Advaita in de praktijk, deel 2

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dank voor je suggestie Lia, maar ik denk dat je me niet helemaal goed begrepen hebt. Ik weet dat ik dat ben waarin alles verschijnt en verdwijnt, Gewaarzijn of Bewustzijn of Kennendheid. Geef er maar een naam aan. Maar ik kan het niet benoemen, want het kan nooit de lading dekken. Zo heb ik het bedoeld.

Fijn, dat je het nog even wilde uitleggen. Hier word ik blij van!

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Verschijnselen zijn verschijnselen en die blijven zich voordoen, zowel voor als na het weten wat je bent. Die mag je onderzoeken, maar dat onderzoek zal voor of na het weten wat je bent onvergelijkbaar zijn. Omdat het verschil zit in de aan - of afwezigheid van de identificatie met dat wat je niet bent, de persoon, zijnde ook een verschijnsel net als alle andere verschijnselen.

Door te Zijn ontstaat inzicht/beleving dat het vormleven verschijnsel/projectie is, en in die zin misleiding en begoocheling, gelijk een film in feite niet écht is. Er onstaat dan een innerlijke afstand, waardoor je je niet langer identificeert met vormleven.

[Lia]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dat lijkt me een uitstekende suggestie. Ik heb er zelf ook over gedacht, maar het lijkt me prima dat jij doet. Ik dacht met deze topic een aanzetje te geven, maar het verzandt dan allemaal zo gauw weer. Een tweegesprek is beter.

Renoir heeft (nog) niet gereageerd op mijn voorstel.
Dat is trouwens zijn goed recht, hoor.

[Pionne]

Als het tweegesprek tot stand komt, ben ik een en al 'oor'.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Danique

Ik heb willen zeggen dat het niet zelfonderzoek versus Zelfonderzoek hoeft te zijn, niet of zelfonderzoek of Zelfonderzoek, maar dat het tegelijkertijd kan plaatsvinden. Verder komt het me over als zou het een belangrijker/moeilijker moeten zijn dan het ander. Ik hou niet van het aanbrengen van gradaties

De eerste gradatie is al de kleine en de hoofdletter z/Z, dat snap ik al niet,...of toch weer wel, als je bepaalde dingen eruit wil filteren.
En of dat dan voor de helderheid of het dat het te dichtbij komt,....het zou kunnen dat ik mezelf wat aanpraat.
Kies ik dan mijn moeilijke weg omdat ik iets juist in stand wil houden of niet?

[Danique]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

De eerste gradatie is al de kleine en de hoofdletter z/Z, dat snap ik al niet,...of toch weer wel, als je bepaalde dingen eruit wil filteren.

Ik snap dat een kleine z en een hoofdletter z als een gradatie gezien kan worden, maar zie/ervaar dat zelf niet zo. Er is wel een verschil tussen de twee, en het is handig aangeven wanneer 'je' het waar over hebt.

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

En of dat dan voor de helderheid of het dat het te dichtbij komt,....het zou kunnen dat ik mezelf wat aanpraat.
Kies ik dan mijn moeilijke weg omdat ik iets juist in stand wil houden of niet?

Dat kun je alleen (voor je) zelf beantwoorden..

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je hebt het telkens over anorexia. Is dat iets wat er aan de hand is of is het een willekeurig voorbeeld van dat wat er aan de hand kan zijn?

Ik wil anorexia absoluut niet bagatelliseren. Als dat bij iemand aan de hand is dan zou ik zeggen ga er mee aan de slag, zoek hulp en doe een poging om het op te lossen.

Hier gaat het, in dit draadje, over advaita (in de praktijk), over weten wat je bent of kort gezegd over Zelfrealisatie. Dat is iets anders dan het zoeken van een oplossing voor een probleem wat er aan de hand is. Zonder de ontkenning dat het goed is om een oplossing te zoeken voor een probleem wat er aan de hand is. Het (mensen helpen) zoeken naar oplossingen voor problemen die mensen ervaren is mijn dagelijks werk en er is geen enkele discrepantie met Zelfonderzoek. Maar het is ook niet het zelfde.

Zelfonderzoek gaat over weten wie / wat bent. En als een nog een persoon is die ervaren wordt als middelpunt van dat waar de wereld om draait, dan is er geen sprake van zelfrealisatie. En voor die persoon is er geen winst te behalen in Zelfonderzoek. Zelfrealisatie is namelijk het wegvallen van het geloof in de persoon die het middelpunt is van ervaren (of die de 'eigenaar' is van ervaringen). En dat is dan ook meteen de paradox van het hele verhaal en daarom meestal niet begrepen en dus onderwerp van mis-verstand. Zelfrealisatie gaat niet over een zelf (een 'hoger' zelf, een 'beter' zelf, een zelf waar wat aan te verbeteren zou zijn of een persoonlijk ervaren van een zelf in de wereld) maar juist over de afwezigheid van (het geloof in) een zelf.

Ik geloof niet dat als je echt weet wat je bent, nog zoiets als anorexia zou kunnen hebben/krijgen.
Als je het achterliggende van een probleem kan achterhalen, dan doe je volgens mij aan zelfonderzoek, kan je het helder zien/begrijpen en tot het diepste doorvoelen, dan kom je dichterbij tot "wat je bent"
Ik richt me dus niet specifiek tot een probleem, maar wat erachter ligt, pijn/angst die voor onwaarheden over jezelf hebben gezorgd.
De paradox word voor mijn gevoel erin gehouden zodat het niet goed "grijpbaar" is, maar volgens mij is het veel en veel simpeler en tegelijkertijd pittiger.

Zelfrealisatie voelt voor mij nu dat ik op een natuurlijke manier niet meer de behoefte voel om bv iemand uit te schelden, om niet meer wakker te liggen over iets, om niet meer mijn ding op een ander te projecteren, geen verslaving nodig denk te hebben.
Hele basale dingen, en zolang die nog min of meer aanwezig zijn, heb ik mijn "onwaarheden" nog niet volledig doorgrond.
In het begin was dat heel zwaar, en gaande weg word ik er handiger in.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

In ieder geval constructief en niet meteen neersabelend.

Jammer dat je dan regelmatig alles gezever kan vinden, licht dramatische inslag zou ik denken.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Je legt jouw ervaring over mijn ervaring, als je bv iets van PRI zou lezen zou je misschien begrijpen dat het net iets anders werkt.

Dat is heel goed mogelijk Hans. Voor iedereen werkt het net weer even iets anders. Geen twee mensen zijn gelijk. Ik heb dan weer niks met PRI, maar dat hoeft ook niet. Als het (voor jou) maar werkt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Lia

Naar mijn beleving wordt er een heleboel overgeslagen. Ik verneem alleen opmerkingen over ego als gevaar dat verdwijnen moet, en bewustzijn dat er voor in de plaats moet komen. Het gehele middengebied de ziel (als psychische inhoud en middelaar tussen beide) wordt m.i volledig genegeerd. Ik vind dit een ernstige tekortkoming, omdat het ongelofelijk veel misverstand oplevert.

Het is alleen voor een gedegen zelfonderzoek naar je ware aard (of waarheidvinding) vage aannames, geloof, bovennatuurlijke krachten, intuïtie, onvoorwaardelijke liefde en meer van dat soort zaken z??r aan te bevelen deze buiten de beschouwing te laten.

Je hebt er zonder dat (al die verschijnselen) al een zware kluif aan.

Als het je niet te doen is om boven alles te willen weten 'wat' je bent, dus niet die intentie te hebben, ga je gang. Het zal een oppervlakkig zelf onderzoekje echt niet in de weg zitten.