Tony Parsons - "Het open geheim"

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bewustzijn

Blijkbaar toch wel.

Heb je al in de zandbak of buiten naar boven gekeken m.b.t. het kasteel?

Ik heb een wat preciezere aanduiding nodig naar wat ik op zoek ben ?

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb een wat preciezere aanduiding nodig naar wat ik op zoek ben ?

of of wat Mister met castle bedoelde.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Blikje

Dat is hetzelfde als dat je zou vragen hoe ik kan beoordelen dat lang niet alle blanke mensen blonde haren hebben.
Dat die beoordeling subjectief is en dat je vanuit die beperkte blik helemaal niet kunt zien hoe het is.

Ja, dat heb je dan gezegd.
En dan?
Wat moet ik daarop zeggen dan?

Moet je nou altijd alles voorgekauwd krijgen?

[vesselin]

[...]Zij die verlichting volledig begrepen en omarmd hebben, willen absoluut niets aan de man brengen. Wanneer zij mensen deelgenoot maken van wat ze begrepen hebben, hoeven ze zichzelf of wat ze vertellen niet mooier te maken. Evenmin hebben ze er enig belang bij om moeder, vader of leraar te zijn.[...]

Wie heeft dit geschreven?... wel... euh... Tony Parsons... en dan gaat ie zelf...

Ik besef dat ik me laat meeslepen door mijn diepe, diepe afkeer van mensen die de kwetsbaarheid van angstige, zoekende zielen uitbuiten.

Ik heb ?Het open geheim? eens rustig herlezen.
Dit boekje bevat zeker en vast belangrijke inzichten en is, zoals de beroemde koan zegt, ?een vinger die naar de maan wijst?. Je moet alleen wel naar de maan kijken.

Tony Parsons is, zoals iedereen van ons, onderhevig aan de beperkingen van de taal.
De taal is nu eenmaal een ?dwalende gids? - zoals de zeer sympathieke Nederlandse geriater Bert Keizer schrijft in zijn boekje over Ludwig Wittgenstein.
Maar uiteindelijk doet hij het helemaal niet slecht.

Voor de beschrijving van zijn mystieke belevenis tijdens een wandeling in het park, heeft hij een eigen taal moeten zoeken in een poging om ons daar toch iets van te laten aanvoelen.

En daar zit het addertje onder het gras!
Litterair begaafde mensen, kunnen zeer mooie beelden oproepen over hun mystieke ervaringen. En dan bestaat het gevaar dat je gaat zeggen; ?Dit wil ik ook meemaken, ook beleven!?
Je hebt dan voor jezelf al een beeld gemaakt van wat je denkt dat een mystieke ervaring zou moeten zijn en dan kijk je niet meer onbevangen en maakt zo een beleving van het 'wonderbaarlijke' voor jezelf onmogelijk.

Ik ga ook dikwijls wandelen, en als ik dan innerlijk tot ontspanning kom, de aandacht moeiteloos bij de zintuiglijke indrukken blijft en de eeuwige innerlijke dialoog schijnt stil te vallen, dan word ik aangeraakt door het wonder van mijn bestaan.
Maar er niets dat ik kan 'beoefenen' om dit op te roepen, en er is zeker niets dat ik kan doen om het vast te houden.
Het woord 'genade' heeft een betekenis voor me.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door vesselin

[...]Zij die verlichting volledig begrepen en omarmd hebben, willen absoluut niets aan de man brengen. Wanneer zij mensen deelgenoot maken van wat ze begrepen hebben, hoeven ze zichzelf of wat ze vertellen niet mooier te maken. Evenmin hebben ze er enig belang bij om moeder, vader of leraar te zijn.[...]

Wie heeft dit geschreven?... wel... euh... Tony Parsons... en dan gaat ie zelf...

Ik besef dat ik me laat meeslepen door mijn diepe, diepe afkeer van mensen die de kwetsbaarheid van angstige, zoekende zielen uitbuiten.

Ik heb ?Het open geheim? eens rustig herlezen.
Dit boekje bevat zeker en vast belangrijke inzichten en is, zoals de beroemde koan zegt, ?een vinger die naar de maan wijst?. Je moet alleen wel naar de maan kijken.

Tony Parsons is, zoals iedereen van ons, onderhevig aan de beperkingen van de taal.
De taal is nu eenmaal een ?dwalende gids? - zoals de zeer sympathieke Nederlandse geriater Bert Keizer schrijft in zijn boekje over Ludwig Wittgenstein.
Maar uiteindelijk doet hij het helemaal niet slecht.

Voor de beschrijving van zijn mystieke belevenis tijdens een wandeling in het park, heeft hij een eigen taal moeten zoeken in een poging om ons daar toch iets van te laten aanvoelen.

En daar zit het addertje onder het gras!
Litterair begaafde mensen, kunnen zeer mooie beelden oproepen over hun mystieke ervaringen. En dan bestaat het gevaar dat je gaat zeggen; ?Dit wil ik ook meemaken, ook beleven!?
Je hebt dan voor jezelf al een beeld gemaakt van wat je denkt dat een mystieke ervaring zou moeten zijn en dan kijk je niet meer onbevangen en maakt zo een beleving van het 'wonderbaarlijke' voor jezelf onmogelijk.

Ik ga ook dikwijls wandelen, en als ik dan innerlijk tot ontspanning kom, de aandacht moeiteloos bij de zintuiglijke indrukken blijft en de eeuwige innerlijke dialoog schijnt stil te vallen, dan word ik aangeraakt door het wonder van mijn bestaan.
Maar er niets dat ik kan 'beoefenen' om dit op te roepen, en er is zeker niets dat ik kan doen om het vast te houden.
Het woord 'genade' heeft een betekenis voor me.

now you're talking.

[Ogenblik-sem]

Om niet in herhaling van Caine te vallen: That's the spirit man!!

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door vesselin

Ik ga ook dikwijls wandelen, en als ik dan innerlijk tot ontspanning kom, de aandacht moeiteloos bij de zintuiglijke indrukken blijft en de eeuwige innerlijke dialoog schijnt stil te vallen, dan word ik aangeraakt door het wonder van mijn bestaan.
Maar er niets dat ik kan 'beoefenen' om dit op te roepen, en er is zeker niets dat ik kan doen om het vast te houden.
Het woord 'genade' heeft een betekenis voor me.

Alle mindfulness cursussen impliceren dat je dit wel degelijk kan oefenen en die oefening ook noodzakelijk is om je hersenen af te leren mee te gaan in je denken ed. Door je focus te richten op je ademhaling en zo je bewustzijn naar dit moment te halen. Waar te nemen wat er is, zonder daarover te oordelen of het te willen veranderen. Je opmerkzaamheid zo te vergroten. En te oefenen zonder verwachtingen, enkel open te zijn voor dat wat je gaat waarnemen. Dan ontstaat er die ruimte om innerlijk tot ontspanning te komen, de aandacht moeiteloos bij de zintuiglijke indrukken te laten, de eeuwige innerlijke dialoog stil te laten vallen en geraakt te worden door het wonder van je bestaan.

Als ik meega in de stroom van mijn denken, zal ik nooit tot innerlijke rust komen en geen opening kunnen geven voor de rest van bovengenoemde ervaring. Pas als ik besluit om uit die stroom te stappen, ontstaat er een opening. En aangezien die stroom je steeds terugtrekt, moet je ook steeds weer besluiten om eruit te stappen... dat lijkt wel een beetje op oefenenWiNk

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door vesselin

[...]
Ik ga ook dikwijls wandelen, en als ik dan innerlijk tot ontspanning kom, de aandacht moeiteloos bij de zintuiglijke indrukken blijft en de eeuwige innerlijke dialoog schijnt stil te vallen, dan word ik aangeraakt door het wonder van mijn bestaan.
Maar er niets dat ik kan 'beoefenen' om dit op te roepen, en er is zeker niets dat ik kan doen om het vast te houden.
Het woord 'genade' heeft een betekenis voor me.

Je zoekt de omgeving op waar het kan gebeuren.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Alle mindfulness cursussen impliceren dat je dit wel degelijk kan oefenen en die oefening ook noodzakelijk is om je hersenen af te leren mee te gaan in je denken ed. Door je focus te richten op je ademhaling en zo je bewustzijn naar dit moment te halen. Waar te nemen wat er is, zonder daarover te oordelen of het te willen veranderen. Je opmerkzaamheid zo te vergroten. En te oefenen zonder verwachtingen, enkel open te zijn voor dat wat je gaat waarnemen. Dan ontstaat er die ruimte om innerlijk tot ontspanning te komen, de aandacht moeiteloos bij de zintuiglijke indrukken te laten, de eeuwige innerlijke dialoog stil te laten vallen en geraakt te worden door het wonder van je bestaan.

Als ik meega in de stroom van mijn denken, zal ik nooit tot innerlijke rust komen en geen opening kunnen geven voor de rest van bovengenoemde ervaring. Pas als ik besluit om uit die stroom te stappen, ontstaat er een opening. En aangezien die stroom je steeds terugtrekt, moet je ook steeds weer besluiten om eruit te stappen... dat lijkt wel een beetje op oefenenWiNk

En hier wordt eveneens gedaan, ergo er is doen om ergens te komen.

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

En hier wordt eveneens gedaan, ergo er is doen om ergens te komen.

Ja, dat is ook wat ik wilde zeggen.

De genoemde ervaring is naar mijn idee niet eentje die zomaar ontstaat. Nou ja, uiteindelijk wel, maar je moet zeg maar de randvoorwaarden scheppen voordat de ervaring kan ontstaan. Die randvoorwaarden zijn geen garantie dat de ervaring ook komt, maar het ontbreken van die randvoorwaarden wel een garantie voor het uitblijven ervan.