeggen, het ras van et verschijnsel. Als iemand tot het menselijk ras behoort, krijgt hij menselijke kinderen. Tijgers echter krijgen tijgerwelpen. Zo zou je kunnen zeggen dat de moeder van elke waarneming, van elk gevoel, deze Helderheid is, deze Stilte. En daarom behoort elke waarneming tot het ras van de Stilte. Op het ogenblik dat ons zwaartepunt verlegd is van het waargenomene, van de overtuiging: "ik en een persoon, ik ben een iemand", naar de Stilte waaruit al deze dingen tevoorschijn komen, kunnen we ook die Stilte zien. Dan zijn we die Stilte, ook in een eventuele storm.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Zoals de laatste weken constant gebeurd krijg ik uitleg, antwoord, verdieping, door de beweging van het bewustzijn door mij heen.
Nu ook weer, naar aanleiding van bovenstaande lees ik in Wolter Keers' Vrij zijn:

Wel, hoe kom je nu tot vrijheid van het bijgeloof, dat je allerlei dingen bent? "Als je jezelf onderscheidt van die dingen", noemt men hier en in één adem door met "en vrede vindt in het Bewustzijn". Met andere woorden : er is niets anders nodig dan dit onderscheid te maken. U weet, dat het woord jnana "onderscheid" betekent, onderscheid tussen wat je bent en wat je niet bent,. Als je dus ziet dat je niet lichaam en/of geest bent, dan is op dat zelfde moment die verweving verdwenen. Op dat ogenblik is er alleen maar vrijheid. Op dat ogenblik dat je je er rekenschap van geeft dat je er de waarnemer van bent, verdwijnen onmiddellijk de waarnemingen die je zojuist "mijn lichaam"noemde of "mijn persoonlijkheid" of "mijn gevoel" en dergelijke. En neemt het Bewustzijn ogenblikkelijk weer vormloosheid aan, om het zo maar even te zeggen. Op dat moment is er allen maar Vrijheid.

En dat is wat ik bedoel, dat ik het onderscheid maakte en me daar bewust van was/ben.

Ik was benieuwd naar het verschil, maar je hebt het hierboven heel mooi uitgelegd.

[Mahziri]

Steeds meer afstand, steeds meer het waarnemen, steeds minder strijd.
Dat is wat ik zie.

Eigenlijk ben ik gewoon lekker aan het oefenen met alles wat zich voordoet.
En soms ben ik helemaal geïdentificeerd en zie ik dat pas een uurtje later. Maar wat is tijd....

Het is mooi te merken dat door de afstand gesprekken, laat ik zeggen lastige gesprekken om het te benoemen, gewoon ontstaan. Mijn mond zegt de "juiste" dingen en ik zie het allemaal gebeuren. En dan opeens zie ik ook hoe het denken erbij komt en die grijpt echt in een seconde of minder een situatie die op het onderwerp van het "lastige" gesprek lijkt vast. En hopla! Dan zijn er ook gelijk emoties en zit ik er wel helemaal in. Maar daarnaast zie ik ook dat ik erin zit. Echt heel gaaf.

Door de situaties die zich momenteel voordoen merk ik regelmatig dat ik in de piekermodus zit. Zodra het opgemerkt is stopt het. Maar soms, en ik weet niet of de woorden er helemaal bij passen, lijkt het of het denken in strijd gaat met hetgeen waargenomen wordt. Ik denk dat ik op dat moment toch nog in het denken zit en is die strijd in het denken. Ja, dat zal zeker zo zijn. Zo snel gaat dat dan weer.

Volgens mij is het waarnemen nog verbonden met de waarnemer, maar ach, stap voor stap.

Het wordt in ieder geval steeds meer helder.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

Steeds meer afstand, steeds meer het waarnemen, steeds minder strijd.
Dat is wat ik zie.

Dat lijkt maar zo, dat 'steeds meer afstand' ...

Dichterbij het waargenome dan als waarnemen(heid) kun je niet komen.

Het enige waar afstand mee ontstaat, is met dat wat je dacht te zijn. Dat is wat steeds meer op afstand komt. En zo verdwijnt er dus iets wat altijd tussen waarnemen en waargenome heeft ingestaan en wat het beeld vertroebeld heeft.

Uiteindelijk vallen waarnemen en waargenomene samen. Geen twee.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dat lijkt maar zo, dat 'steeds meer afstand' ...

Dichterbij het waargenome dan als waarnemen(heid) kun je niet komen.

Het enige waar afstand mee ontstaat, is met dat wat je dacht te zijn. Dat is wat steeds meer op afstand komt. En zo verdwijnt er dus iets wat altijd tussen waarnemen en waargenome heeft ingestaan en wat het beeld vertroebeld heeft.

Uiteindelijk vallen waarnemen en waargenomene samen. Geen twee.

Ik vind het leuk als jij reageert. .

Dat is volgens mij ook wel de afstand die ik zie, ik kijk in feite naar mezelf als een poppenspeler naar zijn handpop. En dan zeg jij.... zowel die speler als die pop vallen in hetzelfde, in geen twee. Ja, die vat ik.

Vanmorgen verscheen er opeens weer een inzicht. Klaarhelder. En nu ga ik het vertalen met mijn denken en woorden en vertroebeld het al wat, maar ik wil het toch graag vertellen. Mmm waarom eigenlijk. Maar goed... hihi.

Wat helder is: Ieder mens is Liefde op zoek naar Zichzelf.
Dan word ik geraakt door iets wat iemand anders/ik laat verschijnen en omdat ik er de waarnemer van ben is het in mijn wereld.
Dan kan mijn geheugen in aktie komen en een situatie verbinden, met gedachten, met emoties, alles erbij. En dat is dan wat het is. Een aanvaring in het spel. Een golf bots tegen een golf, die maken er niets van.
Het geheugen wat ik dan wel heb maakt er van alles van. En behoorlijk ook.
En dat neem ik waar. Maar eenmaal weer doorzien is het wel om te lachen ook weer.
In feite ben ik Katrijn en die ander is Jan Klaassen in de botsing. Tenminste de botsing die ik van de week meemaakte.

[Mahziri]

En het geheugen....
Wat ?s dat dan, waar bevind zich dat.

Heb ik me nog nooit afgevraagd. Ik gebruikte het gewoon blijkbaar.
Ge?dentificeerd met wat daar uit voortkwam.
Dat ben ik, dat wist ik zeker.
Maar nu weet ik niets meer zeker.
En dat voelt super!

Gedachten, geheugen, gevoel. Het is er en het is te zien en is Bewustzijn
En die het ziet is Bewsutzijn en wordt ook weer gezien, en dat is Bewustzijn, Stilte.
Toch?

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mahziri

En het geheugen....
Wat ?s dat dan, waar bevind zich dat.

Heb ik me nog nooit afgevraagd. Ik gebruikte het gewoon blijkbaar.
Ge?dentificeerd met wat daar uit voortkwam.
Dat ben ik, dat wist ik zeker.
Maar nu weet ik niets meer zeker.
En dat voelt super!

Gedachten, geheugen, gevoel. Het is er en het is te zien en is Bewustzijn
En die het ziet is Bewsutzijn en wordt ook weer gezien, en dat is Bewustzijn, Stilte.
Toch?

Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar mijn geheugen is nogal onbetrouwbaar. Ik weet nog wel wat ik gisteren heb gegeten, maar als je me vraagt wat het vorige week donderdag was dan moet ik het antwoord schuldig blijven. En laatste zat ik naar een film te kijken die ik al vaker heb gezien en die ik erg leuk vond, maar hij bleek nu toch weer andere elementen te bevatten dan ik mij kan herinneren of die me eerder niet zijn opgevallen. Of zouden ze de film in de tussentijd stiekem veranderd hebben?

Er is dus niets uit mijn geheugen waarmee ik me zou kunnen identificeren. Afhankelijk van mijn stemming kan van iedere herinnering iets maken wat me het beste uitkomt. Dat dat zo is, dat wordt dan wel weer helder gezien.

[Mahziri]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar mijn geheugen is nogal onbetrouwbaar. Ik weet nog wel wat ik gisteren heb gegeten, maar als je me vraagt wat het vorige week donderdag was dan moet ik het antwoord schuldig blijven. En laatste zat ik naar een film te kijken die ik al vaker heb gezien en die ik erg leuk vond, maar hij bleek nu toch weer andere elementen te bevatten dan ik mij kan herinneren of die me eerder niet zijn opgevallen. Of zouden ze de film in de tussentijd stiekem veranderd hebben?

Er is dus niets uit mijn geheugen waarmee ik me zou kunnen identificeren. Afhankelijk van mijn stemming kan van iedere herinnering iets maken wat me het beste uitkomt. Dat dat zo is, dat wordt dan wel weer helder gezien.

Precies!! dat zie ik heerlijk helder! Ik herken helemaal wat je zegt en dat is precies wat ik nu zie.

En ik zie ook mijn blijdschap over dat zien.

Door dat de zien wordt het steeds meer duidelijk wat waarheid is.
En nu ervaar ik het ook wat Alexander e.a. zeggen: door te zien wat je NIET bent zie je uiteindelijk wat je wel bent.