Afgerond?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Als er willen is dat iets anders is dan het is, dan is dat wat (er) is. Er is feitelijk geen sprake van acceptatie want het is (er) al.

Accepteren dat je (nog) niet kunt accepteren is toch ook acceptatie. Geen kunstjes uithalen om het anders te willen zien maar ook niet krampachtig proberen alsnog het gebeurde te accepteren maar gewoon zonder denken/(ver)oordelen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Dat is duidelijk. Maar ik had zo graag een persoonlijk voorbeeld van jou gehoord omdat het nu zo blijft hangen in "filosoferen over" en in "de ander". Volgens mij is "eigen-belang" tricky omdat het soms lijkt alsof het niet om eigen-belang gaat maar het dat bij nadere beschouwing toch wel is (en het is daarnaast ook nog weer eens een definitie-kwestie).

Ik zoek geen verheldering hierin voor mezelf overigens. Ik heb de indruk dat jij iets voor jezelf probeert duidelijk te krijgen. Daarom mijn vragen. Waarschijnlijk is Hab hierin en op dit moment voor jou een betere gesprekspartner dan ik. Dus ik geef het stokje graag over aan hem.

In zijn algemeenheid: ik schreef al eerder dat wanneer er geen herkenning is dat dat prima is en dat meen ik. Ik begin geen topic om iedereen zijn mening te horen. Als het onderwerp niet 'tot de verbeelding' spreekt, dan doet het dat niet.

Het voorbeeld wat ik noem is misschien in algemeen termen geformuleerd, maar ik ben op zoek geweest naar een voorbeeld waar (hopelijk) voor veel mensen een herkenning zit. Het is voor mij iig herkenbaar en zou zo uit het dagelijks leven gegrepen kunnen zijn.

Laten we niet al te moeilijk doen over definitie kwesties. Onder eigen belang versta ik een handeling die gedaan wordt vanuit en / of ter in standhouding of bevrediging van (het geloof in) de persoon als zelfstandige grootheid.

Het klopt dat ik probeer iets voor mijzelf duidelijk te krijgen. Er doet zich een nieuw fenomeen voor en ik ben benieuwd of er onder gelijkgezinden een dergelijk fenomeen bekend is en of men vanuit eigen beleving of kennis mij er iets over duidelijk kan maken.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

In zijn algemeenheid: ik schreef al eerder dat wanneer er geen herkenning is dat dat prima is en dat meen ik. Ik begin geen topic om iedereen zijn mening te horen. Als het onderwerp niet 'tot de verbeelding' spreekt, dan doet het dat niet.

Het voorbeeld wat ik noem is misschien in algemeen termen geformuleerd, maar ik ben op zoek geweest naar een voorbeeld waar (hopelijk) voor veel mensen een herkenning zit. Het is voor mij iig herkenbaar en zou zo uit het dagelijks leven gegrepen kunnen zijn.

Laten we niet al te moeilijk doen over definitie kwesties. Onder eigen belang versta ik een handeling die gedaan wordt vanuit en / of ter in standhouding of bevrediging van (het geloof in) de persoon als zelfstandige grootheid.

Het klopt dat ik probeer iets voor mijzelf duidelijk te krijgen. Er doet zich een nieuw fenomeen voor en ik ben benieuwd of er onder gelijkgezinden een dergelijk fenomeen bekend is en of men vanuit eigen beleving of kennis mij er iets over duidelijk kan maken.

Hoe onder-vind jij belang' bij het gevoel Rob te zijn?
(Neem de tijd)

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik begin geen topic om iedereen zijn mening te horen.
.

Als je liever hebt dat alleen maar een paar mensen op reageren, zeg dat dan, noem namen, maak een selectie.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het klopt dat ik probeer iets voor mijzelf duidelijk te krijgen. Er doet zich een nieuw fenomeen voor en ik ben benieuwd of er onder gelijkgezinden een dergelijk fenomeen bekend is en of men vanuit eigen beleving of kennis mij er iets over duidelijk kan maken.

Tjeetje, wat een elite kapsones.
Doe niet zo dramatisch, iedereen dat hier schrijft/ leest is gelijkgestemd. Als men anders ziet, kan jij juist uit je stramien stappen.

Kweetsbaarheid komt er weer bij kijken in het proces.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als je liever hebt dat alleen maar een paar mensen op reageren, zeg dat dan, noem namen, maak een selectie.

Tjeetje, wat een elite kapsones.
Doe niet zo dramatisch, iedereen dat hier schrijft/ leest is gelijkgestemd. Als men anders ziet, kan jij juist uit je stramien stappen.

Zo kan je het ook lezen, maar zo heb ik het niet bedoeld.

[Nadje]

Leuke discussie. Ik bleef hangen bij onderstaande quote.

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Heb jij zelf nu ook in de gaten welke kant van perceptie hierin nog steeds een dwingende voorkeur heeft bij jou?

Wat is bepalend bij jouw bestaan' Rob, je belang bij verschil(en) of je overgave tot dat wat geen verschil kent?
Je kunt hierin geen twee meesters dienen...

M.n. de laatste vraag vond ik een mooie vraag. Ik stelde de vraag aan mezelf. Waar ligt mijn belang? Mijn belang ligt bij een prettig leven, harmonieus, ontspannen, zinvol......vul in en kleur zelf de plaatjes.

Want dat invullen en kleuren van het leven is iets dat je zelf moet doen. Jij en jij alleen bepaalt wat waar(devol) of waar(deloos) is voor jou. Er is wat er is, maar hoe jij het wilt zien en inkleuren is aan jou. Misschien is dat wel wat Rob bedoelt. Na te weten "wat" te zijn, raak je daar misschien juist nog wel meer van doordrongen. Want (de vermeende) "jij", maakt (op dat vlak) namelijk wel degelijk het verschil.

Op dat punt ben "jij" namelijk uniek. En horen bij jouw unieke personage nu eenmaal voorkeuren (en afkeuren). Op enig moment tijdens het zelfonderzoek, ben je de mening toegedaan dat je geen voor of afkeur(en) (meer) mag hebben. Althans, ik wel en met mij vele anderen weet ik. Maar ook dat gaat weer voorbij. Weet ik nu.

Zo verder.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Heb jij zelf nu ook in de gaten welke kant van perceptie hierin nog steeds een dwingende voorkeur heeft bij jou?

Wat is bepalend bij jouw bestaan' Rob, je belang bij verschil(en) of je overgave tot dat wat geen verschil kent?
Je kunt hierin geen twee meesters dienen...

Dat wat geen verschil kent op het vlak van de verschillen (de verschijningsvorm) is de universele wens van ieder mens:

HUISJE, BOOMPJE, BEESTJE.

Simpelweg te vertalen met een prettig leven.

Ik zit meer dan 30 jaar in de hulpverlening. En werk dus al meer dan 30 jaar intensief met mensen. Je kunt je voorstellen hoeveel behandelplannen ik in al die jaren geschreven heb, en hoeveel doelen /wensen, daarin geformuleerd. Allen hadden maar één wens.

HUISJE, BOOMPJE, BEESTJE.

I rest my case. For now.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Accepteren dat je (nog) niet kunt accepteren is toch ook acceptatie. Geen kunstjes uithalen om het anders te willen zien maar ook niet krampachtig proberen alsnog het gebeurde te accepteren maar gewoon zonder denken/(ver)oordelen.

Dat impliceert dan weer dat er geen (ver)oordelen zou mogen zijn. Ook dat mag er zijn. Sterker nog, als het er is, dan is het er. Het is allemaal gezien. Ook al doe jij nog zo je best om je ogen er voor te sluiten.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Als ik dit draadje lees Rob, merk ik een constante kramp in jouw teksten.
Er is een vraag die jou bezig houdt, vanuit een zuivere intentie.

Mooi dat je dat ziet. Waarin wij Rob dan nu zouden kunnen helpen is hem zijn vraag voor zichzelf helder te (laten) krijgen. Immers in de vraag ligt het antwoord besloten. Of we zouden de vraag voor onszelf helder kunnen krijgen, als we die behoefte zouden hebben. Ik wel, vandaar mijn reactie aan mezelf. Maria bv weer niet en geeft dat ook duidelijk aan. Maar nee, wat doe jij? Jij gaat voor hem invullen wat jij ziet. En wat zijn behoeftes zijn. Zie onderstaande quote.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Naast je intentie om dat te doordrongen, is de verleiding om je gelijk te krijgen/ hebben. Zou jij dit onzuiver kunnen noemen.
Je behoefte om het dekkend te duiden verraadt hier en daar gebieden waarin geen helderheid is, en vervolgens
span jij je ( onbewust) in, om ze te bedekken.
Alsof er nog lading, schaamte/ schuld omtrent het ego rust.

Hij moet zijn eigen behoeftes helder krijgen. Een vraag zoals Ben die stelt: wat is je belang? Of waar ligt je belang? Dat zijn vragen die helpend zijn m.i.
Wat heeft Rob eraan dat jij zijn behoeftes kent? Stimuleer hem liever in het ontdekken van die van hemzelf. Of bekommer je om die van jezelf. Ik vind jouw reacties altijd zo'n lading hebben van een soort van aanvallende/strijdende/negatieve energie, waardoor je de haren (althans de mijne) meteen al ten berge rijzen, en ik daardoor nauwelijks nog open sta voor het zinnige dat je wel degelijk te melden hebt. Zo nu en dan. Ik weet niet of je je daar van bewust bent, of dat opzettelijk doet, anyway het moest me even van het hart.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je zoekt steeds aan de oppervlakte het antwoord.

Kijk dit vind ik dan wel weer ok. Wijs hem nu nog de richting waarin hij wel moet zoeken.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Dat impliceert dan weer dat er geen (ver)oordelen zou mogen zijn. Ook dat mag er zijn. Sterker nog, als het er is, dan is het er. Het is allemaal gezien. Ook al doe jij nog zo je best om je ogen er voor te sluiten.

Als je dit verder doortrekt blijf je bezig. Want dan geldt het voor alles, ook
voor de mening/implicatie dat er geen vooroordelen zouden mogen zijn. Ik bedoelde dat niet zo. Wat ik eigenlijk bedoelde is, alles aannemen wat zich aandient en desgewenst onderzoeken. Wanneer weet ik of ik iets heb geaccepteerd? Ook al wil ik iets niet dat het is gebeurd? Zolang ik het nog steeds anders zou willen voelt het niet als acceptatie maar toch ook niet als afwijzing. Meer als een schikken in je lot als er geen wending meer plaats kan vinden. Maar nog steeds hoop op een oplossing. Hoe dan ook. Zoals ik hieruit voel is ook acceptatie iets van ego, hoe dat ook dient plaats te vinden. Als ik alle gedachten over al dit los kan laten kom ik meer in de buurt van oplossing in al wat is. Het is alsof je erin opgaat.