Het is mij overkomen.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Er zijn geen antwoorden anders dan uit te komen bij dat wat aan de vragen vooraf gaat. De vragensteller moet aan zijn eigen vragen ten onder gaan.

En dat is het dreigende stadium waar de vragensteller de zenuwen over krijgt.
Meermalen een onnoemelijke leegte ervaren, geen "omarmen van alles wat is", een gevoel van volslagen zinloosheid. D.w.z. altijd achteraf vanuit het geheugen. Maar ja zoiets blijft hangen a.h.w.
En dan weer momenten dat het allemaal "niets meer uitmaakt", ik zal het nooit begrijpen. Wat me vooral m.b.t. onrecht, martelingen, het menselijke drama in de wereld ofwel zeer afstandelijk hierover kan maken. Ofwel juist weer verontwaardigd vanwege die kosmische "grap".
Het is een heen en weer geslingerd worden.

[diane]

Oorspronkelijk geplaatst door caine

Dit gaat lang niet ver genoeg.....om van de verte af te zijn.

Dat weet ik ook wel Caine.

Ik had het nog sterker kunnen vertellen, maar wilde NIEMAND schokken.

[diane]

DUS in de naam en vorm van ene Diane wordt er van alles gedaan of niet.

Er is geen keus.

"Ik" ben er niet.

Nooit geweest ook.

De "ik" die ik dácht te zijn wordt langzaam maar zeker opgeslokt door die lege spiegel.

Soms overvalt me een soort treurigheid over alles waar ik ooit in geloofd heb.

En dan heb ik het nog niet eens over de mensen om me heen die hier geen flauw idee van hebben.

Soms al lopend in een winkelcentrum, supermarkt etc. krijg ik wel eens het gevoel een alien te zijn, die niet begrijpt waar men zich nog druk over maakt.

Het heeft m'n kerstdagen verpest.

Foute boel natuurlijk, ik heb altijd gelezen over een soort ultieme ontspanning en het ZIJN van Liefde, Schoonheid, Vreugde zonder een middelpunt.

Dat schijnt weliswaar altijd aanwezig te zijn, maar zo ver is het nog niet. Althans het wordt niet beleefd of ervaren.

[hypothese]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

DUS in de naam en vorm van ene Diane wordt er van alles gedaan of niet.

Er is geen keus.

"Ik" ben er niet.

Nooit geweest ook.

De "ik" die ik décht te zijn wordt langzaam maar zeker opgeslokt door die lege spiegel.

Soms overvalt me een soort treurigheid over alles waar ik ooit in geloofd heb.

En dan heb ik het nog niet eens over de mensen om me heen die hier geen flauw idee van hebben.

Soms al lopend in een winkelcentrum, supermarkt etc. krijg ik wel eens het gevoel een alien te zijn, die niet begrijpt waar men zich nog druk over maakt.

Het heeft m'n kerstdagen verpest.

Foute boel natuurlijk, ik heb altijd gelezen over een soort ultieme ontspanning en het ZIJN van Liefde, Schoonheid, Vreugde zonder een middelpunt.

Dat schijnt weliswaar altijd aanwezig te zijn, maar zo ver is het nog niet. Althans het wordt niet beleefd of ervaren.

De persoon, diane dus, is aanwezig (dus wordt beleefd of ervaren als echt) in het denken / het tweegesprek met jezelf.

De onpersoonlijke aanwezigheid (dus wordt beleefd of ervaren als echt) in het gewaarzijn, de persoon, diane dus verdwijnt dan totdat het denken of het tweegesprek terug op de voorgrond komt.


In mijn persoonstoestand ervaar ik je verdriet.
In mijn onpersoonlijke aanwezigheid valt dit weg en is er de stille getuige.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Jawel, ik bedoel nee er was geen Hitler.

Maar wel een menselijke verschijning als uitdrukking van Bewustzijn (om dat kl.tewoord maar te gebruiken), waarbij datzelfde bewustzijn nog flink wat te "doen" had voordat het zou beseffen dat het zichzelf onnoemelijke schade toebracht en nog steeds dagelijks toebrengt.
Ik heb dan ook nooit het verband gezien tussen het gebruik van het woord Bewustzijn en Liefde.
Jawel, de lege spiegel blijft onaangetast.

Ik denk niet helemaal te begrijpen wat je hier zegt Diane.

Hitler was 'n verschijnsel der Natuur/Bewustzijn, a.h.w. omhoog gestuwd (het podium op) door en vanwege ALLE samenwerkende krachten (omstandigheden) in de wereld. (en daarbuiten).
Ook wel werking van de 'Natuur' genoemd.

Die omstandigheden plus de figuur Hitler zaten er al aan te komen sinds het begin der tijden.
Toch? ga zelf maar (heel scherp)na.

Jij als verschijnsel was al in aantocht sinds het begin der tijden.
Ga maar weer zelf na.
Werkelijk alle schijnbaar afzonderlijkheidjes sinds alle tijden hebben ertoe bijgedragen dat jij er nu bent.

Alles wat is, (bestaat) in welke hoedanigheid ook wordt veroorzaakt door de totale samenwerking van de gehele/totale manifestatie.
Alles wat elk moment is verschijnt elk moment tegelijkertijd.

[hypothese]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

Ik denk niet helemaal te begrijpen wat je hier zegt Diane.

Hitler was 'n verschijnsel der Natuur/Bewustzijn, a.h.w. omhoog gestuwd (het podium op) door en vanwege ALLE samenwerkende krachten (omstandigheden) in de wereld. (en daarbuiten).
Ook wel werking van de 'Natuur' genoemd.

Die omstandigheden plus de figuur Hitler zaten er al aan te komen sinds het begin der tijden.
Toch? ga zelf maar (heel scherp)na.

Jij als verschijnsel was al in aantocht sinds het begin der tijden.
Ga maar weer zelf na.
Werkelijk alle schijnbaar afzonderlijkheidjes sinds alle tijden hebben ertoe bijgedragen dat jij er nu bent.

Alles wat is, (bestaat) in welke hoedanigheid ook wordt veroorzaakt door de totale samenwerking van de gehele/totale manifestatie.
Alles wat elk moment is verschijnt elk moment tegelijkertijd.

Misschien,
Mogelijkerwijs,
Het zou kunnen dat in je verhaal een kern van waarheid zit, maar wie kan nu precies en éénduidig jou verhaal bevestigen, ontkennen, de zwakheden in blootleggen ? En hoe kan ik dan controleren dat het juist is ?
Toch presenteer je je verhaal dat het juist is en niet dat het nonsens zou zijn.

Ik kan er over gaan nadenken, zeer interessant allemaal, maar hoe dieper je er over nadenkt kan je alleen maar waarschijnlijkheden, mogelijkheden overpeinzen.
De zucht naar kennis, kan dan een toestand van frustraties opwekken. Goh, je wat is nu juist en wat is nu niet juist.

En dan kom ik terecht bij de feitelijkheden van het bestaan, namelijk dat ik het niet weet en het voor een groot stuk ook niet te weten kan komen.

Dus langs de ene kant zit ik met die zucht naar kennis, en de andere kant dat het (waarschijnlijk) nooit of te nimmer tot vervulling kan komen.

Het pijnlijke in het verhaal is die innerlijke commentaar stem.
Zonder de commentaar stem is er een ademend lichaam.

[sagnaar]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Dat weet ik ook wel Caine.

Ik had het nog sterker kunnen vertellen, maar wilde NIEMAND schokken.

Diana...
Maak geen 'VERDACHTE' van je eigen bestaan' noch dat van de 'ander', noch van het' bestaan in general.

Vermijd als t' even kan....het zogenaamde getuige zijn. Wees gewoon Diana !, zonder de boel te abstraheren.

En blijf daar bij....zolang als je bestaat.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door caine

Vermijd als t' even kan....het zogenaamde getuige zijn. Wees gewoon Diana !

Getuige (proberen) te zijn betekent nog méér controle.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door hypothese

Zonder de commentaar stem is er een ademend lichaam.

En zelfs dat niet..

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door hypothese

Misschien,
Mogelijkerwijs,
Het zou kunnen dat in je verhaal een kern van waarheid zit, maar wie kan nu precies en éénduidig jou verhaal bevestigen, ontkennen, de zwakheden in blootleggen ? En hoe kan ik dan controleren dat het juist is ?
Toch presenteer je je verhaal dat het juist is en niet dat het nonsens zou zijn.

Ik kan er over gaan nadenken, zeer interessant allemaal, maar hoe dieper je er over nadenkt kan je alleen maar waarschijnlijkheden, mogelijkheden overpeinzen.
De zucht naar kennis, kan dan een toestand van frustraties opwekken. Goh, je wat is nu juist en wat is nu niet juist.

En dan kom ik terecht bij de feitelijkheden van het bestaan, namelijk dat ik het niet weet en het voor een groot stuk ook niet te weten kan komen.

Dus langs de ene kant zit ik met die zucht naar kennis, en de andere kant dat het (waarschijnlijk) nooit of te nimmer tot vervulling kan komen.

Het pijnlijke in het verhaal is die innerlijke commentaar stem.
Zonder de commentaar stem is er een ademend lichaam.

Mijn verhaal is enkel maar 'n mogelijkheid tot zelf nagaan.
Je bent HIER - NU.
Het zou kunnen dat het je gegeven is om alles na te gaan of het is je gegeven om je ogen te sluiten voor alles dat verschijnt.
Dat is iets dat alleen jij zelf meemaakt/ervaart.

Ik kan er over gaan nadenken, zeer interessant allemaal, maar hoe dieper je er over nadenkt kan je alleen maar waarschijnlijkheden, mogelijkheden overpeinzen.

M.i. is het niet een kwestie van nadenken maar van simpelweg ZIEN.
Zien dat er niets is dat onafhankelijk van wat dan ook kan bestaan.
Zien dat de gehele manifestatie als één geheel functioneert.
Daar hoef je niet over na te denken dat kun je alleen al merken aan je eigen lichaam.