Het was nacht, stikdonkere nacht ...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Een kanjer !
Een doortastende observatie ... waaraan je hopelijk ook deelneemt?

Het brengt mij die kampvuur-avonden in herinnering.
Toch best spannend.

Ja, ik doe er ook aan mee.
Ben jij vroeger ook bij de padvinders geweest?

Alleen nu heb ik de neiging om me er van te distanti?ren.
Ik kan het niet goed verdragen als de een de ander
zijn of haar plekje rond het kampvuur niet gunt.

[Ogenblik-sem]

Je moet die verlichten niet zo serieus nemen hoor!
Die kletsen wat uit hun nek en als 't goed is doet 'n hun geen ene moer!
Als 't klopt dan is 't maar wat blaffen. wwwwrrr?ff wwwrrr?ff!!

En zo niet dan hebben ze 'n probleem. haha!

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Je moet die verlichten niet zo serieus nemen hoor!
Die kletsen wat uit hun nek en als 't goed is doet 'n hun geen ene moer!
Als 't klopt dan is 't maar wat blaffen. wwwwrrr?ff wwwrrr?ff!!

En zo niet dan hebben ze 'n probleem. haha!

Dat kan zo zijn. Ik denk niet dat dat het hoogste goed is, dat alles je niks meer doet. Dat zou dan wel eens die beruchte mindrealisatie kunnen zijn. Dat wat je bent is onbewogen, maar dat betekent niet dat er geen beweging is.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Zien maakt geen contact, er is geen intergalactisch gebeuren, er is geen gewone werkelijkheid van een ik in de wereld, er is geen ontvanger, er is geen ziener; er is alleen zien.
Denk bijvoorbeeld aan een droom in de slaap. Hoe zou de dromer contact kunnen hebben met bijvoorbeeld een deelnemer van het forum?
Later ja, wanneer de mind weer op de troon zit kan de droom gebracht worden als droomverhaal.

Zoals gezegd ben ik met je 'zien' als een voor jou geldig begrip dat al niet de mijne was meegegaan en heb ik daar voor mezelf maar 'weten' voor ingevuld. Nu te zien staan dat 'zien' geen contact maakt komt me dus nogal ridicuul voor, want dat doet zien voor mij ook niet.

Alles wat jij hier noemt 'er is geen ontvanger, geen ziener, geen intergalactisch gebeuren, geen contact en ga zo maar door, want je kunt nu letterlijk alles gaan opnoemen, dat heb ik een woord vervat, namelijk de 'vermeende' wereld.
Daarmee is het geen onderwerp meer van langdurige uiteenzettingen. Het is daarmee klaar.

We leven in een vermeende wereld en we doen dit alles wel degelijk in onze fictieve werkelijkheid. In deze vermeende realiteit ben je een schrijver op dit forum.

Maar goed het gaat me niet om discussiëren over al het onmogelijke, wat voor mijn part volledig waar kan zijn, wanneer dat mijn geleefde realiteit niet is.
Ik heb je mijn visie ontvouwd, daarbij kende ik de jouwe en zowel ik als jij blijven bij de eigen is me hieruit duidelijk, dus laten we het verder debatteren er over maar voor gezien houden.

Ik wil iets heel anders, namelijk een proces op gang brengen tot bewustwording en realisatie, de technische kant er van uitdiepen boeit me niet zo, ik ben geen wetenschapper.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Hoe zie jij dat 'egoloos' zijn, Looro?

Mijn kijk er op is dat je niet egoloos kunt zijn. Dat zou namelijk inhouden dat je ook ego(vol?) kunt zijn. Ego is geen zijnstoestand. Het is een verzameling eigenschappen die je kunt hebben. En die zijn veranderlijk. Dus die verzameling ego eigenschappen die je kunt hebben, bestaat uit een telkens veranderende verzameling. Er is ook geen enkele reden om egoloos te zijn of te worden. Behalve als je ego daar behoefte aan heeft, aan de schijn van egoloosheid.

Zat ik net nog je poëtische vaardigheid te bewonderen en krijg ik dit als slaapmutsje toegediend.

Ik neem aan dat de vraag naar de persoon er een is zoals Aart die stelt. Wat is er werkelijk en wat is werkelijkheid?
Alle mensen zijn er op een of andere manier om bekommerd dat de werkelijkheid ook de 'echte' werkelijkheid is. Alle onderzoek en alle vooruitgang wil 'echtheid' bevestigen.
Alles echter wat wij ervaren en meemaken is relatief en bestaat zoals je zegt uit een altijd maar veranderende verzameling van gebeurtenissen.
Het 'echte' ontglipt ons. Het kan altijd nog beter.
Dat is het antwoord op wat is werkelijkheid, namelijk werkelijkheid is gewoon. De persoon die ik ben is gewoon die mens die hier leeft en bestaat. Dat gewone is waar ik met mijn verstand bij kan en waarvan ik leer en weet hoe er mee om te gaan.

Om te zien wat er werkelijk is, waar moet ik dan naar kijken? Naar 'mijzelf' want alles wat ik weet, weet ik in mijzelf. Ben ik wat ik weet in mijzelf? Nee, waar er buiten in de wereld een verzameling veranderende gebeurtenissen voorkomen, zijn er in mezelf een verzameling veranderende gedachten, gevoelens, verlangens, enz.
Ik ben dus niet wat ik weet, ik ben niet de persoon die ik zeg dat ik ben.
Ik ben de redelijke verzameling van die persoon. Die redelijke verzameling is het ego.
Die verzameling vermeerderen of verminderen ? Het blijft een redelijke verzameling.
Stel dat iemand erin slaagt zijn redelijkheid teniet te doen. Dat moet een enorme verwarring zo niet waanzin opleveren. Dus egoloos is geen optie.

Wat wel kan is zichzelf openstellen voor de werkelijkheid door de veranderingen die voortdurend optreden te bestuderen en de ongerijmdheden die erin optreden te onderzoeken.
Dat is wat ik ervaar als zelfonderzoek en de focus ligt niet meer in de persoon en zijn wereld maar in zichzelf. Dat is wat in je gedicht 'de nacht' is. De focus openstellen en in zichzelf richten is de stikdonkere nacht.
En soms, heel soms ziet iemand die in zichzelf kijkt, in die ongerijmdheden het buitengewone, het onbegrijpelijke.
Het is met die beelden van zichzelf (ze zijn niet van persoon noch van de wereld) dat de verzameling veranderingen veranderd wordt, getransformeerd wordt tot wat echt is.
Voor mij is dat een proces, ook al kan ik de focus in mijzelf richten, ik kan mijn redelijkheid niet opofferen. Ik kom telkens weer naar het daglicht van de gewone wereld in de persoon die ik ben.
Mijn persoon verandert omdat mijn redelijkheid verandert. De ongerijmdheden worden er onderdeel van door er begrip en ervaring van te maken. In die zin verandert mijn ego in wat ik ben 'een geest die zichzelf zuivert'.
Ego is dus geen zijnstoestand, zoals je opmerkt, maar een staat van voortdurende verandering. Door de focus 'in' zichzelf te leggen is het mogelijk die staat van verandering te transformeren.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik wil iets heel anders, namelijk een proces op gang brengen tot bewustwording en realisatie, de technische kant er van uitdiepen boeit me niet zo, ik ben geen wetenschapper.

Om dat te kunnen wat jij wilt moet niet jij buitengewoon zijn maar wat jouw begrip en ervaring achterlaat in het proces dat je opgang brengt moet buitengewoon zijn.
Waarom was bij Krisnamurti de roep om zelfonderzoek zo buitengewoon. Omdat hij bij zijn toehoorders iets losmaakte dat buitengewoon was.
Dat is het wat ons in de gewone werkelijkheid ontglipt, het buitengewone waardoor de werkelijkheid echt wordt.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Maar goed het gaat me niet om discussiëren over al het onmogelijke, wat voor mijn part volledig waar kan zijn, wanneer dat mijn geleefde realiteit niet is.

Wat je hier doet is de focus in jezelf leggen (het gaat jou er niet om) en je focus weer verleggen naar je persoon (wat voor mijn part volledig waar kan zijn)
Zien is in die eerste focus blijven en wachten tot het verschuift, tot het onmogelijke zich voordoet.
Maar zolang kan je bij zien niet blijven. Je moet terug naar je redelijkheid en je persoon. Dat beeld of begrip van 'het gaat er niet om' heb je gegrepen en was goed zien. Dat zien voor je redelijkheid brengen is zelfonderzoek.
Uit dergelijk zelfonderzoek volgt vroeg of laat een transformatie waarbij zien direct wordt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Van dat weten zegt Sagnaar dat het altijd vanuit de mind komt. In de gewone werkelijkheid is dat ook zo, treed ik Sagnaar volledig bij.

Dat is omdat ik aan 'weten' een ander betekenis heb toegekend dat jij en Sagnaar. Als je zegt dat kennis vanuit de mind kom treed in jullie bij.

Wat je zegt over 'in essentie zijn' zeg ik 'besef krijgen van de menselijke vorm'. Essentiel of wezenlijk zijn de condities, de voorwaarden van redelijkheid. Het verstand zoekt deze essentie.

Ik heb vanavond weer eens de moeite genomen (en dat heeft me veel inspanning gekost) me in je terminologie in te leven maar omgekeerd weiger je dat gewoon te doen. In eenrichtingverkeer waarbij de inspanningen om iets duidelijk te krijgen alleen van deze kant komen heb ik geen zin.

Mijn onderzoek naar wat ik ben is niet eenmalig maar is een levenswerk. Ik deed een viertal buitengewone ervaringen op waarvan de eerste plaatsvond toen ik acht jaar was. Ik word er volgend jaar zestig en ben nog altijd bezig de echtheid van het buitengewone dat mij toen toeviel, te be-grijpen, te plaatsen in wat 'echt' is. Ik ben ervan overtuigd dat vele mensen buitengewone zaken meemaken. Daaruit het zien halen vergt alles wat je bent, niet één keer maar tot de laatste ademstoot.

Ik heb geen enkele fascinatie met ervaringen of ze nou bijzonder zijn of niet, het zijn maar gewoon verschijnselen. Sagnaar heeft er 29 jaar geleden ook een gehad, misschien kun je met hem deze ervaringen uitwisselen.

Zien grijpt plaats in zichzelf. Dat is alles. De geest zuivert zich met zichzelf om het zien doorgang te geven waar het verstand blokkeert en verspert.
Als ik zeg 'er is liefde' dan moet ik mij niet zuiveren van het kwaad om die liefde te zijn; ik moet liefde betonen om het te zijn.
Op die wijze zuivert geest zich met zichzelf door te zien.

Soms Looro zeg je dingen die me sprakeloos van verwondering maken omdat loshangende stukjes bij mij door je opmerkingsgave samenvallen. Als ik bovenstaande quote lees als Italiaans denk ik te weten dat je een proces in je zelf beschrijft waaraan je betekenissen ontleent, mij zeggen ze niks.

De redelijkheid onttronen is maakbaar. De gewone werkelijkheid is maakbaar. De 'echte' werkelijkheid is dat niet omdat zij louter puur zien is.

Nu je in een vorig stuk de echtheid van werkelijkheid tot gort heb geslagen, waarvan ik dan maar zeg dat die 'vermeend' is kom je hiermee, ik ben flabbergasted Looro.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Om dat te kunnen wat jij wilt moet niet jij buitengewoon zijn maar wat jouw begrip en ervaring achterlaat in het proces dat je opgang brengt.
Waarom was bij Krisnamurti de roep om zelfonderzoek zo buitengewoon. Omdat hij bij zijn toehoorders iets losmaakte dat buitengewoon was.
Dat is het wat ons in de gewone werkelijkheid ontglipt, het buitengewone waardoor de werkelijkheid echt wordt.

Ik raak steeds verder van je vervreemd Looro, misschien dat Krishnamurti buitengewoon was en succes had ik ambieer niet dat te zijn. Ik hoef geen volgers, toehoorders of meelopers, ik vraag om volgens de traditie van advaita zelfonderzoek te doen.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

mij zeggen ze niks.

Vanuit puur zien, zeggen ze mij ook niets. Dus wat is je punt.