Vagebond

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik zie dat als dochter en ik neem daar als mens, wanneer ik bij hen ben, deel aan. Ik speel er mijn rol in zoals ik nu mijn rol speel. Ik zie mezelf ook vallen en opstaan in mijn pogingen er nu te zijn voor zowel mijn vader als mijn moeder....

Wat nu gebeurd in het levenproces van mijn ouders waar ik deelgenoot en participant in mag zijn maakt zaken die ik hier verder op dit forum zie gebeuren bijzonder realtief en nikszeggend allemaal. Het meeste is allemaal even doods en vervelend als een uitgedroogde pier, met excuses.

Ik heb deze topic zijdelings gevolgd en mijn eerste reactie was, goh leuk zo'n persoonlijk verhaal van Vagebond. De tweede was, goh, ik zie wel parallellen tussen Vagebond en haar moeder mbt de aandacht naar zich toe weten te trekken..... Ik vind het een mooi topic Vagebond, mooi om te lezen hoe jij als dochter jouw rol in het verhaal speelt. Heel herkenbaar ook.

Het is uit het leven gegrepen, dus toegankelijk en herkenbaar. Het leeft, het betreft het leven, is levendig. Theoretisch geneuzel, filosofische geouwehoer, is doods en vervelend als een uitgedroogde pier. Ik kan het niet meer dan eens zijn met je. Sterkte met alles by the way.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik zal een poging doen. Het is nooit mijn intentie (geweest) om een ander de grond in te trappen. Wel vind ik dat er grenzen zijn in het uiten van gevoelens mbt uitlatingen jegens anderen. Het uiten van gevoelens is prima, maar geen vrijbrief om je emotionele derrie maar te pas en te onpas over iedereen uit te storten. Dat is m.i. voor niemand goed inclusief degene die de gevoelens uit. Ik kan dus mee gaan in je beleving van het zwijgen opgelegd krijgen, niet in die van het (na)trappen.

Dat wat je schrijft over die zuivere intentie klinkt natuurlijk mooi en nobel, maar zoals je zelf terecht schrijft betreft dat NAvoelen. En dan ben je dus te laat! Je kunt met gevoelens meerdere kanten op. Je kunt ze inhouden, uiten of ernaar kijken. Dat laatste verdient veelal de voorkeur. En dan op het moment dat ze zich voordoen. Niet nadien. Dat zou m.i. het meest zuiver zijn (geweest).

Er zal ongetwijfeld op sommige momenten voor mij ook irritatie en ergernis bij gezeten hebben. En ook ik zal vast minder goed geslapen hebben. Heftige discussies/situaties hier op het forum laten mij ook niet altijd onberoerd. Veel opener dan dit kan ik het niet maken, vrees ik.

grappig, soms lees ik ik nog eens wat oude conversaties door en dan stuit je toch op pareltjes. Nadje ik ken jou als iemand die zichzelf op de borst slaat wanneer jij een ander kan kleineren. Maw ik zie jou als iemand die ter meerdere glorie van zichzelf het heerlijk vindt anderen in de grond te trappen. Ik heb dat zelf meerdere keren, tot voor kort, van jou mogen ervaren.

Dat jij jezelf helemaal geweldig vindt komt ook uit bovenstaande quote weer naar boven, terwijl je aan de andere kant jij je niet bewust schijnt te zijn van de eigen emotionele derrie, wat ik dan tenminste als emotionele derrie zie, die jij, zonder er ook maar 1 sec. over na te denken, over het forum strooit, en dat is nogal een beetje m.i.

Heerlijk hoor dat navoelen, ook goed dat jij dat, zoals je m.i. maar al te te vaal laat blijken, kennelijk nooit doet. Geen wonder dat jij je er niet van bewust wordt waar en hoe je dan jou emotionele derrie neer kwakt. Tja zo kan kan ik mezelf ook helemaal geweldig blijven vinden natuurlijk en hoef ik nooit meer iets aan zelfkennis te doen, laat staan dat ik ergens in de verte ook maar hoef te begrijpen wat iemand nu bv probeert te zeggen over mij en kan ik zaniken over andermans frustratie en aanverwanten.

Ook als ik jou bovenstaande quote weer lees dank ik God op mijn blote knieën dat ik niet in jou schoenen sta. Dan maar een stukje minder een 'ik ben geweldig gevoel' want zo'n gevoel is al even kortstondig en nikszeggend als orgasme zou ik zeggen.

Wat bedoel je overigens met je kunt gevoelens inhouden, ze uiten of er naar kijken?

Je kunt er naar kijken wat het inhouden van gevoelens met je doet en je kunt er naar kijken wat het uiten van je gevoelens met je doet- of liever nog welk verhaaltje zit er achter die zgn gevoelens Vervolgens kun je aan de hand van de observaties bepalen hoe je jezelf zult gaan helpen. Wat ik jou hier zie doen is een oordeel vellen en vervolgens een zedenpreek afleggen vanuit je gevoelens. Grappig hoor, heel behulpzaam ook.

En dat is dan nog afgezien van je oversekste interpretatie mbt tot dat kruisje van Keen toentertijd want Keens genitale zone kan mij hoegenaamd niet interesseren. Want ja jou oversekstheid komen we helaas maar al te vaak tegen op dit forum, maar goed over die m.i. overtuigd emotioneel gestuurde rotzooi mocht niks meer over gezegd worden natuurlijk.

Kortom jou schrijven toentertijd, binnen het verband, was weer eens zwaar waardeloos wat mij betreft en geen wonder dat ik het toentertijd meer dan waarschijnlijk niet de moeite waard vond er iets op terug te zeggen.

Tjonge soms zou ik dat terug lezen beter kunnen laten volgens mij.

[Nadje]

Ik ook van jou. KiSs

[Aart]

Vagebond, liefje van me, kom eens op mijn schoot zitten en vertel eens wat er bij je aan de hand is.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door lezer

Stap uit je eigen droom, je eigen verhaal.

De wereld zal met je meegaan.

Het ga je goed.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Prachtig, jij hebt kennelijk de kennis hoe wij dat op een eenvoudige wijze kunnen doen.

Tis een beetje gemakkelijk gezegd he:" stap uit je droom/verhaal, en de wereld zal met je meegaan," om dan vervolgens iemand het beste te wensen.

Het zou fijn zijn wanneer je de volgende keer je commentaar voor je houd wanneer je niet bereid bent met iets anders te komen dan bovenstaande loosheid. Ik heb namelijk geen flauw idee he hoe ik dat voor elkaar moet krijgen dat uit mijn eigen verhaal stappen, daar heb ik helaas nog niet voldoende bewustheid voor.
Fijn voor jou dat jij dat wel hebt kennelijk.

Het ga jou ook goed.

Beste Lezer, dankjewel voor je reactie, ik snap dat die goed bedoeld is maar ik heb er zelf nog moeite mee om te zien/voelen wat nou een eigen droom/verhaaltje is en wat niet.

Ik heb niet altijd door, zoals in mijn quote hier boven, dat ik al reageer vanuit mijn eigen verhaaltje.

Laat staan dat ik dan de beleving heb er uit te kunnen stappen.

Kun je mij zeggen hoe jij weet of je in je eigen verhaaltje zit of niet?

[Lezer]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Beste Lezer, dankjewel voor je reactie, ik snap dat die goed bedoeld is maar ik heb er zelf nog moeite mee om te zien/voelen wat nou een eigen droom/verhaaltje is en wat niet.

Ik heb niet altijd door, zoals in mijn quote hier boven, dat ik al reageer vanuit mijn eigen verhaaltje.

Laat staan dat ik dan de beleving heb er uit te kunnen stappen.

Kun je mij zeggen hoe jij weet of je in je eigen verhaaltje zit of niet?

dag Aart

Ik kan hierover enkel zeggen dat als ik iets wil schrijven de woorden die opkomen als een zeepbel uit elkaar spatten nog voordat ik iets geschreven heb.
Ik zie ze concepten als niet waar. Er blijft niets of niet veel over.
En als ik al iets schrijf vind ik het prima als het onderuit gehaald wordt.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door lezer

dag Aart

Ik kan hierover enkel zeggen dat als ik iets wil schrijven de woorden die opkomen als een zeepbel uit elkaar spatten nog voordat ik iets geschreven heb.
Ik zie ze concepten als niet waar. Er blijft niets of niet veel over.
En als ik al iets schrijf vind ik het prima als het onderuit gehaald wordt.

Lezer....

Zo is dat.
(Ware taal)

In dit soort quotes daagt iets'....

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door lezer

dag Aart

Ik kan hierover enkel zeggen dat als ik iets wil schrijven de woorden die opkomen als een zeepbel uit elkaar spatten nog voordat ik iets geschreven heb.
Ik zie ze concepten als niet waar. Er blijft niets of niet veel over.
En als ik al iets schrijf vind ik het prima als het onderuit gehaald wordt.

Wat mooi.

Het beeld/concept van belleblazen kwam bij het lezen van je zeepbel tekst nu heel levendig in beeld. Hoe groter hoe mooier en toch geen pijn als deze uit elkaar spatte. Hooguit wat weemoed, er was genoeg sop om nog meer te maken. En we gingen maar door. Jee, wat een grappige en treffende vergelijking.

Prik er gerust weer in!

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Beste Lezer, dankjewel voor je reactie, ik snap dat die goed bedoeld is maar ik heb er zelf nog moeite mee om te zien/voelen wat nou een eigen droom/verhaaltje is en wat niet.

Ik heb niet altijd door, zoals in mijn quote hier boven, dat ik al reageer vanuit mijn eigen verhaaltje.

Laat staan dat ik dan de beleving heb er uit te kunnen stappen.

Kun je mij zeggen hoe jij weet of je in je eigen verhaaltje zit of niet?

Fijn thks. Ik heb geen belangstelling voor wat de Lezer mij te melden heeft, daarom heb ik ook niet de zo duidelijk voor hand liggende vraag die jij hier stelt gesteld. Hij mag het lekker voor zichzelf houden samen met zijn goede bedoeling.

Of ik mij er van bewust ben dat ik reageer vanuit mijn eigen verhaaltje laat ik verder gaarne aan uw fantasie over. Ik ben mogelijk iets minder stom dan ik er uit zie, maar dat zal de pret verder niet drukken denk ik.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Fijn thks. Ik heb geen belangstelling voor wat de Lezer mij te melden heeft, daarom heb ik ook niet de zo duidelijk voor hand liggende vraag die jij hier stelt gesteld. Hij mag het lekker voor zichzelf houden samen met zijn goede bedoeling.

Of ik mij er van bewust ben dat ik reageer vanuit mijn eigen verhaaltje laat ik verder gaarne aan uw fantasie over. Ik ben mogelijk iets minder stom dan ik er uit zie, maar dat zal de pret verder niet drukken denk ik.

He jakkie Vagebond, wat is er met je gebeurt dan?

Je hebt je toch niet laten .

Stom van mij dat ik niet gezien had dat je er stom uit ziet.

Fijn dat je uit je eigen verhaaltje bent.

Wat is het leven simpel he.

Okay, eigen verhaaltjes zijn niet simpel.

Maar die zijn simpel te herkennen.

Nu kijk ik met veel belangstelling uit naar de teksten van Lezer.

Ik vind ze belangrijker dan mijn eigen verhaaltjes.

Al zijn mijn eigen verhaaltjes wel vertrouwder, ik ken ze al zo lang, ze hebben me altijd gesteund en zekerheid gegeven en ik kan me er zo lekker in kwijt.

Al vraag ik me heel soms wel eens af; zou er leven zijn buiten mijn eigen verhaaltjes en wat dan, zal ik ze niet gaan missen, wat blijft er van mij over zonder mijn verhaaltjes, wie of wat ben ik dan nog.

Als ik mijn eigen verhaaltjes herken waarom trap ik er dan nog in waarom neem ik ze nog zo serieus dat ze zelfs mijn gemoedstoestand bepalen.

Ach wat een eigen verhaaltje weer, zouden er mensen zo stom zijn het te lezen.

Neen, ik lees het enkel zelf.