Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

[Bassie]

De enige uitkomst betreffende zelf/ik kan zijn dat er sprake is van een verhouding van zelf met zichzelf. Het is het zelf wat gevast heeft ten aanzien van de wereld en zich zo onttrokken heeft aan de verhouding met 'de wereld'.

In dat 'vasten' komt het zelf tot Waarheid. (Of God zo je wilt). In Waarheid staat het éne niet tegenover het andere: het is één (met Waarheid) als innerlijke mededeling. Waarheid is het einde van iedere verwachting, het einde van ieder persoonlijke 'willen', het einde van iedere toekomstvervulling.

Het 'zelf' kan niet anders dan in deze wereld blijven verschijnen. Wat er veranderd is, is zelfkennis. God/Waarheid werkt in de breedte , het 'zelf' is een letterlijk Niets. (Smaller kun je het niet krijgen)

Maar ik begrijp dat je ego er nog niet aan toe is om toe te geven dat je met die zogenaamde 'afronding' er faliekant naast zat/zit. Als het ego ergens de pest aan heeft is het publiekelijk toegeven fout gezeten te hebben......

Er is helemaal geen afronding!

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De enige uitkomst betreffende zelf/ik kan zijn dat er sprake is van een verhouding van zelf met zichzelf. Het is het zelf wat gevast heeft ten aanzien van de wereld en zich zo onttrokken heeft aan de verhouding met 'de wereld'.

In dat 'vasten' komt het zelf tot Waarheid. (Of God zo je wilt). In Waarheid staat het éne niet tegenover het andere: het is één (met Waarheid) als innerlijke mededeling. Waarheid is het einde van iedere verwachting, het einde van ieder persoonlijke 'willen', het einde van iedere toekomstvervulling.

Het 'zelf' kan niet anders dan in deze wereld blijven verschijnen. Wat er veranderd is, is zelfkennis. God/Waarheid werkt in de breedte , het 'zelf' is een letterlijk Niets. (Smaller kun je het niet krijgen)

Maar ik begrijp dat je ego er nog niet aan toe is om toe te geven dat je met die zogenaamde 'afronding' er faliekant naast zat/zit. Als het ego ergens de pest aan heeft is het publiekelijk toegeven fout gezeten te hebben......

Er is helemaal geen afronding!

Ik heb die focus van een verhouding van 'ik' en de 'wereld' niet al vanwege het gebrek aan bestaan van een 'ik' en een 'wereld'. Door onthouding of onttrekking aan het wereldgebeuren kom je echt niet tot Waarheid. Je bent een bouwer aan en van gedachten dienaangaande en schept vervolgens op basis van concepten het verhaal van een resultaat. Een conclusie wat 'Waarheid' dan vervolgens is gaat dan ook volledig mank. Je hebt met ontzegging van een persoonlijk willen en te menen daarbij tot waarheid te komen simpelweg alleen het paard achter de wagen gespannen. De wagen komt als zodanig, gedurende inmiddels al een aantal jaren, met alsmaar nieuwe aanpassingen aan je visie uiterst moeizaam vooruit maar je wilt liever van geen enkel inmiddels vast gevormd idee meer afstappen. Getuige ook de nog steeds heersende en niettemin toch herhaaldelijke tegengesproken misvatting dat een afronding niet tot de mogelijkheden behoort.

Een bevinding dat het zelf niet anders kan dan in de wereld verschijnen is van een volstrekte irrelevantie omdat het op een ander niveau zo is.
Het 'zelf' is een letterlijk Niets dat nog smaller is te krijgen, het bestaat namelijk niet.

[Bassie]

Er is onderscheid tussen 'bestaan' en presentie. Bestaan doe je van je geboorte tot je dood. Presentie is 'dat' wat aan zichzelf bepaald is. In die presentie toont 'de wereld' zich aan mij. Present zijn en (lichamelijk) bestaan zijn twee geheel verschillende zaken, dat is wat er ontdekt kan worden.

Daarom is presentie (= gewaarzijn) geen ding, maar 'dat' waaraan de dingen verschijnen. Presentie ontkennen doen alleen mafkezen, want wie is dan degene die ontkent? Juist.....

Zodra ik present ben, ben ik aanwezig tussen de dingen (de wereld).
En omdat dat een basisprincipe is waarbij de mens existeert , is dat bij iedereen het geval. Wat hij of zij ook ontkent of bekent.

Je kan zeggen dat presentie een eenheid is met ruimte en tijd, want in ruimte en tijd verschijnen de dingen. Daarom herhaal ik nog maar eens wat voor mij al miljoenen mensen hebben gerealiseerd : neemt je 'zelf' (dat wat tussen geboorte en dood bestaat) tot object van waarneming.

En je kunt niet iets tot object van waarneming nemen als je ontkent dat het bestaat (vermeendheid). Beste Laurens, jouw onderzoek moet zelfs nog starten.....

[Bassie]

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ding_an_sich

Het Ding an sich is het ding zoals het op zichzelf bestaat, zoals het in wezen is. Dit filosofische begrip werd bedacht door de Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804), die het uitwerkte in zijn Kritik der reinen Vernunft. Volgens Kant kan de mens de werkelijkheid zoals ze is (de Dinge an sich) niet kennen.

Denk nooit dat je origineel bent. Miljoenen mensen gingen jou voor. Immanuel Kant beweerde dat het ding an sich niet kenbaar is. (Het oog wat zichzelf niet kan zien). Het ding an sich is niet als 'object' kenbaar, dat klopt. Het ding an sich kan wel zichzelf gewaar worden. En met dat 'zelf' bedoel ik natuurlijk niet het lichaam, want het lichaam is altijd object. Het 'ware' zelf is daarom een 'niets'. Ding'loos. En slaat jou in al je bewegingen gade.

Laat daarom alle betweters (inclusief Bassie) op dit forum maar kletsen. Zelfkennis gaat over het kennen van het zelf. En dat is het kennen van de kenner/gewaarzijn/presentie/zelfverhouding of geef het zelf maar een naam.

Het zelf kan gekend worden, maar dan moet je wel voorbij de poortwachter die God (of Waarheid) heet. Het 'zelf' waar ik het over heb is namelijk het zelfde zelf als jouw (ware) zelf.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Er is onderscheid tussen 'bestaan' en presentie. Bestaan doe je van je geboorte tot je dood. Presentie is 'dat' wat aan zichzelf bepaald is. In die presentie toont 'de wereld' zich aan mij. Present zijn en (lichamelijk) bestaan zijn twee geheel verschillende zaken, dat is wat er ontdekt kan worden.

Daarom is presentie (= gewaarzijn) geen ding, maar 'dat' waaraan de dingen verschijnen. Presentie ontkennen doen alleen mafkezen, want wie is dan degene die ontkent? Juist.....

Zodra ik present ben, ben ik aanwezig tussen de dingen (de wereld).
En omdat dat een basisprincipe is waarbij de mens existeert , is dat bij iedereen het geval. Wat hij of zij ook ontkent of bekent.

Je kan zeggen dat presentie een eenheid is met ruimte en tijd, want in ruimte en tijd verschijnen de dingen. Daarom herhaal ik nog maar eens wat voor mij al miljoenen mensen hebben gerealiseerd : neemt je 'zelf' (dat wat tussen geboorte en dood bestaat) tot object van waarneming.

En je kunt niet iets tot object van waarneming nemen als je ontkent dat het bestaat (vermeendheid). Beste Laurens, jouw onderzoek moet zelfs nog starten.....

Het is inmiddels wel duidelijk dat onze onderzoekterreinen verschillen. Je beweegt je op het terrein van de verschijnselen, een terrein dat ik, al lang geleden, weer heb verlaten. Van daaruit bezie ik dan ook het gestoethaspel om tot consensus te komen wat ten ene male onmogelijk is.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ding_an_sich

Denk nooit dat je origineel bent. Miljoenen mensen gingen jou voor. Immanuel Kant beweerde dat het ding an sich niet kenbaar is. (Het oog wat zichzelf niet kan zien). Het ding an sich is niet als 'object' kenbaar, dat klopt. Het ding an sich kan wel zichzelf gewaar worden. En met dat 'zelf' bedoel ik natuurlijk niet het lichaam, want het lichaam is altijd object. Het 'ware' zelf is daarom een 'niets'. Ding'loos. En slaat jou in al je bewegingen gade.

Er is een stroming in wat je zou kunnen noemen 'de realisatiescene' dat aan de hand van verschijnselen probeert het 'vermeend zijn' te verklaren en die komen doorgaans aardig in de buurt van hetgeen er via gedegen zelfonderzoek valt te ont'dekken. Zo ook dat 'Het 'ware' zelf is daarom een 'niets'. Ding'loos. En slaat jou in al je bewegingen gade.'.
Ik heb jou met zo'n benadering dan ook vanaf je verschijnen hier met belangstelling gevolgd. Met name om te bezien of er ook een andere weg mogelijk was dan via gedegen zelfonderzoek. Inmiddels is helder dat die er via die weg niet is. Belangrijke kenmerken die volgen uit gedegen zelfonderzoek blijken zich bij je helemaal niet voor te doen. Sterker nog er wordt op het wijzen van deze kenmerken (o.a. egoloosheid) rigoureus afgegeven als zouden ze niet relevant zijn.

Laat daarom alle betweters (inclusief Bassie) op dit forum maar kletsen. Zelfkennis gaat over het kennen van het zelf. En dat is het kennen van de kenner/gewaarzijn/presentie/zelfverhouding of geef het zelf maar een naam.

Hier maak ik onderscheid in het grote Zelf en het kleine zelf. Het grote Zelf is synoniem met Bewustzijn waarvan eveneens een kleinvorm van bewust zijn, te weten bewustzijn, in omloop is.
De onderzoeken er naar bewegen zich op totaal verschillende terreinen. Onderzoek naar het zelf of bewustzijn is voor mij maar gepriegel in de marge.
Het zoeken is naar het Zelf of Bewustzijn dat via de weg van Waarheid (vinding) loopt en dus niet via de weg van het subjectief beleefde waarheden ventileren in de hoop op consensus.

Het zelf kan gekend worden, maar dan moet je wel voorbij de poortwachter die God (of Waarheid) heet. Het 'zelf' waar ik het over heb is namelijk het zelfde zelf als jouw (ware) zelf.

Waarheid is te ont'dekken en middels die weg van ont'dekken kan tot dat wat je werkelijk bent, namelijk het Zelf (en dat is dus niet het zelf), worden gekomen. Daarbij is te constateren dat de enige poortwachter het 'ik' of 'ego' is, waar maar heel moeilijk aan voorbij is te komen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Waarheid is te ont'dekken en middels die weg van ont'dekken kan tot dat wat je werkelijk bent, namelijk het Zelf (en dat is dus niet het zelf), worden gekomen. Daarbij is te constateren dat de enige poortwachter het 'ik' of 'ego' is, waar maar heel moeilijk aan voorbij is te komen.

De enige poortwachter, maar wel degene waardoor het moet gebeuren...
Jij kan niet voor mij tot waarheid komen; ik zal het zelf moeten doen...

Een goed idee lijkt mij het vasten aan deze wereld; waarbij het persoonlijke 'ik' zo wie zo zijn belang verliest en alzo het onpersoonlijke 'ik', ontdaan van al zijn aardse banden, opgaat in het geheel...

Maar dan moeten we stoppen met de mensen het fabeltje van gehoorzaamheid wijs te maken... Gehoorzaamheid is wel het laatste dat de mensheid nodig heeft om zich van zijn onwetendheid en dwaasheid te ontdoen...

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het is inmiddels wel duidelijk dat onze onderzoekterreinen verschillen. Je beweegt je op het terrein van de verschijnselen, een terrein dat ik, al lang geleden, weer heb verlaten. Van daaruit bezie ik dan ook het gestoethaspel om tot consensus te komen wat ten ene male onmogelijk is.

Presentie wat verschijnt? Ik denk dat je niet eens weet wat ik bedoel met presentie.

[Bassie]

Waarheid is niet ontdekken wat je werkelijk bent. Dat is theoretisch geneuzel. Waarheid is jezelf vrij maken van cognitieve inhoud. Leeg worden van de wereld is tevens leeg worden van jezelf, omdat jij als mens zijnde nu eenmaal verschijnt in deze wereld. (Of je dat nu leuk vind of niet).

De volheid van Waarheid kan zich alleen openbaren in de leegte.
Ik herhaal: Waarheid heeft niks van doen met ontdekken wat je werkelijk bent.
Waarheid is de kennismaking met dat wat een (niet-twee) is.
God kan niks anders zijn dat 'dat' wat in zichzelf is.

En begrijp 'leeg maken' niet als een activiteit die jij kan doen. Je kunt niet zeggen : "vandaag ga ik mijzelf eens vrij maken van cognitieve inhoud". Zo van: "Ik ga mijn zelfonderzoek afronden". Het zelf kan zichzelf nooit leegmaken. Het zelf kan zich zelf daar toe bereiden door het reflecteren op deze wereld te beëindigen. Over het reflecteren kunnen we spreken , over Waarheid niet.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik stem nog steeds in met het door Dorje geschreven stukje maar wil geen ego pleasen en heb het daarom maar weggehaald.

Fijn dat je het weggehaald hebt, maar te laat. Bassie heeft het zien verschijnen en verdwijnen en hecht daar nogal wat belang aan. Een never ending story...