Wat is beter dan ik

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Let the fight continue!

Het gaat heftig aan toe in het bushokje..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

ware zoeker.

Apropos, ben jij verkleed als Aphrodite?

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@Laurens:...Wat bedoel je precies met "in principe"?
Vaak zegt men dat er 'in principe' regels zijn, maar dat men ook uitzonderingen maakt..

Bedoel jij dus dat Waarheidsvinding alleen maar op de door jou goedgekeurde wijze gedaan dient te worden op onze forum?
Wat kwek je nu, ik ben op de weg van Waarheidsvinding al 24 jaar.

Is dat niet lang genoeg (24jaar)?

Concludeer gerust wat je maar wilt, je hebt er geen patent op Waarheidsvinding.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het gaat heftig aan toe in het bushokje..

ja, en die man die daar aangekomen is en je boek ziet vraagt zich af waar de discussies toch allemaal over gaan....
het directe inzicht, zo dit niet werkzaam is, de langere weg van waarheidvinding en gedegen zelfonderzoek, ware zoekers, onware zoekers...
Ik zie hem achter zijn oren krabben van al dat gehannes.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

ja, en die man die daar aangekomen is en je boek ziet vraagt zich af waar de discussies toch allemaal over gaan....
het directe inzicht, zo dit niet werkzaam is, de langere weg van waarheidvinding en gedegen zelfonderzoek, ware zoekers, onware zoekers...
Ik zie hem achter zijn oren krabben van al dat gehannes.

Mijnheer, het is nochtans eenvoudig, zo eenvoudig dat ons complex denken er niet bij kan, dus we zullen het anders moeten aanpakken dan begrijpen waar het allemaal over gaat. In het directe inzicht is er geen inzicht, noch directheid, geen gedegen zelfonderzoek, noch eender ander zelfonderzoek, geen ware, noch onware zoeker, geen specifieke weg, noch eigen weg, geen principes, noch openheden, geen regels, noch vrijheid, geen rechtvaardigheid, noch conclusies, geen vreemde eend, noch bijt. Maar geef toe, als je dit mentaal probeert te vatten, raak je mentaal erg in de knoop, en ja, dan, dan kan het zijn dat denken zo in de knoop gedacht is, dat eenvoud zich laat zien omdat het denken het opgeeft. Maar zo gauw geeft het denken zich nu ook weer niet gewonnen.

Laten we daarom even af stappen van het reeds platgewandelde pad van gedegen zelfonderzoek, even maar, we kunnen het daarna weer opnemen, misschien ziet het er daarna zelfs niet meer zo platgewandeld uit. Het is met alles zo, iets dat te lang meegaat, verliest zijn frisheid. In het begin was de vraag "wie ben ik?" van Ramana erg fris, het was nog niet eerder bewandeld, er kleefden nog geen duizend en één concepten aan, maar na duizend boeken erover verschenen zijn en een even veelvoud van concepten er rond zijn geweven, mist het tegenwoordig zijn doel, vandaar de evolutie naar de vraag "wat ben ik?", waar de "wie" je dieper in de "ik" kan brengen die gewaar is, kan de frissere "wat" je dichter in de natuur van die "ik" brengen dat gewaar is of onpersoonlijk gewaarzijn zelf, maar ook dat is kapot geconceptualiseerd met allerlei concepten over wat die natuur dan zou zijn. En hetzelfde kan gesteld worden voor gedegen zelfonderzoek, waar ondertussen zoveel over geschreven is en individuen die er al 24 jaar mee bezig zijn nog steeds niet wijs uit geraken.

Laten we daarom even een frisse wind waaien in dit bushokje, het even anders aanpakken om daarna het boek "gedegen zelfonderzoek" vanuit die frisse hoek eens te herevalueren en misschien tot de ontdekking te komen dat het (vrij van al die gedoodverfde concepten als van beschikbaarheid zonder voorwaarden en subjectieve hypnose, ) toch waardevol is.

Laten we het daarom eens anders aanpakken en het directe inzicht, zo dit niet werkzaam is, introduceren aan onszelf, eens niet via het denken, maar via de directe ervaring. Het enige dat we nodig hebben als springplank is een notie van dat direct inzicht, waarzonder het erg moeilijk is te weten in welke richting je moet zien. Herinner u nog even ons vorig gesprek waarin de Tao die benoemd kan worden, niet de echte Tao is, zo is het ook met deze notie, de notie die ervaren kan worden is niet de echte directheid (waarin er niemand is die iets ervaart), dus de notie is geen verlengstuk van de werkelijkheid, het is gewoon een notie, een ervaring, een directe, die wijst in de richting van de directheid die niet aan te wijzen is.

Het eenvoudigst zou zijn dat we het denken helemaal passeerden, door dat ik bijvoorbeeld met mijn vinger zou wijzen naar een wolkloze hemel, maar ook hier gaat in 99,999% van de gevallen het denken er weer mee aan de haal. Laten we daarom van het denken geen taboe maken, maar het zijn functie geven waarvoor het voor dient en het daar bij proberen te houden, nl. het vertalen van woorden naar hoe het zich openstellen voor de woordloze ervaring.

Ik ga dus concepten als "handen" en "ruimte er tussen" gebruiken om aan te geven waarop de ervaring kan geplaatst worden, tot daar het nut van het denken, en het zou mooi zijn als het denken de ervaring zelf verder met rust laat.

Doe je even mee, Mijnheer? Het is gewoon een experiment zonder algemene uitkomst, de uitkomst is wat al dan niet zelf ontdekt wordt door het zelf uitvoeren van het experiment (eventueel meerdere malen). Het is wel belangrijk dat je het experiment fysiek aangaat, want het is dit keer geen woord-experiment. En alle toevallige toehoorders in en buiten het bushokje mogen gerust mee-"doen".

Steek je handen even uit, mijn beste man, zodat ze elke apart van elkaar (ongeveer 40 cm tussen elke hand laten) zichtbaar zijn in je zichtveld, voor je. Ik zie je aarzelen, maar doe het nu maar gewoon even mee, laten we er geen mentaal spel van maken, laten we het even samen doen. Zie je de ruimte tussen je twee handen? Die ruimte (toch die tussen je twee handen) is begrensd, hee? Je kan je armen gelijktijdig nu wat opschuiven, zodat de ruimte hetzelfde blijft, maar er andere dingen in verschijnen, er kunnen objecten in verschijnen, een deur, de grond, iemands gezicht, je eigen voeten, de reclame-poster in het bushokje, . Zoals we zien, laat die ruimte alles toe, laat die alles verschijnen zoals het verschijnt, zonder daarover te oordelen, iets te waarderen en het ander weg te willen, alles mag in die ruimte verschijnen en weer verdwijnen, want er blijft niets van wat er in die ruimte verschijnt, kleven aan die ruimte, de ruimte oordeelt niet, klampt niets vast, stoot niets af en wordt door niets beïnvloed dat er in verschijnt. Test het eens uit, verplaats je handen naar iets waarvan het "denken" het als lelijk beschouwd, of vies, of gevaarlijk, de ruimte heeft er zelf geen enkele moeite mee.

Onze ruimte is wel beperkt, hoewel het lijkt maar zo, omdat we het een begrenzing hebben opgelegd, maar deze begrenzing die we er aan opleggen is flexibel, laten we de handen nu eens wat verder uit elkaar halen, heel langzaam, maar wel nog beiden binnen het zichtveld houden, ik zie je weer aarzelen, mijn beste man, maar doe nu gewoon maar even mee, gewoon als experiment, daarna, na het experiment mag je het verwerpen als het je niet aanstaat, maar je weet het dan zeker, omdat je het gedaan hebt, probeer voorlopig te zijn als ruimte waarin het experiment verschijnt, en de ruimte die er geen oordeel over heeft.

Onze ruimte wordt groter, er verschijnen meer objecten in, maar de ruimte blijft alles evenzeer toelaten en blijft er zelf even onbewogen door, hoe veel er ook in verschijnt, wat er ook in verschijnt, mooie dingen, lelijke dingen, de ruimte is even open en beschikbaar voor wat dan ook. Breng u handen nu zo ver uit elkaar tot ze nog net binnen je zichtveld blijven, maar zich in de rand ervan bevinden? Wat merk je nu op (zonder erover te denken)?

De grenzen vervagen, is het niet? De handen die de ruimte begrenzen zijn nog maar als vage vlekken aanwezig, de ruimte wordt heel groot, maar zijn kwaliteit, zijn natuur verandert niet, er kan gewoon nog meer in verschijnen. Verwijder je handen nu nog verder uit elkaar zodat ze volledig uit het zichtveld verdwijnen? Wat merk je nu op?

De ruimte is niet alleen onbegrensd geworden, maar dat wat er bewust naar keek is nu de ruimte zelf geworden, m.a.w. de ruimte is nu niet enkel oordeelloos, onbegrensd, onaangetast, zuiver, vrij, open, maar ook bewust. Het is de oordeelloze, onbegrensde, onaangetaste, zuiver, vrije, open leegte geworden, van waaruit je kijkt en altijd al gekeken hebt, zoder dat het zijn kwaliteiten van ruimte-zijn verliest. Alles wordt gezien en dit zien oordeelt zelf niet over wat het ziet, het is zelf niet begrensd, het is niet aangetast (nooit geweest) door wat er in verschijnt, het staat open voor alles wat er maar in verschijnt, het is zelf niet vol, maar leeg, waardoor het juist de ruimte geeft aan alles dat er in verschijnt en bovenal het is geen dode leegte, maar een bewuste leegte.

Breng de handen weer dichter naar elkaar, en voel hoe de ruimte opgesplitst lijkt te worden in iets dat kijkt en een begrensde ruimte waardoor gekeken wordt naar objecten die er in verschijnen. In die opsplitsing blijft de ruimte zelf zijn kwaliteiten behouden, maar is niet meer bewust, dat wat kijkt verliest de kwaliteiten van de ruimte, maar is zich wel bewust van het kijken.

Breng je handen weer verder uit elkaar, en voel de opsplitsing weer wegvallen, dat wat kijkt is weer (wat het altijd al was) de ruimte waar alles in verschijnt en met alle kwaliteiten die ruimte heeft, aangevuld met bewustzijn.

Op deze manier, als het voor je werkt, kan je jezelf introduceren tot een notie, een glimp van dit directe inzicht en kan het misschien werkzaam worden. Wie weet

En vanuit die notie kan er, wie weet, weer een frissere blik op waarheidsvinding, zelfonderzoek (wie/wat ben ik?) en gedegen zelfonderzoek ontstaan en de platgewandeldheid ervan plaats maken voor zijn frisse niet plat te wandelen essentie (de onmiddellijke werkelijkheid). Wie weet?

Durf te weten!

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Mijnheer, het is nochtans eenvoudig, zo eenvoudig dat ons complex denken er niet bij kan, dus we zullen het anders moeten aanpakken dan begrijpen waar het allemaal over gaat. In het directe inzicht is er geen inzicht, noch directheid, geen gedegen zelfonderzoek, noch eender ander zelfonderzoek, geen ware, noch onware zoeker, geen specifieke weg, noch eigen weg, geen principes, noch openheden, geen regels, noch vrijheid, geen rechtvaardigheid, noch conclusies, geen vreemde eend, noch bijt. Maar geef toe, als je dit mentaal probeert te vatten, raak je mentaal erg in de knoop, en ja, dan, dan kan het zijn dat denken zo in de knoop gedacht is, dat eenvoud zich laat zien omdat het denken het opgeeft. Maar zo gauw geeft het denken zich nu ook weer niet gewonnen.!

Je zou vlot in staat zijn een boek over het directe inzicht te kunnen schrijven Dorje.

- Een boek over het directe pad bestaat al, zie > Het directe pad / Alexander Smit (link)

- En Nowee zou ook een boek vol kunnen schrijven over het gedegen zelfonderzoek.

- En voormalig forumlid zou een boek kunnen schrijven over zijn onvolprezen niet-doen, waar ook al een boek van bestaat, zie De stilte van niet-doen (link)
Wel interessant zo te lezen...

En juist in de stilte van niet-doen, in de aanvaarding van niet-weten, vond ik definitief mijn grond, de onbeweeglijke waarheid, het stille kennende Gewaarzijn dat ik ben, en dat zich - onbeholpen - als volg laat beschrijven: 'Ik hoef nergens heen en niets te doen, want ik ben Het! Ik ben de 'achtergrond', Zijn, de grond, dat wat weet, ziet en ervaart.

Het is niet gescheiden van wat het ziet en ervaart, zoals er ook geen scheiding is tussen de spiegel en de beelden die daarin verschijnen.

Er valt niets te bereiken, alleen te realiseren
Toch word Ik niet in het minst geraakt door de beelden die in Mij verschijnen. Alle beelden die in Mij verschijnen zijn een uitdrukking van het kennende Bewustzijn dat Ik ben. Als ik niet langer kijk, verdwijnt het beeld zonder een spoor achter te laten. En dan verdwijnt ook de spiegel en rest alleen Leegte, niet-bestaan.

Ik, de spiegel, laat toe, geef ruimte, volg het spel van de beelden en grijp nooit in, want de enige betekenis van de beelden is hun weerspiegeling van Mij. Ze hebben geen intrinsieke betekenis. Zo creëer ik in tijdloos Nu, met geen ander doel dan dat.

Iedere poging om deze realisatie bereiken staat dat bereiken in de weg. Ik ben het al - iedereen is het al - dus er valt niets te bereiken, alleen te realiseren.'

()

Non-duale coaching en therapie

De non-duale visie op coaching en therapie is gebaseerd op de waarheid dat alles een uitdrukking is van de grond, van non-duaal Bewustzijn. Alle gedachten en gevoelens over onszelf, over anderen, alle overtuigingen en angsten van het ego, de gedachtepatronen en het disfunctionele gedrag waar datzelfde ego zo graag van af wil, zijn net zulke uitdrukkingen van Zijn als de sterren aan de hemel, een zonsondergang of een helder inzicht in de reden van het bestaan.

Alles maakt deel uit van de tijdloze schepping, alles is vormgegeven Leegte en daarom heilig. Niets hoeft weg of anders, alles is perfect zoals het is, precies omdat het is.

Alexander Zöllner in 'De volledige aanvaarding van 'ik' luidt de bevrijding ervan in' (artikel in InZicht van september 2014)

Maar hé, er staat in;
"Ik hoef nergens heen en niets te doen, want ik ben Het! Ik ben de 'achtergrond', Zijn, de grond, dat wat weet, ziet en ervaart."
Dat is wel duidelijk neo-advaita en dus contraproductief aan de doelstellingen van dit forum, want hier moet wat gedaan worden, GEDEGEN ZELFONDERZOEK!, wat hard werken inhoud.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Je zou vlot in staat zijn een boek over het directe inzicht te kunnen schrijven Dorje.

Boeken zijn er al genoeg geschreven:

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

... er kleefden nog geen duizend en één concepten aan, maar na duizend boeken erover verschenen zijn en een even veelvoud van concepten er rond zijn geweven, mist het tegenwoordig zijn doel,
...maar ook dat is kapot geconceptualiseerd met allerlei concepten over wat die natuur dan zou zijn.

Het gaat nu eens niet om wat er geschreven staat, maar om het te doen.
WiNk

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het gaat nu eens niet om wat er geschreven staat, maar om het te doen.
WiNk

Arbeit macht frei!

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

het gaat op dit forum over een specifieke weg, namelijk de weg van het directe inzicht en zo dit niet in je werkzaam is, de langere weg van waarheidvinding en gedegen zelfonderzoek.

Wat is het verschil tussen beiden eigenlijk?
Op de weg van waarheidvinding en gedegen zelfonderzoek moet hard gewerkt worden schrijf je op je homepage...

Kom hier dus je zelfonderzoek doen, elimineer wat geen waarheid voor je bevat en laat gaandeweg tot je doordringen wat dat wel is. Laat onverlet dat het niet zomaar wat vrijblijvend lezen betreft maar gedegen onderzoeken van iedere gedachte op waarheid en dat is hard werken.

Wat moet er gedaan worden op de weg van het directe inzicht?

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Wat moet er gedaan worden op de weg van het directe inzicht?

oh, ik las er over, het antwoord stond er al...

en zo dit niet in je werkzaam is

op de weg van het directe inzicht hoeft dus niets gedaan te worden, het werk doet zichzelf, het is al werkzaam, het gebeurt gewoon.