Het was nacht, stikdonkere nacht ...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zocht niet naar een vage, ik had er zo maar en onschuldige uitgepikt.

Het 'weten' in 'mij rijk weten' betekend 'zich in die omstandigheid van overvloedig bezit bevinden'.

Het 'ik weet wat ik ben' wil slechts uitdrukking geven aan dat ik mij in een voor de ontvanger onbekende hoedanigheid bevind.

Die hoedanigheid is het zijn in Bewustzijn, dat is niet vaag, het zijn er van is aan de ondervinder voorbehouden en niet uit te leggen.

Ik zie het je graag verklaren, uitleggen. Dank daarvoor.

'Die hoedanigheid is het zijn in Bewustzijn' is wat ik zien noem. Weten is zien en zien is weten.

'De voor de ontvanger onbekende hoedanigheid' versta ik als de ziener en het waargenomene vallen samen. Het onbekende bestaat erin dat het waarnemen verschuift van het verstandelijke (mind) interpreteren naar zien. Het zien is een onbekende eigenschap (hoedanigheid) van de menselijke vorm waardoor het verstandelijke centrum niet langer de touwtjes in handen heeft. Bij zien is de persoon verdwenen en wordt de geest gezuiverd van zichzelf.

Het verschuiven van de ene staat in de andere, van mind naar zien en omgekeerd, is niet wat moet uitgelegd worden.

Om het weten te consolideren, sterk te maken, maakt de mind 'beelden' van het geziene. Het is in de wisselwerking van de twee centra (verstand en zien) dat de geest ( de ziel) zich kan transformeren tot wat de menselijke vorm is; licht.
Het 'echt' maken van weten vergt studie en meditatie, vraagt uitleg en verklaring, vraagt inzet en navolging, vraagt welwillendheid en nederigheid; opdat de echte werkelijkheid zou dagen uit de verbeelde werkelijkheid.

Zoals de dag begint uit de nacht en verdwijnt in de nacht, zo zuivert de geest zich van zichzelf.

Vaag?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ik zie het je graag verklaren, uitleggen. Dank daarvoor.

'Die hoedanigheid is het zijn in Bewustzijn' is wat ik zien noem. Weten is zien en zien is weten.

'De voor de ontvanger onbekende hoedanigheid' versta ik als de ziener en het waargenomene vallen samen. Het onbekende bestaat erin dat het waarnemen verschuift van het verstandelijke (mind) interpreteren naar zien. Het zien is een onbekende eigenschap (hoedanigheid) van de menselijke vorm waardoor het verstandelijke centrum niet langer de touwtjes in handen heeft. Bij zien is de persoon verdwenen en wordt de geest gezuiverd van zichzelf.

Het verschuiven van de ene staat in de andere, van mind naar zien en omgekeerd, is niet wat moet uitgelegd worden.

Om het weten te consolideren, sterk te maken, maakt de mind 'beelden' van het geziene. Het is in de wisselwerking van de twee centra (verstand en zien) dat de geest ( de ziel) zich kan transformeren tot wat de menselijke vorm is; licht.
Het 'echt' maken van weten vergt studie en meditatie, vraagt uitleg en verklaring, vraagt inzet en navolging, vraagt welwillendheid en nederigheid; opdat de echte werkelijkheid zou dagen uit de verbeelde werkelijkheid.

Zoals de dag begint uit de nacht en verdwijnt in de nacht, zo zuivert de geest zich van zichzelf.

Vaag?

Ik probeer te kijken zoals jij en dan loop ik vast in het begrip dat ik al ken voor het zien. Wanneer zien de hoedanigheid in het zijn in Bewustzijn is moet het ergens aan voldoen namelijk woorden en interpretatie loos zijn. Ik ervaar met 'zien' de vlag de lading niet dekken, ik prefereer het 'weten' te noemen, hetgeen voor jou waarschijnlijk weer minder de voorkeur heeft.

Het zien kan er zijn in een hoedanigheid van het zijn in Bewustzijn en wanneer de ontvanger waarmee ik de toehoorder of lezer op het oog heb zich in dezelfde hoedanigheid van het zijn in Bewustzijn bevind is er intergalactisch contact dat meer zegt dan woorden kunnen uitdrukken.

Waar zoals je zegt het verstandelijk centrum niet langer de touwtjes in handen heeft en de persoon is verdwenen, de geest gezuiverd van zichzelf. Het is zichzelf genoeg. Wat er gebeurd kan niet uitgelegd worden er zijn geen woorden voor.

Ik zou wederom niet het woord 'weten' kiezen voor consolidatie want dat IS dat wat zichzelf genoeg is maar juist het veranderlijke zoals het 'zien' noemen wat zich sterk maakt en waarvan de mind beelden vormt. Dat wat zich nog kan transformeren is niet het einde en geen 'weten', wat het dan wel is zou wat ik zelf 'zien' noem kunnen zijn.

Ook hier weer in het 'echt' maken van weten zoek ik een ander begrip dan het eindstation 'weten', studie en meditatie duiden nog op wording en nogmaals in wat ik eronder versta is 'weten' af. Het is klaar. Het door jou geduide weten lijkt hier op kennis.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door sagnaar

Waneer blijkt dat er geen' verslag van kan worden gedaan, dat er geen' Duiding noch verwijzing toe kan zijn.
Dat het absoluut onmogelijk is om een 'ander' te kunnen helpen om HIER' te komen
Dat alle hulp ( bv zoals Renoir in de weer is,) je Daar' brengt, en weghaalt van HIER'.
Dat bv het Ont-dekken een investering is om te komen tot een geestelijk mentaal isoloment...precies zoals hij dat zelf kent.
Dat er absoluut niks ! voor kan worden gedaan, omdat het moment' van Realisatie niks van doen heeft met wat dan ook zich in de menselijke ervarings/belevings wereld
voordoet.
E.n.z.....

Sorry dat ik zo laat reageer, AR.;Caine; Silouane, Keen; Sagnaar; (hopelijk niemand vergeten?).

Realisatie is:
1. het niet instaat zijn tot het uitbrengen van een verslag of duiding bij iets.
2. de onmogelijkheid een ander te kunnen helpen HIER te komen.
3. alle hulp iemand 'DAAR' te brengen.
4. de tegenstelling van realisatie is ontdekken. Ontdekken is een investering in geestelijk, mentaal isolement.
5. het moment van realisatie heeft niets met de ervarings- en belevingswereld te maken.

AR.;Caine; Silouane, Keen; Sagnaar

Dank voor deze toch wel omvattende begripsvorming.

Wat ik mij nog steeds afvraag, gaat dit over realisatie, over het echt maken van wat de mens is?
Als ik het woordje realisatie vervang door 'vooringenomenheid' dan dragen alle vijf de elementen van de definitie bij tot een betere begripsvorming van wat vooringenomenheid is of eruit ziet.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wat ik mij nog steeds afvraag, gaat dit over realisatie, over het echt maken van wat de mens is?

Nee realisatie is het te (wederom dat gehanteerde begrip) 'weten' komen wat je in je essentie bent, dat is een eenmalig onderzoek naar de ware aard van je zijn. Veel van wat de mens onecht maakt is dan verdwenen, dus kun je stellen dat het echt maken is, maar heeft dat niet primair ten doel.

Het ware van je menselijke aard en al zijn kenmerken zijn niet verdwenen ze zijn alleen gezuiverd van je onechte aard. Door het elimineren van wat je niet bent lijkt dat onderzoek kil en liefdeloos, het is inderdaad een nogal zure appel maar eenmaal gedaan herrijs je zoals fenix uit de as.

Het lijkt wel wat op wat sangaar er over zegt maar verschilt aanzienlijk hiervan al was het alleen maar dat realisatie in zijn optiek tot de onmogelijkheden behoort en die negatieve co-natie, datgene wat in zijn optiek niet kan, toevallig mijn tegenoverliggende standpunt er van is.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik probeer te kijken zoals jij en dan loop ik vast in het begrip dat ik al ken voor het zien. Wanneer zien de hoedanigheid in het zijn in Bewustzijn is moet het ergens aan voldoen namelijk woorden en interpretatie loos zijn. Ik ervaar met 'zien' de vlag de lading niet dekken, ik prefereer het 'weten' te noemen, hetgeen voor jou waarschijnlijk weer minder de voorkeur heeft.

Zien is kijken met de ogen en weten is de verstandelijke verwerking van het geziene. Dat is de gewone werkelijkheid waarin elke mens in de wereld staat en ervaart en het beste ervan maakt.
Het zien als centrum zit op een andere plaats in de menselijke vorm dan waar het verstand functioneert.
Ik ben een redelijke persoon, wat wil zeggen dat ik functioneer uit het verstand. Alles wat ik weet is door het verstand geconditioneerd.
Vanuit zien vervalt deze omweg van het verstand en wordt weten direct zien. Vandaar dat ik zie dat weten zien is. Het zien en de waarneming zijn één.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het zien kan er zijn in een hoedanigheid van het zijn in Bewustzijn en wanneer de ontvanger waarmee ik de toehoorder of lezer op het oog heb zich in dezelfde hoedanigheid van het zijn in Bewustzijn bevind is er intergalactisch contact dat meer zegt dan woorden kunnen uitdrukken.

Zien maakt geen contact, er is geen intergalactisch gebeuren, er is geen gewone werkelijkheid van een ik in de wereld, er is geen ontvanger, er is geen ziener; er is alleen zien.
Denk bijvoorbeeld aan een droom in de slaap. Hoe zou de dromer contact kunnen hebben met bijvoorbeeld een deelnemer van het forum?
Later ja, wanneer de mind weer op de troon zit kan de droom gebracht worden als droomverhaal.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Waar zoals je zegt het verstandelijk centrum niet langer de touwtjes in handen heeft en de persoon is verdwenen, de geest gezuiverd van zichzelf. Het is zichzelf genoeg. Wat er gebeurd kan niet uitgelegd worden er zijn geen woorden voor.

Ik zou wederom niet het woord 'weten' kiezen voor consolidatie want dat IS dat wat zichzelf genoeg is maar juist het veranderlijke zoals het 'zien' noemen wat zich sterk maakt en waarvan de mind beelden vormt. Dat wat zich nog kan transformeren is niet het einde en geen 'weten', wat het dan wel is zou wat ik zelf 'zien' noem kunnen zijn.

Ook hier weer in het 'echt' maken van weten zoek ik een ander begrip dan het eindstation 'weten', studie en meditatie duiden nog op wording en nogmaals in wat ik eronder versta is 'weten' af. Het is klaar. Het door jou geduide weten lijkt hier op kennis.

De geest zuiveren van zichzelf is de verhalen en alle beelden voor het verstand brengen tot het verstand capituleert, zich gewonnen geeft en het weten aan het zien overdraagt. Dat gebeurt niet zonder slag of stoot. Het is een proces, een levensproces.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

, AR.;Caine; Silouane, Keen; Sagnaar; (hopelijk niemand vergeten?).

Gazelle, Dynamo.

Wil je er ook nog 'n paar genoemd zien van Aart, Renoir, Vagebond, Vesselin en in mindere mate van Nadje?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

realisatie is het te (wederom dat gehanteerde begrip) 'weten' komen wat je in je essentie bent, dat is een eenmalig onderzoek naar de ware aard van je zijn. Veel van wat de mens onecht maakt is dan verdwenen, dus kun je stellen dat het echt maken is, maar heeft dat niet primair ten doel.

Van dat weten zegt Sagnaar dat het altijd vanuit de mind komt. In de gewone werkelijkheid is dat ook zo, treed ik Sagnaar volledig bij.
Wat je zegt over 'in essentie zijn' zeg ik 'besef krijgen van de menselijke vorm'. Essentiel of wezenlijk zijn de condities, de voorwaarden van redelijkheid. Het verstand zoekt deze essentie.
Besef opdoen van de menselijke vorm daarentegen laat de rol van het verstand los, zoekt niet de redelijkheid maar de directheid van het zien, de waarneming zelf.
Ik ben mijn verstand niet verloren want ik keer er altijd naar terug en leg haar het zien voor de voeten.
Mijn onderzoek naar wat ik ben is niet eenmalig maar is een levenswerk. Ik deed een viertal buitengewone ervaringen op waarvan de eerste plaatsvond toen ik acht jaar was. Ik word er volgend jaar zestig en ben nog altijd bezig de echtheid van het buitengewone dat mij toen toeviel, te be-grijpen, te plaatsen in wat 'echt' is. Ik ben ervan overtuigd dat vele mensen buitengewone zaken meemaken. Daaruit het zien halen vergt alles wat je bent, niet één keer maar tot de laatste ademstoot.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het ware van je menselijke aard en al zijn kenmerken zijn niet verdwenen ze zijn alleen gezuiverd van je onechte aard. Door het elimineren van wat je niet bent lijkt dat onderzoek kil en liefdeloos, het is inderdaad een nogal zure appel maar eenmaal gedaan herrijs je zoals fenix uit de as.

Zien grijpt plaats in zichzelf. Dat is alles. De geest zuivert zich met zichzelf om het zien doorgang te geven waar het verstand blokkeert en verspert.
Als ik zeg 'er is liefde' dan moet ik mij niet zuiveren van het kwaad om die liefde te zijn; ik moet liefde betonen om het te zijn.
Op die wijze zuivert geest zich met zichzelf door te zien.

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het lijkt wel wat op wat sangaar er over zegt maar verschilt toch aanzienlijk hiervan al was het alleen maar dat realisatie in mijn optiek meer dan het zijne maakbaar is.

De redelijkheid onttronen is maakbaar. De gewone werkelijkheid is maakbaar. De 'echte' werkelijkheid is dat niet omdat zij louter puur zien is.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Gazelle, Dynamo.

Wil je er ook nog 'n paar genoemd zien van Aart, Renoir, Vagebond, Vesselin en in mindere mate van Nadje?

Wil dat ook zeggen dat het aantal forumdeelnemers tenslotte uit zeven mensen bestaat?

Naast al die namen heb ik dan nog moeite om het juiste geslacht te raden.
Niet dat ik op een date uit ben maar sommigen doen het voorkomen alsof 'ze' egoloos zijn
...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

... maar sommigen doen het voorkomen alsof 'ze' egoloos zijn...

Hoe zie jij dat 'egoloos' zijn, Looro?

Mijn kijk er op is dat je niet egoloos kunt zijn. Dat zou namelijk inhouden dat je ook ego(vol?) kunt zijn. Ego is geen zijnstoestand. Het is een verzameling eigenschappen die je kunt hebben. En die zijn veranderlijk. Dus die verzameling ego eigenschappen die je kunt hebben, bestaat uit een telkens veranderende verzameling. Er is ook geen enkele reden om egoloos te zijn of te worden. Behalve als je ego daar behoefte aan heeft, aan de schijn van egoloosheid.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

"Het was nacht, stikdonkere nacht.
Op een forum zaten zeven verlichte geesten,
de een, zo dachten ze, toch iets meer verlicht dan de ander. ...

Een kanjer !
Een doortastende observatie ... waaraan je hopelijk ook deelneemt?

Het brengt mij die kampvuur-avonden in herinnering.
Toch best spannend.