Vagebond

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Allereerst, ik zie de titel en dat doet me denken....je vertelde dat je in de Kambo sessie van gisteren had geroepen:" Mamaaa, ik voel je," en dat je moeder onlangs is overleden.

Erg attend van je!
Ja, viel me ook op, toen ik deze muziek daarstraks uitkoos om hier te posten.
Ik, die eergisteren donderdag voormidden tijdens de kambo-piek met mijn hoofd in de emmer hangend tussen de braakstoten wenend zei "Mamaaa, ik voel je." Bijzonder toeval.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Wil je toch nog even condoleren met dit gegeven en mijn nieuwsgierigheid bevredigd zien: wat voelde je dan?

Merci, ze is op 1 april overleden op 93 jarige leeftijd. Toen voelde ik alleen blijdschap voor haar. Haar lijden was voorbij. Ik heb haar handen uren vastgehouden zonder iemand erbij in de hospitaal kamer. Regelmatig hardop en indien niet in gedachten zeggend dat ze van het licht komt, licht is, en teruggaat naar het licht.
Wat ik verder voelde tussen die kambo-braak stoten met mijn hoofd in de emmer hangende weet ik niet. Dat was wel een wenen van verdriet. Voelde ik haar pijn? misschien wel. Ze heeft veel emotionele pijn gehad tijdens haar leven. Drie van haar vier kinderen, waaronder ik, hadden besloten haar niet meer te willen zien zo'n 30 jaar geleden. De oudste deed het, daarna ik, daarna de jongste. Moet moeilijk geweest zijn voor die vrouw. Ze begreep er niks van, zij had toch niets verkeerd gedaan om zo'n afwijzing te verdienen.

In de laatste vijf jaar van haar leven verkondigde ze zelfs aan iedereen die het wou horen dat haar vier kinderen niet deugden.
Groot pijnlichaam (Eckhart Tolle's concept) moet ze gehad hebben. Dat heb ik waarschijnlijk gevoeld. Ook mijn pijnlichaam, het familie pijnlichaam, tot misschien zelfs het pijnlichaam van moeder aarde.
Zoveel pijn die er hangt in het persoonlijke en collectieve.
Moeder aarde kreunt eronder.
Mother i feel you, and i heal you by healing myself.

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Muziek die achter de titel zit, kan ik echt niet horen hoor, VRESELIJK....

Ik heb em net weer opgezet, vind de muziek zalig en ook de lyrics en dit zonder psilocybine!
Kan je je voorstellen hoe ik de aarde omarm met deze muziek terwijl in trance zijnde met psilocybine. WiNk

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik hoor liever dit:

AC DC - Whole Lotta Rosie

Lieve help, deze muziek zou ik associeren met forumlid marie, ook gekende als dulle griet zijnde!
Ik zie marie al head-bangen op deze muziek!

[kabu]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ik ga de klamme lappen opzoeken, readUlater...KiSs

Oja, en jij ook slaap lekker voor straks

slaapwel en tot een volgende. KiSs
Ik bruis weer van de energie. Da's 't gevolg van die kambo die nog aan't doorwerken is.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Fijn dat je aanwijzingen wil geven Dorje, maar doe geen moeite, op de locatie waar ik aangekomen ben (zie onder mijn avatar) zijn geen wegwijzers nodig. Daar kan je nooit meer verloren lopen.

Of daar loop je eeuwig in verloren omdat je denkt dat je ergens aangekomen kunt zijn...

Neem mij niet kwalijk, mijn vriend. En eerlijk, ik lees je liever zo, dan een jaar geleden, ware het niet dat het vaak zo lange epistels zijn die je schrijft.

Maar een vriend wil je gewoon niet graag in zijn waan laten. Je wil hem toch aansporen om net ietsje verder te kijken dan de gekrulde neus lang is. Tegenover al dat sappige, meeslepende, gezellige waar het forum hier de laatste tijd mee overspoeld wordt, komt dat natuurlijk wel heel koele kikker-achtig over.

Maar het is met de beste bedoelingen, bedoelingen die niet gewenst zijn, want mijn warme kikker vriend is al lang aangekomen waar die zijn wou en krijgt hier heel wat schouderklopjes voor van de rest van de gezellige bende hier. En daar is ook niets mis mee. Zolang je maar niet te verloren geraakt in de waan waar je je nu aan het aan vasthouden bent en wat je alsof je leven er van af hangt ligt te verdedigen hier.

Sterven voor je sterft is ook sterven aan de nood om jezelf steeds maar weer te willen verantwoorden. Dit klinkt zoveel kouder, dan het warme meegaan in je sappigheid, maar het is eigenlijk het warmste dat er is: de warmte voor een vriend die het juiste op het spoor is, maar het teveel aan het toe-eigenen is en daarmee de slag alsnog mis slaat.

Je inzichten zijn allemaal fantastisch, ook je schijnbare belichaming ervan in het ontwapende lichaam van een onschuldige kleuter. Maar het gaat echt niet om iets fantastisch. Als je zou doorpakken op het fantastische, dan zou er iets veel waardevoller in zicht komen. Iets dat niet zo fascinerend is, maar des te meer waarheid bevat. En dan kan alles weer even sappig en kleurrijk blijven doorgaan, maar zonder dat er vasthangen aan is, zonder dat er verdediging nodig is. Dat, mijn beste vriend, wens ik je gewoon toe. Dat is mijn koele kikker manier van warmte.

Maar het heeft geen zin... een kopje dat al vol is van zichzelf, daar kan niets meer bij. Toch zal ik nu en dan blijven gieten, misschien is het nog zinvol voor iemand anders die het kopje maar ziet blijven overstromen... Misschien...

[Mihaela]

. Als je zou doorpakken

Dat is het mooie van dit forum.
Niemand pakt het werkelijk door, iedereen is bedwelmd door zijn ego( zijn eigen visie/overtuiging), en iedereen spoort de ander op om door te pakken.
Dat gebeurt op een directe manier bij sommigen, en bij anderen indirect.
Zelfs Dorje die zichzelf versuft met zijn eigen gedachten is nu een 'aanwijzer' geworden.
Dorje je drug zijn je woorden(overtuigingen).
Het ego is een drug, gedachten zijn drugs, en ga zo maar door..
Coca-Cola
Chocolade
Cartofi
Ik ben beter, slimmer, verlichter, gerealiseerderdan jij..(de drug om je beter te doen voelen dan een ander)
Etcetera...

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dat is het mooie van dit forum.
Niemand pakt het werkelijk door, iedereen is bedwelmd door zijn ego( zijn eigen visie/overtuiging), en iedereen spoort de ander op om door te pakken.
Dat gebeurt op een directe manier bij sommigen, en bij anderen indirect.
Zelfs Dorje die zichzelf versuft met zijn eigen gedachten is nu een 'aanwijzer' geworden.
Dorje je drug zijn je woorden(overtuigingen).
Het ego is een drug, gedachten zijn drugs, en ga zo maar door..
Coca-Cola
Chocolade
Cartofi
Ik ben beter, slimmer, verlichter, gerealiseerderdan jij..(de drug om je beter te doen voelen dan een ander)
Etcetera...

De drug hier is het steeds afgeleid zijn door de vinger die wijst, en daardoor nooit zien naar waar de vinger wijst.

Een vinger die wijst naar de maan is niet beter, slimmer, verlichter, gerealiseerder dan je eigen vinger, hij wijst gewoon naar de maan en niet naar een andere vinger.

De drug is ego die overal ego in projecteert. Doorpakken is doorpakken op deze drug-waan, is nagaan of de waan wel waar is. De uitkomst hoeft niet te zijn dat er geen ego terug te vinden is in wat wijst, de uitkomst kan zijn dat het ego dat teruggevonden wordt, altijd de eigen projectie is. Dat is doorpakken. Wat de vinger dan ook is: recht, krom, scheef, vuil, schitterend, duister, ... het leidt dan niet meer af, wat gezien wordt is dan waar de vinger naar wijst, en dat is het einde van de drug-waan.

Maar een vinger die zich minderwaardig voelt, ziet overal vingers die zich meerwaardig voordoen, maar nog minder waard geacht worden als de eigen vinger. Doorpakken is de minderwaardigheid doorzien als niet werkelijk bestaand, dan vervalt elke minder- en meerwaardigheid... wat overblijft... de maan.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

Erg attend van je!
Ja, viel me ook op, toen ik deze muziek daarstraks uitkoos om hier te posten.
Ik, die eergisteren donderdag voormidden tijdens de kambo-piek met mijn hoofd in de emmer hangend tussen de braakstoten wenend zei "Mamaaa, ik voel je." Bijzonder toeval.

Ik zie het, beelddenker zijnde, helemaal voor me, echt....

Waarom bijzonder toeval?

Merci, ze is op 1 april overleden op 93 jarige leeftijd. Toen voelde ik alleen blijdschap voor haar. Haar lijden was voorbij. Ik heb haar handen uren vastgehouden zonder iemand erbij in de hospitaal kamer. Regelmatig hardop en indien niet in gedachten zeggend dat ze van het licht komt, licht is, en teruggaat naar het licht.

Fijn om te horen kabu. Ik voel me altijd een ietwat ongemakkelijk wanneer ik mensen moet condoleren want de dood is voor mij geen drama, nooit geweest. Gelukkig ben ik een empaat en is voor mij gemakkelijk mee te gaan in de emotie van anderen anders zou ik de hele tijd gelukkig zitten glimlachen. Ik hoop voor je moeder dat zij ook idd terug is gevallen in het licht want iets fijner is er idd niet, thuis...

Wat ik verder voelde tussen die kambo-braak stoten met mijn hoofd in de emmer hangende weet ik niet. Dat was wel een wenen van verdriet. Voelde ik haar pijn? misschien wel. Ze heeft veel emotionele pijn gehad tijdens haar leven. Drie van haar vier kinderen, waaronder ik, hadden besloten haar niet meer te willen zien zo'n 30 jaar geleden. De oudste deed het, daarna ik, daarna de jongste. Moet moeilijk geweest zijn voor die vrouw. Ze begreep er niks van, zij had toch niets verkeerd gedaan om zo'n afwijzing te verdienen.

Ja dat heb ik met mijn vader. Toen mijn moeder nog leefde liet hij nooit zijn gezicht zien, wat mij goed uit kwam want met de man valt niet te praten over zijn aandeel in bv mijn leven, hij had me laten verrekken als kind en vond dat helemaal prima. Hij zei gewoon glashard:" ik heb je rugzakje volgestopt, deal er maar mee, ik was verder mijn handen in onschuld ect. hij vind zichzelf het grootste cadeau in de wereld en toen mijn moeder overleed zou ik dat ook weten. Ineens stond de beste man elke week bij me op de stoep, terwijl ik zo iets had van:" ga weg, je aanwezigheid is een eyesore voor me, ik trek je niet, elke seconde dat ik je zie wil ik harder weg lopen ( mijn pijn aan het woord, ik besef dat maar al te goed ). Op mijn verjaardag vorig jaar is het geëscaleerd, en hij ging uiteindelijk huilend weg met de woorden:" maar ik heb toch zoveel voor je gedaan." Ik dacht:" oja, wat dan?" Ik heb verder geen contact meer met hem gehad hoewel hij het wel heeft geprobeerd, ik heb niet gereageerd. Ik voel regelmatig zijn pijn hierover, maar ik heb zo iets van je gaat het pas zien nadat je gestorven bent. En ik ben nog niet zo ver dat ik hem kan laten in wie of wat hij is zonder er door te worden geraakt, iets dat ik wel zie naken aan de horizon..

In de laatste vijf jaar van haar leven verkondigde ze zelfs aan iedereen die het wou horen dat haar vier kinderen niet deugden.
Groot pijnlichaam (Eckhart Tolle's concept) moet ze gehad hebben. Dat heb ik waarschijnlijk gevoeld. Ook mijn pijnlichaam, het familie pijnlichaam, tot misschien zelfs het pijnlichaam van moeder aarde.
Zoveel pijn die er hangt in het persoonlijke en collectieve.
Moeder aarde kreunt eronder.
Mother i feel you, and i heal you by healing myself.

Zeer herkenbaar..

Ik heb em net weer opgezet, vind de muziek zalig en ook de lyrics en dit zonder psilocybine!
Kan je je voorstellen hoe ik de aarde omarm met deze muziek terwijl in trance zijnde met psilocybine. WiNk

Ja nou, of ik me dat kan voorstellen.... ik kan zonder die jankmuziek dat ook, de aarde omarmen, zelfs zonder psilosybine, niet te vergeten. Maar goed ik heb mijn tijd met drugs al ruimschoots achter me liggen dus ik ben een geoefende speler, zo'n 40 jaar ofzo WiNk

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Het was de bedoeling wat loslippiger te worden maar heb, buiten de bevestiging dat het om kermit ging ( zie vorige post), verhaaltje toch maar weer verwijderd, te spannend voor dit moment....

Maybe next time WiNk

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Maybe next time WiNk

Laten we zeggen dat degene voor wie het bestemd was het ontvangen heeft, ook al probeerde Vagebond, vanuit onzekerheid, stiekem weg te moffelen. Jij mocht het ook wel weten want zoals je weet heb ik bij jou geen schroom zaken te vertellen, maar je hebt het kennelijk net gemist...WiNk

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Laten we zeggen dat degene voor wie het bestemd was het ontvangen heeft, ook al probeerde Vagebond, vanuit onzekerheid, stiekem weg te moffelen. Jij mocht het ook wel weten want zoals je weet heb ik bij jou geen schroom zaken te vertellen, maar je hebt het kennelijk net gemist...WiNk

Dat verhaaltje met die sessie binnen en buiten en het kikkertje die mee naar binnen sprong...........